Ingeborg Vriens lovend over 'een héél goed doel
Rinus Moonen leerde zijn
broer Guus fietsen
Guus Moonen eet alles, als het
maar veel, lekker en hapklaar is
Moergestelse als vrijwilliger op schip Henri Dunant van Rode Kruis
"Ik heb zijn luiers verschoond. Ik heb hem helemaal groot
gebracht. Dus heb ik hem ook leren fietsen."
Mart de Swart roept met smaak een anekdote in herinne
ring. "Guus stopte hier aan de finish. Hij zei: 'Frietje met.'
En hij kreeg een frietje met."
In de week dat Guus Moonen zijn laatste duizenden kilome
ters fietste, werkte Ingeborg Vriens als vrijwillig arts op de
Henri Dunant, het schip van het Rode Kruis waarop zieke
mensen vakantie kunnen vieren. Guus Moonen fietste zijn
10.000 kilometer om geld in te zamelen om zieke mensen
uit de gemeente Oisterwijk een vakantie op dat schip aan te
kunnen bieden. "Écht een goed doel waar je mensen een
zeer groot plezier mee doet", aldus Ingeborg Vriens.
Zegen van boven
PAGINA 3
MOER'GUUS'TEL-NIEUWS EXTRA - ZONDAG 8 JUNI 2008
Rinus Moonen demonstreert op een fietske hoe hij zijn broer Guus fietsen leerde.
Zoals Rinus Moonen dus, die aan de finish
De 30-jarige Moergestelse kwam in 1996
van het Odulphus-lyceum in Tilburg.
Daarna ging ze artsenij studeren in
Maastricht. In 2003 studeerde ze af, waar
na ze zich ging specialiseren in interne
geneeskunde. Deze specialisatie volgt ze in
het St. Elisabeth Ziekenhuis in Tilburg. Ze
heeft nog 5,5 jaar te gaan; dan is ze klaar,
zegt Ingeborg Vriens telefonisch terwijl ze
onderweg is om zich in te schepen op de
Henri Dunant.
Dit schip is een van de mogelijkheden die
het Rode Kruis heeft om zieke mensen een
vakantie aan te bieden. Deze vakanties,
waar maatschappelijk veel waardering voor
bestaat, bestaan bij de gratie van vrijwilli
gers als Ingeborg Vriens en de bereidheid
daarvoor geld in te zamelen, zoals Guus
Moonen dat op zijn manier doet. Overigens
zijn het de vrijwilligers rond de fietspresta-
tie van Guus Moonen geweest die alle
Aan het woord is Rinus Moonen, de 73-jari-
ge broer van Guus Moonen. Hij was zeven
tien jaar oud toen Guus werd geboren. Het
gezin Moonen telde negen kinderen. In die
tijd was het volstrekt gebruikelijk dat oude
re kinderen in grote gezinnen een flink deel
van de opvoeding mee voor hun rekening
namen. Veelal waren het meisjes die daar
mee werden belast, maar jongens als 'hulp
in de huishouding' kwam zeker ook voor.
Zoals het - mede - de verdienste van
Ingeborg Vriens is dat de afgelopen week
een aantal jongeren een vakantiereis heeft
kunnen maken op de Henri Dunant. "Dat
was voor mij de derde keer. Drie jaar op
een rij ben ik als vrijwilliger mee geweest",
aldus de Moergestelse arts. Omdat ze zelf
jong is, koos ze steeds voor een jongeren
reis om als vrijwilliger te begeleiden.
"Ik heb mijn artsendiploma kunnen halen.
Daar moet je goed werk mee doen. Dit is
een extra waar ik me graag voor inzet",
geeft ze als verklaring voor haar betrokken
heid als vrijwilliger.
Guus Moonen, de man van 10.000 kilome
ter, leerde van zijn broer fietsen toen het
manneke een jaar of drie, vier was. Rinus
Moonen weet het ook niet meer precies.
Wat hij zich wel als de dag van gisteren
kan herinneren, is de fiets waarop hij deze
schone kunst leerde. Broer Jo was fietsen
maker in Oisterwijk. Hij zette een fietske
voor Guusje in elkaar. "Hij kon al meteen
behoorlijk fietsen”, herinnert Rinus Moonen
zich.
De weg naar de fietstop die hij in
Moergestel heeft beklommen, had blijkbaar
iets meer voeten in aarde. Rinus Moonen
vertelt hoe hij deel uitmaakte van een
groepje renners van een man of acht. In de
buurt van Udenhout en Loon op Zand had
dit groepje er al een afstand van zestig
kilometer opzitten, toen Guus Moonen zich
aansloot. "Maar hij kon niet bijblijven",
aldus de man die de man van 10.000 kilo
meter fietsen heeft geleerd.
De teamleider van Guus Moonen wil hier
mee aangeven dat Guus Moonen bij wijze
van spreken alles eet. Wie zich bij het leve
ren van zo'n sportieve prestatie voorstelt
dat de coureur op een soort astronauten-
voedsel of iets soortgelijks zijn 10.000 kilo
meter heeft gefietst, heeft het mis. "Ik
begin mijn dag met twee sneetjes brood
met jam, een sneetje peperkoek, een kopje
thee, en bruistablet magnesium en twee
lepels honing, koninginnegelei", omschrijft
Guus Moonen zelf zijn ontbijt.
Zaak is, zo valt op te tekenen onder de
deskundigen, dat Guus Moonen op zijn
gewicht blijft. Hij vermoedt dat hij een kilo
is afgevallen. Dat kan nog net. Tijdens
Moergestel Zingt merkte presentatrice Toos
Swinkels schalks op dat Guus Moonen zelfs
een buikje heeft.
Het behoorlijk overvloedige ontbijt blijkt
snel verteerd, want daarna begint het eten
pas echt. "Per dag twintig voedingsrepen",
begint Guus Moonen zijn opsomming. "En
twintig voedingsbiscuits. Een hele rijstevla.
Een paar biefstukjes. Tien appelflapjes.
Zes abrikozengebakjes. Enkele bananen."
Dit alles en meer wordt hem aangereikt in
kleine porties, zoals kleine stukjes biefstuk
verpakt in aluminiumfolie. Of eetbare cup-
jes gevuld met roereieren met tomaat.
Guus Moonen kan ze in een hap naar
binnen werken.
in Moergestel zijn voorbij spurtende broer
staat aan te moedigen en en passant uit
legt hoe iemand 10.000 kilometer aan een
stuk kan fietsen: "Doorzettingsvermogen.
Guus is een echte doorzetter. Doorzetten,
dat is een familietrek. Zeven van de negen
kinderen hadden of hebben een eigen
bedrijf. Dat zegt genoeg", aldus Rinus
Moonen.
Daarbij tekent ze aan dat ze het ook voor
de gezelligheid doet. "We hebben veel lol
met elkaar”, zegt ze. "De jongeren hebben
écht vakantie. Ze zijn er écht even uit Ze
kunnen ook dingen doen die er anders niet
gemakkelijk van komen, zoals een bezoek
aan een disco. Uit eigen ervaring weet ik
dat het een heel erg goed doel is waarvoor
Moergestel zich drie weken heeft ingezet
en waar Guus Moonen voor heeft gefietst.
een speciale piasplaats ingericht: een gat in
een plank waar hij mooi doorheen kan mik
ken.
Dit nu is het werk van Tonny de Swart. Ze
noemt roereieren met tomaat een van de
gerechten die Guus het liefst heeft. Het is
ook een van de gerechten die zij klaar
maakt. Elke fietsdag wordt door Guus
Moonen afgesloten met een stevig bord
nasi, bami, spaghetti of macaroni. Tonny de
Swart zegt geen eigen recepten te hebben,
maar deze maaltijden met zakjes en blikjes
uit de supermarkt klaar te maken. Zo doen
het de meeste mensen. Guus Moonen, 'de
man van 10.000 kilometer', houdt zich op
de been met gewone dagelijkse kost. Met
liefde bereid, dat wel.
acties hebben gevoerd om zoveel mogelijk
geld op te halen. Het waren deze vrijwilli
gers die los van al het andere werk zich
voor het Rode Kruis hebben ingespannen.
Als straks bekend wordt hoeveel geld is
verdiend, is dat hun verdienste geweest.
Ingeborg Vriens is een arts uit Moergestel. Eens per jaar gaat ze als vrijwilliger mee op
het schip Henri Dunant van het Rode Kruis.
Tonny de Swart vult in het keukentje van het Fietsterras cupjes met roereieren met
tomaat.
Op zondagmiddag 1 juni cirkelde een
vliegtuigje boven Moergestel. Het werd
bestuurd door Ben Lansbergen uit
Turnhout. De Vlaamse arts is medisch
coach van Guus Moonen. Aan boord van
het toestelletje was Joop Schepens,
geboortig uit Moergestel en steeds met
zijn videocamera in de weer voor SBS
Hart van Nederland. Vanuit het vliegtuig
je filmde hij het Fietsdorp. Joop
Schepens gooide tientallen stroken
papier met het opschrift 'Guus, alle
zegen komt van boven’ naar buiten. De
beoogde landingsplaats was Moergestel,
maar ze dwarrelden allemaal richting
Oisterwijk.
Elke tien minuten krijgt hij door het raam
van de volgauto iets te eten aangereikt.
"Hij moet blijven eten", zegt Tonny de
Swart. De 62-jarige Oisterwijkse, echtgeno
te van teamleider Mart de Swart, kookt de
hoofdmaaltijden en andere gerechten voor
Guus Moonen. "En blijven drinken", vult
Guus Moonen aan. Per dag drinkt hij
gemiddeld twintig bidons leeg. Dat vocht
moet er ook weer uit. In het buitengebied
heeft iemand langs het 'Rondje van Guus'
