I
I
Van de politie
'1
Bezoekerscentrum Oisterwijk
B
Het fatale ongeluk
Geluiden
Gilde St. Joris
Poppenspel in bezoekerscentrum
Dialezing over paddestoelen
Blinden-tandemclub
Expositie Fotogroep Moergestel
f
- It 3
PAGINA 7
MOERGESTEL-NIEUWS’ WOENSDAG 27 OKTOBER 1993
Gerard Kuijpers
0
In de winkels zijn de eerste kerstattributen al
weer zichtbaar. De middenstand is er helemaal
klaar voor.
Criminelen die op zoek zijn naar skimmiaplanten
nog niet. Binnen het bewakingsgebied zijn er nog
geen meldingen bekend dat er skimmiastruiken
weggehaald zijn. De verwachting is dat dat niet
lang op zich zal laten wachten. U kunt weer alert
zijn op ’skimmiafans’!
fen, kalveren loeien, ’n haan kraaien. De moei
lijkheid was om die geluiden uit elkaar te hou
den. Ik heb het zelfs ’n keer een persoon, die de
weg was kwijtgeraakt, voorgegaan en hem precies
uitgelegd hoe hij moest lopen. De man, ’n Rot
terdammer, zei later toen hij in de gaten kreeg
dat ik blind was: ’Hoe is het toch mogelijk. Je
zult ’t meemaken dat ik de weg word gewezen
door een blinde. Ongelooflijk!’
’Het is zo’, zegt Kiske, ’Ik weet de weg, maar de
hond niet. Je moet zelf de weg goed kennen en
goede oriënteringspunten kennen. De hond zorgt
dat ik niet over obstakels val. Honden zijn daar
om fantastische dieren, ik heb 3 Duitse herders
gehad. Mijn huidige derde hond is nu 8 jaar oud.
Het is een prachtig lief dier’.
’Kaarten doe ik nog steeds met familie en vrien
den. Zwikken, hoogjassen, klaverjassen, toepen,
katten of kruisjassen. Ik sta m’n manneke wel!’
’Op 15 oktober 1971, ’s-middags om 13.30 uur
ben ik door een jachtongeval blindgeraakt’. Over
het gebeuren zelf wil Kiske niets kwijt. ’Het is
voor mij letterlijk de zwartste dag in mijn leven
geworden. Je kunt je niet voorstellen hoe erg dit
voor mij was. Ik was, dat heb ik al eerder verteld,
een groot liefhebber van het biljartspel, maar dat
is maar bijzaak. Het niet zien van die prachtige
natuur, waar ik zo geweldig aan verknocht was
en de prachtige vakanties in Frankrijk waren vi
sueel voorbij. Ik heb in het begin een bar slech
te tijd gehad, maar je moet je er overheen zetten,
anders ben je voor jezelf, maar ook voor je huis
genoten een onhebbelijk persoon. Ik ben fan
tastisch geholpen door het revalidatiecentrum
’Het Loo-erf in Apeldoorn, waar ik 9 maanden
vertoefde om te leren als een blinde door het le
ven te gaan’.
’Al mijn vrienden heb ik gelukkig mogen behou
den, daar ben ik trots op. Zelfs mijn vrienden
uit de Franse Ardeche komen nog regelmatig
over en zelf ga ik er deze herfst nog ’n weekje
naar toe’.
Op de vraag hoe Kiske de afgelopen 20 jaren is
doorgekomen zegt hij: ’Ondanks mijn handicap
heb ik zeer veel genoten van allerlei dingen. Door
mijn vele wandelingen als IVN-gids kende ik alle
weggetjes en paden van Haaren tot Spoordonk
toe. Ik kon precies op gehoor vertellen waar ik
was.
Elk huis of boerderij heeft bepaalde geluiden. Ik
hoorde bij het naderen van die betreffende hui
zen bijvoorbeeld mussen tsjilpen, een hond blaf-
ken bij een woning, waarbij de geluidsinstallatie
werd meegenomen. Bovendien werd er in de wo
ning een flinke bende achtergelaten.
Bij een woning aan het Mispelbos werden de au
tosleutels weggenomen. Het vervolg mag zich ra
den: de auto, een Mercedes, ging ook mee. De
indruk bestaat dat het bij deze inbraak puur om
de auto te doen was.
Een woning aan de Burg. Poortstraat bleef door
het inbrekersgilde evenmin bespaart.
Zoals u vorige week hebt kunnen lezen, krijgt de
aanpak van woninginbraken een hoge prioriteit
van de politie.
’Bij het gilde St. Joris, gehuisvest in café ,’t
Draaiboompje’, daar voelen mijn vrouw en ik
ons echt thuis. Ik heb er altijd veel plezier, ’t Zijn
allemaal Moergestelse mensen’.
De schoonste herinneringen vertelt Kiske over
vroegere gildejaren. Ze zijn echter te talrijk om
ze op te noemen. ’En je weet wel’, zegt hij, ’als
je bij het gilde komt dan moet je van onbespro
ken gedrag zijn. Ik dacht bij mezelf: daar moet
’Mijn mooiste herinnering is wel het zilveren
ambtsjubileum van burgemeester J.H. Bardoel
op 18 augustus 1951. Heel Moergestel heeft toen
feest gevierd. Een feestcomité, bestaande uit 55
notabelen en afgevaardigden van verenigingen
bracht dat comité op en totaal van ruim 100 per
sonen. Op het programma stond een plechtige H.
Mis met feestpredikatie van pastoor van den Boo
gaard en een plechtige raadsvergadering, waar ik
als loco-burgemeester een feestrede heb mogen
uitspreken (die rede bezit ik nog steeds). Na de
middag was er een grote serenade van de koren
en de harmonie. De harmonie, weet ik nog wel,
had onder leiding van dirigent Rini van de Wouw
een speciale mars ingestudeerd: de Burgemeester
Bardoelmars. Om zes uur in de namiddag was er
een groot défilé met 32 wagens en groepen van de
Moergestelse verenigingen. Er is zelfs door 75
medewerkenden o.l.v. broeder Jucundinus een
operette opgevoerd in de tuin van de pastorie, ge
naamd ’De zilveren grens’. Een onvergetelijke
dag’.
’Na 1953 heb ik in Oisterwijk 5 jaar gewacht en
van 1958 tot 1970 ben ik 12 jaar raadslid geweèst
voor die gemeente’.
de beslissingen. Wat mij nog het meest bij is ge
bleven is dat de raadsstukken niet ter inzage la
gen voor de raadsleden. Er is nog al wat over te
doen geweest, over de openbaarheid van de be
scheiden en bestuur. En dan te bedenken dat dat
nog maar veertig jaar geleden is.Je moet er te
genwoordig eens om komen...’
'Ik ben in de raad gekomen via de gemeen
schappelijke lijst. Wij kregen 7 leden in de raad
en de boerenlijst kwam met 4 leden uit de bus.
Wethouders werden Adr. van den Meijdenberg
en A. Spaninks. Na 2 jaar heb ik A. van den
Meijdenberg opgevolgd als loco-burgemees
ter’.
Een ergerlijke mishandeling heeft plaatsgevon
den op het St. jansplein. Een 17-jarige jongen uit
Haaren die op zondagavond bij Den Boogaard
was uitgegaan, werd om onduidelijke redenen
door een aantal leeftijdgenoten op zijn gezicht
geslagen. Overigens, geen enkele reden recht
vaardigt een mishandeling.
Terwijl het slachtoffer op de grond lag werd hij
door zijn belagers geschopt en geslagen. Ter ver
volmaking van hun misselijkmakend gedrag
werd er door een dader nog met een snorfiets
over het hoofd van het slachtoffer gereden. Dit
alles resulteerde in kneuzingen en gezichtletsel
bij het slachtoffer. De politie neemt deze mishan
deling ernstig op. De eerste aanhoudingen zijn al
verricht.
In een woning aan De Lathouwer werd ingebro-
Op zondag 31 oktober aanstaande wordt er in het
bezoekerscentrum Oisterwijk weer een poppen
spel gespeeld.
Na afloop is er een boswandeling die betrekking
heeft op het spelen waarbij de kinderen naar de
stilte gaan luisteren en ondertussen naar pad
destoelen kunnen kijken.
Zittend aan tafel v.l.n.r.: A.J. Spaninks, burge
meester J.H. Bardoel, mevrouw Bardoel-Schef
fers en C.J. Rijnen. Staande v.l.n.r.: W. Adr.
Rijnen, Adr. C. van de Wouw, W. Wolfs, P. van
Aarle, A.J. van den Meijdenberg, L. Welten,
Jos. J. van de Wouw, P. Schilders en J.L. van
Gils.
De juiste namen kreeg ik van Adr. C. van de
Wouw ofwel, zoals ze in Moergestel zeggen: ’Ja
nus van Jantje van Piet van Chrieste’.
Alleen Kiske Rijnen, zittend rechts en Adr. van
de Wouw, ofwel Janus van Jantje, staande twee
de van links, thans 74 jaar en wonende Heu
velstraat 26, zijn nog in leven.
Zondags na de Hoogmis vraagt Kiske: ’Zeg
vriend, heb je de preek van de pastoor gehoord?’
’Ja’, zegt deze, ’maar ik heb er niets van ver
staan, ik spreek alleen Gèssels’.
’Nou’, zegt Kiske, ’hij heeft ongeveer dit gezegd:
als er vakantiegangers zijn en ze zien iets rond
zwemmen, dan is het een dagelijkse zonde als je
daar naar kijkt. Maar de pastoor z’n afsluitende
zin luidde: het is absoluut een doodzonde als je
niet kijkt!’
De gildebroeder heeft een goed glas wijn geno
men en voortaan nóg beter rondgekeken.
Kiske Rijnen... een bijzonder aktief mènneke
dat ge zelden tegenkomt, maar waar ge uren
mee kunt buurten...
Tijd: zondagochtend 31 oktober, 11.00 uur.
Leeftijd: vanaf 4 jaar tot ongeveer 9 jaar.
Duur: spel wandeling ongeveer IVi uur.
Kosten: niet-leden 5,- per persoon, leden 4,-.
Reserveren gewenst: 04242-19209.
Adres: Van Tienhovenlaan 5, Oisterwijk.
Op donderdag 4 november 1993 om 20.00 uur
houdt de paddestoelenkenner Bart Horvers een
dialezing in het bezoekerscentrum Oisterwijk van
Natuurmonumenten. Tijdens deze dialezing laat
Bart niet alleen zeer mooie plaatjes zien, maar zal
hij aan de hand van zijn dia’s de familie, waartoe
de paddestoelen behoren, nader toelichten.
ik toch eens goed over nadenken.
Kiske is ruim 40 jaar lid van het gilde. Bij gele
genheid van dat jubileum werd hem een prach
tig schild aangeboden.
’Bijzonder trots ben ik er op dat ik via de
A.N.W.B. de Edo Bergsma-prijs heb gekregen
vanwege het succes bij het oprichten van de
Blinden-tandemclub. Ik ben erg blij dat die club
zo goed draait.
Het zo vele jaren lid zijn van de bijenhoudersve-
reniging St. Ambrosius werd gehonoreerd met de
zilveren speld van de N.C.B. Verder ben ik dra
ger van het Koninklijk Zilver in de Orde van
Oranje Nassau, het is eigenlijk allemaal ’n beet
je te veel van het goede...’, zegt Kiske.
Als je Kiske zo hoort praten, bijna 80 jaren
jong, dan heeft hij al zijn onderscheidingen
meer dan verdiend. Nog altijd aktief en steeds
positief. ’Nen blijen mens’.
Tenslotte toch nog even ’n anecdote. Zoals al eer
der in dit verhaal verteld, gaat Kiske regelmatig
naar het zonnige Ardeche in het warme Franse
zuiden. Op zo’n recente reis is hij meegereden
met een ’stevige’ Moergestelse gildebroeder.
In Villeneuve de Berg aangekomen ziet zijn reis
genoot verschillende mooie donkerharige Fran
se meisjes in een bergbeek rondspartelen. ’Kis
ke’, zegt onze gildebroeder, ’wat is het toch zon
de dat je niet kunt zien wat hier allemaal in het
water Egt te plonsen’. Kiske zegt niets...
Rjfiio
In het eerste weekend van november gaat F0M0
de vijfde expositie
houden bij gelegenheid van het 10-jarig bestaan
van de fotogroep. Begin november is het 10 jaar
geleden dat 17 mensen voor het eerst samen gin
gen proberen om tot een fotogroep te komen in
ons dorp na een oproep in ’Moergestel-Nieuws’
door twee van de leden van de huidige fotogroep,
de eerste jaren schommelde het ledental rond de
tien. Na de eerste expositie bij het eerste lustrum
van F0M0 is er vanaf 1990 jaarlijks een tentoon
stelling geweest. Dit jaar zijn er naast foto’s een
tweetal diapresentaties. De groep is sinds kort in
het bezit van overvloeiapparatuur en vijf leden
hebben een aantal korte diaseries gemaakt die ge
toond worden. Naast de dia’s en ruim 100 foto’s
van 16 van de leden is er een selectie uit de foto’s
gemaakt door kinderen van groep 7 en 8 die zich
hebben aangemeld voor de fotowedstrijd, waar
van vorige week al melding is gemaakt. Volgen
de week komen we wat uitgebreider terug op de
fotogroep en de expositie.
De expositie wordt gehouden in Den Boo
gaard. De openingstijden zijn vrijdag 5 novem
ber van 20.00 uur tot 22.00 uur en op zaterdag
6 november en zondag 7 november van 12.00
uur tot 17.00 uur.
We hopen u in Den Boogaard te ontmoeten.
-tt’ i
i 4-1
