Over twee jaar
zijn wij het gastland
tijdens de E.K.
Far away from home?
Opruiming
2 halen - 1 betalen!
Jan Michiels Woninginrichting
is al jaaaaaren gastvrij op het gebied van
dus wij blijven de onbetwiste kampioen
inrichten en wonen!
MEUBELEN
SLAAPKAMERS
•VLOERBEDEKKING
•TAPIJTEN
•VITRAGE
ZONWERING
•ETC.
op nagenoeg
de gehele collectie
Cor en Piet Heuvelmans-de Vries
Bet Bakker-Mulders
opent uw ogen
COMPLETE WONINGINRICHTER
JAN MICHIELS
Kerkstraat 18 - Haaren - Telefoon 0411-621217
Rootven 36 - Moergestel - Telefoon 013-5131234
Mieke Bouwmans
Rootven 9, Moergestel, Tel. (013) 513 3664
A. Westgeest 3-8-9-12-24-30-34 (22 mee)
A. van Hulten 4-11-16-26 (16 mee)
Th. Colsen 7-15-17-21-22-23 (31 mee)
J. van Drunen 10-25-27-28-29 21 mee)
Midfond 1998.
Aangewezen l.H. Schepens, 2. M. van de Wiel.
Onaangewezen 1. H.Schepens, 2. M.van de
Wiel.
Duif kampioen midfond H 97-1753238 eige
naar M. van de Wiel.
Overal ter wereld komt men Nederlanders tegen. ’Moergestel-Nieuws’ was in Ca
nada en kwam daar zelfs een aantal Moergestelnaren tegen die jaren geleden emi
greerden naar dit zo enorme grote land om te proberen hier de kost te verdienen.
Wij denken dan dat zij ‘far away from home’ zijn maar Canada is hun thuisland
geworden omdat zij er al zo lang wonen en ook hun nazaten daar wonen en werken.
Wij waren op bezoek bij Cor de Vries (70) getrouwd met Piet Heuvelmans (74) uit
Diessen. Ook zochten wij Bet Mulders (73) op en luisterden naar hun wel en wee in
Canada waar beiden al een dikke veertig jaren wonen en inmiddels van hun vrije
tijd genieten na een arbeidzaam leven.
Zij huurden daar een huis en keken rond voor
een boerderij. In 1957 kwam Kees toevallig op
het Postkantoor van Manotic om een pakje af
te halen voor een buurman en hoorde dat er
een levensmiddelenwinkel te koop was in Ma
notic Station. Een oude winkelierster was van
plan te stoppen met haar ‘general store’. Bet
had geen greintje ervaring, er ook niet voor
geleerd, toch zijn ze samen aan de klus begon
nen. Piet had in Nederland echter een midden-
standscursus gevolgd, wat toen al een behoor
lijke ‘bagage’ was en daar deed men het mee.
Na zovele jaren kent iedereen Bet Bakker en
Bet kent ook bijna iedereen met naam en
toenaam. Zij leefde ook altijd mee met het
‘wel en wee’ van de klanten en was ook dik
wijls het ‘doorgeefluik’ van familienieuws
aan de andere Nederlanders die in haar win
kel kwamen. Al hun kinderen, Dick, Henry,
John, Catherine zijn in Canada geboren en
zijn dan ook echte Canadezen.
De familie Bakker heeft dag en nacht gewerkt
om de kost te kunnen verdienen en uiteinde
lijk een heel mooi bedrijf opgebouwd. Tot op
de dag van vandaag is de winkel nagenoeg het
zelfde gebleven en men staat er versteld van
hoeveel verschillende artikelen er in een voor
Nederlandse begrippen kleine winkel staan.
Kees de Bakker is in ’91 jammergenoeg gestor
ven na een ziekbed van 5 maanden en toen
vond Bet het ook tijd worden dat zoon Henry
de zaak overnam. Henry had intussen de stu
die ‘special business’ achter de rug en was er
klaar voor. Aan de winkel heeft ook hij maar
weinig veranderd. Samen met zijn van oor-
PV ’Over Berg en Dal’
Verenigingsuitslag van de wedvlucht gehou
den op 4 juli 1998 vanuit Nijvel over een af
stand van 122 km. Aan deze wedvlucht namen
133 jonge duiven deel. Ze werden gelost om
8.10 uur bij een temperatuur van 17 graden
Celsius met zuidzuidwesten wind 3.
Uitslagen:
M.van de Wiel 1-5-6-13-18-19-20-31-32-33 (24
mee)
L. van de Branden 2-14 (9 mee)
heeft oog voor mode...
Cor de Vries en Piet Heuvelmans
Van enige gereserveerdheid was sprake toen wij
zomaar ineens, na een kort telefoontje, voor de
deur stonden. Enige uitleg van onze bezoek
was nodig en toen sloeg de gereserveerdheid
om in een gastvrij onthaal en reken maar dat
ook wij hiervan hebben genoten.
Piet Heuvelmans waagde de oversteek in
1951, de toch al niet te ‘vette’ na-oorlogse
jaren, om Canada te verkennen en er te gaan
werken. Maar in 1953 kwam hij voor 6 maan
den terug om een vrouw te zoeken. In mei
1954 trouwde hij met Cor de Vries en samen
vertrokken zij toen voorgoed naar Canada.
De hobby van Piet is nog steeds meubelmaken
wat niet zo verwonderlijk is omdat hij eigen
lijk van beroep timmerman was en het vak in
dertijd op de Tilburgse ambachtschool aan de
Spoorlaan geleerd heeft. Hij vertrok naar Ca
nada omdat hij persé boer wilde worden en
daar thuis in een gezin met dertien kinderen
met twee boerende broers geen sprake van kon
zijn ondanks dat hij de tweede oudste was.
Zonder veel nadenken ging hij destijds weg
vooral omdat hij erg jaloers was op zijn twee
broers die wel ‘boerden’. Cor de Vries ging in
1954 dus met hem mee omdat zij het avontuur
wel zag zitten en heeft zij hiervan nooit spijt
gehad. Heimwee heeft zij ook nooit gekend.
Indertijd gingen zij samen weg met ene Jac
ques van Doormalen. Piet heeft, gezien zijn
vakopleiding, eerst huizen gebouwd in de om
geving van Ottawa en Manotic en huurde pas
later een boerderij in Quebec, het Frans-talige
gedeelte van Canada. Ruim 18 jaar hield hij
daar koeien en handelde tussendoor in hooi en
aanverwante veevoeders.
De kinderen werden groter en daarom ver
huisde men in 1975 naar Marvelville even
ten zuiden van Ottawa in Ontario, een En
gels sprekende provincie van Canada. Hun
drie zonen en een dochter begonnen na ver
loop van tijd op eigen boerderijen, die zij
kochten, te boeren. De jongste zoon Heuvel
mans heeft een aantal jaren geleden de boer
derij van Jaoneke Mulders (ook een Moer-
gestelnaar) gekocht en hij boert hier ook op.
Alle bedrijven liggen kort bij elkaar en Cor
en Piet hebben in de loop der jaren de nodi
ge hand- en spandiensten bij de kinderen
verricht.
Joaneke Mulders was tijdens ons bezoek op va
kantie in Europa en Nederland bij de broers
Jan en Denis en wij konden hem dus niet be
reiken. Sinds twaalf jaar zijn de Heuvelman-
sen nu gepensioneerd en hebben een mooi
bungalowtje vlak bij de bedrijven van hun kin
deren. Voorheen heeft Piet altijd het gras
maaien verzorgd bij de kinderen en Cor heeft
nu en dan de kleinkinderen, zes in getal, opge
vangen. Cor wordt nagenoeg iedere week voor
zien van nieuws per brief door Toos v.d.Wouw
- de Vries die in Moergestel woont en zij krijgt
ook elke week lange brieven terug. Zodoende
is Cor erg goed op de hoogte van het wel en
wee in ons dorp en zij praatte daar ook uitvoe
rig over.
De gezondheid is goed te noemen ondanks
het feit dat hier vorig jaar bij Piet een rim
peltje in kwam. Nu was hij herstellende van
een staar-operatie die goed gelukt was het
gaat hem nu dan ook uitstekend. Gezellig
keuvelend onder het genot van een ‘Brabants
bèkske’ vertelt Cor over haar hobby ‘poppen
maken’ en wij hebben deze prachtige kunsti
ge schepselen ook werkelijk kunnen aan
schouwen.
Pietliet vol trots de eigen gemaakte eiken meu
belen zien die er ook zijn mogen en daar straalt
de degelijkheid ook beslist vanaf. Bij de kin
deren werken is er nu niet meer bij maar dat
hoeft ook niet want zij vervelen zich geen mo
ment of komen liever gezegd tijd tekort.
Bet Bakker-Mulders
Of zoals zij zelf zegt: “Bet van Jèntje van ‘t
Heerengoed. Met haar broers Theo (Riel),
Knillis (Goirle), Denis en Jan (Moergestel) en
haar zusters Marie (Haaren), Jo (Oisterwijk),
Mien (Moergestel Vinkenberg) en Bertha
(Udenhout) heeft zij nog erg veel contact.
Haar sinds een paar jaar overleden man
Kees Bakker uit Spoordonk vertrok ook in
1951 naar Canada en werkte daar al die tijd
op een meelfabriek. In 1954 kwam hij naar
Nederland ook om een vrouw te zoeken. In
1955 trouwde hij met Bet Mulders en zij ver
trokken eveneens voorgoed naar Manotick
onder Ottawa.
sprong Russische vrouw Elena en hun 2 kin
deren zijn zij altijd druk bezig met de winkel
en de benzinepomp. Bet is echter nog regel
matig in de winkel te vinden en zij heeft zoals
altijd haar schort aan tot zelfs thuis in haar vrije
tijd. In een buitenwijk van Ottawa heeft zij nu
een heel mooi en groot huis waar zij dan wel
alleen woont maar er soms ook een gedeelte
van verhuurt en van aanloop van familie, vrien
den, en kennissen ook niet te klagen heeft. Dat
is ook niet zo moeilijk want je voelt je er met
een thuis en je kunt er ook nog eens erg moei
lijk wegkomen.
Zij spreekt nog steeds Engels en Moergestels
door elkaar maar iedereen begrijpt haar en
dat is toch het voornaamste. Toen wij haar
opzochten vertelde zij dat zij net een “vors
bèkske koffie ha gezet” en dat smaakte vele
malen beter dan de koffie die in Amerika of
Canada in eethuisjes of koffieshops wordt
geschonken.
Dit bakje koffie ‘stond’ terwijl het anders soms
meer leek op donkere thee met een koffie-
smaak, zo ‘slap’ was de koffie dan. Zij is een
aantal keren op vakantie naar Nederland ge
weest maar gaat daarna ook graag weer terug.
Tijdens de ziekte van Kees zijn familieleden
ook regelmatig in Canada op bezoek geweest.
En reken maar dat die ook niets tekort zijn
gekomen want een gastvrouw is zij zeker.
Wij van ’Moergestel-Nieuws’ wensen beide
families alle geluk en voorspoed in wat voor
hen toch hun, zij het ‘tweede’, vaderland is
geworden. Hb
‘BOEÏI'EK
VOKIÏA J)
'-'sieve
PAGINA 3
MOERGESTEL-NIEUWS’ - WOENSDAG 15 JUL11998
8V PALETTI
Boetiek Bonita
