18
15
15
l
5
0^
herrit en Jo Boomaars - Diepstraten zijn 65 jaar getrouwd
WEEKBLAD
Decokay
•voorRfi95'ï
W "1
sikkens
I
i
51
t
lees verder op pagina 7
lees verder op pagina 5
TOPKWALITEIT VERF
VOOR EEN SCHERPE PRIJS
1
V
I
i
i
I
sikkens
i
,N VAN DE VELDE: “EENZAAMHEID IS EEN LELIJK WOORD. DAT MOETEN WE LATEN VERDWIJNEN."
ïemeente Gilze en Rijen tekent landelijk
ictieprogramma ’Een tegen eenzaamheid’
4 sikkens f
I F si
PILJANTEN BRUIDSPAAR DANST NOG STEEDS MET VEEL PLEZIER
'jÉ
i. y,n
w ÉÉMT
ilNAd
GILZE&RIJEN
NOTARISSEN
Wethouder Zwarts zet handtekening onder landelijk actieprogramma (foto: Phil Nijhuis)
I
■««Ml
>r Brigitte Lauriisen
komsten in ’t Boerke.
Het briljanten bruidspaar in 2020.
Ml
Raadhuisplein 32, Rijen
W
T
At_»HA
PROJECTTEX
VROMANS
PRIMEUR OP
BASISSCHOOL SINT-ANNA
De eerste vraag
Daar is hij dan: de eerste vraag.
Wanneer en waar zijn jullie gebo
ren? Jo en Gerrit blijken allebei in
1931 te zijn geboren. Jo op 23 juli in
Gilze, metals meisjesachternaam
Diepstraten. Gerrit kwam op 28
oktober ter wereld in Moeder
hert in Ginneken-Bavel. Hij woog 11
pond. Geen lichte baby dus! Het
cijfer ‘11’ komt nogmaals voor in
de jeugd van Gerrit. Zijn ouders,
die een boerderij hadden, kregen
maar liefst elf kinderen. Wanneer
aan Jo wordt gevraagd welk be
roep haar vader had, is ze even
stil. Even later blijkt waarom.
vinden wij zo goed. En binnenkort
gaan we naar het Theater van de
Lach met Adje.”
zijn moeder onder de indruk was
van Gerrits uniform. Hij zat des
tijds namelijk in dienst en zwaai
de bijna af. De kleding van Jo was
ongetwijfeld ook tot in de puntjes
verzorgd, want volgens Frank ziet
zijn moeder er altijd zo netjes uit
als op de dag van het interview.
ZONDAG 15 MAART
54E CAR
om mensen die echt eenzaam zijn
te vinden. Je bereikt ze niet. We
zien ook dat we pas echt iets voor
ze kunnen betekenen na een per
soonlijk gesprek.” Als er contact is
gelegd zien ze het positieve effect.
“Een dame kwam voor de wegwij
zer, want ze wilde weten wat voor
waar hij ook voor zijn diensttijd
een
baan bij ‘De Noordbrabander’
en verhuisde hij met Jo naar een
dienstwoning aan de Haans-
bergseweg. „Een halve woning”,
vullen ze aan. Later volgde een
nieuwe baan: bij Coremans in
de Vincent van Goghstraat, ge
volgd door werk bij Trobas. Ger
rit werkte hard en maakte lange
Inwonen
Na de huwelijksdag hebben Ger
rit en Jo een tijdje ingewoond bij
’s avonds laat. Ook Jo droeg haar
steentje bij: ze maakte riemen,
tassen en - ja, hoor - ook lam
penkappen. Het is duidelijk: het
righeid, betrokkenheid en ver
draagzaamheid. Driekwart van de
bewoners kwam. We konden het
zo regelen dat het eten en drinken
gratis was. Leystromen was heel
Aandacht
Naast vrijwilligers en bezoekers
van het ontbijt tegen eenzaam
heid, was er veel aandacht van
uit de media: Omroep Brabant
maakte opnamen, alsook BN De
Stem en diverse mensen werden
mocht haar kinderen aan niets
ontbreken.
Vliegreizen
Na tent, caravan en bus stapten
Gerrit en Jo enkele keren aan
boord van een vliegtuig. Ze gin
gen twee keer naar Benidorm en
maakten ook een all-inclusive-reis
naar Kemer in Turkije. Aan de va
kantie in Turkije bewaart Gerrit
de beste herinneringen en dat
geldt ongetwijfeld ook voor Jo.
Het is echter Gerrit die nog wel
eens terug zou willen naar Kemer,
maar hij realiseert zich maar al te
goed dat de gezondheid van Jo
dat niet toe laat, los van het feit
dat vliegen niet hun hobby is. Ze
koesteren echter de herinnerin
gen en beleven veel plezier aan
hun hobby’s.
KUNST OP
GROTE HOOGTE
et is woensdag 4 maart en
‘theaterzaal van Cultureel
entrum De Boodschap in
Ijen stroomt vol. Mensen
imen plaats aan een ronde
sstelling van tafels voor een
rabantse koffietafel, georga-
Iseerd door Jan van de Velde,
samenwerking met lokale
pdernemers en de gemeen-
“Ik ga niet alle instanties
pnoemen, want dan vergeet
absoluut iemand. En waar
ben we het voor: een tegen
bnzaamheid.” Dit alles is ge-
rganiseerd om mensen over
e drempel te krijgen. Om ze in
pntact te brengen met diverse
rijwilligers en te laten zien dat
r in onze gemeente een uitge
reid sociaal netwerk is waar
top aan kunnen sluiten.
Verdriet en armoede
Jo vertelt dat haar vader, die - zo
vertelt Gerrit - stratenmaker was,
is overleden toen zij -Jo dus - nog
maar vier jaar oud was. „Hij is
dood gereden”, vult ze aan. Zon
der twijfel een verdrietige tijd,
zowel voor Jo’s moeder als voor
haar kinderen. Jo vertelt dat het
overlijden van haar vader ook
het wegvallen van zijn inkomen
tot gevolg had. Het komt wellicht
zakelijk over, maar zo is het niet
bedoeld. Moeder Diepstraten
moest het gezin in haar eentje
zien te onderhouden en dat viel
niet mee. Jo vertelt dat zij -Jo dus
- in haar jeugd na de kerkdienst
haar hand moest ‘ophouden’. Tij
dens het interview voor het week
blad doet ze haar linkerhand om
hoog en kijkt de correspondente
Vakanties en schoolreisjes
Zoon Frank onderbreekt het in
terview om dit te bevestigen:
„We gingen op vakantie en op
schoolreisje”. Met het begrip ‘va-
kantie’ komt een onderwerp ter
tafel waar Jo en Gerrit veel ple
zier aan hebben beleefd. Veel
vuldig zelfs. Gerrit vertelt: „Eerst
met de kinderen met de tent.
We gingen naar Valkenburg in
Zuid-Limburg, naar de Moezel in
Duitsland en naar Luxemburg. De
kinderen zwommen in de Moezel.
Wij konden niet zwemmen, maar
hielden hen wel vast”. Met de
caravan gingen Gerrit en Jo naar
Oost-ltalië en het Spaanse Salou.
Later gingen ze met de bus naar
Benidorm.
VOOR ALLE SPREEKUREN VAN ONZE KANTOREN:
www.dktnotarissen.nl
TILBURG I RIJEN I REESHÓF I UOENHOUT
Persoonlijke aanpak
Lenie Schuermans en Hanneke
Thielen van de Seniorenvereni
ging organiseren veelzijdige ac
tiviteiten voor mensen van vijftig
tot negentig jaar. “Het is moeilijk
ptenjo. Die namen staan bij
I voordeur van het huis aan de
Pedestraat in Rijen. Zoon Frank
Hopen en neemt galant de
[van de correspondente aan.
Jder Gerrit en moeder Jo zitten
«enover elkaar aan tafel, bij
|t raam. Een tafel waarop een
paai met gevulde koeken uitno
od klaar staat. Niet veel later
•e koffie ingeschonken. Koffie
op deze koude en stormach-
dag meer dan welkom is. Na
eerste kopje koffie wordt een
■ede exemplaar aangeboden
ingeschonken. Over 65 jaar
lelijk valt veel te vertellen en
tover dejaren die aan de hu-
ijksdatum vooraf gingen.
en daar ontmoette ze iemand
met wie ze nu een innige vriend
schap heeft opgebouwd.”
J Licht reinigbaar
10 liter wit
hoor wat er allemaal mogelijk is.”
Met vriendin Annemie gaat ze er
regelmatig op uit. “Sowieso elk
^enbolie en twee hartstilstan- jaar naar de Shakin’ Arrows. Die
den. Sindsdien heeft ze niet-aan-
geboren hersenletsel. Haar man
kon er niet mee omgaan en ver
liet haar. “En dan zitje thuis en
de muren praten nog steeds niet
fe Snoeren is 52 en woont in terug. Ik hoop dat ik hier vandaag
ft Bij een scooterongeluk liep
perse breuken op. Trombo-
r^oorzaakte vervolgens een
De eerste ontmoeting
Tot zo ver het eerste verdrietige
gespreksonderwerp. Nu iets vro
lijks: de eerste ontmoeting tus
sen Gerrit en Jo. Die vond in 1954
plaats, op de Chaamse kermis.
Wat ze destijds in elkaar zagen? gewoonte was - gevierd bij ‘het
Ze vonden elkaar knap en dat
vinden ze elkaar nu nog steeds!
meisje thuis’. Er werd accorde
on gespeeld, er werd gedanst, er
Zoon Frank is ervan overtuigd dat werd gegeten en er werd gedron
ken. Wie de trouwfoto bekijkt,
ziet dat Jo op haar trouwdag een
donkere jurk droeg. Zwart? Nee,
blauw. Waarom? „Ik had liever dagen. Van 's morgens vroeg tot
een blauwe!” De jurk was overi
gens niet door Jo, maar door een
naaister gemaakt.
aan. Het is duidelijk: dit ‘bedelen’ De huwelijksdag
viel haar zwaar. Na de eerste ontmoeting in 1954
trouwden Gerrit en Jo amper een
jaar later, in 1955. Eerst voor de Jo’s moeder in Gilze. Gerrit werkte
wet, op 18 maart, volgens Frank toen nog voor Staatsbosbeheer,
in Villa Mol, waar destijds het ge
meentehuis was gevestigd. Op had gewerkt. Later kreeg hij
20 april voor de kerk, ook in Gil
ze. Het feest werd - zoals dat de
/'van €180?°»
Extreem schrobvast
Isolerend
p Heel goed dekkend
10 liter wit
in voorstellen
bijna - briljanten bruids-
ir stelt zich voor als ‘me
luw Boomaars’ en ‘meneer
Ornaars’. Ze mogen echter
'rden aangesproken met ‘Ger-
enJo‘. Normaliter is de eerste
Pg ‘Wanneer en waar zijn jullie
“°ren?’, maar voordat het ei-
rtijke interview begint, vertel-
Gerrit en Jo vol enthousiasme
ir iets waar ze heel veel plezier
beleven: rolstoeldansen. Jo
over een speciale rolstoel-
1sr°lstoel - met zes wielen! - te
,chikken en Gerrit, die nog vol-
’s zoon Frank nog steeds zeer
antwoord auto rijdt, vervoert
-eer wendbare rolstoel in zijn
’toelbus naar de dansbijeen-
Rpjj'CW
/'van €123^1
DAAMEN
I X DE KORT
vX VANTUDL
Vraag 't gratis aan de notaris
Iedere donderdag van 16.00 tot 17.00 uur
1e 3e donderdag in De Schakel Gilze
2e 4** donderdag op ons kantoor te Rijen
Mary Zeldenrustlaan 30 Rijen
EENEEUWLANG
3X1 ONDERWIJS IN GILZE
AlPHACm
l van €216“
nijant. Dat is de benaming van het huwelijksjubileum dat Ger-
IBoomaars en Jo Boomaars - Diepstraten binnenkort vieren,
traden op 18 maart 1955 in het huwelijk in het gemeentehuis
[Gilze. Een maand later, op 20 april, werd het huwelijk kerke-
|k ingezegend in de Sint-Petrus’ Bandenkerk. Gerrit en Jo gaan
Pze bijzondere mijlpaal - want dat is een briljanten bruiloft
inder twijfel - niet uitgebreid vieren, maar staan er wel bij stil.
Weekblad Gilze Rijen kijken ze terug op 65 gelukkige jaren,
Iviel er af en toe ook wel een traan.
Korte lijntjes
Wethouder Ariane Zwarts schuift
aan bij mensen en luistert naar
hun verhalen. “Het is enorm van
belang dat wij als gemeente laten
zien dat we het probleem van
eenzaamheid serieus nemen, dat
we het erkennen en ook gaan her-
kennen. Eenzaamheid sluimert
erin. Een nieuw sociaal netwerk
opbouwen is heel moeilijk. We
moeten de mensen zien te vin
den. Huisartsen geven signalen.
Maar iedereen kent wel iemand.
Als je het ziet gebeuren, neem
dan net dat ene stapje. Ik prijs trots op ons. Dat dat allemaal kan.
me heel gelukkig dat we in Gilze Dienstverlenende organisaties
en Rijen wonen, waar de lijntjes bestoken je met allerlei papieren
kort zijn en waar het bruist van die je moet invullen. Waarom zo
vrijwilligersinitiatieven.” moeilijk als je ziet dat het samen
kan? Zie wat de ander nodig
heeft. Ga naar de mensen toe en
beteken wat voor elkaar.”
Waarom zo moeilijk?
Angelette Akkermans heeft een
dochter met een visuele beper
king. “Voor mij is eenzaamheid je
buitengesloten voelen. Mensen
hebben al heel snel een oordeel
over iemand. Ik probeer dat te
doorbreken. We hebben een
nieuwjaarsbijeenkomst georga
niseerd voor de huurders van
ons appartementencomplex om geïnterviewd.
activiteiten wij hebben. Ze schreef bewoners uit hun isolement te
zich meteen in voor een high tea halen voor een stukje saamho-
Afwasbaar
Goed dekkend
