2(30 uur in 't Draaiboompje:
I
e
t
r
et
MOERGESTEL-NIEUWS’ WOENSDAG 27 JANUARI 1993
PAGINA 7
(ADVERTENTIE)
ht
ar
1,
Het is uit zijn voegen gegroeid.
Pieten Ja, in principe wel ja.
LV. 'De Durdraaiers
Wat is het moeilijkste voor de artiest?
Pieter: Ik denk dat de voorbereidingen
maanden van te voren te oefenen en dat
is nu anders. De kwaliteit is niet minder
geworden maar het komische wel denk
ik. Zoals ik er tegenaan kijk kon ik
vroeger een stuk zien dat ik dubbel van
het lachen lag. En nu denk ik van het is
hartstikke leuk en er is veel werk aan
besteed, maar er zit volgens mij meer in.
Maar is dat niet de invloed van de
Playback-show op TV?
Ook wel, maar bijna alle stukken die
worden gedaan komen van de radio en
TV. Niet alles, maar toch wel veel en dat
was toen ook maar er werd meer
omheen gemaakt.
Als je de typerende eigenschappen
van de vereniging moet omschrijven met
trefwoorden wat zijn dan die
trefwoorden en hoe zijn die weer te
herkennen in het artiestengala?
Ten eerste het ledenbal, want daar is
toch het artiestengala uit voortgekomen.
Het aantal mensen dat er aan meewerkt.
Het aantal vrijwilligers dat meewerkt dat
is een noodzaak zowel binnen de
vereniging als bij het artiestengala. En
fanatieke carnavalsvierders.
Heb jij nog aanvullingen Pieter?
Nou, ons kent ons. En dat geldt ook voor
het artiestengala. Het is een combinatie
van factoren, er zijn mensen en die zijn
geboren artiest. Veel artiesten die bij ons
mee doen, die zou je op hun tenen gaan
staan op het moment dat je zou zeggen
we gaan kijken wie er wel of niet mee
mag doen. Je kunt geen splitsing aan
Maar ik neem aan dat er in de
kleedkamers de nodige kicks te halen
zijn?
Pieter: Ja ja, dat is gezelligheid alom.
Ria: Dat heb ik altijd het leukste
gevonden, dat noem ik een
georganiseerde puinhoop, erg gezellig.
Pieter: Alles loopt door elkaar heen,
iedereen staat voor elkaar klaar. Al moet
er, bij wijze van spreken, een trui
gebreid worden op een brei-machine,
dan komt er een brei-machine en dan
komt er een trui. Het is zo gek niet, of
het kan. Maar diegenen die op moeten
treden worden op dat moment
gesteund en als ze van het podium af
komen staan zij weer klaar voor anderen.
Hoe wordt zo'n artiesten-gala
georganiseerd?
Ria: Door de vereniging, maar het totale
werk is onderverdeeld over een aantal
commissies. De artiesten bereiden
natuurlijk de acts voor. Een aantal
medewerkers bouwen het podium op en
als bekend is wie er mee doen dan
bepalen wij de volgorde en bereiden o.a.
de presentatie voor.
naar binnen helpen, achthonderd
mensen hebben plezier, maar er genieten
er maar driehonderd van het artiesten
gala en de andere vijfhonderd zijn blij
dat ze er zijn.
Nou, volgend jaar in een tent
misschien.
Wat is jullie verwachting voor het
artiesten-gala 1993
Het is tenslotte een jubileum-jaar.
Ria: De opzet is iets anders dan
voorafgaande jaren, we hebben een iets
andere vorm van presenteren. Precies
kan ik niet zeggen wat de bedoeling is
want dat moet een verrassing blijven. En
verwachting? De verwachting is goed,
het wordt weer beter als vorig jaar.
Pieter: Er wordt veel werk verricht om
de avond in alle opzichten te doen
slagen. We hebben in tien jaar erg veel
geleerd en wat we in die tien jaar hebben
geleerd proberen we met het jubileum
allemaal goed te doen, zowel voor de
mensen die komen als voor de mensen
die optreden. We hebben nog nooit
zoveel artiesten gehad als in '93. Dat
betekent dat er nieuwe artiesten zijn en
een groot aantal mensen die al jaren
meedoen.
het makkelijkst zijn omdat die in eigen
sfeer en omgeving gebeuren.
En iedereen die denkt dat optreden heel
leuk is, heeft wel gelijk, maar het heeft
ook moeilijke kanten. Want vanaf het
moment dat de artiest binnenkomt wordt
die geleefd.
Want er doen waarschijnlijk tachtig
mensen mee en alleen het schmincken
vergt al 80 maal 5 minuten, dat is al
vierhonderd minuten, bijna zeven uur
schmincken tussen ongeveer 20.00 en
24.00 uur, daarom zitten we continu met
twee grimeuses.
De kleedkamers zijn helemaal
leeggehaald voor de omkleedpartijen, de
tussenruimten en overkapte ruimte buiten
de zaal zijn bedoeld voor opslag van de
attributen. Inclusief de raad van elf zijn
dus ongeveer honderd mensen in de
weer om een avondvullend programma
te bieden. Dat levert een dusdanige stress
dat er nogal eens, om niet te zeggen
gefoeterd wordt, maar er wordt wel
gezegd: schiet eens op, je bent niet op
tijd. Op die momenten wordt wel eens
vergeten dat ook zij hun eerste carnavals
avond hebben. Hier wil ik mee aantonen
dat die artiesten best wel een
schouderklopje gegeven mag worden en
dat wordt op die avond vergeten.
Daarom alsnog via deze weg dat
schouderklopje.
Ria: Normaal krijgen ze wel een bos
bloemen, die de avond meestal niet
overleeft, maar dit jaar hebben we iets
extra' s in petto.
kennen, ook door de generale repetitie
de dag daarvoor. Je praat met iedereen
over wat en hoe ze het gaan doen, de
band is heel goed. De spanning is ook
iets moois. Enerzijds als artieste de
gezellige spanning, maar van de andere
kant als presentatrice ben je heel serieus
bezig en dan komt er toch een andere
spanning bij. Als artiest is het vaak
komisch en gezellig, maar als
presentatrice heb ik toch wel een enkele
slapeloze nacht gehad. Maar over het
algemeen is het heel erg leuk. Enkele
jaren heb ik niet meegedaan, maar dat is
helemaal niks.
n.
3t
gaan brengen omdat je bijvoorbeeld 12
optredens wilt en geen 13. Kortom wie
mee wil doen kan meedoen.
Ria: Binnen een vereniging is het
belangrijk samen te werken en met zo'n
artiestengala zal dat ook zeker moeten.
Pieter: Het is een heel stuk discipline.
Het is niet zo van ik kom om negen uur,
kleed me om en dan komt dat optreden
om elf uur wel goed. Nee iedereen moet
daar de hele avond wel rekening mee
houden. De mensen zijn over het
gemiddelde al 2 uur voor het eigen
optreden geschminckt, dus eigenlijk
hebben de artiesten aan hun
carnavalsavond niks. Alleen het genot
van hun eigen optreden.
Ria: Ja het jammere is dat je als artiest
van heel de verdere avond weinig
beleeft, je zit de ene helft in de
kleedkamers en de andere helft kun je
misschien nog iets zien.
Kun je iets vertellen over de kwaliteit
van de artiesten en is er een verschil met
de beginperiode en de laatste jaren?
Dat verschil is er wel en zoals Pieter net
heeft aangehaald, vroeger begonnen ze
Wat zou een positieve aanpassing
kunnen zijn van de huidige vorm?
Pieter: Verhuizen naar een tent. De zaal
is al jaren te klein. Dus het wordt hoog
tijd dat we een grotere plaats gaan
zoeken.
Ria: Ook i.v.m. het geluid.
Pieter: De podium-hoogte, alles is
inmiddels eigenlijk te bekrompen. Het is
letterlijk zo: je kunt achthonderd mensen
-■
