50-jarig jubileum St. Antonius- gasthuis
s
Eerste
honderdjarige
V
OPEN HUIS BIJ
FRANS VAN VELTHOVEN
ZIE PAGINA 8 EN 9
Op 7 november 1886 kwam in
Moergestel Maria Catharina van
Haaren ter wereld als dochter van
landbouwer Jan van Haaren en
diens vrouw Anna Timmermans.
Deze week a.s. vrijdag om precies
te zijn, maakt zij de 100 jaar vol
en dat betekent voor Moergestel:
(voor zover nu bekend althans) de
allereerste ’eeuweling’!
Veel ouderen onder ons zullen
zich zeker de aktiviteiten aan de
boorden van de Reusel nog
herinneren toen het Sint
Antonius-Gasthuis werd
gebouwd.
De meesten van ons weten niet
beter of het heeft er altijd al
gestaan, zijn daarmee vertrouwd
en het past bij ons dorp zoals de
kerk bij de toren.
Zonder dit gebouw op die plaats
zou ons dorpsbeeld niet kompleet
zijn.
Deze zuster nu, vieren op
zondag 9 november 1986 het feit,
dat zij vijftig jaar geleden naar
Moergestel zijn gekomen
1
11e Jaargang - Nr. 452
Maria Catharina van Haaren: 100 jaar!
vervolg op pagina 5
Wordt wekelijks gratis
huis-aan-huis verspreid in Moergestel
In Moergestel is - voor zover nu bekend
- nog nimmer een honderdjarige voorge
komen.
De oudste inwoner tot op heden was de
klompenmaker Gijsbertus van Aven-
donk, die op 9 oktober 1933 overleed en
toen 97 jaar en 8 maanden oud was. Hoe
wel hij op latere leeftijd trouwde - hij was
toen al 45 jaar - kon hij toch nog zijn
gouden bruiloft vieren.
Ook de in Rotterdam geboren klooster
zuster Wilhelmina Bos was 97 jaar, toen
ze op 22 februari 1963 in het klooster St.
Stanislaus overleed.
Moergestels oudste inwoonster is nu de
honderdjarige Maria Catharina van Haa
ren.
Zonder de zusters, die het gebouw bevolken en
die een wezenlijk deel van onze gemeenschap
vormen, zou een groot gedeelte van de verzor
ging van bejaarden en zieken en de kraamzorg
in ons dorp niet op zo’n voortreffelijke manier
ter hand zijn genomen en in vele opeenvolgen
de jaren in goede handen zijn gebleven.
De krant hield ze nauwkeurig bij evenals aller
lei landbouwlektuur, en verder wilde ze ook
graag op de hoogte blijven van het reilen en zei
len op de boerderij.
’Van mijn leeftijd gaan er niet veel meer dood’
Ook oude bekenden kwamen haar vaak opzoe
ken, maar naarmate ze ouder werd zijn die ook
overleden. Dat ontlokte bij haar o.a. de uit
spraak: ’Van mijn leeftijd gaan er niet veel meer
dood’.
17 Jaar lang hebben haar zoon en schoondoch
ter haar uitstekend verzorgd tot ze in 1985, als
99-jarige, de Zandstraat moest verlaten en naar
’De Reuselhof’ ging, ’n Hele stap!
Feestelijkheden
a.s. Vrijdag wordt in de kapel van het bejaar
denhuis een Eucharistieviering gehouden waar
voor de medebewoners van ’De Reuselhof’ zijn
uitgenodigd, alsmede haar eigen kinderen. Ook
het college van B. en W. zal namens de gemeente
Moergestel die dag van de 100-jarige komen fe
liciteren.
Receptie voor iedereen
Op zaterdag 8 november wordt er een receptie
gehouden in ’de Schouw’ van 18.30-20.00 uur,
voor eenieder die de feesteling wil feliciteren.
Ook de harmonie zal hier een muzikale felicita
tie komen aanbieden en diverse andere vereni
gingen zullen op hun eigen manier van zich doen
spreken.
Je hebt tenslotte niet elke dag een 100-jarige ge
luk te wensen!
’Moergestel Nieuws’ wil graag langs deze weg
haar welgemeende gelukwensen aanbieden en
wenst Maria en haar familie graag enkele pret
tige dagen toe!
diep in het geheugen gegrift, maar toch is met
grote blijmoedigheid daarna in Brazilië de draad
weer opgepakt.
Nog steeds heeft de orde 176 Nederlandse
zusters, waarvan nog 75 in de missie werkzaam
zijn. Dikwijls op een leeftijd, waarop leken al
lang aan rustiger zaken denken.
Deze orde is het begin van de dertiger jaren be
naderd door het kerkbestuur of misschien door
pastoor Janssen of burgemeester Bardoel om
hier in Moergestel de bejaardenzorg op zich te
nemen.
Hierop is een volmondig ja gezegd, omdat niet
alle leden van de orde zo maar naar de missie
konden worden gezonden. Misschien om rede
nen van gezondheid of een nog niet afgeronde
opleiding of anderszins.
Waarom de plaats van het gasthuis aan de Reu
sel is gekozen, is niet helemaal duidelijk, maar
het zal wel geweest zijn, omdat het vrij dicht bij
de kerk lag en een directe aansluiting aan de
pastorie kreeg. Architect Vriens heeft het gete
kend en aannemer Brekelmans uit Udenhout
heeft het gebouwd.
Uitgave en redaktie: Buro '76 - Oisterwijkseweg 43 - 5066 XC Moergestel - Tel. 04243-2268
Inleveren kopij en advertenties: tot uiterlijk 's zondagsavonds vóór 't verschijnen van dit blad op bovenstaand adres.
100 Jaar terug
Dat de honderdjarige een echt kind van onze
streek is, moge wel blijken uit de kwartierstaat
die op pag. 15 is afgedrukt: slechts 2 van haar 8
overgrootouders werden niet in het gebied van
de ’Kleine Meijerij’ geboren, doch ook die twee
kwamen nog altijd uit Midden-Brabant.
De ouders van de eeuwelinge zijn niet erg oud
geworden, maar haar grootmoeder Maria van
Hees bereikte de beslist niet alledaagse leeftijd
van 92 jaar en mag dus ook tot de bijzonder
sterken worden gerekend.
Maria van Haaren werd geboren in de boerde
rij (intussen herbouwd) op de hoek Klein Logt-
HeuvelstraatHaar geboortehuis stond bekend
als ’de steenen put’.
In 1892 verhuisde de familie van Haaren naar
Berkel-Enschot. Maria’s moeder overleed hier in
1893, haar vader in 1904. Na nog ’n half jaar
met haar oudste broer in Udenhout gewoond te
hebben, trok ze in 1915 naar Oisterwijk.
Op 22 mei 1916 trouwde ze met Cornelis de Kort
en betrokken ze ’n boerderij aan de Heusdense-
baan.
In de zes jaar dat ze daar woonden, werden de
vier oudste kinderen geboren. Door het kopen
van de boerderij aan de Zandstraat keerde Ma
ria in de winter van 1921-1922 weer terug in haar
geboortedorp. Op dit adres werden nog zes kin
deren geboren waarvan er twee op nog jeugdi
ge leeftijd overleden.
Naar de markt ->■
In die periode ging ze vrijdags altijd met eieren
naar de markt in Tilburg. Daar ze niet kon fiet
sen ging ze altijd met de bus en zo nu en dan
deed ze ook nog boodschappen in ’de stad’.
Rond 1933, crisistijd, verbleven ’s nachts nog
al eens rondtrekkende mensen op de boerderij.
Niet altijd echter gaf ze daar toestemming voor.
In 1954 overleed haar man waarna Maria met de
nog thuis wonende kinderen de boerderij voort
zette. Toen de jongste zoon trouwde werd hij
eigenaar van de boerderij en ging Maria bij hem
’inwonen’.
Hobbies
Omdat zij echter niet iemand was die stil kon zit
ten, ging ze voor haar plezier wat kippen en ko-
Natuurlijk is het geen toeval, dat deze zusters
hier in ons dorp zijn neergestreken. Er is een
duidelijk verzoek in die richting gedaan door de
toenmalige kerkelijke en wereldlijke overheden.
Maar het is misschien beter om nog iets verder
terug te gaan.
De officiële naam van de orde, waar de zusters
van het Antonius-Gasthuis, want zo noemen we
het nog steeds, toebehoren, luidt: Missiezusters
Franciscanessen van de Heilige Antonius.
De orde is opgericht of gegrondvest door de
pastoor van Boerdonk bij Erp in oostelijk
Noord-Brabant in 1913 en vestigde zich in 1924
in Asten in dezelfde streek.
Hun eigenlijk opdracht is de ziekenzorg en ver
pleging maar ook het onderwijs in die gebieden,
welke toen kortweg met ’de missie’ werden aan
geduid.
Dat dit gebied zowat de hele wereldbol besloeg,
mag blijken uit de vele landen, waarin de orde
werkzaam was en is, zoals Noorwegen, Borneo,
Belgisch Congo, het latere Zaïre, Aruba en
Brazilië.
Een gedwongen vertrek uit de Congo onder om
standigheden, die meer dan avontuurlijk zijn te
noemen, zit bij de leden van de congregatie nog
M.O.
(Dit artikel kwam tot stand dankzij de welwillende medewer
king van de familie de Kort en werd gebruik gemaakt van ge
gevens uit ’De Kleine Meijerij’ 1986-3, waarvoor onze harte
lijke dank!)
nijnen houden. Aan haar bloemen en in de
moestuin besteedde ze nogal wat tijd, en verder
hielp ze nog vaak mee in het huishouden van
haar zoon.
z
