SOMS ZOU JE ER
GEEN STUIVER
MEER VOOR GEVEN
I
I
I
I
t
NIERSTICHTING
Kijk donderdag 3 juni om 20.30 uur naar de TROS
op Nederland 2 met Ivo Niehe, Victor Deconinck en
vele anderen. Een programma over het werk van de
Nierstichting en het belang van collecteren. Heeft u
ook 1 uur tijd om mee te helpen bij u in de buurt?
Bel gratis 0800-0088.
3 Moergestelnaren
volbrengen
Rotterdam - Parijsrun
IJ
NiSRsrej
Postbus 2020 - 1400 DA Btissum
Bezoekerscentrum Oisterwijk
De dag wordt nacht
De mooie Kempen 149
Jll!
rl
1
MOERGESTEL-NIEUWS’ - WOENSDAG 2 JUN11999
PAGINA 10
NIERSTICHTING OP TV
"Soms denk je we/ eens waar
zijn we mee bezig, als zo 'n hoopje
verdriet wordt binnengebracht.
Uitgeput, uitgehongerd èn
dood- en doodziek.
Je weet wel degelijk waar je mee
bezig bent, als je zo 'n zeehondje een
paar weken later ziet.
Behandeld, verzorgd èn weer
redelijk op eigen krachten".
11 Augustus zal de geschiedenis ingaan als
de dag van de nacht, er doet zich dan name
lijk een zonsverduistering voor.
Op 4 juni om 19.30 uur wordt in het bezoe
kerscentrum Oisterwijk van Natuurmonu
menten een avond gewijd aan dit verschijnsel.
Hoe ontstaat het, hoe kun je het waarnemen,
welke veiligheid moet je in acht nemen, ook
alle andere vragen komen aan bod.
Een aanrader voor iedereen die de verduiste
ring gaat bekijken, zowel in Nederland als in
het buitenland.
In een strook die over Engeland, Frankrijk,
België, Duitsland richting Turkije loopt zal op
11 augustus een totale zonsverduistering plaats
vinden. In Nederland zal de zon voor plm. 97
achter de maan verdwijnen.
Ton Spaninks en Eric Behaard zullen zoals al
tijd vol enthousiasme, deze avond verzorgen,
Ton en Eric zijn leden van de astronomische
vereniging WEGA.
Wilt u aan deze avond mee doen meld je dan
aan bij het bezoekerscentrum Oisterwijk. te
lefoon 521 9209.
De kosten van deze avond zijn voor leden van
natuurmonumenten gratis en voor niet-leden
fl. 5,- en voor hun kinderen fl. 1,-.
Door donateur te worden van
de Zeehondencrèche in Pieterburen
steunt u het werk en geeft u zee
honden een herkansing op overleven
in ons waddengebied.
Uw bijdrage is onmisbaar.
Op 12 mei jl. startte om 3 uur 's middags bij
het AHOY gebouw in Rotterdam de beken
de ROPARUN. Bijna 36 uur later finishte het
team van de Penitentiaire inrichting Breda,
waar onze dorpsgenoten Graad Steenbak
kers, Ad Dijkmans en Els Dijkmans-van
Esch deel van uitmaakten en na 540 kilome
ter hardlopen in Parijs. Dat betekent om 2
minuten voor 3 in de nacht. Na een middag,
een avond, een eerste doorwaakte nacht,
weer een hele dag en avond en groot deel van
de nacht lopen was hun sportieve uitdaging
succesvol tot een einde gekomen.
Met een voldaan gevoel konden ze terugkijken
op een wonderbaarlijke prestatie. Hun eerge
voel werd kort daarna nog extra gestreeld toen
bleek dat hun team in een veld van 129 deelne
mers als 13de (1) geëindigd was.
Het schema dat zij hanteerden was als volgt: 4
lopers lopen 60 kilometer. Iedere loper, bege
leid door een fietser loopt 2 kilometer, de twee
de lost hem af, daarna de derde en de vierde en
na 8 kilometer is de eerste weer aan de beurt.
Bij een gemiddelde snelheid van 14,43 kilome
ter per uur bleef elke groep van 4 lopers zo’n
dikke vier uur aan de gang, waarna de tweede
groep van vier hen weer afloste: 4 uur op en 4
uur af! In de vier uur af konden de atleten ge
masseerd worden, wat eten tot zich nemen en
iroberen wat slaap te pakken in een van de
twee meerijdende campers. Graad Steenbak
kers geeft aan dat dat laatste voor bijna ieder
een onmogelijk was. Omdat op de dag van ver
trek al om 6 uur ’s morgens in Breda verza
meld moest worden werd slaapgebrek een van
de grootste hinderpalen.
Dat het orientatiegevoel je aardig in de steek
laat in de nachtelijke uren geeft Ad Dijk
mans aan. Omdat het parcours wat anders
dan vorig jaar sloeg hij kort voordat de cam
per hem weer op zou pikken en de tweede
loper klaar stond om hem af te lossen samen
met de fietser een verkeerd weggetje in.
De bemanning, die hun camper iets voorbij het
bewuste weggetje geparkeerd had, tuurde
minutenlang rusteloos het sombere duister in
voordat duidelijk werd dat Ad verkeerd gelo
pen was. Omdat de begeleidende fietser het
nummer van de andere draagbare telefoon ver
geten was, kon alleen via nachtelijke telefoon
tjes naar het thuisfront in Nederland kilome
ter de eenzame loper weer opgespoord worden.
Pas toen kon het officiële parcours weer ge
volgd gaan worden. De voor Ad bestemde twee
kilometer waren met 10 uitgebreid.
Els Dijkmans-van Esch die als fietser de nodi
ge kilometers aflegde constateerde dat bij dit
soort wedstrijden nog andere zaken dan een
goede fietsconditie en fysieke kracht een rol
spelen. Een van de begeleidende fietsers, een
geroutineerd “klassiekerfietser” ontmoette een
enorm zware tegenstander in de vorm van
slaapgebrek. Zijzelf echter kwam redelijk op
gewekt aan.
Graad Steenbakkers merkt op dat hij blij is dat
blessures die hem kwellen zich alleen vóór en
direct na deze monstertocht manifesteerden en
dat hij daardoor net in staat bleek aan dit spor
tieve festijn deel te nemen.
Belangrijker dan de prachtige uitslag is ech
ter voor de drie door sportschool Physique
en rijwielhandel Frank Vogels gesponsorde
Moergestelnaren dat zij op deze sportieve
manier f9000,- bijeen brachten voor voorzie
ningen voor kankerpatiënten. Voor zowel dit
bedrag als de prachtige prestatie hulde!
gebonden aan naaldhout en vormt geen groe
pen met mezen.
Opvallend was het grote aantal Aardappelbo-
visten dat we tijdens onze wandeling waarna
men. De zwam lijkt op een aardappel, is enigs
zins rond en bezet met wratten. De
Aardappelbovist verspreidt bruinzwarte spo
ren. Hij groeit op kalkarme bodem en is niet
eetbaar.
Langs de border van het kanaal, dat van Scho
ten naar Dessel loopt, groeit volop het Wilgen
roosje. Links van het langs het kanaal lopende
fietspad, richting Retie, heel veel Brede wes
penorchissen. Deze plant, die zowel in België
als in Nederland vrij algemeen voorkomt,
hoort thuis bij de Orchideeënfamilie. De plant
jes waren al uitgebloeid. De Orchideeënfami
lie bestaat maar liefst uit 3.000 soorten, die ver
deeld zijn over 800 geslachten. In ons land ko
men nogal veel soorten voor, meestal heel zeld
zaam. Uitgraven van een plantje met de bedoe
ling het in uw tuin over te brengen, mislukt en
is trouwens verboden. De beste manier is er
naar te kijken en te genieten van die in het wild
groei-ende orchissen. Verreweg de meeste or
chissen komen in de tropen voor, vaak
groeiend op boomtakken of boomstammen.
Toen we óók nog in een stamineeke een Bos
bier dronken, kon die dag “niet meer stuk”.
Voor de liefhebbers: Bosbier is een streekbier
van de brouwerij St.-Jozef uit Bree. Gebrou
wen van bosbessen.
Zonder postzegel opsturen naar:
Stichting Zeehondencrèche. Antwoordnummer 950.
9950 WL Pieterburen. Giro 8020.
zeehondencrècheoeter buren
met Johan van Oosterhoud
Wij, Len en ik, parkeerden de auto op het par
keerterrein bij de Norbertijnenabdij van Pos
tel en bezochten de Romaanse Sint-Nicolaas-
kerk. In het winkeltje kochten we kaas en, na
tuurlijk, een aantal flessen Postelse Trirel.
Vervolgens maakten we een grote wandeling
in de nabije bossen. Er woei een stevige wind;
prima wandelweer. We kwamen niemand te
gen - nobody at all. We zagen geen ’uitschie
ters’, maar toch willen we enkele ontmoetin
gen niet onvermeld laten.
Allereerst Knopig helmkruid, hier en daar nog
bloeiend (we waren er eind augustus 1997). De
bloemen zijn groen met een paarsbruine bo
venlip. De rechtopstaande stengels zijn recht
hoekig. De plant, die z’n naam te danken heeft
aan het feit, dat de bloemen op een helm lij
ken, groeit op voedselrijke bodem. We zagen
heel veel Knopig helmkruid.
In gezelschap van meesjes ontdekten we, hoog
in het naaldhout, Goudhaantjes. Ze zijn zo
klein, slechts negen cm., dat ze haast niet zijn
waar te nemen. Goudhaantjes trekken door van
eind augustus tot ver in november. Deze vlieg-
vlugge vogeltjes wegen slechts 5,5 gram! Zijn
soortgenoot, het Vuurgoudhaantje, is minder
Ja, ik red een zeehondeleven!
Maak mij donateur en stuur een accept
giro ter waarde van f
NaamI
Adres
Postcode
Plaats I
v X
