Uit MoergesteFs verleden
Zuster Laura Berkers vertrekt
naar Brazilië
y.'
KORFBAL^
je thuis in je sport
Volgende maand.
Zo is er
maar één!
Kerstborrel
opgeluisterd met gift
van 8.750,-
Driekoningenzingen
1995
Fouten in paraplu-nota
ui tl
iut y
-
Grotere kattekooien
Bijgaande foto kregen we van Jeanne van Weegberg-Welvaarts die ons daarbij de volgen
de tekst toestuurde. Het betreft de 4e klas van de meisjesschool in juli 1941. De bovenste
rij v.l.n.r.: Cisca Smetsers, Jo Trompenaars, Nelly Mulders, Riet Oerlemans en Annie van
de Wouw. 2e Rij v.l.n.r.Tiny Willems, Nelly van de Wouw, Toke den Otter, Jeanne Wel-
vaarts, Annie van Velthoven, Riet Smits. In het midden: Jo Moorman.
Nieuwjaarsreceptie
Contributie seizoen ’95:
JL
Komende activiteiten
Kerstbingo:
Op 1 december j.l. 60 jaar geworden en in de VUT gegaan wacht Zuster
Laura Berkers weer een nieuwe uitdaging. Zij gaat, minstens voor 2 jaar
en indien het bevalt voor langere tijd, in Sancta Rita vlak bij Recife in het
Noorden van Brazilië zuster Ursula van de Ven uit Oisterwijk helpen met
het Wijkwerk en dan speciaal de zorg voor moeder en kind.
B
PAGINA 9
MOERGESTEL-NIEUWS’ WOENSDAG 21 DECEMBER 1994
H»
F
Bestuur NCB Moergestel.
MM
■m
fa.
M
fa
fafafa*
MUimiwu'
w
««■MtU
komen. Het asiel is daardoor beter voorbereid op
de vele katten die elke zomer weer in het asiel te
recht komen. De asielbeheerster bedankte dan
ook de vele gulle gevers die er ook in Midden-
Brabant zijn geweest.
14-0
0-1
0-2
4-6
5-10
De kerstborrel van het Dierenasiel en Dierenam
bulance Tilburg kreeg gisteravond een extra
feestelijk tintje. De asielbeheerster mevr. Kaijen
mocht uit handen van de voorzitter van de Die
renbescherming afdeling Tilburg Dhr. Adema,
een cheque ter waarde van 8.750,- ontvangen.
Het bedrag voor het Dierenasiel Tilburg maakt
deel uit van de opbrengst van een landelijke ac
tie van de Dierenbescherming, die eind vorig jaar
van start ging. Via allerlei puzzelacties, een lu
diek benefiet-diner voor honden in Utrecht en
vooral veel gulle giften van leden van de Dieren
bescherming, is totaal een bedrag van zo’n
700.000,- opgehaald. De opbrengst is verdeeld
onder de tachtig asielen die in 1993 meededen
aan de door de Centrale Asielraad (CAR) van de
Dierenbescherming georganiseerde Landelijke
Open Asieldagen.
De cheque die werd overhandigd, was door de
voorzitter van de afdeling Tilburg weggezet in
een grote kattenkooi. Daarmee symboliserend
dat de gift ten goede zal komen aan de aanschaf
van een aantal van deze kooien voor de katten-
quarantaine van het asiel.
Mevr. Kaijen benadrukte dat met de aanschaf
van deze kooien de
verzorging van de katten beter tot zijn recht zal
Op vrijdag 6 januari a.s. komen de kinderen weer
bij u langs de deur om te zingen. Zoals elk jaar
zullen zij ook dit keer weer collecteren voor het
project van Theo Raavmakers in Cochabamba in
Bolivia. Dit project is een tehuis voor dak- en
thuisloze kinderen. De kinderen die mee willen
zingen kunnen op donderdag 5 januari tussen
12.00 en 16.00
uur de collectebussen ophalen bijHarrie Smol
ders, Burg, van Heeswijkstraat 9; Thea Wolfs,
Griete Veldeke 6; Michelle van de Wiel, de Stap-
pert 81.
Op 6 januari worden de kinderen in ’Den Boo
gaard’ verwacht tussen 16.00 en 17.00 uur om
voor te zingen. Elk kind krijgt een prijsje. Ook
is er weer chocolademelk en een eierkoek (met of
zonder boon erin). Om 17.00 uur worden de prij
zen uitgereikt aan de winnaars. Wij hopen dat
een groot aantal kinderen zal meedoen en door u
hartelijk zal worden verwelkomd. Tevens hopen
wij dat velen naar ’Den Boogaard’ zullen komen
om te kijken en luisteren naar de koninkjes.
Werkgroep M.O.V. (Missie-,
ontwikkelings- en vredeswerk) Moergestel.
neb
Noordbrabantse
Christelijke
Boerenbond
werd aangenomen. Haar werd geadviseerd om
niet te gaan wonen op de werkplek en zodoende
streek zij neer op de Werft 30 in wat zij zelf ’het
mooiste huisje van Moergestel’ noemt met uit
zicht op de weilanden en het hierachter gelegen
’Stokske’. Zij hoefde zich de aparte cultuur van
het klooster-bejaardenoord niet eigen te maken
want zij was zelf nog steeds een echte non.
Ook hier heeft zij het goed naar haar zin gehad
en heeft ook genoten van het grandioze afscheid
wat voor haar verzorgd werd. Zij heeft haar op
volgster voldoende goed kunnen inwerken en is
zelfs 3 maanden eerder met onbetaald verlof ge
gaan om de ’expeditie’ naar Brazilië voor te be
reiden. In die tijd heeft zij in Amsterdam een cur
sus Portugees gevolgd. Het leren is haar echter
niet meegevallen. Door haar leeftijd wordt het
studeren er niet gemakkelijker op.
Waarom Brazilië vroegen wij ons af. Nou het
antwoord is vrij eenvoudig. De kinderen Wolfs
zijn in Brazilië geboren en hebben er een lan
ge tijd gewoond, broer Jan Berkers leeft er al
veertig jaar en is door haar een keer bezocht,
de Zusters van de Oude Dijk te Tilburg hebben
er een aantal communiteiten en wonen er met
een 6-tal Nederlandse zusters, waarvan de
jongste 1 jaar ouder is dan zijzelf, tussen de
mensen. Correspondentie- vriendin en mede
zuster Ursula van de Ven woont en werkt er
ook al 20 jaar en juist haar gaat zij assisteren.
In 1975 heeft Zuster Laura met de kinderen
Wolfs gedurende 5 weken een vakantieperiode
gehad vanwege de 50-jarige bruiloft van Opa en
Oma Stapelbroek. Zij kregen de reis van de fa
milie Stapelbroek aangeboden als verrassing voor
Opa en Oma. De grootouders waren met dit ge
schenk erg blij omdat zij de kleinkinderen al een
lange tijd niet meer gezien hadden. De kinderen
Wolfs vinden het jammer dat zij vertrekt maar
omdat zij juist naar Brazilië gaat vinden zij het
minder erg. Per brief heeft zij al de nodige tips
gekregen om het leven in dit arme warme land zo
aangenaam mogelijk te laten verlopen. Men heeft
haar goed gewaarschuwd want het zal een sober
bestaan zijn om te wonen tussen deze arme men
sen. Foto’s laten een enorme armoede zien maar
men krijgt daarvoor genegenheid en warme
vriendschap terug. Gezien de sociale achtergrond
van Laura Berkers twijfelen wij niet aan het suc
ces van deze ’operatie’. Het verblijf in Brazilië is
beslist geen vakantie maar er zal gewerkt moeten
worden en dat is zij ook vast van plan.
Zij zal Moergestel wel missen. De ’Zuster Lau
ra’ roepende kinderen uit de buurt, het winke
lende publiek waarmee zij gemakkelijk een praat
je maakte, de medezusters en collegae uit het Be
jaardenoord, de buren en niet te
vergeten ’haar’ kinderen Wolfs die nu allemaal
op hun bestemming zijn. ’Ons’ Jannie, Inês en
’onze’ Peter, Adri, Berry en Carlinho zullen de
gezellige inloop op de Werft ook missen maar zijn
tevreden als het ’hun’ Laura goed gaat.
Op 17 januari 1995 begint ze aan de 12 uren du
rende vliegreis. Als zij aankomt is het hoogzo-
mer met een temperatuur van gemiddeld 35°
Celsius. Wij wensen haar vanaf deze plaats een
goede reis en alle goeds voor de toekomst.
Hb
3* y3
niet-leden zijn welkom).
Alle leden zijn op vrijdag 6 januari welkom in
D’n Tob om samen knallend het nieuwe jaar in
te luiden. Op deze avond houden we ook een
’veilinkje’ die geleid gaat worden door een ’echte’
veilingmeester. (Meer informatie over deze vei
ling: Johan van Daelen, tel. 1951). Verder wordt
er gezorgd voor een hapje en een drankje en dit
alles zal opgeluisterd worden door hedendaagse
sfeervolle muziek. Op 6 januari hebben wij de
champagne koud staan, dus kom samen met ons
toosten op het nieuwe jaar! Tot ziens in D’n Tob.
Aanvang 20.30 uur.
Activiteiten die we gepland hebben voor de
maand januari zijn: skiën (13 januari) en een
Après Ski-party (20 januari).
De decembermaand is weer aangebroken en dat
betekend dat we aan het eind van de maand weer
bij jullie langskomen om de contributie op te
halen.
Is je adres het afgelopen jaar veranderd, of wil je
lid worden van KPJ-Moergestel? Laat dit dan
even weten aan Erica Rijnen, tel. 1315.
De contributie is ook dit jaar weer 40,- per per
soon. Aspirant-leden (14 tot en met 16 jaar):
25,- per persoon.
MM
Op 15 december jl. gaf de heer Lips van het
Landbouwschap uitleg over de paraplu-nota en
dan met name de landbouwkundige aspecten en
gevolgen.
Gebleken is dat er nog een heleboel onduidelijk
heden zijn blijven bestaan.
De NCB heeft terecht geconstateerd dat er fou
ten in de nota zitten. De heer Lips gaf dat ook
toe. Er zitten fouten in de konfliktenkaart en in
de toelichting daarbij. Tevens is geconstateerd
dat gedeeltes in de paraplu-nota niet over
eenstemmen met het ruilverkavelingsplan.
De fouten zijn doorgegeven. Het is nu de bedoe
ling dat er wijzigingen in de nota plaatsvinden.
In hoeverre deze ontwikkelingen tot een gewij
zigde paraplu-nota, een verlengde inspraakpro
cedure of een nieuwe voorlichtings/inspraakbij-
eenkomst zullen leiden, is nog onduidelijk. Wij
zullen echter het een en ander op de voet blijven
volgen en U op de hoogte houden.
Voor eenieder die behoefte heeft aan inzage in de
paraplu-nota is het mogelijk een exemplaar in te
zien op het gemeentehuis of bij een van de NCB-
bestuursleden.
Vrijdag 23 december. Deze keer zijn er weer
grandioze prijzen te winnen. Met als klap op de
vuurpijl een super deluxe hoofdprijs. Een drank
je en een hapje staan dan voor jullie klaar in een
sfeervol versierde Tob. Aanvang 20.30 uur (ook
Uitslagen:
Pup.Zigo - Roef!
Asp.: Tuldania - Roef.
Jun.: Roef! - Rosoio 5
Sen. 1: Eyckelkorf - Roef!
S»n. 2: EDN - Roef! 2
Programma 24 december:
Pup.: Roef! - DSV 210.30; vertrek 9.30
Asp.: Klimroos 2 - Roef! 14.00; vertrek 12.45
Jun.: Roef! - DDW 2 12.30; vertrek 11.30
Allemaal Prettige Kerstdagen en een sportief en
gezond 1995!
Geboren en getogen in Asten als achtste kind in
een gezin van 14 kinderen volgde er de zij de la
gere school bij de Zusters van Liefde van Onze
Lieve Vrouw van Barmhartigheid (Zusters van
de Oude Dijk te Tilburg) bij welke orde zij later
ook intrad en het noviciaat deed. Vader Berkers
werkte als laborant en botermaker op de melkfa
briek te Asten en drukte zijn stempel op het ge
zin want de meisjes mochten leren wat ze wilden
als het maar met sociaal werk te maken had. Van
daar ook de sociale bewogenheid van Laura Ber
kers. Zodoende kwam zij in de verpleegsterso
pleiding van het Binnenziekenhuis te Eindhoven
(voorheen het Catharina Ziekenhuis aan de Vest
dijk). Later verplaatste haar werkkring zich naar
het Lambertus Ziekenhuis in Helmond (dit heet
momenteel Elkerklyck Ziekenhuis).
Toen kwam de roeping en zij trad op haar 25e
levensjaar in te Tilburg. Na het noviciaat werd
zij geplaatst in het Ziekenhuis Westeinde in ’s-
Gravenhage.
Toen zij hoorde dat zij daar op de eerste klasse-
afdeling zou komen te werken sloeg haar de
schrik om het hart. Een Brabants meisje in het
grote ’s-Gravenhage maar dan ook nog op een
dergelijke ’sjieke’ afdeling was haar wat al te
veel. Toch bewaart zij hele fijne herinneringen
aan deze vier jaren. De mensen waren zo ge
woon vond ze. Het leken wel Brabanders. Zo
heeft zij zelfs de echtgenote van Minister Beel
en de latere Minister President Marijnen nog
verpleegd. Hierna volgde overplaatsing naar
het Elisabeth Ziekenhuis te Tilburg.
Op bezoek bij haar broer Piet Berkers, die inder
tijd kapelaan te Moergestel was, vroeg Pastoor
van den Bogaard of zij ’tijdelijk’ de zorgen op
zich wou nemen van het gezin Wolfs. Het gezin
van oud-Moergestelnaar Piërre Wolfs, moeder en
de zes kinderen in de leeftijd van 4 tot 14 jaar,
woonde anderhalf jaar in Moergestel. Pierre
Wolfs was indertijd naar Brazilië vertrokken daar
getrouwd en een boerderij begonnen. Omdat hij
te horen had gekregen dat zijn vrouw een ernstige
nieraandoening had verkocht hij zijn bedrijf om
in Nederland genezing voor zijn vrouw te vinden.
Met de boot-tickets reeds op zak verongelukte
Pierre met een tractor. Hij raakte van de weg en
kwam onder de tractor terecht met het noodlot
tige gevolg. Het gezin is toch naar Nederland ge
komen en neergestreken in de Kloosterlaan op
nummer 35.
Na anderhalf jaar hulp van verschillende fami
lieleden en Gezinszorg gehad te hebben kwam
het verzoek van Pastoor van den Boogaard. Dit
'tijdelijk’ werd langdurig. Moeder Wolfs-Sta-
pelbroek is nog twee keer geopereerd maar
overleed en Laura had ineens op nog jonge
leeftijd de verantwoording voor een gezin van
zes kinderen. Zij kreeg de toestemming van de
Congregatie om deze zorg op zich te nemen.
Dit heeft geduurd tot 1981. Toen waren er in
middels 3 kinderen Wolfs getrouwd en de an
dere 3 gingen voor zichzelf zorgen. Juffrouw
Laura kon daarom gemist worden. De hechte
familieband is er echter nog steeds.
Laura verrichtte tussendoor al 2 ochtenden werk
zaamheden op de Reuselhof en fungeerde daar
ook als slaapwacht. Toen solliciteerde zij naar de
functie Hoofd Verzorging op Huize Stanislaus en
