ZOMER
VOORDE
tot 50% korting!
199
135
Mits u vóór
12.00 uur
belt, kunnen
uw dranken
worden
thuisbesteld!
OPRUIMING
t/m 5O°/o korting!
A
199,
Slijterij In den Korenmaaier
Bankstellen
1-Persoons eendendons dekbed
ZONWERING GRATIS MONTAGE!!!
GEZELLIGHEID ONDER DE KURK
Bij ons is de zomer we! héél gezellig...!
Binnenvering matras
90 x 200 of 80 x 200 - van 298,- voor
Vloerbedekking (smaragd)
Petrikov
Rubin
Hooghoudt
Koffiekaatje
ra
Safari
Brief van
Theo Raaijmakers
PAGINA 3
nu
Appeljenever
JAN MICHIELS V» COMPLETE WONINGINRICHTER
SAÖRI
Kerkstraat 18 - Haaren - Telefoon 0411-621217
Rootven 36 - Moergestel - Telefoon 013-5131234
van 299,- voor
Al 35 jaar kennis
van en interesse
voor drukwerk...
Exotic Fruit Liqueur
met de smaak van
mango, papaya,
maracuja en wilde
limoenen,
ties 70 cl.
Oisterwijkseweg 43
Tel. 513 2268
De bekende
rode
sinaasappel-^
vodka
fles 70 cl.
MOERGESTEL-NIEUWS’ - WOENSDAG 22 JUL11998
Grunnings Fruitmandje
heerlijk fris, liter.
Citroenbrandewiin
Creamcocktail.
Het lekkere extraatje,
fles 70 cl.
Schoolstraat 18, 5066 EE MOERGESTEL, Tel. 013 - 513 1350
Verhuur tapinstallaties enz.
a o e
Bessenjenever
Theo
Shirt Ellen
i>i
1 71
Giften kunnen gestuurd worden naar giro
1066957 onder vermelding van: ten name
van Theo Raaijmakers. Dat laatste is heel
belangrijk, anders komt het niet bij mij te
recht. Heel veel dank voor alles wat jullie
allemaal doen voor ons en voor jullie schrij
ven ook! Heel veel groeten en de allerbeste
wensen en tot een volgende keer!
Op 29 juli zal de KRO/RKK een programma
uitzenden over Theo’s werk in Bolivia. Die
uitzending komt op Nederland 1 rond 19.00
uur. Het is een programma van Studio RKK.
Er zal dan ook in een aantal TV-gidsen een
artikel over Theo’s werk staan. In diezelfde
week zullen ook een aantal Socuteraspotjes
worden uitgezonden waar Theo aan mee
werkt.
den in een auto van iemand anders en rijdt
die tegen een boom aan: 100 dollar schade.
Niet te veel, maar waar moet ie dat vandaan
halen? Het is onze bedoeling om hem niet te
lang hier in de stad te hebben, want dan zit ie
meteen weer terug in z’n oude routine, en daar
hebben we geen zin in. Zijn zus in Argentina,
en die wil hem daar naar toe halen, wat ons een
prima idee lijkt. Maar hoe lang zal het duren
voordat zijn zus een keer hier komt, zijn pa
pieren in orde kan maken en hem mee kan
nemen.
We zullen onze handen vol hebben aan Zenon,
maar hij is eigenlijk een heel goed mens, en
verdient onze volle aandacht. Hij heeft eigen
lijk heel z’n leven al gezocht naar een familie
die hij ZIJN familie kan noemen, iets wat an
deren WÉL hebben en hij dus niet. Het is af
en toe slecht verdeeld in de wereld. Voor Zenon
en voor zovele anderen hebben we jullie hulp
nodig, om een heel klein beetje ’familie’ voor
hen te kunnen zijn, een heel klein beetje ’thuis’.
Cochabamba, 26 juni 1998
Beste familie, vrienden en bekenden
We zitten alweer bijna op de helft van dit jaar,
dus ga ik er eens even voor zitten om jullie al
lemaal een beetje op de hoogte te brengen van
hoe het hier allemaal gaat.
Allereerst heel veel dank aan iedereen die
me in de afgelopen maanden heeft geschre
ven en aan allen die ons hebben geholpen
door te gaan met het werk voor onze kinde
ren en jeugd! Heel veel dank! Zowel de brie
ven en kaarten als de geldelijke steun zijn
heel erg welkom!
Intussen zijn we hier begonnen aan de winter
en ook aan de wintervakanties voor de scho
len. Het is hier de laatste dagen heel erg koud:
zojuist zag ik in de krant dat het vervoer op
verschillende wegen wordt bemoeilijkt door de
sneeuw! Dat hebben we hier in de stad dan wel
niet, maar ik zag vanmorgen dat er behoorlijk
wat sneeuw ligt op de bergen rondom de stad.
Het heeft een paar dagen geregend, en hier in
huis lijkt het wel een ijskast af en toe! Vooral
als je bv. een tijd zit te schrijven of naar Neder
land tegen Mexico zit te kijken! Dan moet ik
zo nu en dan even een paar minuten naar bui
ten om wat op te warmen. Vandaag schijnt in
elk geval de zon weer, en dat scheelt een heel
stuk.
Ja, de schoolvakanties zijn ook begonnen, en
die zullen waarschijnlijk duren tot 13 juli; 13
juli is al zeker, omdat ze zeker niet willen
beginnen voordat het W.K. is afgelopen,
maar ze zullen er nog wel een week aan vast
plakken vanwege het koude weer.
Officieel moest die vakantie maar tot 6 juli
duren, maar ze zouden toch niemand op school
krijgen tijdens de laatste week van het WK.,
dus hebben ze maar meteen gezegd dat het een
week langer gaat duren. Ik moet zeggen dat het
heerlijk rustig is hier in huis, normaal gespro
ken zijn er de hele dag kinderen en jongeren
hier, van zeven uur ’s morgens tot zeker 10 uur
’s avonds, en nu komt er maar zo af en toe ie
mand binnenvallen. Heerlijk!
Maar ik heb ook niet echt vakantie; er is voor
de school een heleboel werk te doen, een
hoop administratie; en daarnaast ben ik ook
druk bezig met overhuizen; ik ben namelijk
sinds kort ook directeur geworden van een
van onze huizen, en ik ga daar ook wonen.
Het is een huis voor zo’n 25 tot 30 jongeren,
tussen de vijftien en min of meer twintig jaar,
en het gaat om jongeren (allemaal ex-straatkin-
deren) die overdag studeren, anderen die over
dag werken en ’s avonds naar school gaan, en
kele probleemgevallen die nergens anders
meer binnen kunnen komen, en zo af en toe
jongeren die net terugkomen uit militaire
dienst en die tijdelijk een plaats nodig hebben
om te slapen. Er zullen er nu, om te beginnen,
vijftien of zestien gaan wonen.
Ik zal daar gaan werken met twee andere lei
ders en een kokkin, en misschien nog een of
twee vrijwilligers (-sters). We moeten daar ook
wel met meer mensen gaan werken, want ik
zal, naast dat werk, ook gewoon directeur van
ons schooltje blijven, en uiteraard heb ik ook
een behoorlijke portie pastoraal werk. Ik zal
dus niet met m’n armen over elkaar hoeven te
gaan zitten!Maar daar heb ik ook weinig zin
in. We willen van dat huis echt een beetje een
familiehuis maken, een plaats waar mensen
zich thuis kunnen voelen, een plaats waar ie
dereen zich welkom voelt, een plaats ook waar
verschillende mensen met verschillende din
gen bezig kunnen zijn. We willen er niet nog
een ’tehuis’ van maken, want de meesten van
die jongeren hebben al veel jaren in tehuizen
doorgebracht. Het moet een plaats worden
waar iedereen leert verantwoordelijk te zijn
voor z’n activiteiten, voor z’n werk, voor z’n
studie, etc. Het is nu een heel kaal en ongezel
lig huis, en wij willen daar iets aan gaan doen.
We zullen contacten hebben met de families
van die jongeren, met de plaats waar ze wer
ken, met hun college, maar we zullen vooral
werken aan hun eigen verantwoordelijkheid.
Ook ligt het in de bedoeling om informatie
in te gaan winnen over alle mensen die ooit
in ons project hebben gewoond, en uit te vin
den wat er uiteindelijk van hen is geworden.
Dat zal een hele puzzel worden, en daarom
zullen we het personeel wel nodig hebben!
Er zullen, zoals ik zei, misschien 25 of 30
mensen in dat huis gaan wonen, maar we
zullen er ook openstaan voor andere men
sen die vroeger bij ons hebben gewoond, en
ook voor hen bijeenkomsten, vergaderingen,
zo af en toe een feestje, liturgische vierin
gen, voorlichtingsavonden of -weekenden
etc. organiseren. Het moet echt een open
huis worden. We hebben dat huis al een aan
tal jaren, maar het is eigenlijk nooit echt veel
gebruikt, en dat is doodzonde. Ik zal er een
grote kamer hebben, en het is daar ook een
stuk rustiger. Dus zo nu en dan denk ik daar
wat slaap in te kunnen halen!
Enfin, met die verhuizing heb ik het aardig
druk. Ik moet toegeven dat ik niet veel zin heb
in dat verhuizen: ik wil daar wel ZIJN, maar
het er-naar-toe-gaan, daar heb ik niet veel zin
in! Ik heb een hoop rotzooi! Ze zijn daar nu
aan het schoonmaken en zo, en pas als alles
klaar is, zal ik mijn spullen over gaan brengen.
Het belangrijkste zal zijn mijn bed, mijn kle
ren, en mijn televisie (om voetbal te kijken!),
de rest kan wel een beetje bij beetje! Intussen
blijft het werk natuurlijk gewoon doorgaan, en
elke dag zijn er wel mensen of dingen die spe
ciale aandacht opeisen. Zo kwam gisteren
Zenon terug uit militaire dienst; in feite was
hij veel te jong toen hij daar naar toe ging, maar
we konden op dat moment niks anders meer
voor hem verzinnen: hij zal nu zeventien zijn,
en heeft meer dan tien jaren in verschillende
huizen van het project gewoond. De vader leeft
nog wel ergens, maar die hebben we in die meer
dan tien jaren nooit gezien, de moeder is ge
storven toen Zenon een jaar of vier was. Een
paar jaar terug is hij in de problemen gekomen:
voornamelijk lijm snuiven en ook veel toestan
den met vriendinnetjes; hij heeft toen ook een
tijdje op straat gewoond, heeft veel gestolen,
vaak opgesloten gezeten, is bij enige vechtpar
tijen betrokken geweest, etc. We hebben gepro
beerd om hem van de lijm af te krijgen, en hij
is een aantal maanden in een psychiatrische
inrichting geweest, het enige wat er hier be
staat voor verslaafden. Dat ging prima, zo lang
als hij daar was, maar toen hij weer buiten
kwam, was het weer meteen mis. Goed, hij is
toen in militaire dienst gegaan, en dat is aardig
verlopen; wel af en toe problemen, maar niet
overdreven, voor zijn doen... Hij is nu klaar
met die militaire dienst en is daar in die stad,
op zo’n 450 kilometer van hier, een beetje gaan
werken; maar wat gebeurt er? Hij gaat daar rij-
Theo Raaijmakers, Casilla 2431, Cochabamba
Bolivia
Tel. (591-42-) 249527/291699
Fax (591-42-) 257145/282332
e-mail: theoraaij@bo.net
Wil degene die een e-mail-adres heeft dit aan
mij toesturen? Dat is voor een volgende keer
sneller en goedkoper.
Mijn adres is: wil.jose@net.HCC.nl
José Raaijmakers
