Superbiker’ Wil Moorman
nog niet vrij van pech
0
Société
des Bières Spéciales
in Oisterwijk
zoekt nieuwe leden
s.
Dansavond nieuwe
stijl
fietsers... dat zijn
gezellige lui w
5
STAD EN LAND AAN KANT.
DAT HEB JE MOOI ZELF
IN DE HAND.
SAMEN MAKEN WE
NEDERLAND SCHOON.
Over onze plaatsgenoot Wil Moorman, fervent motorliefhebber en uit
komende in de ’superbike’-klasse heeft u de afgelopen maanden regel
matig kunnen lezen in ’Moergestel-Nieuws’. Deze week (en een van de
volgende) geven we wat resultaten van wedstrijden. Verslagen die door
hem zelf zijn geschreven.
21
Al
V
Al
Al
01
De
gev
sch
len
wel
ker
dor
te
AU
wai
H;
Wedstrijdverslag Assen 16 aug.
Wedstrijdverslag Tolbert 12 juli
Wedstrijdverslag Chimay 7 juni
Wedstrijdverslag Zolder België 26
juli
Wedstrijd- en reisverslag Tallin
28 juni
ui
tv
'M'
MOERGESTEL-NIEUWS’ WOENSDAG 16 SEPTEMBER 1992
PAGINA 12
op gegaan, maar het snelle rechte eind kwamen
er nog 2 coureurs voorbij. Door te laat remmen
kon ik de 63 plaats 5 ronden handhaven, daarna
begon de versnellingsbak problemen te geven.
De eerste en de tweede versnelling vielen regel
matig weg. De oorzaak hiervan was een ingesla
gen schakelwals en een kromme schakelvork.
Door deze problemen moest er in een hoge ver
snelling door de haakse bochten gegaan worden
en dat was niet bevorderlijk voor snelle ronde
tijden.
Ik ben daardoor afgezakt naar een 16e plaats op
het einde van de wedstrijd.
Het was jammer want een goede klassering had
er zeker ingezeten.
NEDERLAND SCHOON
Al
lei
Uil
Au
Au
R.)
Pr<
Au
17.
Pr<
Au
Vil
Au
Be
oe
an
in
ko
Sn
uu
SU
wi
zij
ve
he
dit
tei
Zc
de
gel
da
wa
ko
we
ke
IX
nk
o vi
te
mi
In
tin
bij
set
tei
de
Pn
Ire
Ro
Au
Au
Au
Sai
Au
De
SV
Au
Pn
Sti
Au
Ne
Au
Au
Sai
Au
Uil
Ne
Ne
Au
Ne
U
Ai
Ai
Bi
Oi
w
Ai
Ai
Ai
Oi
De
Gr<
ger
me
Uil
We
We
M7
JA.
Elke twee weken verzamelt zich op maandaga
vond een groep enthousiaste bierliefhebbers, le
den van de Société des Bières Spéciales, in het
eigen stamlokaal, Grand Café La Belle Epoque
aan de Lind in Oisterwijk. Zo’n twee uur lang
wordt er dan gesproken óver en geproefd van
speciaalbieren.
Het vergroten van de eigen kennis over bieren
van hoge, lage en spontane gisting staat voor
op, het drinken van zoveel mogelijk bier abso
luut niet. Maar de gezelligheid binnen de club
staat natuurlijk wel op de tweede plaats, direkt
na het hoofddoel van de Société: ’Het vergro
ten van de eigen kennis over speciaalbieren en
het promoten van deze bieren bij het nu nog
meestal pilsdrinkende publiek'.
De Société des Bières Spéciales bestaat inmiddels
al 7 jaar. In Grand Café La Belle Epoque aan de
Oisterwijkse Lind besloten destijds enkele lief
hebbers van speciale bieren dat het zowel zinvol
ler als gezelliger zou zijn om in clubverband de
ze hobby te beoefenen. Niet dat het een hele gro
te club zou moeten worden, zo’n 15 leden zijn en
waren voldoende.
De belangstelling was echter in eerste instantie 7
jaar geleden heel erg groot. Velen haakten snel af
toen bleek dat het niet om de kwantiteit maar
juist om de kwaliteit van speciaalbieren ging. In
de loop van de afgelopen jaren ontstond daardoor
een hecht clubje met steeds tussen 10 en 20
Dat je regelmatig een avondje gezellig kon stijl
dansen in ’Den Boogaard’ is voor velen al be
kend. Maar nu heeft het partycentrum een nieu
we opzet gemaakt.
Je kunt voortaan op echte live-muziek swingen
en het is zelfs mogelijk dit compleet te maken
met een lekker etentje naar keuze. En dat kan al
lemaal al vanaf 23,50.
In Assen waren de verwachtingen weer hoog voor
mijzelf, namelijk het snelle motorblok had ik
weer tot mijn beschikking. Ook zou dit weekend
een aantal coureurs uit Talling Estland deelne
men aan de wedstrijden.
Voor deze coureurs had mijn sponsor Arrie
Westgeest brandstof beschikbaar gesteld voor
hun terugreis.
Voor hun verblijf in Nederland hadden een aan
tal andere coureurs gezorgd.
Ook zou dit weekend in een aantal andere race-
klassen de Nederlandse titel bekend worden.
In de trainingen begon ik rustig om de nieuwe
onderdelen in te rijden.
Toen ik na een aantal ronden het gas verder
opendraaide was er het gevoel dat er echt veel
vermogen in het blok zet, maar bij het passeren
van de pits was het weer zover.
Een grote witte pluim rook was een teken dat het
blok de geest had gegeven, een weggesmolten
zuiger was de oorzaak. Hierdoor moest er tussen
de trainingen in weer het andere motorblok in
gebouwd worden.
Iets wat mijn monteur Wim van Beers en ik in
IVz uur voor elkaar hadden. In de tweede trai
ning ging ik een keer volgas van de baan af in een
poging alsnog een goede tijd te zetten met het
standaardblok, maar verder dan een 37e tijd
kwam ik niet.
Een coureur uit Estland reed de 38e tijd van de
48 rijders.
Op zondag moest ik de wedstrijd beginnen van
af de 9e startlijNa een redelijke start kon ik nog
tot de 31e plaats opklimmen. Mijn persoonlijk re
cord had ik scherper gezet namelijk 1,34 minu
ten en 9 seconden langzamer dan winnaar Jeffry
de Vries.
De coureur uit Estland werd 37e.
Ron Reniers werd dit weekend Nederlands kam
pioen in de 125 cc klasse. Dit was de laatste ra
ce van het seizoen, voor volgend jaar hoop ik
weer van start te kunnen gaan met een nieuwe
motor beter geprepareerd en iets meer pk’s dan
het afgelopen race-seizoen.
Zwerfafval past met in deze tijd. En al helemaal
niet op straat, langs de weg, op het strand,' in het
bos en op de camping. Onze rommel hoort eigenlijk
nérgens rond te slingeren. Dan hoeft het ook niet
opgeruimd te worden en dat zou veel geld besparen.
Nog belangrijker is dat zonder zwerfafval ons
milieu meer toekofnst heeft. En daarmee onze
kinderen en kleinkinderen.
Afval hoeft ook helemaal geen zwervend
bestaan te leiden. Als we maar gebruik maken van
de vele afvalbakken in de buitenlucht of ons afval
keurig thuis weggooien. Zo maken én houden we
samen Nederland schoon. Dat hebben we mooi
zelf in de hand.
Oostenrijkers, Duitsers en 3 Nederlanders. De
trainingen verliepen vlot over het hobbelige cir
cuit en als je niet aan de vele bomen langs de baan
dacht was er goed te rijden. Ik reed een 7e trai-
ningstijd.
Daar dit geen permanent circuit was moest er na
afloop van de training en het rennerskwartier
weer opgebroken worden.
Een motorcamping 1 kilometer verderop bood
ons onderdak.
Zaterdagavond gingen we naar de stad om wat te
eten. Onderweg sloeg het noodlot toe.
Een Lada reed in een onoverzichtelijke bocht,
dat onderdeel van het circuit is, met volle vaart
voor onder mijn bus. De Lada-bestuurder had
een gebroken been en verschillende verwondin
gen. Een passagier in mijn bus was aan zijn hoofd
geraakt. Ze moesten allebei naar het ziekenhuis
om behandeld te worden.
De bus was zwaar beschadigd, het stuurhuis was
afgebroken, de vooras er onderuit gebroken plus
nog aanzienlijke plaatschade. De sleepdienst zou
pas de volgende ochtend om 8 uur beginnen, dus
moest er ter plaatse midden op de weg gerepa
reerd worden. Met behulp van 2 leden van de
motorclub Kalev uit Talling zou het nog tot 5 uur
in de morgen duren voordat we weer terug kon
den gaan naar de motorcamping.
Door al deze moeilijkheden en die er nog zouden
komen, werd er besloten om niet aan de wed
strijd deel te nemen. De wedstrijd werd bezocht
door ongeveer 25000 mensen, de beste Nederlan
der eindigde op de 4e plaats. We moesten nog
een aantal dagen in Estland blijven om de bus te
repareren en de papierwinkel af te handelen. On
derweg naar huis kregen we nog een klapband en
bij de Poolse grens 13 uur wachttijd. Ondanks al
le pech zijn we toch nog, later dan gepland, in
Nederland gearriveerd en hebben we besloten
om volgend jaar toch weer terug te gaan naar
Tallin.
Het Groningse Tolbert was de gastheer voor de
volgende wedstrijd. Het circuit behoort tot een
van de laatste straatcircuits van Nederland.
In feite bestaat het circuit uit slechts 4 haakse
bochten plus wat slingers, maar het is een mooi
baantje waar goed te rijden is. In de trainingen
ging het deze keer goed, de motor liep perfect en
de remmen deden ook hun werk.
Deze zijn van groot belang omdat op dit baantje
er 4 keer hard geremd moet worden voor de
haakse bochten en dan weer voluit axcellereren.
Dit alles resulteerde in een 9e trainingstijd, een
plaats waar ik zelf uiterst tevreden over was.
Op zondag leek het er op dat het een regenrace
zou worden, maar het werd op tijd droog.
Iets wat in Tolbert een uitzondering is want in de
laatste 20 jaar heeft men slechts 4 wedstrijd-
weekenden zonder regen kunnen rijden. Zodoen
de kon er toch op slicks vertrokken worden.
Bij de start zat ik er zeer goed bij.
Na de eerste ^**ht ben ik als 4e het rechte eind
leden.
Om de twee weken, uitgezonderd de zomer
maanden, verzamelt iedereen zich op maanda
gavond in het eigen stamlokaal om te praten
over onderwerpen als Belgische, Duitse, Brit
se en spontaan gistende bieren. Maar ook de
gevaren van alcoholgebruik in het verkeer kwa
men aan de orde toen een politieman te gast
was bij de Société. Terwijl een andere keer di
verse alcoholvrije bieren aan een smaakonder
zoek werden onderworpen.
Naar buiten toe treedt de Société maar één keer
per jaar, maar dan gebeurt dat wel meteen op he
le grote schaal. De eerste zondag in juli is de Lind
omgetoverd in een groot feestterrein, want dan
is het weer tijd voor het Speciaalbiermatinee. Af
gelopen zomer bezochten ondanks de concurren
tie van andere grote festiviteiten in de hele regio
naar schatting ruim 5000 grote maar ook kleine
bierliefhebbers en geïnteresseerden dit inmidels
wijd en zijd bekende evenement.
Inmiddels gaat het nieuwe seizoen weer van start.
En hebben enkele leden de Société moeten ver
laten door onder meer militaire dienst of drukke
werkzaamheden en dus tijdgebrek. En dat bete
kent dat enkele nieuwe leden van harte welkom
zijn. Voorzitter Rinus Snoeren van de Société en
uitbater van Grand Café La Belle Epoque is al
tijd bereid om geïnteresseerden meer informatie
te geven. En natuurlijk kan dan ook een afspraak
gemaakt worden om helemaal vrijblijvend een
clubavond te bezoeken. Want een nieuw lid moet
natuurlijk wel net zo goed bij de club passen als
de club bij het nieuwe lid.
Maar in de praktijk van de afgelopen jaren is
toch steeds gebleken dat mannen en vrouwen,
jong of oud, die meer over speciale bieren wil
len weten èn daarnaast van gezelligheid hou
den, zich heel goed thuisvoelen bij Société des
Bières Speciales. En voorzitter Rinus Snoeren
is altijd wel te bereiken bij Grand Café La Belle
Epoque, de Lind 71 in Oisterwijk, telefoon
04242-84850 om alle mogelijke vragen te beant
woorden.
Op een regenachtige vrijdagavond werd er een
plekje gezocht op het bomvolle rennerskwartier
van het ’Circuit de Chimay’.
Een circuit vol herinneringen aan vervlogen ja
ren toen grootheden zoals Barry Sheen, Jack
Middelburg, Wil Hartog, Boet van Duimen,
Marco Lucchinelli en John Ekrold nog deelna
men aan deze races.
Een circuit dat behoort tot de snelste van Europa.
Een gemiddelde snelheid van 225 kilometer per
uur een top van 330 kilometer per uur, kortom
een prachtig circuit.
Er zijn voor de veiligheid nu 2 chicanes in
gebouwd.
Dit jaar was er in de Superbikes ook een interna
tionaal startveld aanwezig.
De wedstrijd zou in 3 manches van elk 100 kilo
meter gereden worden.
De trainingen verliepen vlot, de meeste bochten
konden vol in 6 genomen worden, maar het
duurde toch nog wel even voordat ik aan het cir
cuit gewend was.
Een 30e trainingsplaats was het resultaat van de
40 deelnemers.
Zondag bij de start van de eerste manche, welke
vrij rommelig verliep, kon er door laat remmen
voor de eerste chicane veel goed gemaakt wor
den. Hierdoor kon ik als 20e over de finish gaan.
Een resultaat waar ik zelf best mee tevreden was
als je in ogenschouw neemt dat er op dit circuit
blinde bochten zijn waar op volle snelheid in
gestoken moet worden en waarbij dan van de
kerk, die in de uitloopstrook staat, de voor- en
achterdeur open staan om bij een eventuele fout
er dwars door de kerk gereden kan worden.
In de tweede manche ging ik een paar keer tegen
de banden omhoog die de chicanes vormden.
Dat deed de motor en de ronde-tij den geen goed.
Een 25e plaats in de totale uitslag was mijn deel
van de wedstrijd.
Verder was het weer een geslaagde race-weekend.
Dit biedt dus ook mogelijkheden voor kleine ge
zelschappen en personeels-/verenigingen die een
feest willen organiseren maar waarvoor een or
kest al gauw te duur wordt.
Inclusief casinospel of Mexicaanse avond? U zegt
het maar. Het kan allemaal geregeld worden voor
de wat grotere groepen.
Zaterdag 19 september is de eerste dansavond
met Moonlight. Aanvang: 20.00 uur en de en
treeprijs is nu 5,- per persoon inclusief een
kop koffie.
De deuren staan voor u open!
Op het circuit van Terlamen in Zolder België zou
de 5e ronde van het Nederlands kampioenschap
plaats vinden.
Een weekend dat samenviel met een autorace.
Daardoor wat het rennerskwartier weer eens
bomvol, om een goede plaats te vinden moest je
er al op woensdagavond voor de wedstrijd zijn.
Het zou een weekend zonder spectaculaire din
gen worden.
Zoals ik zelf al verwacht zou hier weer het ver
schil in vermogen duidelijk worden tussen mij en
de jongens vooraan in het klassement. Tijdens de
trainingen zou ik met mijn standaard Suzuki een
26e plaats behalen.
Op zondag na een matige start reed ik nog een
persoonlijk record.
maar meer dan een 25e plaats zat er niet in.
Aan deze wedstrijd zal ik nog lang herinneringen
bewaren. Het begon met een rit naat het circuit
van ongeveer 2500 kilometer en die meer dan 48
uur duurde. Tallin ligt ongeveer 200 kilometer
onder Leningrad. Een weg waar de bus en cara
van het nodige te verduren kregen door de vele
gaten en hobbels in de weg. Ook een onverhar
de weg is in de voormalige Sovjet-Unie geen uit
zondering.
De omgeving wordt er gekenmerkt door het ve
le natuurschoon. Het circuit zelf ligt voor een
groot deel in de bossen. Verder is er ook nog een
gedeelte van de boulevard in het circuit opgeno
men, twee brugen over een rivier zorgen voor een
springschans.
Het deelnemersveld in de superbike klasse be
stond uit een gezelschap van Ieren, Engelsen,
