Krediet voor verbouwing
brandweerkazerne
Dat was het dan
Aphrodite
Zonovergoten bezoek
Koningin Beatrix
In Memoriam
Zuster Huberta
’Klein maar dapper’
Nieuwe
buurtvereniging
Papenacker II
De Persoonlijke Signatuur
van Exclusieve Modebrillen
Brillen
Contact
lenzen
Zie pagina 9...
Vlotte vergadering
WOENSDAG 2 JUN11999 - 24e Jaargang - Nr. 1052
Raadsvergadering 27 mei 1999
4
Noud Smits
Wordt wekelijks gratis huis-aan-huis bezorgd in Moergestel. Biest-Houtakker en Haghorst.
Uitgave/redactie: Buro 76, Oisterwijkseweg 43, 5066 XC Moergestel, Tel. (013) 513 2268.
Inleveren kopij: uiterlijk zaterdagmiddag 12.00 uur; advertenties tot en met zondagavond.
Schoolstraat 5
MOERGESTEL
Tel. 013-513 1474 J
Rootven 35, Moergestel, Tel. 013-513 2221
Wij werken op afspraak! 4
I
i]4 ÖJ Tel. 013-513 1474 ,7*^^ J
n 87
Aangesloten bij de Ziekenfondsen (C.Z. en V.G Z.)
de bouwkundige afsplitsing enkele noodvoorzieningen aangebracht.
Na onderzoek (verbouw of nieuwbouw) is
gebleken dat verbouw van de huidige locatie aan
de Kloosterdreef 4 de voorkeur heeft. Toch zat
er een addertje onder het gras. In het voorstel
is tegemoetgekomen aan de wens van de vrij
willige leden van de post Moergestel. Door zelf
werkzaamheid willen dezen de zolderverdieping
geschikt maken voor verblijfsruimte na het
uitrukken en... activiteiten van de ontspan
ningsvereniging.
De gemeente wil echter dat er sprake is van één
korps voor de gehele gemeente, maar kan toch
geen weerstand bieden aan de wensen van de
brandweerlieden van de post kern Moergestel.
Voor de verbouwing is een krediet gevoteerd van
f. 355.000..
Voor Oisterwijkse begrippen was er sprake van
een vlotte vergadering. De versprekingen van
de burgemeester namen bij wijze van spreken
nog de meeste tijd in beslag. Herhaaldelijk
moest hij “ik geef het woord aan wethouder van
Roessel” corrigeren in “ik geef het woord aan
de heer van Roessel”. Binnen anderhalfuur was
de vergadering gepiept. Die tijdswinst is wel te
verklaren. In de vorige raadsperiode meenden
ook de coalitiepartijen de discussies uit de com
missievergaderingen in de raadsvergadering
nog eens over te moeten doen. Blijkbaar is er
nu zoveel onderling vertrouwen dat er geen
vliegen meer hoeven te worden afgesnoept.
AvdW
I
Ruim twee jaar zijn de huizen in het nieuwe
plan Papenacker II nu bewoond en iedereen
is zo’n beetje klaar met het inrichten van
huis en/of tuin. Hoog tijd dus om de onder
linge banden binnen de wijk een beetje te
gaan verstevigen.
Uit een in februari gehouden enquête bleek
dat de meeste inwoners van de wijk hier het
zelfde over dachten en dit resulteerde op 3
maart 1999 in de oprichting van een nieuwe
buurtvereniging: “Paopenlaand”. Waar deze
naam vandaan komt, wordt uitgelegd door een
van de vroegere eigenaren van de grond in
Papenacker II, Sjef van Esch:
“Dè waar vruuger allemaol Paopenlaand, zowel
dè stuk van onze Jos, as dè van onze Wim, as
dè van mèn. Toen ik klèèn waar, was de al zó.
Mènne vadder haaj dieje grond gekocht van
Simon van Lommel (dès d’n dieje van Simonne
Pèdje, wittenie). Mar dieje grond hiet eigenlijk
zó omdè al die laanderijen vruuger van de kerk
waren, mar dès al heel lang geleeje.”
Een toepasselijker naam konden wij voor ons
Rooms stukske grond niet bedenken...
Op zaterdag 5 juni a. s. vindt er in een tent op
het plein aan het Pastoor Müskenshof een groots
openingsfeest plaats, ’s Middags is er voor de
kinderen van de wijk een spelletjesmiddag, met
o.a. blikgooien, zaklopen, skelterrace etc. Er
zal een springkussen zijn en de kinderen kun
nen zich gratis laten schminken, ’s Avonds is
er in de tent een gezellig discofeest met barbe
cue voor de oudere leden van de buurtvereni
ging. Laten we hopen dat de weergoden ons
gunstig gezind zijn, zodat we er met z’n allen
een grandioos openingsfeest van kunnen
maken! Al onze leden hebben inmiddels ook
kennis kunnen maken met een nieuw buurt-
krantje: “Paopenklets”. Dit krantje zal enige
malen per jaar gaan verschijnen, zodat we onze
leden op de hoogte kunnen houden van het
wel en wee binnen onze wijk.
Zoals u kunt lezen: we zijn volop bezig om het
wonen in Papenacker II nog gezelliger te
maken’.
Tot aan de samenvoeging van de gemeenten Oisterwijk en Moergestel maakten
de brandweer en de dienst gemeentewerken van Moergestel gezamenlijk gebruik
van het gebouw Kloosterdreef 2-4. Bij de samenvoeging is de dienst gemeen
tewerken met zijn materialen en behuizing overgegaan naar de Veldweg in
Oisterwijk. In verband met de hierdoor ontstane gedeeltelijke leegstand heeft de
gemeenteraad in oktober 1998 besloten het rechtergedeelte van het gebouw te
verkopen. Hierdoor kwamen de hoofdingang, toilet, opgang naar de zolder, het
instructielokaal en de kantine/verblijfsruimte van de brandweer te vervallen. Om
de uitrukfunctie te waarborgen werden er, in afwachting van een definitieve
oplossing met betrekking tot de huisvesting van de brandweer in Moergestel, naast
Voor de afscheidswedstrijd van Jan Habraken werd deze groepsfoto gemaakt door vriendin
Noortje, die vergat haar toestel opnieuw in stelling te brengen toen Jan op de schouders het veld
verliet. Desondanks zullen er genoeg leuke herinneringen overblijven aan die vrijdagavond, waarin
in een amicale sfeer afscheid genomen werd van de voetbalcarrière van Jan Habraken. De
nieuwe trainer Theo van den Boogaard kon het toch niet laten Jan te verleiden tot een (kleine)
verlenging. Jan’s besluit staat echter vast. “Het is mooi geweest”.
Voor de statistici onder ons: de wedstrijd eindigde in 1-1Audacia nam de leiding door een doelpunt
van Eric Kreyveld en vlak voor tijd werd het gelijk door Arne Koeman.
Huberta assisteerde de huisarts
als een volleer-de “kraamver
pleegkundige” en hielp menige
Moergestelnaar mee op “de
wereld zetten”. De badkamer
fungeerde daarbij als kraamka
mer.
De oorlogstijd deed een extra
beroep op de hulpvaardigheid
van Huberta. Zo waren daar
haar medezusters, de bewoners
van de diverse gastenkamers,
de paters Assumptionisten, de
N.S.B.-kinderen en zelfs Duit
sers die bezit hadden genomen
van het klooster, gevoegd bij
haar “wijkwerk”. Ze wist van
aanpakken en was van alle markten thuis.
Haar liefde voor de natuur had alles te maken
met haar liefde tot God. “Bloemen houden van
mensen” ging zeker op voor Huberta, getui
ge de manier waarop zij er mee omging. Toen
haar lichamelijke gesteldheid het steeds meer
liet afweten, bedacht zij een manier om met
haar eigengemaakt karretje de “tuin te doen”.
Zuster Anacleta, de huidige moeder-overste,
zei, dat Huberta de neiging had om de bloe
men die zij kreeg te drogen en voor de eeuwig
heid te bewaren. “Het was immers zonde om
ze weg te doen.”
Onlangs nog vertrouwde Huberta haar mede
zusters toe: “Ik ga oud worden. Ik ben ver
sleten.” Zij wist toen niet, dat zij nog veel
pijn zou moeten doorstaan, pijn, die haar voor
één nacht nog in het ziekenhuis deed belan
den, van dinsdag 25 mei op woensdag 26 mei.
Op woensdag om 10.00 uur ‘s morgens was zij
weer terug in het klooster, dat zij vanaf 1936
onafgebroken als haar “thuis” heeft mogen
beschouwen. Op woensdagavond om 20.30
uur is Huberta ontslapen. Nog bij kennis had
zij haar medezusters, die aan haar ziekbed
stonden, toevertrouwd: “Bedankt voor alles.
Jullie allemaal bedankt en welterusten!”
Een bijzonder mens heeft onze gemeenschap
verlaten, een mens waaraan velen met dank
baarheid terugdenken.
Mogen de onderstaande versregels op Hu
berta, die haar liefde voor de natuur zozeer
vereenzelvigde met haar Schepper, van
toepassing zijn:
Heer Jezus in Uw hofken
daar bloeit zo menig bloem.
Die wil ik gaan vergaren,
verzorgen en bewaren;
wat kan men beter doen.
De Lind 35a
Oisterwijk
013-5284899
Vrijdag
koopavond
Op woensdag 26 mei 1999 stierf
Petronella van der Vrande in de
gezegende leeftijd van 93 jaar.
De overledene leeft vooral in de
herinnering van ontelbare
Moergestelnaren voort onder
haar kloosternaam: Zuster
Huberta.
Zij werd op 16 oktober 1905 in
Deume geboren, waar haar oud
ers aan de Hehnondseweg een
café annex boerderij hadden.
Huberta, toen nog niet als zoda
nig bekend, hielp mee in het café
en bediende onder meer de turf
stekers die, na gedane arbeid, in
een pint bier verfrissing zocht
en. Als de werkers volgens Huberta “aan de
maat” waren, tapte zij niet verder en ging
over op koffie. Degene die dat niet zinde,
werd resoluut door de parmantige, frêle Hu
berta buiten de deur gewerkt.
Dat kloeke, dat resolute is altijd kenmerkend
voor haar gebleven.
Toen in oktober 1936 het “St.-Antoniusgast-
huis” geopend werd, was zuster Huberta één
van de eerste bewoonsters. De toenmalige
moeder-overste, zuster Gertruda Timmer
mans, wachtte als gevolg van haar specifieke
deskundigheid als wijkverpleegkundige, een
zware taak: de ziekenzorg behartigen en
tegelijkertijd de leiding op zich nemen van het
klooster annex gasthuis. Het was dan ook een
verademing voor de moeder-overste dat zij in
de persoon van zuster Huberta assistentie
kreeg. Huberta was weliswaar niet bevoegd,
maar haar enorme inzet en gedrevenheid,
gekoppeld aan haar leergierigheid, maakte
nog eens duidelijk dat “de praktijk de beste
leermeester” is.
Te voet of op de fiets heeft zij zich gekweten
van haar menslievende taak, die aanvankelijk
bestond uit het hulp bieden aan hoogbejaarde
mensen, zowel in het klooster, dat de toevoe
ging “gasthuis” had, als in de wijk.
Met in die tijd primitieve middelen en in een
ruimte in het klooster die er helemaal niet voor
uitgerust was, bood Huberta hulp.
Onlangs nog vertelde zij het voorval, dat op
een nacht een vader bij het klooster aanbelde
en meedeelde, dat zijn vrouw zou bevallen en
het was “zoo wèèd”. De dokter was er al.
Huberta ging bij de man achter op de brom
mer en werd zo naar het huis gereden waar
de bevalling aanstaande was. “Het is maar
goed dat het donker was en ons niemand
heeft gezien,” vertrouwde Huberta haar ge
hoor toe. De terugtocht was comfortabeler: de
dokter bracht haar thuis.
71