13
Een ongewenste gast achter de voordeur
99
o
r
VACATURES M
Life goes on’
96e jaargang
I.
l i t
IN Ut KtulU
yilJN VERHAAL OVER 1 JAAR CORONA
Sommigen herstelden,
anderen gingen dood, een
enkele keer zelfs als echtpaar,
hand in hand stervend
Noot van de redactie: Verderop
in deze uitgave lees je nog andere
verdalen en ervaringen over het
jubileum van deze ongenode en
ongewenste gast.
DEZE WEEK IN UW KRANT
V'
f
A Ij
11 i 11
Ui
NOTARISSEN
OOR: TON DE BRUYN
het land en Duitsland.
Foto’s Cor de Kok
't
KOM OP AFSPRAAK
SNUFFELEN BIJ
STICHTING BOEKWINST
stervend. Erg emotioneel voor de
familie aan de zijkant en voor de
medewerkers van het ziekenhuis.
Velen werd ook psychische be
geleiding aangeboden, geleverd
door maatschappelijk werk, psy
chologie en geestelijke verzorging.
Als zorgverlener had je ook met je
eigen angst te maken. Mijn werk
bestond vooral uit het begeleiden
van familie en patiënten. De eer
ste keer binnengaan bij een pati
ent met corona was spannend.
Een mondkapje was beschikbaar
maar geen bril. Ik moest de isola-
tiejas aan die al gebruikt was door
een collega. Alles vanachter vast
strikken, handschoenen aan en
naar binnen. Daarachter de deur
was het eigenlijk gewoon. Iemand
met allerlei emoties, vooral angst
en onzekerheid. In gesprek, maar
ook met mezelf. De eigen angst er
kennen en onder controle krijgen.
Goed ingepakt, dus ik kreeg het er
warm van. Daarna meteen over
steken naar een patiënt die net
haar man verloren had en zelf ook
corona had. Luisteren, troosten en
aandacht geven. Zwaar werk maar
eigenlijk ook wel mooi. Een eerste
golf waar in de piek een kleine 100
coronapatiënten in het ziekenhuis
lagen, verspreid over afdelingen
die als paddestoelen uit de grond
schoten, de ic’s en zelfs een ge
deelte van het ok complex dat
omgebouwd was tot ic. En terwijl
ik bij de bouwmarkten dagelijks de
wachtende auto’s passeerde, een
parallele werkelijkheid rond het
ziekenhuis met allerlei ambulances
die af- en aanreden naar ziekenhui
zen in het midden en noorden van
Corona of geen corona, het leven
gaat ’gewoon’ door.
Zo wordt het langzaam aan
lag dus het grootste deel van het
jaar stil. Het oppassen stopte,
deels omdat het niet verantwoord
was, deels omdat het door het
vele thuiswerken niet nodig was.
Geplande vakanties gingen niet
door. Als troostprijs een weekje
naar Duitsland waar de discipline
m.b.t. mondkapjesplicht opviel.
Andere angst
De tweede golf kwam aanrollen,
maar we werden zelf meer in be
slag genomen door eigen opera
tie en daarna die van mijn partner.
De cijfers in het ziekenhuis werden
vooral in de gaten gehouden met
het oog op de verdringing van de
andere dus onze) zorg. Werken
deed ik op afstand, vanuit huis.
Daarmee was corona niet ver weg.
Dochter en schoonzoon werden
positief getest en zelfs hun doch
tertje van 3 maanden werd op
advies van de huisarts getest. Pas
sende wattenstaafjes hadden ze
grond uit. Ook lammetjes zijn er
al volop te bewonderen.
De jonkies kijken nog even op van
WERKGROEP VROUW
IN VRIJHEID: LAAT UW STEM
NIET VERLOREN GAAN
de aandacht van de fotograaf.
De schapen grazen onverstoord
verder, voor hen is het ’business
niet in de teststraat van Etten-Leur,
maar ze was wél positief. Opgelo
pen tijdens haar eerste weken op
as usual’.
Nu wij nog.
de kinderopvang, waarmee het
misverstand dat kleine kinderen
het niet kunnen krijgen meteen
verdwenen is. 2020 ging in grote
voorzichtigheid voorbij. Een stilte
kerst en rustige oudejaarsavond.
Accepteren wordt tot kunst verhe
ven. Afgelopen jaar verschillende
keren getest en nog steeds heeft
het virus mij niet te pakken gehad.
Dus nu maar op naar het licht in
het einde van de tunnel.
Nederland, bedankt
Wil je verhalen lezen over de coro-
natijd waarin je ervaart hoe beken
de en onbekende Nederlanders
veerkrachtig en solidair kunnen
zijn in tijden van crisis? Lees dan
het boek Nederland Bedankt. De
totale opbrengst van het het boek
gaat naar de stichting ZWiC. Dit is
een steunfonds voor zorgverleners
die langdurig ziek zijn geworden
door toedoen van corona. Mijn
verhaal over een bijzondere erva
ring in coronatijd heeft in dit boek
ook zijn plaats gevonden, dus ik
beveel het van harte aan. Hoe te
bestellen?
Dat lees je op:
https://nlbedankt.nl
DAAMEN
DE KORT
VAN TUDL
Vraag 't gratis aan de notaris
Iedere donderdag van 16.00 tot 17.00 uur
1* 3e donderdag in De Schakel Gilze
2 - 4C donderdag op ons kantoor te Rijen
Mary Zeldenrustlaan 30 Rijen
FOCUSBRIEF DEMENTIE
VOOR WETHOUDER
ARIANE ZWARTS
ie eerste patiënt
lp de eerste maandag van maart
meteen een bijeenkomst voor
medewerkers. Directeur en micro-
lioloog geven uitleg. Ze zullen la-
fcr nog vaak in praatprogramma’s
Ipduiken. Een zekere trots klinkt
loor de verhalen over de ont-
lekking heen. Iedereen dicht bij
llkaar, mondkapjes niet in beeld,
la, we kunnen patiënten nog han-
len geven.’ Italië en China zijn nog
Ier weg. De standpunten wijzigen
Ier dag, maar het is in het begin
log veel houtjes touwtjes werk.
I heb een consult te doen op de
Ifdeling waar patiënt nul uit Loon
lp Zand zich bevindt. Die ligt uiter-
frd in de isolatiekamer. Ik kijk met
Irbied naar het waarschuwings-
wnbool op de deur. ‘Blij dat ik
r niet binnen hoef.’ Vanaf dat
homent verandert de wereld in
het ziekenhuis en buiten erg snel,
[etst gaat Brabant op slot; daarna
bigt Nederland, ’s Morgens op het
Itspad het rijk alleen, ’s middags
Ipdrukte, zowel op het fietspad
Is bij de Gamma die ik dagelijks
passeer.
VOOR ALLE SPREEKUREN VAN ONZE KANTOREN:
www.dktnotarissen.nl
TILBURG I RIJEN REESHOF I UDENHOUT
021 Week 10
Woensdag 10 maart
londerdag 27 februari 2020. Ik zit met mijn rug naar de tv een
erslag over de carnavalsoptocht van Gilze te maken, wanneer
le volgende zin mij meteen doet omdraaien. Minister Bruno
Iruins leest een briefje voor. ‘De eerste coronapatiënt in Neder-
ind ligt in het TweeSteden Ziekenhuis in Tilburg.’ Het ETZ, het
iekenhuis waar ik werk. Ik weet dan niet dat deze boodschap
o zal ingrijpen op het jaar dat hierop volgt.
Gesloten
In het ziekenhuis was beperkt be
zoek mogelijk. In het verzorgings
huis waar mijn moeder verbleef
was dit- zoals in alle
huizen- niet aan de
orde. Eigenlijk was dit
zwaarder voor ons als
familie, dan voor mijn
moeder. Vergeetach
tigheid werkte hierbij
in haar voordeel. Sa
men met mijn dochter
zochten we toenade
ring met muziek. Met
trompet en saxofoon
probeerden we de
muren van Jericho te
vernietigen. Dat lukte maar ten
dele. Bijvangst: het bood ons de
gelegenheid om nog wat muziek
te maken. Ook de Schakel, ons re
petitielokaal was een groot gedeel
te van het jaar dicht. De harmonie
weer lente en steken sneeuw
klokjes, krokusjes en narcisjes al
voorzichtig hun kopjes boven de
Angst en verdriet
Een andere drukte in het zieken
huis. Binnen veranderde het snel,
We andere zorg werd afgeschaald,
Mes op corona gericht. De opera
tes stopten, poli
klinieken werden
Pgezegd en kre
sen een telefo
nisch vervolg en
fen stroom van
Patiënten kwam
Pinnen. Veel dok-
ers en verpleeg
kundigen werden
PP ic en corona
^delingen in
gezet. Een zoek-
°cht naar isola-
iemogelijkheden, behandelingen
Fn erg zieke mensen met angstige
Fn soms ook zieke familieleden,
fommigen herstelden, anderen
gingen dood, een enkele keer
pfs als echtpaar, hand in hand
Correspondent Ton de Bruyn is maatschappelijk medewerker
in het ETZ in Tilburg. Foto Jacomijn Dijkers)
■fe, JOHNMERKUS
PRESENTEERT
EEN DICHTBUNDEL
GILZE&RIJEN
