L
Gi(ze en Rijen
I
■Bk
cultuurplaats
Frank van der Loo
Adriaan Seelen,
Jos Brok,
‘HET WERK MOET GEZIEN WORDEN’
http://www.kunsti
neerden/
De Ovatie
Endlessness IV
‘IK MAAK GRAAG IETS
WAT ER NOG NIET IS’
De Tulp
‘MIJN BEELDEN MOETEN
VRAGEN OPROEPEN’
Vl
PAG INA 7
Dekblad gilze en rijen - woensdag 3 maart 2021
NAS
thraag in Gilze en Rijen ziet!
rra
gemeente
1 in-
>nt-
gen
iunt ook de afgebeelde
l-code scannen.
daders hebben ermee gevoet
bald. Er bleef alleen een ronde
bol over.’
Brons is wel diefstalgevoeliger.
Zo werden er ooit twee beelden
gestolen van een expositie. ‘Dat
gaf me een flinke knauw. Ik kon
een halfjaar niet meer werken,
vond het zinloos als het toch ge
jat zou worden.’
Kwetsbaar
Veel kritiek kreeg hij te verduren
met een beeld dat hij voor de
Rabobank in Udenhout maakte:
twee mensen die elkaar vasthou
den en naar achteren hangen.
‘Mijn idee was: ze hebben elkaar
nodig om in balans te blijven,
net zoals de bank haar klanten.
Maar veel toeschouwers hadden
er seksuele gedachten bij. Alles
wat iemand over een kunstwerk
zegt, zegt meer over die persoon
zelf dan over het werk.’
Als kunstenaar stel je je kwets
baar op: ‘Je kunt het nooit ieder
een naar de zin maken, maar ik
ga me niet aanpassen, ik ga nie
mand pleasen. Ik wil dicht bij
mezelf blijven.’
Gezien worden
In deze tijd is het wat exposities
betreft erg rustig. ‘Tegenwoor
dig kun je wel je werk online
presenteren. Binnen tien minu
ten krijg je reacties van over heel
de wereld. In een galerie komen
misschien 200 mensen kijken,
online zien soms wel 3000 men
sen het. Daar doe ik het voor: dat
het werk gezien wordt. Lovende
reacties zijn fijn, maar van nega
tieve kritiek lig ik niet wakker.’
Hij hoopt ook met zijn werk iets
na te laten: ‘Kunst kan de eeu
wen doorstaan.’ Daarnaast wil
hij zichzelf steeds overtreffen.
‘Eigenlijk wil ik dat elk werk be
ter is dan het vorige. Dat kan na
tuurlijk niet, maar ik wil wel een
stijgende lijn laten zien. Dan is
het de moeite waard.’
Een diepe snaar
Hij werkt het liefst non-figuratief:
‘Op de academie heb ik veel por
tretten en modellen getekend en
geboetseerd, maar na die perio
de heb ik me hier niet meer mee
Inspiratie vindt hij al jarenlang in
de geometrische patronen die
hij ooit op een reis door India
ontdekte. ‘Die geometrie, geba
seerd op bijvoorbeeld zes- en
achthoeken, vind ik ongelooflijk
boeiend. Zo’n patroon kun je in
alle richtingen tot in het onein
dige voortzetten. Endlessness is
in een flow ontstaan. Ik kan het
proces niet eens navertellen. Er
zit weken werk in. Doordat ik klei
ne afwijkingen in de geometrie
toelaat, blijft het werk levendig
en speels.’
Bewust proces
Als hij iets ziet of hoort wat hem
verbaast, brengt dat zijn creativi
teit op gang. ‘Dat proces moetje
kunnen sturen, want kunst ma
ken is een bewuste activiteit. Het
heeft niet altijd iets met toeval te
maken, met verf tegen de muur
smijten. Dan zou iedereen kun
stenaar zijn. Aanleg is de basis,
maar voor de rest is het vooral
werken en vaak opnieuw begin
nen.’
bezig gehouden. Ik wil nieuwe
beelden maken, beelden die
nog niet gekend zijn. Een kopie
van een bestaande werkelijkheid
voegt daar niets aan toe.’
Abstract werk wordt vaak als
ontoegankelijk gezien. ‘Maar
geometrie en symmetrie raakt
toch bij veel mensen een dieper
liggende snaar,’ vertelt hij. ‘Het
wordt herkend en als esthetisch
ervaren. Ik merk dat veel mensen
het waarderen.’
Met één been in de kunst
In zijn jeugd wilde hij graag naar
de filmacademie, maar na de
afwijzing ging hij naar de sociale
academie waar hij met een film
afstudeerde. Daarna bleef hij aan
het studeren: de laboratorium-
school, boekhoudopleidingen,
bestuurskunde. ‘Ik ben altijd
een mens van de geest geweest,’
zegt hij. ‘Het lichaam is maar een
voertuig.’ Wel stond hij altijd met
één been in de kunstwereld en
nu zelfs met twee.
‘Ik heb altijd geëxperimenteerd
met beelden, eerst met hout, la
ter met metaal en marmer. Net
zo breed als mijn opleiding is, zo
schiet ik ook in mijn werk van de
ene naar de andere kant.’
‘Ik ben aan het experimenteren
geslagen. Eerst maakte ik plas
tieken. Toen bedacht ik dat ik er
bloemen mee kon uitbeelden.
Dat was een doorbraak. Ik maak
graag iets dat dicht bij de men
sen staatje hebt de ideologische
discussie: moet kunst elitair en
duur zijn of heel toegankelijk en
bereikbaar? Ik zit aan de kant van
de bereikbaarheid.’
Duurzaamheid
‘Het leuke is, ik had alleen een
buis, een klem en een hamer
nodig om de tulp te maken. De
buizen zijn duurzaam materiaal.
Beeldhouwen in marmer is ei
genlijk een destructief proces.
Er vliegen stukken af en als je
pech hebt een hele hoek. Dan
kun je het marmer wel weggooi
en. Deze tulp kan ik zo uit elkaar
halen en dan zijn de buizen weer
bruikbaar. Als het geplaatst
wordt, moet ik de koppelingen
vastlassen. Dat doe ik niet graag,
want het is juist zo leuk dat het
dynamisch is. Maar als ik het niet
vast las, is er de eerste de beste
dag al een ander beeld van ge
maakt.’
JUW
rijgt
het
met
elo-l
als
dit
tast
rerk
zegt
zijn
:rijd
vijf
dat
tnst
ven
irlijk
■n meet af aan heeft hij er be
wust voor gekozen figuratief te
werken: ‘Toen ik afstudeerde
Ban de academie was ik de enige
Bet figuratief werk. Het was een
B'e uitdaging om me staande te
B.den in een groep met ande-
Bdeeën. Gelukkig was er één
Beent die ook figuratief werk
je anders had ik het misschien
■et gered. Ik werd er eigenwijs
B standvastig van. Daar heb ik
B kunstenaar nog steeds ple-
■ervan.’
Toevallig moment
‘Endlessness is een uitsnede uit
een groter geheel, het verbeeldt
onze plek op de tijdspiraal,’ ver
telt hij. ‘Wij zijn een klein deel
van de geschiedenis, een wille
keurige uitsnede, een toevallig
moment.’
Titels zijn belangrijk voor hem:
‘Door het werk een titel te geven
probeer je contact te krijgen met
je publiek. Een goede titel moet
dan vooral vragen oproepen en
niet beschrijven watje al ziet.’
Het ambacht
Al vijfentwintig jaar geeft hij cur
sussen. ‘Ik deel alles met mijn
cursisten. Ik leg uit hoe ik zelf
werk, welke oplossingen ik be
denk voor problemen die ik te
genkom. Ik heb geen geheimen.
Zo leer ik ze het beeldhouwen
in steen. Maar het kunstenaar
schap vergt meer: je moet ook
iets nieuws kunnen toevoegen.’
Omdat de cursussen nu stillig
gen, kan hij veel tijd aan zijn eigen
werk besteden.
Ambacht vindt hij van het groot
ste belang en hij werkt met steen,
een traditioneel materiaal. ‘Maar
met dit traditionele materiaal wil
ik toch vernieuwend werken,’
zegt hij. ‘Geen flauwe beelden
maken. Ze moeten ergens over
gaan. Mijn beelden moeten vra
gen oproepen, moeten de kijker
op een ander been zetten.
De openbare ruimte
Het kunstwerk dat wint, komt in
de openbare ruimte. ‘Dat is de
mooiste ruimte die er is,’ vindt
Brok, je komt er mensen tegen
die je niet kent. Dat maakt die
ruimte spannend. Ik vind dat je
er geen rare beelden neer moet
zetten of beelden die shockeren,
het is immers de gemeenschap
pelijke ruimte waar iedereen
komt.’
Hij wil met zijn kunst een verhaal
vertellen. ‘Ik wil graag iets maken
wat er nog niet is en ik wil dat la
ten zien. Ik heb mijn hele leven
met die missie rondgelopen. Ik
ben nu met korstmossen bezig.
Dat zijn hele kleine plantjes, maar
als je goed kijkt, zie je hoe mooi
ze zijn. Ik zoek graag uit hoe iets
in elkaar zit, hoe het werkt en
hoe ik dat om kan zetten in een
versimpelde vorm. Ondertussen
heb ik een leeftijd bereikt dat je je
wat bescheidener moet opstel
len, maar ik wil nog steeds mijn
werk laten zien.’
de
iten
iele
iad-
htig
ur-
net
en,
der
tjei
ide
de 1
me
:r er
»nk:
vin-
dnd
»nt.
1. Je
met
:es.'
rank van der Loo heeft De ovatie, een bronzen beeld, inge
tuurd. ‘In het verleden werkten beeldhouwers vaak met al-
korieën, ze beeldden een abstract onderwerp in een figuur
it. Dat doe ik ook met dit werk. Het is een beeld uit een serie
je gebaseerd is op het thema ‘vreugde’.’
Beeldhouwer Adriaan Seelen heeft een beeld van natuursteen
ingezonden van ruim twee meter hoog: Endlessness. Het lijkt
alsof het werk uit losse blokken is samengesteld, maar het is
uit massieve stukken steen gehouwen.
Jos Brok heeft het werk De tulp ingestuurd. Het is gemaakt van
steigerbuizen en koppelingen. ‘Ik ben toevallig met dit mate
riaal aan de slag gegaan, omdat hier in de buurt een handel in
steigerbuizen zit. Het is prachtig materiaal voor in de bouw,
maar om er kunst van te maken, daar heeft misschien nog nooit
iemand aan gedacht.’
h de inwoners van de gemeente Gilze en Rijen,
h u te helpen bij het maken van een keuze, zijn
e kunstenaars geïnterviewd. Zo heeft u meer in-
rmatie over de maker en het werk. U kunt tot en
Bt zondag 21 maart 2021 uw stem uitbrengen via:
bpwww.kunstindegemeente/gemeenten/gil-
[•enrijen/genomineerden/
tons
Pjn voorkeur gaat uit naar het
[erken in brons. ‘Ik ken de mo
flijkheden van brons door en
Por. De technische en artis-
kke mogelijkheden zijn breed,
[brons kun je twee figuren
p de handen op elkaar laten
pn, dan kan niet met steen,
p steen heb je eerder de mo-
flijkheid datje het kapot slaat,
ponzekerheid draag je over op
F werk.’
r°k belangrijk is het feit dat een
pnzen beeld alle weersele-
pnten kan trotseren en er wei-
fglast is van vandalisme. ‘Van
F stenen beeld is bijvoorbeeld
l0|t de kop afgeslagen en de
op school na school in de vrije tijd
r'ï
r
1 -
