Schrijf de hele bliksemse boel
van je af, het lucht op
Succes met schrijven, delen mag!
--
WEEKBLAD GILZE EN RIJEN - WOENSDAG 27 MEI 2020
PAGINI
Door Thecla Bovenberg
1
UITLAATKLEP
Wanneer ik willekeurige mensen interview, dan
krijg ik de mooiste verhalen te horen. Na afloop
vraag ik dan: “Heb je dit ook opgeschreven?”
Negen van de tien schudden lachend het hoofd:
welnee, wie zit daar nu op te wachten... Dan ver
tel ik hoeveel reacties ik krijg naar aanleiding van
een artikel in de krant en heus niet om mezelf
op de borst te slaan, maar om aan te geven dat
elk verhaal dat wordt verteld van belang is. De
geschiedenisboeken staan er vol van, verhalen
over de grote en kleine gebeurtenissen. En ja, jul
lie hebben gelijk als je zegt ‘maar dat zijn mensen
die iets hebben betekend’.
Ik ontken dit trouwens ten stelligste; ieder verhaal
brengt iets teweeg. Ten eerste voor jezelf, even
stilstaan bij wat er is gebeurd. Het kan een uit
laatklep zijn. Het is heerlijk, als je boos of verdrie
tig bent, om dit van je af te schrijven. Bovendien
hoefje het aan niemand te laten lezen, het is van
jou en van niemand anders, jij bent de auteur!
HET LUCHT OP!
Mocht je oververhit raken, neem dan pen, papie
of de computer en schrijf of tik de woorden wei
uitje hoofd. Laat het verhaal komen zoals het in
je hoofd zit, gooi het eruit. Of het nu gaat ove
een dierbare die gestorven is aan de besmetting
van corona, de boosheid datje kind wederom
geen fluit heeft gedaan aan het huiswerk, je tegen
de muren oploopt van het alleen zijn, alles mal
en kan beschreven worden. I
Het hoeft geen roman te worden, geen literail
hoogstandje. Let niet op stijl- of schrijffouten, dal
heeft geen zin. Begin met de zwaarste last die oJ
je schouders rust en langzaam maar zeker wordl
het leger en leger in je hoofd, het is een heerlijl
gevoel.
ALLES IS WAARDEVOL
Sommige mensen schrijven hun hele leven, waar
onder deze correspondent. Kladjes vol, dagboe
ken, gedichten en gedachten overal genoteerd.
en ongeloof? Luistert er iemand naar jouw vel
haal of raakt de buitenwereld te zeer opgeslokl
door alle media? Wat betekent jouw gevoel dal
in deze situatie, doet dat er wat toe?
Zeker doet dat er wat toe, je bent niet een menl
die alles maar zelf verwerken kan, je angst, vel
driet of boosheid moet er op een of andere ma
nier uit. Dan denk ik ook aan de kinderen die nJ
thuis zitten, zich in een beperkte omgeving moa
ten vermaken met vader en moeder op hun lipl
Er zijn schrijvers en schrijvers; de een schrijft
een roman, de ander een thriller en nog een
ander een essay. Alles kan, maar schrijven
om het aan niemand specifiek te laten lezen,
is dat van mindere kwaliteit?
WOORDEN BEVATTEN
ALTIJD EEN VERHAAL
Een gedicht, ook al gebruik je weinig woorden,
zegt vaak meer dan een vel vol geschreven. Hoe
vaak zitje niet te mijmeren, komen er zinnen,
rijmpjes, zomaar in je op. Pak pen en papier en
noteer het, ik weet uit ervaring datje het over een
kwartier kwijt bent.
Het huidige nieuws is de hele dag gevuld met
verhalen over het coronavirus, dat is goed na
tuurlijk, maar waar moet je heen om je eigen
verhaal te vertellen? Je angst, verdriet, boosheid
Na het wandelen, fietsen, liggend aan het strand
of dromend in de tuin, je kunt echt over alles
schrijven. Waarom moetje meteen een literair
boek schrijven of een intellectueel prozastuk?
Zeker in deze tijd waar je op jezelf aangewezen
bent, is het lastig om je verhaal kwijt te kunnen.
Helaas kun je niet met de huidige maatregelen
naar buren, vrienden of familie stappen en daar
een avondje heerlijk te gaan zitten bomen over
de onderwerpen die van je hart moeten. Al die,
voor jou, waardevolle verhalen verdwijnen in het
niet.
OPRUIMEN
Erover schrijven geeft hetzelfde gevoel als bil
het opruimen van je kast, bureau of de schuulj
Er staan niets voor niets rijen auto’s die hun/B
val naar de milieustraat willen brengen. De ;Ml
die zich de afgelopen tijd heeft opgestapeld dl
in spullen, maar ook in je hoofd. Dus maak nietl
alleen je huis leeg, maar besteed ook aandachtl
aan je hoofd, dat verdient het namelijk ook oml
opgeruimd te worden. Je zult zien, wanneer je
gebeurtenissen op papier zet en ze terugleest,
datje beter kunt relativeren. Zeker als je alleen
staand bent en weinig mensen om je heen hebt
om even de ‘afval’ weg te brengen.
En misschien denk je bij het teruglezen wel:
“Wat? Heb ik dat geschreven? Waar dan en wan
neer dan? Hoe leuk zou het zijn als je besluit het
te bewaren en jaren later, nadat het coronavirus
een niet te ingrijpend griepje is geworden, kunt
zeggen: “Kijk in die tijd was het pas erg, dus, hou
op, snuitje snotkoker en kom je bed uit!”
w»
ya, lÈ,
