Audacia 60 jaar heldhaftig
Leo van den Branden 60 jaar lid van Audacia
AUDACIA
moergestel
AvdW
Louis van den Meijdenberg
Voorzitter Audacia
Later in het gesprek met mij voor dit
artikel refereerde ik aan dit voorval en
Leo maakte duidelijk dat haar veronder
stelling helemaal niet zo vreemd was. De
moeder van Leo heette Smolders en
broers en zussen van haar zijn getrouwd
met onder andere Wolfs en Willems,
zodat Leo neven en nichten heeft die zo
heten en het is inderdaad waar dat hij op
een "Wolfs-tak" lijkt. Er is nog een factor
die zijn identiteit belemmert. Een zus van
Leo trouwde met van de Laak en trok
ken, in die tijd niet ongebruikelijk, thuis
in. Daar kwamen kinderen en voor de
buitenwacht was het huis van "Laak" en
niet van den Branden, en zelfs nu er
geen "Laak" meer woont neemt Leo de
telefoon nog op met "Laak"... Hij is vrij
gezel gebleven en daar blijven wonen en
zo met het gezin van zijn zus verweven.
Bij iedere verjaardag of een ander feestje
wordt op zijn komst gerekend en wordt
hij gehaald en gebracht.
Meer dan 30.000 wedstrijden zijn er op
een sportieve manier uitgevochten tegen
clubs uit de omringende gemeentes. In
den beginnen was het voetbalspel nog
alleen voorbehouden voor senioren, maar
in de loop der tijd kwamen er meer en
meer jeugdteams. De omstandigheden
op en rond de velden veranderde mee
met de toenemende welvaart. Audacia
bestaat nog steeds dankzij de inzet van
de honderden vrijwilligers en bestuurders
die in de afgelopen 60 jaar de club heb
ben gemaakt en gevormd tot wat het nu
is. Ook de gemeente Moergestel, en
sinds enkele jaren onze nieuwe baas
Oisterwijk, hebben hun bijdrage geleverd
aan de faciliteiten die we nu anno 2008
hebben. Audacia is op het einde van de
Dal" met L. van den Branden, Rootven
om hem te onderscheiden van zijn neef:
L. van den Branden, Krijtestraat. De ver
eniging is helaas ter ziele en het is voor
Leo nu veel te omslachtig om nog aan
wedvluchten mee te doen. Hij houdt nog
wel duiven, daarvoor is hij nog steeds
gefascineerd door deze vogels, maar kan
berusten in het ontbreken van de wed
strijdsport, temeer omdat de romantiek
er voor hem af is. Door de elektronische
registratie is het zelf "klokken" en de
daarbij (belangrijk) horende gang naar
het clubhuis op de zondagmorgen er niet
meer bij.
Chaam". Als je hem nu op de fiets ziet
kun je nauwelijks geloven dat hij al 86
jaar is.
negentiger jaren geprivatiseerd d.w.z.
de gebouwen en opstallen zijn eigendom
van Audacia, en de velden worden
gehuurd, en tevens onderhouden, door
de gemeente. Het bedrijf Audacia, met
een begroting van ruim 100.000 euro is
afhankelijk van de inkomsten uit contri
buties, sponsorgelden, omzet kantine, en
wat subsidie voor de jeugd. De uitgaven
zitten in spelmaterialen, onderhoud
gebouwen, personeelskosten. We zijn
financieel een gezonde vereniging, maar
grote investeringen zoals nieuwe kleed
kamers, een kunstgrasveld, gaat ver
boven onze begroting en op steun vanuit
de gemeente hoeven we in deze ook niet
te rekenen, aangezien ze zelf al op een
houtje moeten bijten, en sport niet op
het prioriteitenlijstje van de huidige coali
tie staat.
Met man en macht zullen we heldhaftig
onze missie ten uitvoer brengen. Audacia
wil alle inwoners van Moergestel de gele
genheid bieden om de voetbalsport actief
of passief te beoefenen in een sfeer van
sportiviteit en verbroedering. De visie is
dan ook om met eigen opgeleide jeugd
op een zo hoog mogelijk niveau te spe
len, met de onmisbare ondersteuning
van vele vrijwilligers.
In het nieuwe gerenoveerde beleidsplan,
wat in het najaar aan onze leden wordt
voorgelegd, zullen we het beleid voor de
komende jaren uiteenzetten.
De 60e verjaardag wordt gevierd in de
stijl van Audacia, met 2 weekenden
waarin jong en oud de aandacht krijgen
die ze verdienen, en waar sport, gezellig
heid en saamhorigheid het motto zijn.
De feestcommissie heeft enorm veel tijd
gestoken in de organisatie en we willen
hun hiervoor hartelijk bedanken. Help
hun een handje als het nodig is.
Heel veel plezier Audacianen.
bedrag ging het dan? en dat viel wel
mee. Uit eigen zak werd dat bedrag
opgehoest en ook senioren konden gaan
voetballen, alleen nog een veld. De
pastoor ging te biecht bij Martina Rijnen
en het veld aan de Bosstraat was gebo
ren. Aan de wekelijkse gang naar andere
velden (vooral Longa was in trek) kwam
een einde. Leo kwam als reserve naar
het eerste elftal, maar na een invalbeurt
is hij niet meer uit het elftal geweest.
Begonnen als 26-jarige en op 35-jarige
leeftijd hield hij er mee op. Hij bekleedde
de rechtsback positie. Na de actieve
loopbaan werd hij benoemd in de "keuze-
commissie" in die tijd al een omstreden
instituut en daar kwam na enkele jaren
een einde aan toen de algemene opvat
ting werd aanvaard dat de trainer bepaalt
wie er spelen. Audacia had toen oud-voet-
baller van Willem II Piet de Jong in huis en
die was daar zeer wel toe in staat.
DUIVEN
Toch was er een belangrijke reden om
hem te kennen en niet aan zijn identiteit
te twijfelen. Tot voor enkele jaren stond
hij wekelijks in Moergestel Nieuws ver
meld als prijswinnaar bij wedvluchten
van postduivenvereniging "Over Berg en
WIELRENNEN
Tour de France, Acht van Chaam, Amstel
Gold, Luik-Bastenaken-Luik, Ronde van
Vlaanderen, kortom al het wielrennen
heeft zijn aandacht, nu voor de televisie
en vroeger wat enigszins per fiets bereik
baar was persoonlijk. Het vragen van een
snipperdag was voor de werkgever geen
verrassing: "Oh, je moet natuurlijk naar
VOETBAL
Hij zal niet de enige zijn die het "begin"
van Audacia heeft meegemaakt, maar
wel de enige die al die tijd lid is geble
ven. Het is dan ook meer dan billijk dat
zijn verhaal in dit artikel komt. Leo was
al lid van het oude WM dat in 1943 over
de kop ging. In 1948 wilde pastoor van
den Boogaard dat Moergestel weer een
voetbalclub kreeg en Leo werd daar
mede bij betrokken. Het was de bedoe
ling dat met jeugd zou worden begonnen
omdat het failliet van WM geen belem
mering moest zijn. Dat was niet naar de
zin van Leo en vrienden. Om welk
Op het voetbalfeestje tegen Willem
II vroeg een dochter van de legen
darische Denis Mulders aan mij:
"wie is toch Leo van den Branden".
Ik wees hem aan en zij zei: "ik heb
altijd gedacht dat hij Wolfs heette".
Zij stapte op hem af en raakten bei
den blijkbaar in een geanimeerd
gesprek.
Toen enige jaren na de oorlog, in 1948, Audacia werd opge
richt door enkele Moergestelse voetballiefhebbers, had de
naamgever van de club al een vooruitziende blik.
Want stoutmoedig, onverschrokken en heldhaftig zijn de
dames en heren voetballers nog steeds.
PERSOONLIJK
Moergestelser dan Moergestel kan het bij
Leo niet zijn, geboren en getogen, tien
jaar bij van Gils en dertig jaar bij van
Bommel gewerkt en toch... een man van
de wereld. Je kunt met hem gesprekken
aangaan over politiek (plaatselijk en lan
delijk), de actualiteit, literatuur, muziek,
enz. en heeft zorgvuldige en overwogen
meningen, is "belezen" maar geen initia
tiefnemer om zijn kennis te verkondigen.
Hij vertoont belangstelling voor mensen
in zijn omgeving en is steeds benieuwd
"wie, wie is" zowel bij jong en oud, die
hij nog niet kent.
TROUWE SUPPORTER
Wat er toen volgde is tot op de dag van
vandaag eigenlijk nog steeds zo.
Leo kiest (in tegenstelling tot de leugen-
hoek) steeds plaats links achter het doel
bij de ingang en hij is er altijd, onopval
lend, want juichkreten, commentaar en
verkondigen van meningen horen niet bij
hem, en toch als hij er niet is, mis je
iets. Zou hij ziek zijn of heeft hij genoeg
van Audacia, nee, alleen bijzondere
omstandigheden beletten hem er niet
"altijd" te zijn. Tot de voorlaatste degra
datie ging hij ook naar alle uitwedstrij
den, "good old" Pieter van de Berg was
zijn chauffeur, en..., soms duurde de uit
slag van de wedvlucht iets te lang, maar
dat was zelden.
Nu denkt hij zo lang het nog kan dit
patroon vol te houden, hij laat de huldi
ging weldadig over zich heen komen.
Opvallend onopvallend
AUDACIA
15 -16 -17 AUGUSTUS
22 - 23 24 AUGUSTUS
