weekblad van eigen bodem
brengt het nieuws
en uw reclameboodschap
bij de mensen thuis...
Probeer het eens en vraag naar onze tarieven!
Eén muisklik is voldoende: buro76@planet.nl
Neeltje Rijnen op bezoek bij Theo Raaijmakers
L -
Twee maandjes geleden was Neeltje Rijnen samen met haar vriend Gijs
op vakantie in Bolivia. Zij maakte van de gelegenheid gebruik ’n bezoek
te brengen aan Theo Raaijmakers in Cochabamba, ’n Bijzonder bezoek
met een bijzondere herinnering. De lezers van Moergestel-Nieuws
maakt ze graag deelgenoot van haar ervaring...
Op bezoek bij "Padre" Theo
PAGINA 9
Ló
Weekblad voor Moergestel
A
Toen ik pater Raaijmakers belde om af te
spreken zei hij meteen: “Zeg maar Theo
(Padre Theo voor de kinderen in Cocha
bamba) en geen u, gewoon jij”. Een dag later
zaten we ’s ochtends vroeg in de werkkamer
van Theo koffie te drinken. Hier vernamen
we dat Theo met zijn stichting zorgt voor
meer dan 650 kinderen in negen verschillen
de huizen. In de twee daaropvolgende dagen
heeft Theo ons een indrukwekkend beeld
gegeven van zijn leven en de activiteiten van
de stichting.
Het bezoek aan ’’Padre Theo” zullen we niet
snel vergeten. We hebben ontzettend geno
ten van de gezelligheid met Theo en we heb
ben gezien op wat voor krachtige wijze Theo
met de kinderen omgaat. Maar vooral heb
ben we gezien op wat voor fantastische manier
het geld wordt besteed dat o.a. in Moergestel
(en omstreken) wordt ingezameld voor de
straatkinderen in Cochabamba!
Sinds ik me kan herinneren, fietste ik samen
met mijn familie jaarlijks de Toermee. Zo klein
als ik was, wist ik dat de opbrengst hiervan
naar pater Raaijmakers ging en dat hij het
gebruikt om Boliviaanse straatkinderen een
beter leven te geven.
Afgelopen september ben ik tijdens onze vakan
tie in Bolivia en Peru, samen met mijn vriend
Gijs, op bezoek geweest bij pater Raaijmakers
in Cochabamba. We hebben twee indrukwek
kende, maar vooral ook hele gezellige dagen
beleefd!
Nadat Theo wist van welke Rijnen-van Dijk ik
er eentje was, bezochten we die ochtend de
mannengevangenis van Cochabamba, iets wat
ons nog lang zal bijblijven. Bewakers komen er
niet binnen, gevangenen zijn namelijk de baas
binnen de muren. Er zijn winkeltjes op de bin
nenplaats en gevangenen mogen bijvoorbeeld
hun hele familie bij hen laten wonen. Wij
bezochten Augusto, een vriendelijke jongen
die tijdens zijn jeugd bij Theo had gewoond en
nu een lange gevangenisstraf uitzat voor moord.
Uiteraard viel dit niet goed te praten, maar
Theo legde ons uit dat veel mensen vaak zo arm
zijn, dat ze met wat geld of bijvoorbeeld drugs
in het vooruitzicht, makkelijk te verleiden zijn
tot allerhande strafbare feiten. Wij vonden het
mooi om te zien dat Theo deze mensen niet ver
oordeelt maar juist steunt omdat ze dit vaak zo
hard nodig hebben.
Wat we ook niet snel zullen vergeten, was
ons bezoek aan het meisjeshuis “Madre de
Dios”, waar ongeveer 75 meisjes, vooral jonge
moeders van 12-15 jaar, en met name ook
veel baby’s en peuters verblijven. Op dat
moment was er politieke onrust in Bolivia en
werd achter het huis gedemonstreerd door
ongeveer 5.000 mijnwerkers, wat gepaard
ging met vooral veel dynamiet, iets dat be
hoorlijk knalt!
Op de tweede dag liet Theo ons onder andere
het babytehuis zien, waar meer dan 150 baby’s,
vooral weeskindertjes of kinderen die te von
deling waren gelegd, woonden. Erg triest was
het gezicht van een apart gelegd kindje van
wie de moeder was gestorven aan aids en van
wie de vader ook besmet bleek te zijn. In Bolivia
rust er een behoorlijk taboe op deze ziekte. Dat
merkten we aan de dames die voor het baby’t-
je zorgden. We zagen duidelijk dat Theo het hier
erg moeilijk mee had en dat hij zeer zijn best
deed om het personeel uit te leggen dat ze nor
maal met het kindje om konden gaan.
Ondertussen waren buiten kinderen op muziek
aan het dansen. Ze hadden zich mooi verkleed
omdat het een dag later een feestdag was in
Bolivia. De kinderen vonden het erg leuk dat
wij met hen mee dansten, zodat ze extra aan
dacht kregen.
MOERGESTEL NIEUWS’ - WOENSDAG 19 NOVEMBER 2008
L V
