Nederlanders willen
Elke maand
geld
overhouden?
een spaarvorm die bij hen past
Wie ben ik?
n f
Goed advies noodzakelijk
Ga dan
automatisch
sparen.
De Vrije Trimmers
Brief van
Theo Raaijmakers
denkt.
Met Auto-
1) spaarders die hun geld niet voor langere tijd
willen vastzetten. In plaats daarvan willen
ze vrij over hun geld beschikken.
2) spaarders die een hoge rente het belang
rijkst vinden. Hierbij geldt doorgaans, dat
hoe langer men het geld vast zet, hoe hoger
de rente is.
Grofweg zijn er twee typen spaarders te onder
scheiden:
De Rabobank heeft het assortiment spaarvor-
men afgestemd op zeer uiteenlopende behoef
ten van de hedendaagse spaarders. Juist dank
zij de vele spaarmogelijkheden die de bank
biedt, kan vergaand worden tegemoet geko
men aan individuele wensen. Met de hulp van
een adviseur bij de bank kan de gewenste
spaarvorm worden bepaald.
Toch blijft de spaarzin van de Nederlanders
aanzienlijk. Dat meldt de grootste spaarbank
van ons land, de Rabobank.
Wel worden de spaarders steeds kritischer. De
mensen zoeken heel bewust naar een spaar
vorm die aansluit bij de eigen leefsituatie.
Om die passende oplossing te vinden is het
raadzaam goed advies in te winnen. Het aan
tal mogelij ke spaarvormen groeit snel en het is
voor een particulier niet eenvoudig het over
zicht te houden.
Het totale bedrag dat Nederlanders aan spaargeld opzij zetten, groeit nog steeds.
Maar in vergelijking met begin vorig jaar, is de toename minder groot. Dat heeft
met de economie te maken. Omdat de koopkracht van de mensen afneemt, wordt
er ook minder gespaard.
Zo’n aantrekkelijk alternatief is bijvoorbeeld
de Rabobank Rendement Rekening. Deze
spaarvorm is bij uitstek geschikt voor mensen
die grote bedragen reserveren. Het rendement
is hoog, maar toch kan elke maand f 25.000,-
vrij worden opgenomen. Dit kan in porties of
in één keer.
Praktijk
In de praktijk blijkt, dat opvallend veel men
sen de voorkeur geven aan een tussenoplos
sing: een spaarvorm die een relatief hoog ren
tepercentage geeft, en tegelijkertijd de moge
lijkheid biedt om snel geld op te nemen.
ke maand een
Hebt u nog ’n leuk fotootje liggen (liefst
met niet meer dan 1 a 2 personen erop)
kom er dan eens mee... U krijgt uw fo
to altijd ongeschonden terug (wel even
ophalen a.u.b.).
Beste Mensen van Moergestel,
MOERGESTEL-NIEUWS’ WOENSDAG 25 AUGUSTUS 1993
PAGINA 5
4
uw
Rabobank
manieren.
Gewoon el-
mo-
Aangenaam
t
1
t
MM
.:K:
f
5
op uw Betaalrekening wilt la
ten staan. Zelfs met beschei-
matisch Sparen
kunt u op elk
gaan weer van start op 1 september a.s. om 20.00
uur in De Vonder. We kunnen nog enkele nieu
we leden gebruiken. Dus dames, kom gerust
eens langs!
t
t
ven het bedrag dat u minimaal
vast bedrag.
Of alleen het restant bo-
Wie is deze jongeman?
Vorige week was het bepaald niet makkelijk.
In het wagentje zat Piet Huijsmans, nu al
weer enkele jaren overleden. Zijn zus Nel
Huijsmans vergezelde hem op de foto. Zij
woont in Best als mevr, van der Sande.
naar de gevangenis hier in de stad geweest om
een jongen van vijftien op te zoeken die er met
een meisje van veertien vandoor was gegaan. De
toestanden daar bij de politie zijn werkelijk on
gelofelijk; zoveel mensen in één hok, en de ge
vangenen onderling moeten het maar zo’n beet
je regelen; er is er altijd wel eentje bij die door de
politie is verzocht om de orde te handhaven, en
dat wordt dan met harde hand gedaan; die jon
gen was ook al behoorlijk in elkaar geslagen en
we konden er niks aan doen, omdat het in het
weekend was, en we dus niks konden beginnen
met de kinderbescherming. Hij heeft het hele
weekend daar moeten zitten en het is geen lek
kere ervaring geweest. De ouders van het meis
je beschuldigen hem van verkrachting, maar in
feite zijn die twee er gewoon samen vandoor ge
gaan, en wilden ze samenwonen. Ik werd bij het
geval geroepen omdat het een broer is van twee
van de kinderen hier. Morgen heb ik ook weer
zo’n geval; ik moet dan weer de rechtszaak bij
wonen van een jongen die in de gevangenis zit
omdat hij zijn vader heeft vermoord, samen met
een jongere broer; de vader was een vreselijk
iemand volgens vele getuigen, en we zijn nu be
zig om die jongen vrij te krijgèn, maar dat loopt
al maanden, en elke keer wordt de hoorzitting
weer uitgesteld omdat er één van de mensen niet
op is komen dagen. Die jongen zit intussen al
meer dan anderhalf jaar vast; hij heeft dan nog
geluk dat hij in een gevangenis in een dorp zit,
waar het allemaal nogal gemoedelijk gaat; hij kan
vaak gewoon gaan werken bij een boer in het
dorp, en af en toe ook gewoon het dorp in. Veel
regels zijn er niet.
Vandaag ben ik ook nogal veel met doktoren be
zig geweest. Vanmorgen heb ik vier mensen naar
de tandarts gebracht, een paar voor behandeling
en een paar voor controle. Die tandarts werkt
voor ons voor niks, en dat is een geweldige bespa
ring. Ik had toen ook al een andere jongen bij me
die al een aantal dagen ziek was; het was er een
tje van een van de andere huizen; eerst naar de
dokter en daarna hebben we een aantal onderzoe
ken laten doen; men vermoedde typhus, en dat
is later ook zo uitgekomen. We hebben later op
de middag de resultaten nog opgehaald, toen te
rug naar de dokter en hij ligt nu in het zieken
huis. Ook ben ik nog met een andere naar de oor-
neus- en keelarts geweest (op zijn Spaans heet
zo’n specialist een ’otorrinolaringólogo’. Dat is
zo’n woord waar je even op moet oefenen). Ik
had bij die specialist een kind met een verwaar
loosde sinusitis, longontsteking, oorontstekin
gen, enzovoorts. Dat gaat nu allemaal een stuk
beter, maar hij heeft wel een hoop spuiten gehad;
op een gegeven moment ben ik zelf die spuiten
maar weer gaan geven; ik had dat natuurlijk wel
vaker gedaan, maar ik was er een beetje uit, en
heb dus even een les genomen bij een dokter.
Maar dat ging allemaal goed. Tussendoor ben ik
Sparen hoeft niet moeilijk
te zijn. Het geheim is name
lijk: regelmaat.
Die regelmaat bouwt u in
met Automa-
Even een kort berichtje vanuit Bolivia, want we
zitten alweer in augustus en de Toermee-voor-
bereiding is dus in volle gang! Ik wil daarom
even een briefje schrijven om jullie allemaal
heel veel succes te wensen met die voorberei
dingen en ook met de Toennee zelf! Ik hoop
voor organisatoren en deelnemers dat het alle
maal goed zal verlopen en dat het heel goed
weer zal zijn! Veel succes en alvast heel erg
veel dank! Jullie weten hoe hard het hier nodig
is.
Intussen ben ik al weer meer dan twee jaar uit
Nederland weg, en ik zit nu alweer een jaar echt
vast op mijn stek hier in Cochabamba. Ik moet
zeggen dat ik hier mijn draai weer wel heb gevon
den, en ik voel me echt thuis. Ik ben wat de taal
betreft ook al een heel eind opgeschoten, en kan
me nu eigenlijk best redden. Óp een gegeven mo
ment ga je denken en dromen in het Spaans, en
dan weet je dat het de goede kant opgaat. Er zul
len best nog wel een paar jaar overheen gaan
voordat ik het Spaans echt vloeiend spreek, maar
ik ben best tevreden zoals het nu gaat. De cultuur
en zo waren niet zo’n schok voor mij, maar lang
zamerhand ga je wél zien waar de problemen in
een land als Bolivia liggen. En als je dan wat wilt
doen, dan kan het toch vaak het beste op het ge
bied van onderwijs of gezondheidszorg zijn, denk
ik.
Vandaar ook dat ik denk dat onze opvang voor
straatkinderen en - meisjes en -vrouwen heel
erg belangrijk is. In totaal geeft het projekt on
derdak aan ongeveer 450 en hebben we kontakt
met nog 1000 anderen. Eigenlijk is Cochabam
ba niet zo groot, maar het lijkt wel of de stroom
eindeloos is. Er lijken altijd méér en méér men
sen op straat te zitten. Op het moment is dat
ook wel zo, want er komen in dit seizoen veel
mensen deze kant op vanuit Santa Cruz; er zijn
hier grote religieuze feesten in deze weken, en
daar komt men vanuit heel het land naar toe.
Aanstaande zondag is er een enorm Maria-
feest hier in de buurt, en daar komen duizen
den mensen op af. Ook dus veel mensen die op
straat zitten te wonen en die op de een of an
dere manier van zo’n feest willen profiteren.
Helaas zijn er ook veel drugsverslaafden bij, en
dat kunnen wij merken. De straten zitten vol
met kinder die bijvoorbeeld lijm snuiven, en die
komen dan binnenvallen op onze centra, met
het gevaar dat mensen van ons die al een beetje
stabiel zijn ook weer in moeilijkheden raken.
Het leven is nooit saai hier; er is altijd wel wat te
beleven. Afgelopen week ben ik een paar keer
u op
vandaag mijn tijdelijke nummerplaten van de
nieuwe auto in gaan leveren; die waren verlopen
en ik heb nu van het ministerie toestemming om
zonder nummerplaten te rijden. We hebben al
les gedaan wat we moesten doen, maar er zijn ge
woon geen nummerplaten te krijgen. Ook moest
ik nog een paar rekeningen gaan betalen en wat
medicijnen kopen. Ook nog een vliegticket voor
een patiëntje die we over een paar dagen terug
gaan sturen naar zijn familie; dat is er eentje die
op Tierra de Hombres zit (zo heet dat hier); daar
zitten vooral kinderen met bot-infecties en tuber
culose, en ook een aantal gevallen van polio; ik
heb daar een paar patiënten zitten, en ga daar
nogal eens een keer heen; ze blijven daar alleen
maar tot hun gezondheid weer wat beter is en dan
gaan ze terug naar huis; deze vertrekt nu aan
staande donderdag en is er denk ik een maand of
vier geweest. Ze moeten eigenlijk allemaal naar
huis, maar binnenkort gaan we één van de kin
deren van daar bij ons in huis opnemen; de kin
derbescherming heeft gevraagd dat we hem als
tublieft niet naar huis sturen, omdat zijn stiefva
der hem zo mishandelt. Het is een jongetje van
een jaar of twaalf, en hij kreeg slaag en geen eten
omdat hij niet werkte. Maar ja, hij was ziek/ge-
handicapt en kón gewoon niet werken. Hij was
nog nooit naar school geweest, en dat zijn we dus
vlot mee begonnen. Hij zal over een paar weken
hier zijn, en dan zullen we moeten kijken hoe we
de relatie met thuis kunnen handhaven.
Wat heb ik vandaag nog meer gedaan? O ja,ik
ben vanmorgen ook nog op bezoek geweest bij
de familie van één van de kinderen van hier; die
was gisterenavond niet teruggekomen van een
bezoekje aan huis en ik ging kijken; maar hij
was intussen al naar school en was vanmiddag
weer gewoon hier; niks aan de hand dus. Hij
had gisteravond geen bus kunnen krijgen om
dat het hele verkeer zo’n beetje lam lag; giste
ren heeft Bolivia namelijk met voetballen ge
wonnen, ik geloof van Uruguay, en zitten nu
warempel dicht bij kwalificatie voor de WK in
Amerika. Ik geloof niet dat dat al eens eerder
is gebeurd, en vandaar was het groot feest op
straat; iedereen reed toeterend en met grote
vlaggen rond, en uiteraard was iedereen stom
dronken...
Je kunt je dan beter niet op straat vertonen,
want dan blijft er van je auto niet veel meer
over...
Zo, beste mensen, ik denk dat ik het bij deze
paar indrukken vanuit Cochabamba zal moeten
laten. Een kompleet beeld geven komt er nooit
van, en dat zou ook heel moeilijk zijn denk ik,
maar in elk geval hebben jullie weer en bericht
je van hier en heb ik weer iets kunnen vertellen.
Nogmaals wil ik iedereen heel veel succes toe
wensen met de komende
Toermee, en ook alvast bedanken voor alle inzet
en harde werk! ik kan bij deze iedereen bedan-
tisch Sparen.
Dat kan op
verschillende
ken die ons blijft steunen met het werk voor de
jeugd hier. Persoonlijke brieven zitten er vaak
niet in, maar ik ben erg dankbaar voor alle hulp!
Dank aan iedereen en de allerbeste wensen!
Heel veel groeten en tot een volgende keer!
Theo Raaijmakers,
Cochabamba, Bolivia.
gewenst
ment beginnen en weer stop
pen. Dus wat let u: kom gauw
even langs! Rabobank Q
den bedragen
spaargeld zo
groeit
ongemerkt en
sneller dan u
