'’'E
Pastorale ontboezemingen van Rinus Hart
Herinneringen van de ’Voorlaatste der Kapelanen’
Pastor van den Broek 65jaar 40 jaar priester 25 jaar pastor in Moergestel
Herman Jozef
op TV
VOO 00 n
(met wat parochiehistorie vcxrraf)
s
Piet Berkers
Rinus
Herman Jozef, de zelfverzorger
voor hem eens rustiger tijden aanbreken.
Verkeert ingeschat
-Bij dat eerste contact kon
ik het ook niet laten om
iets te zeggen in de geest
van: “Maar Herman, jij bent
helemaal geen Brabander,
het lijkt wel alsof je uit Den
Haag komt. Je praat zo
plechtig”.
Eerste pastoraal
werker
“Ik was de eerste pas
toraal werker in Moer
gestel en moest me
nog een vaste plaats
verwerven. Met het
verstrijken van de tijd
groeide mijn bewon
dering voor Herman.
Meer en meer begon
ik me te realiseren
met welke bedoelin
gen hij bepaalde ver-
Tijdperk vol veranderingen
“Het was de tijd van de grote vernieuwin
gen in het spoor van het Tweede Vati
caans Concilie. Samen ontwikkelden wij
nieuwe vormen van vele liturgievieringen,
waarin we elk een eigen taak vervulden.
Ik ging de jeugd begeleiden; voor het
eerst was het geen kapelaan die dat deed.
In die jaren deed zich de grote omslag
De plechtige Eucharistieviering of)
zondag 14 juni 10.30 uur) zal door
MTV rechtstreeks worden
uitgezonden.
Alle mensen in Moergestel die zijn
aangesloten op de kabel en zelf niet
in de kerk aanwezig kunnen zijn,
zullen zo de viering toch kunnen
meebeleven.
der de gedrevenheid en
het enthousiasme waar
mee hij de nieuwe uitda
gingen tegemoet trad,
maakten indruk op mij.
Het moet voor hem niet
altijd gemakkelijk zijn ge
weest”.
Op dat ogenblik zal Her
man wel zijn twijfels gehad
hebben over hoe dat zou
moeten in de toekomst
met zo’n huisgenoot en collega. Maar dat
ging wonderwel heel goed. Na pastoor
van den Boogaard, die voor mij als een
hartelijke vader was en pastoor Müskens,
die ik als een vriendelijke oom beleefde,
was Herman voor mij als een prettige
(oudere) broer. We hebben ruim twee
jaar mogen samenwerken en nog veel
meer jaren samen gebridged. Helaas
kwam aan dat kaarten ook een einde
toen ik naar Zaandam verhuisde.
Proficiat
“Herman, graag wil ik jou feliciteren met
je tweevoudig jubileum en je 65e verjaar
dag, waarvan de viering wordt gebun
deld in een uniek feest. Ik hoop dat je in
het weekend van 13 en 14 juni een paar
onvergetelijke dagen zult beleven met
jouw parochianen en ik dank je voor wat
je voor mij hebt betekend en nog steeds
betekent. Ik spreek tot slot de wens uit
dat God je een goede gezondheid en nog
vele vruchtbare en gelukkige jaren zal
schenken”.
Misplaatste grafgang
“Al zeven jaar was ik kapelaan in Moer
gestel toen ik Herman op zekere dag aan
de telefoon kreeg. Hij deelde'me laco
niek mede: “Ik word pastoor bij jullie”.
Even later al was hij op de pastorie. Toen
nog in de Postelstraat, dat statige witte
huis met die prachtige rotonde ervoor en
die enorme tuin er omheen.
Twee herinneringen aan dat moment van
kennismaking:
-Al vrij snel liet ik hem zien waar zijn
twee voorgangers begraven waren; de
pastoors van den Boogaard en Müskens.
voor met centraal daarin de verandering
van het priesterbeeld.
Als ik mij realiseer dat Herman van den
Broek zijn opleiding kreeg in de nada
gen van het ‘Rijke Roomse Leven’, dan
nemen mijn waardering en bewondering
voor hem alleen maar toe. In het bijzon-
Rinus Hart
Herman en Moergestel, een symbiose
Graag wil ik, nu Herman terecht in zijn
parochie gefêteerd wordt, hem van harte
feliciteren met zijn beide jubilea.
Herman, je was voor
mij een collega aan
wie ik met veel vol
doening en waarde
ring blijf denken. Ik
wens de mensen van
Moergestel veel geluk
met het feit dat ze
zo’n kostbaar mens al
zoveel jaren als pas
tor in hun midden
mogen hebben. Een
man vol geloof, vol
energie en hartelijk
heid is onder hen en
met hen en voor hen.
Moge dit nog een
hele tijd voortduren,
alhoewel ik Herman
ook graag gun, dat er
Dat vond hij, bleek achteraf, niet zo ge
slaagd. Ik had daarbij geen enkele boos
aardigheid in me en ik gun hem van
harte dat hij zich deze ongelukkige ma
noeuvre mijnerzijds nog lang zal blijven
herinneren.
antwoordelijkheden aan mij overdroeg en
kreeg ik respect voor de wijze waarop hij
dat deed. Hij ondersteunde mij in alle
opzichten in mijn werk. Zo konden wij in
eendracht de nieuwe tijd die zich aan
diende tegemoettreden. Daarbij mochten
wij steunen op de hulp van de parochia
nen, die een grote zelfwerkzaamheid aan
de dag legden”.
Veel Moergestelnaren bewaren g<x“de
herinneringen aan Rinus Hart (49), die
in 1977 als pastoraal werker naar onze
dorpsgemeenschap kwam en hier bleef
tot 1984. Samen met onze jubilerende
pastor Herman van den Broek heeft hij
zich in die pericxle als kapelaan ingezet
voor het geesteHjk wel
zijn van de parochianen.
Tussen Rinus en Herman
ontstond een emotionele
band, die tot op de huidi
ge dag door ware vriend
schap zeer hecht is geble
ven. Rinus Hart, momen
teel pastor van het Twee-
Steden Ziekenhuis in Til
burg, erkent dat onze
pastoor een grote in
vloed heeft gehad op zijn
priesterlijke motivatie.
Zijn onderstaande ont
boezemingen laten daar
over geen enkele twijfel bestaan.
De eerste indruk
“In 1977 kwam ik, als pas afgestudeerd
pastoraal werker, in Moergestel. Ik herin
ner het me als de dag van gisteren. Ik had
gehoord dat er hier een vacature was en
belde daarover met pastoor Herman van
den Broek. Ik kende hem uit zijn Tilburg-
se periode. Hij nodigde mij onmiddellijk
uit voor een gesprek. Ik werd spontaan
en gastvrij door hem ontvangen.
Het klikte meteen tussen ons. Hoewel ik
nog niet officieel was aangesteld liet hij
me toch al de kamer in de pastorie zien
waar ik mijn intrek zou nemen. Herman
ging met mij om met
de vanzelfsprekend
heid en warmte, die
me later zo vertrouwd
werden”.
Mijn inspiratiebron
“In zijn schaduw groeide
mijn overtuiging priester te
willen worden. Mijn wij
ding vond plaats in de
Moergestelse kerk. Het
stemt mij dankbaar, ander
maal vast te mogen stellen dat het vooral
de bijdrage en persoonlijke inzet van Her
man waren, die deze dag voor mij onver
getelijk maakten. Ik ervaar die dag nog
steeds als een enorme impuls, die mij de
energie bracht om vol idealisme de nieu
we weg in te slaan en zo beter te kunnen
bijdragen aan de zielzorg voor de men
sen.
Maar niet alleen Pastoor Herman van den
Broek, ook de gehele Moergestelse be
volking heeft door haar medeleven op
de dag van mijn wijding een blijvende
plaats in mijn hart verworven.
Gelukkig is de band met pastoor Her
man van den Broek hecht gebleven. Mijn
maandelijkse kaart-
avond met hem haalt
die nog steviger aan.
We spelen geen
moeilijk denkspel, we
jokeren alleen maar.
Als we 1000 punten
hebben gehaald,
stoppen we.
Maar voor het zover
is hebben we alle we
tenswaardigheden
rond kerk en samen
leving besproken. En
alle problemen die
we daar dan zien ook
opgelost; in onze fan
tasie wel te verstaan.
Hoe dan ook, die
kaartavond is een fij
ne ontspanning, waarbij het aangename
met het nuttige wordt verenigd”.
Piet Berkers (62) was kapelaan in
Moergestel van 1967 tot 1976 en dien
de hier achtereenvolgens onder de
pastoors Henricus van den B<x>gaard
(1947-1967), Josephus Müskens (1967-
1973) en onze huidige
pastoor Herman van
den Broek (1973 tot he
den). Wij weten zeker
dat er in de Moergestelse
parochiële historie geen
enkele kapelaan is ge
weest die, zoals hij, drie
heren heeft gediend.
We konden niet achterha
len wie er kapelaan zijn
geweest onder de heel
vroegere illustere voorgan
gers van onze pastor Her
man, wier namen we hier
met eerbied noemen. Die
machtige pastoors hier ter plaatse in lang
vervlogen tijden waren: Lambertus van
Dooren (1838-1878), Andreas de Louw
(1878-1895), Ludovicus van Rijckevorsel-
van Kessel (1895-1921), Josephus Jans
sen (1921-1947). Een hele rij zielzorgers
met de status van kapelaan ging trouwens
ook aan Piet Berkers vooraf. We noemen
er voor de vuist weg een aantal in chro
nologische volgorde van hun komst naar
Moergestel. Schrauwen (1955), Baren-
brug (1958), de Bonth (1962), Welling,
assistent (1963), Janssen, assistent (1964),
de Kort (1965), van de Nieuwenhof
(1966), BERKERS (1967), Hart, pastoraal
werker (1977) en kapelaan (1980-1984).
Namen genoeg uit
een nog niet zo ver
verleden.
Met het vertrek van
Piet Berkers vanuit
Moergestel naar Ros
malen was het nage
noeg gedaan met het
kapelaanschap in onze
parochie. Hij was de
“Voorlaatste der Kape
lanen’. Rinus Hart sloot
de lange rij in 1984 af.
Piet momenteel pas
toor in Zaandam, is
een vriend gebleven
van Herman van den
Broek. Hij diepte enke
le dierbare herinnerin
gen aan hem op.
Piet Berkers
PAGINA 7
MOERGESTEL-NIEUWS’ JUBILEUMUITGAVE PASTOR H.VAN DEN BROEK - WOENSDAG 3 JUNI 1998
-10*
Herman Jozef, de priester