I
I
DEN BOOGAARD'
i
Jan Burgers
opper-oppersauwelaar
1982
II
3
Hi
I
I
I
I
F
THE NEW FORMATION
gg
I
RIONET
H
lil
Carnavalsoptocht
1982
I
I
I
'n Gezellig avondje uit?
Kom dan zaterdag 13 februari a.s. naar
hi
vi
M.
I 4 11
12
4
DEN BOOGAARD
■H
7
Vanaf 20.30 uur bent U welkom om te dansen op de
muziek van
'n Gezellige ouderwets avondje uit met fijne dansmuziek, verzorgd door een
orkest van eigen (Moergestelse) bodem.
HET IS WEER OUDERWETS GEZELLIG IN
-
Jan Burgers (Jantje van Wiese), ’n Debutant
die zijn karakter zo droog en uitgekookt neer
zette dat het voor de jury (en voor het publiek)
ogenschijnlijk geen moeite opleverde om hem
tot Oppersauwelaar te benoemen.
Wat hebben we van hem genoten en wat was
hij zaterdagavond blij dat hem dit allemaal
was overkomen.
Als kapper kwam hij in de ton, stak van wal
met een stroom van kostelijke humor en ver
zwakte geen moment; niet in tekst noch in
voordracht.
Wies was zijn vrouw. Waarom hij dan Jantje
van Wiese heette? Het had ook evengoed an
dersom gekund, maar ons Wies is nou eenmaal
de grootste van ons twee. Wies werkte ook nog
nodig was dat ze daar naar toe ging. Natuur
lijk, antwoorde zij: ze moeten eerst die oude
maar eens opmaken.
Hans van Brunschot (Mölleke Pap) ging keurig
uitgedost als pater de ton in. Niet als Mölleke
Pap maar als diens broer. Mölleke was wegens
ziekte verhinderd en nu had men hem uit de
mis weggeroepen om hier te komen sauwelen.
Niet zo erg natuurlijk, maar hij vond het wel
vervelend dat hij voor het zingen de kerk uit
moest. Over z’n kollega’s paters: de portier be
kleedt bij ons een sleutelpositie. Én verder:
Niet alles wat bij ons in het klooster zit is in or
de. De dikke buik van ’n kollega uit België ont
lokte bij hem de uitspraak: goed gereedschap
heeft een goed afdak nodig.
’n Sauwel doorweeft met woordspelingen die
het publiek af en toe moeilijk kon bevatten.
Mölleke had wat dat betreft een beetje te hoog
gemikt tegenover vorig jaar.
Wil Dominicus (Sjef de Sauwelèèr) hing vol
met wekkers en klokken. Op zijn horloge kij
kend: als ik naar die kleine kijk dan word
met halve dagen: men noemt dat voor ’n part-
intiem! Ook was ze bij ’n milieuvereniging.
Maar bij ons op de aanrecht te zien is ze niet al
tijd milieubewust. Over de pastoor: die klaagt
dat men de kerk links laat liggen. Ik heb hem
geadviseerd om bij B en W gedaan te krijgen
om in de kerkstraat vanaf Mensink eenrich
tingsverkeer te maken. Over Theo Mulders:
zijn hond had bij Jan Swinkels in de kippekooi
gezeten en 2 kippen opgegeten. Jan op hoge
poten naar Theo. Ik ben blij dat je dat komt
zeggen zei Theo, dan hoef ik tenminste mijn
hond niet te voederen vanavond.
Ook had hij samen met Wies een volkstuin.
We graven daar altijd 2 spitten diep: ons Wies
de eerste en ik delf dan het onderspit. En wie
herinnert zich niet het kostelijke verhaal van
Rob Damen in diezelfde volkstuin en waar Jan
stoeide met de letters VVD. De hoge perso
neelskosten bij de gemeente konden volgens
hem ook veel minder: er is toch wel ergens ’n
machine te koop die niet werkt?
Aldus enkele dingen die de sauwelaars ons het
afgelopen weekend vertelden. Er is weer veel
gelachen met de mensen die het aandurven om
in de ton te gaan staan. Dat alleen al is een niet
te onderschatten prestatie!
Louis v.d. Meydenberg, voorzitter van de jury,
maakte tenslotte de uitslag bekend en volgens
ieders mening is de terechte winnaar aangewe
zen in de persoon van Jan Burgers. Hij werd
door zijn konkurrenten na afloop kollegiaal op
de schouders genomen.
Jan bedankte op zijn beurt, geheel in stijl blij
vend, alles en iedereen die met de organisatie
te maken had. Ons Wies had eigenlijk liever
dat ik niet meedeed, zei hij, vooral toen ze
hoorde dat Louis v.d. Meydenberg voorzitter
van de jury was: die ontwikkelt de hele week al
negatieve dingen, zei ze. Hij maakte vervol
gens een slot aan de avonden door te zeggen:
Ik kom volgend jaar terug en zal de titel met
’’haar” op mijn tanden verdedigen!
Van harte proficiat Jan, we hebben allemaal
van je genoten en zullen ook het komende jaar
zeker van de partij zijn. De winnaar is ’n talent
om zuinig op te zijn en iemand die zijn titel
welverdiend en met ere draagt! Wij benoemen
hem tot Opper-Oppersauwelaarü
Zondag 21 februari zal de Carnavalsoptocht
weer door Moergestels dreven trekken. Gezien
de diverse aktiviteiten links en rechts in ons
dorp, zal het weer een gezonde strijd worden,
wie de wisselbekers in de wacht zal slepen.
Graag willen wij de winnaars van de wisselbe
kers van vorig jaar nog een keer vernoemen,
zodat U weet wie u te ’’bestrijden” krijgt:
Volwassenen; Categorie A; Bom onder Colle
ge - De Broekzijde. Categorie B; nieuwjaarsre
ceptie - Boerekoolsoppers. Categorie C; de
Adelborsten - Piet Witlox en Cees Schools
Kinderen: Categorie D; Mevrouw de Bok -
Mej. van Eyl; Cat. E: kinderen uit 2000 - gebr.
Schellekens van Elderen; Cat F: met open oog
door de natuur - Gebr. Beckx.
Doet U dit jaar ook mee?
Inschrijfformulieren kunt U halen bij;
C.v.d.Wouw, Past. Jansenstraat 9.
Tevens het adres voor het inleveren van Uw
formulier.
I
met de seconde-wijzer. Over zijn geboorte: on
ze pa zei dat ik wel iemand voor de krant zou
worden, ik was er n.l. al bij de eerste pers-wee.
Z’n meisje Hanneke ging op reis en was de kof
fers aan het pakken waarop ze van hem de goe
de raad kreeg: niet teveel meenemen, alles wat
je thuis kunt laten is meegenomen. Wil had za
terdag z’n tekst aan het begin wat veranderd,
maar kon met zijn totale programma het pu
bliek niet boeien, integendeel. Hij ging ver
over zijn tijd heen en met name zaterdagavond
oogstte hij weinig sympathie met zijn veelvoud
van opmerkingen over De Hoefkens. Het pu
bliek liet dat ook duidelijk merken door afkeu
rend geroezemoes. Wil zal zich moeten afvra
gen of het voor hem allemaal nog wel zinvol is
om mee te doen.
Ad Nouwens (Jaon Spontaon) schudde vrijda
gavond de zaal goed wakker. Zaterdag avond
was het iets minder omdat hij de pech had als
eerste op te moeten, ’n Schitterende sauwel,
dat wel. In tegenwoordige gezinnen komen
niet meer dan twee kinderen voor. Ik was bij
ons de vijfde, dus heb ik eigenlijk twee keer ge
luk gehad. Over vroeger (de plonsplee) dat er
veel veranderd was: toiletpapier was ook niet
meer wat het geweest was. Vroeger had je ten
minste nog een fatsoenlijke krant, maar tegen
woordig met dat dunne papier. Neem nou zo’n
papieren zakdoek: één keer snuiten en je hele
hand zit vol! Over de Hoefkens: er staan twee
mannen naar de lucht te kijken. Zegt de een te
gen de ander: is dat nou de ondergaande zon
of de opkomende maan? Waarop de ander
zegt: dat weet ik niet, ik woon hier ook nog
maar pas. Voor Ad had het weinig gescheeld of
hij had vrijdagavond met zijn kostelijk verhaal
de publieksprijs in de wacht gesleept.
Koos van de Ven (Onze Witte en Ik) had zijn
sauwel ten opzichte van Duizel in het begin wat
gewijzigd. Hij bracht het verhaal mee van zijn
broer (De Witte) en zichzelf, samen wonende
op een boerderij. Waarom zijn broer zo ge
noemd werd? Die was wit geboren, wit geble
ven en sinds zijn huwelijk nog witter gewor
den. De Witte was nog niet getrouwd toen hij
zijn meisje eens meebracht om ze voor te stel
len. Ze had een taart bij zich, vertelde Koos. Ik
geef ze een hand en ik zeg: taart! Dat viel bij
onze Witte niet in goede aarde.
Met Koos trokken we verder over de boerderij
waar men o.a. een open dag had georganiseerd
en waar drie vrijgezelle dametjes ’n kijkje kwa
men nemen. Koos bracht zijn sauwel met ’n
akteertalent zoals hij dat alleen maar kan. (Hij
kijkt ook praktisch niet op papier!) Het pu
bliek had er schik in, maar het sukses dat hij in
Duizel had kon hij hier niet prolongeren. Za
terdagavond lukte het hem beter dan de avond
tevoren.
Titel en twee maal publieksprijs voor debutant
Twee maal ’n uitverkochte zaal; ’n feestelijk aangekleed podium; Karin van Berkei en Monique
Verbakel die de sauwelaars begeleidden van en naar de ton en tussen de sauwels door ook nog en
kele staaltjes van hun kunnen toonden; Ton Jacobs als presentator, fijne muziek van ”De Belle-
blaozers”; de uitstekende organisatie en eenTiitmuntende collegialiteit en vriendschap tussen de
sauwelaars: dat alles heeft voor twee onvergetelijke sauwelavonden gezorgd. Dat na dit tweedaag
se festijn Jan Burgers als groot overwinnaar uit de strijd kwam heeft niemand verwonderd: ’n
groot komiek met zo’n spitsvondige tekst, van begin tot eind doorspekt met onvervalste humor
kón de titel niet ontgaan; sterker nog, hij sleepte (terecht) alles in de wacht wat er te verdienen
viel: twee maal de Schouwtrofee als publieksprijs en de titel Oppersauwelaar 1982.
Gerard de Kort (Adje-Vizeur) beet vrijdaga
vond - zowel letterlijk als figuurlijk - de spits
af. Hij had daarvoor ’n heuse wortel meege
bracht waar hij gretig zijn tanden inzette. Hij
had het over de Moergestelse politiek en ook
diverse Moergestelnaren nam hij op grappige
wijze op de korrel. Burgemeester ter Veer b.v.
wilde graag ’n zwembad bouwen maar vond de
grond te duur en zat ook nog met het energie
probleem. Gerard had hem geadviseerd om
dan maar ’n zwembad te bouwen van 1x1x10
meter diep.
Vrijdag ook had hij van plaats verwisseld met
de debutant; deze had nl. als eerste geloot doch
Gerard stond zijn gunstige zesde plaats voor
hem af en kroop zelf als eerste in de ton.
’n Uitermate sportieve geste die door het pu
bliek bijzonder werd gewaardeerd.
Noud v/d Wouw (Noud van Koope) kwam
LAATTIJDIG UW
SCHOORSTEEN VEGEN...
en voorkom daarmee
schoorsteenbrand!
Bel
Telefoon 013-671149
I
1
PJ'.J
beide avonden goed uit de verf. Hij kwam het
een en ander ’uit de doeken’ doen. Al< eerste
was dat de fles, waarvan, nadat hij die van de
doeken had ontdaan, spontaan het dopje om
hoog sprong. Toeval? Zaterdagavond echter
lukte het, hoe hard hij de fles ook neerzette,
niet.
Hilariteit bij de leden van de Raad van Elf die
ervan wisten. Van Prins Johan zei hij: ’Die kan
er toch niks aan doen dat hij in Groningen ge
boren is: z’n moeder was toevallig daar! Over
z’n vrouw: zij wilde ’n keer gaan picknicken.
Brood e.d. werd ingepakt en men ging op pad.
Rond de middag vroeg ze: Zullen we nu even
picknicken? waarop Noud antwoordde: kun
nen we niet beter eerst ’n boterham pakken?
Ook was z’n vrouw naar een démonstratie te
gen de kernkoppen in Amsterdam geweest.
Toen ze thuiskwam vroeg Noud of het wel zo
n
I s
I
Jan Burgers als Jantje van Wiese: 'n sterke debutant met 'n even sterke sauweH
•9^
f
Wordt wekelijks gratis huis-aan-huis
bezorgd in geheel Moergestel.
Uitgave en redaktie:
Buro '76 - Oisterwijkseweg 43,
5066 XC Moergestel - Tel. 04243 - 2268
Inleveren kopij en advertenties:
tot uiterlijk 's zondagsavonds vóór 't
verschijnen van dit blad,
op bovenstaand adres.
WOENSDAG 10 FEBRUARI 1982
6e Jaargang - Nr. 226
I
'v 1
mnernegtel-
11IVOI MwO
trsasasiiiiiisiM^^
Postelse Hoeflaan 183, Tilburg
Tevens: aanleg en vernieuwen van
riolering; ontstoppen en alle voorkomende
reparaties.
i
I
11®
J 1
I
I.
