5
Oude Raad uitgeluid
vergeet ze
niet!
Giro 999
tVfiTd(3 (o hi> tl nrn m
UVUPACIA’
Vrijdag 10 januari om 20.30 uur
in de kantine van S.V. Audacia!
Natuurlijk zijn er ook deze keer weer
vele andere prachtige prijzen te winnen...
Muziek Op Schoot
bij de
Streekmuziekschool
Oisterwijk e.o.
Brief van Theo
Raaijmakers
HOOFDPRIJS
De Turkaa 127
MM
PAGINA 11
ƒ250
In een bijzondere openbare raadsvergadering kwam op 17 december 1996 de laatste gemeente-
Stichting Vluchteling, Den Haag
'MOERGESTEL-NIEUWS' - WOENSDAG 8 JANUAR11997
’Hallo, hallo, hallo, ik ben kabouter Pim
hallo, hallo, hallo, wie ben jij?’
Zo begroet stokpop kabouter Pim de kinderen
die samen, met een ouder (of verzorger of oma)
die de Muziek Op Schoot lessen bezoeken. Dan
moet er even gevoeld worden of een handje
gegeven kan worden, maar dat gebeurt pas als
de kinderen echt gewend zijn, er moet gezoend
worden!
En zo is kabouter Pim, de meest gezoende ka
bouter van Oisterwijk geworden.
Baby’s vinden het heerlijk om muziek te ma
ken bij papa of mama op schoot. Zodra er mu
ziek klinkt, zijn ze een en al aandacht en reage
ren vaak met lachen en bewegen.
Peuters zingen en dansen graag, vooral samen
met anderen.
De kursussen ’Muziek Op Schoot’ spelen
hierop in.
Er wordt gezongen, gedanst, er worden be
wegingsspelletjes gedaan en er wordt ge
bruik gemaakt van muziekinstrumenten en
speelgoed.
De kursus is bedoeld voor ouders/verzorgers
met een kind in de leeftijd van 4 tot 48 maan
den.
Om de liedjes en spelletjes zo goed mogelijk
aan te sluiten bij de leeftijd van het kind, zijn
de groepen ingedeeld naar leeftijd.
Uw baby of peuter kan ook vergezeld worden
oudere broer gekomen, en Beto is nu veertien
jaar. Beto heeft wel een familie, maar niet een
familie waar hij op kan bouwen voor de toe
komst: zijn vader heb ik nooit gekend, en er is
nu alleen een stiefvader die niet veel meer doet
dan drinken. De moeder wint het nog van de
stiefvader in drinken, en bovendien zit ze in
de prostitutie; een jonger broertje van Beto heb
ik bij hen thuis weggehaald, en hij zit nu ook
in een van onze huizen; de oudere broer woont
nu weer thuis, maar dat is niet echt een succes.
Beto gaat wel op bezoek bij zijn familie, en dat
vinden we ook heel belangrijk; wij zijn niet
zijn familie en kunnen dat ook nooit worden.
Dus is het wel goed dat hij kontakt onder
houdt; maar hij en wij weten ook dat hij voor
zijn toekomst niet op zijn familie moet reke
nen; Beto is niet echt een super-student; hij is
intelligent genoeg en heeft het de afgelopen
jaren dan ook goed gedaan op school; maar hij
zou de kans moeten krijgen om zich echt hele
maal aan zijn studie te kunnen geven; hij zou
op zijn minst de middelbare school af moeten
maken; misschien wil hij straks wel een of an
der ambacht leren; misschien wil hij bv. wel
elektricien worden; dat is dan best natuurlijk,
want ze moeten ook zelf kunnen kiezen en be
sluiten wat ze willen doen met hun leven, maar
dan wel een elektricien die echt goed opgeleid
is en die straks wellicht een eigen familie een
betere toekomst kan geven.
We willen daarom Beto volgend jaar een
kans geven; hij is iemand die gesloten is en
die niet veel praat, en het zal ook goed voor
hem zijn om eens in een andere omgeving te
wonen; hij heeft al die jaren in tehuizen ge
woond, en het is verschrikkelijk belangrijk
dat ze eens wat meer kontakt krijgen met het
gewone leven: vrienden en vriendinnen heb
ben op school, bijvoorbeeld aangesloten zijn
bij een voetbalclub in de stad, deelnemen
aan schoolaktiviteiten, deelnemen aan een
gewoon familieleven, meer verantwoorde
lijkheid hebben voor hun eigen studies en
andere dingen, leren omgaan met meer vrij
heid, etc.
De families waar ze wonen controleren hen
uiteraard een beetje, en ook ikzelf heb altijd
kontakt met de families, met de jongeren, en
met hun scholen en colleges. Maar ze hebben
ook zelf een brok meer verantwoordelijkheid
dan voorheen. En ze hebben dit jaar laten zien
dat ze dat aankunnen. Maar ze moeten van ons,
van u en van mij, een kans krijgen; zoals ik al
zei, dit is allemaal niet voor niets: er moet be
taald worden voor kost en inwoning, kleren,
schoenen, schooluniformen, schoolmateriaal,
ouderbijdragen, vervoer, medische onkosten,
boeken, en nog veel meer. Dat alles kost zo’n
tweeduizend dollar per persoon per jaar, geen
flauwekul dus, maar ze hebben dit jaar laten
zien dat het de moeite waard is, en....ze verdie
nen een kans, hebben er recht op. Het zou goed
zijn als er volgendjaar een paar meer jongeren
een kans kunnen krijgen. Met Juan Carlos gaat
het al goed, maar dat zou ook moeten kunnen
voor Beto, voor Victor Hugo, voor Alejandro,
en voor nog wat anderen. Dat zou mijn wens
zijn voor 1997maar dat zal voor een groot
deel van jullie afhangen. Uiteraard wil ik deze
gelegenheid gebruiken om iedereen die ons op
de een of andere manier geholpen heeft in het
afgelopen jaar heel erg hartelijk te bedanken.
Ik komt er niet toe om iedereen afzonderlijk te
schrijven, en ik hoop dat iedereen dat kan be
grijpen. Maar mijn dank is er niet minder om,
en ik hoop dat we ook in de toekomst weer op
jullie zullen mogen rekenen.
Als u ons wilt helpen met een bijdrage, kunt
U die sturen naar: Missieprocure Mill Hill,
Johannahoeveweg 73,6816 VG Arnhem, giro
1066957 t.n.v. Theo Raaijmakers. Heel veel
dank!!
Tot slot wil ik U allen een goed 1997 toewen
sen! Veel gezondheid, geluk en vrede! Heel veel
groeten en de allerbeste wensen en tot de vol
gende keer!
Theo Raaijmakers, Casilla 2431, Cochabam
ba, Bolivia, Zuid-Amerika.
De naam Turkaa: Turk staat voor beek/kreek
of voor vochtig, moerig stuk grond. Aa (of
Amer of Nemer) staat voor beek of rivier. De
Turkaa ligt dus laag en de Reusel (Aa) stroomt
er doorheen. De Ijsvogel staat symbool voor
alle beekherstel-projecten. Deze biotoop is nog
niet voldoende geschikt om deze schitterende
vogel te ontvangen.
Wat zagen we dan wel in dit heel mooie, voor
al rustige, gebied? Teveel om op te noemen
en daarom zo maar een kleine greep wat we
met z’n drieën hebben gedetermineerd.
Hoewel de begroeiing van deze onlangs in een
meanderende staat gebrachte Turkaa nog niet
optimaal is, zagen we de Kleine waterranonkel,
die we in ondiepe, tamelijk snel stromende
beken kunnen aantreffen. Verder het Moeras-
vergeet-mij-nietje, zo mooi blauw tussen het
groen van andere kruiden. Langs de borders
veel Walstro. De Kruipende boterbloem met
z’n lange, wortelende uitlopers was er ook.
Wespenorchissen groeien langs het schelpen
pad.
Dit zo rustige bosgebied is een eldorado voor
veel vogels. We zagen een echtpaar Boomvalk,
dat vermoedelijk ergens nestelde. Luid zongen
Zwartkoppen, Zanglijster, Tjiftjaffen. Een
Grote lijster kruiste ons pad.
In het Brabants Dagblad lees ik, dat de mean
derende Turkaa nieuwe kansen worden gebo
den aan teloorgegane flora en fauna. Die nieu
we kansen zijn nu al waar te nemen. We heb
ben genoten van dat mooie brok Brabant bij
Diessen.
Beste familie en vrienden,
Het is alweer bijna het eind van het jaar,
bijna Kerstmis, een goede gelegenheid om
weer eens wat van me te laten horen. Het is
niet gemakkelijk om iedereen bij te houden
met schrijven, maar op het eind van het jaar
is er altijd de gelegenheid voor goede voome-
mens....De Kersttijd is op de een of andere
manier een tijd van vreugde, maar ook een
beetje van verdriet. Vreugde om Kerstmis
zelf, de geboorte van Christus, de idealen van
vrede, mensen van goede wil, vreugde van
wege nieuw leven, een nieuwe kans, hoop,
Ook armoede, ellende, verdriet: Jezus, Maria
en Jozef waren niet erg welkom in Bethlehem,
daarna werden ze achtervolgd, ze waren arm,
er was veel onzekerheid, etc. In de hele wereld
is het zo ongeveer hetzelfde: vreugde op het
eind van het jaar, feesten, speciaal eten, kadoo-
tjes, goede voornemens, familiebijeenkomsten,
kerstvieringen, vuurwerk, etc. Daarnaast zijn
er veel mensen in de wereld die armoede en
ellende ondergaan, veel mensen die met de
Kerst alleen zijn, veel plaatsen waar geen ka-
dootjes zullen zijn, geen speciaal eten, etc. Als
we zo op een jaar terugkijken, dan zijn er altijd
goede dingen en minder goede dingen. Zo is
het ook hier: dingen die goed zijn en dingen
die beter kunnen.
Ik kijk bijvoorbeeld naar de geschiedenis van
Juan Carlos. Hij is al jaren in het projekt;
waar hij vandaan komt, dat weten we niet;
we weten dat hij ooit in een ziekenhuis is
gevonden, maar we hebben geen idee wie
zijn familie is of waar we moeten zoeken. Hij
staat dus zo’n beetje alleen op de wereld. Hij
heeft een aantal jaren door het lang gezwor
ven, en uiteindelijk woonde hij hier in de
stad op straat; hij wilde nooit naar een van
de huizen van het projekt komen, omdat hij
het wel naar zijn zin had op straat met z’n
hond. Toen uiteindelijk zijn hond ook werd
uitgenodigd om in het projekt te wonen,
kwam Juan Carlos ook, en hij is sindsdien
nooit meer weggeweest!
Hij heeft een aantal jaren in verschillende hui
zen van het projekt gewoond en het altijd goed
gedaan. In het begin van dit jaar heb ik hem
bij een familie in de stad geplaatst, uiteraard
tegen betaling. De bedoeling is dat hij, en an
deren, meer aandacht besteden aan hun stu
die; geen enkel land en geen enkele persoon
kunnen echt vooruit komen als er niet meer
aandacht wordt besteed aan de studie. Scho
ling is de enige manier om uit de armoede en
de ellende te geraken. Ook in een land als Boli
via komen de eisen steeds hoger te liggen; bijna
voor elk baantje moet je tegenwoordig op z’n
minst de middelbare school afhebben; daarom
ben ik dit jaar begonnen met een aantal men
sen bij families te plaatsen en hen zo die kans
te geven. We moeten, denk ik, werken met de
talenten en idealen die deze jongeren hebben;
ze hebben net zoveel kwaliteiten als wie dan
ook, en ze verdienen een kans; elk kind heeft
recht op scholing en elke ouder of opvoeder
heeft de plicht om een kind die kans te geven.
Dit jaar helpen we zo een stuk of tien jonge
ren met hun studie, en hopelijk kunnen het
er volgend jaar meer zijn. Juan Carlos is er
dus één van, en hij heeft het prima gedaan:
met zijn studie ging het uitstekend, hij is
steeds een van de beste leerlingen op zijn
college; hij heeft ook veel vrienden en vrien
dinnen op school; hij is iemand die het met
iedereen kan vinden, die geen problemen
heeft met andere mensen; hij heeft veel ta
lent voor allerlei dingen (tekenen, muziek,
voetbal), en hij zou echt kunnen worden wat
hij wil. Wij kunnen hem een kans geven, en
daarna zal het van hem afhangen. Bij de fa
milie waar hij woont is hij zeer geliefd, en hij
hoort er echt bij. We kunnen dus rustig zeg
gen dat het goed gegaan is met Juan Carlos
dit jaar.
Beto is iemand die nog in het projekt woont.
Hij is al zo’n tien jaar bij ons, samen met een
Geef voor de vergeten vluchtelingen
raad van het zelfstandige Moergestel in Den Boogaard bijeen. De scheidend waarnemend-bur-
gemeester Dosker nam afscheid en zo met hem het merendeel van de raad, die niet in de nieuwe
raad terugkeert. (Wee)moedige woorden werden er gesproken door de burgemeester, de loco-
burgemeester en alle fraktievoorzitters. Ook was er aandacht voor het afscheid van gemeentebo-
de Ad Nouwens. Alle raadsleden kregen een portemonnee als aandenken en de burgemeester
een boek over Egypte, een schilderij van het oude gemeentehuis en de voorzittershamer.
door opa, oma of een vaste verzorger.
Het is niet nodig dat u noten kunt lezen, over
zangtalent beschikt of een instrument bespeelt.
De liedjes worden uitgereikt op een stencil,
zodat u er thuis ook mee kunt werken. Het be
langrijkste doel van de kursus is het samen ple
zier beleven aan muziek maken. Daarnaast
worden de motoriek en het ritmegevoel van het
kind ontwikkeld; zingen stimuleert de taalont
wikkeling en kinderen kunnen hun fantasie en
gevoel uitleven.
Op maandag 13 januari 1997, kunt u vrijblij
vend de eerste les volgen:
Baby’s van 4 tot 14 maanden: 9.30 -10.15 uur;
Peuters van 14 tot 24 maanden: 10.15-11.00
uur;
Peuters van 24 tot 48 maanden: 11.00 - 11.45
uur;
Afhankelijk van het aantal aanmeldingen kan
de lestijd veranderen!
Voor meer informatie: administratie Streek-
muziekschool Oisterwijk e.o. telefoonnum
mer (013-)5282753.
voor leden en wgunsSgere
met Johan van Oosterhoud
(dit artikel is geschreven in samenwerking
met Frans Kapteijns)
Juni 1996. Bij Diessen ligt een prachtig stuks-
ke natuur. Met Kees en Wim Roosen ging ik er
heen. We hebben er bepaald geen spijt van ge
had.
Het project de Turkaa hield in, dat er een aan
tal oude meanders van de vroegere Reusel op
nieuw open zijn gemaakt (niet allemaal, maar
de ’recentste’). Daarnaast is door het water
schap de Dommel in een aanpalend agrarisch
stuk (weiland/akkerland) een vervolg van die
oude beek bedacht. Men heeft dus naar eigen
idee het vervolgtraject gemaakt op basis van
oude kaarten en geschriften. In dat agrarisch
stuk was die oude bedding inclusief meanders
reeds lang verdwenen.
Kortom: het eerste gedeelte was een oud
stuk Reusel en dat is weer opengegraven.
Het tweede gedeelte is een nieuw gegraven
vervolg van die oude Reusel.
De ’nieuwe’ Reusel is het gedeelte, dat er nog
steeds ligt en dat is dat lelijke rechte stuk Reu
sel (feitelijk de nieuwe arm van de oude Reu
sel). Je kunt dus zeggen, dat een gedeelte van
de ’nieuwe’ Reusel wordt afgetapt voor die
oude Reusel (kan er weer water doorlopen) en
op het einde van dit prachtige stukje natuur
loopt het water weer in dat rechte stuk Reusel.
