3
ton de Bruyn (63)
blaast zijn 50e taptoe-signaal
“JB
4?
4e jaargang
I
I
I
■N WAARDIGE HERDENKING IN GILZE EN RIJEN
I
Ul
k
Deze week extra bijlage
blazen. Ik vind het een grote eer
om dit te doen. Als muzikant is het
prachtig als je anderen in het hart
raakt. Bij die eerste noten, zie je al
tijd die huivering door het publiek
gaan. Het is toch altijd even con
centreren, iedereen is gericht op
jou. Aan de ene kant vuil je zenu
wen en angst buitenspel zetten,
aan de andere kant witje juist ook
emotie in de muziek brengen. Het
is op het eind de kunst om de toon
heel zacht weg te laten sterven.
Dat vraagt veel discipline.
Een gat
een gat waar niets meer is
Niets, behalve een gemis
Het gemis van iemand
die je bent verloren
Waarvan je soms de stem
nog kan horen
Misschien schreeuwt hij om hulp
Misschien zegt hij niks
Laat hij een stilte van droefenis
Soms in een nacht lijken
de sterren te verdwijnen
Lukt het de maan niet
om te schijnen
In zo’n eenzame nacht
Worden dierbaren herdacht
Maar vanavond hoefje
niet alleen te zijn
Zo doet het toch wat minder pijn
Ik wil mij steeds weer oefenen
in de hoop.
Ik hoop dat ik in mensen
het goede kan zien.
Ik hoop dat ik in deze tijd
tekenen van hoop kan zien.
Ik hoop dat ik niet door wanhoop
overspoeld zal worden.
Ik wil mij steeds weer
oefenen in de hoop.
Ik hoop dat ik mensen kan
aanmoedigen en verwarmen.
Ik hoop dat ik anderen
niet zal afbreken met mijn
woorden.
Ik hoop dat ik mild
en terughoudend blijf
in mijn oordeel.
Ik wil mij steeds weer oefenen
in de hoop.
Ik hoop dat ik kan blijven
openstaan voor anderen.
Ik hoop dat ik kan luisteren
naar het innerlijke van de mens.
Ik hoop dat er iemand is
die mij altijd weer steunt.
J
er in Gilze een vliegbasis
Pf> zijn hier veel mensen gesneu-
ftó. Dat was in de oorlog een
frits vliegveld en dus een mik-
voor bommen. Het is dan
^altijd erg druk bij de Doden-
Fdenking. Ik speel bij harmonie
F Cecilia en speel het Taptoe-
signaal al sinds mijn dertiende.
Mijn vader was ook trompettist
en hij heeft het me geleerd. Ik heb
het maar een keer echt moeilijk
gehad en dat was op de uitvaart
van mijn vader, twee jaar geleden.
Bij de crematie heb ik gesproken
en daarna het Taptoesignaal ge-
•bJ' -
Ik wil mij steeds weer
oefenen in de hoop.
Ik wil leven uit vertrouwen
en liefde.
Ik wil doorgeven
wat opbouwend
en hoopgevend is.
Ik hoop op mensen
die samen met mij leven
vanuit de goede! 'op.
I rjinrlll ICICjLCll de Vereniging Indië Militairen bij
I'
De Chanterelles zingen ’the Rose’
!:TON DE BRUYN
De kranslegging
Foto’s: Cor de Kok
NOTARISSEN
On de Bruyn blies het taptoe-signaal voor het eerst in 1969 ais 13 jarige jongen. Foto: Cor de Kok
lijd ver weg, maar
I steeds nabij
banks de donkere wolken is
een grote en waardige stille
fit, die vooraf gegaan wordt
F het st. Ambrosiusgilde met
tamboers. Hierbij sluiten veel
kners, familieleden, raadsle-
IbScoutingleden, militairen
pteranen aan. Jong en oud
ktegenwoordigd. Op de be
nplaats aangekomen, wordt
[gezelschap ontvangen met
Fimige blaasmuziek, gespeeld
AMBASSADEURS VAN
DE VREDE VLOGEN
VANAF GILZE-RIJEN
kant van de familie moest niets
hebben van Duitsland en alles
wat Duits was. Veel familieleden
en vrienden en kennissen waren
in de gaskamers vermoord. Dat
stil te staan en het verleden ook
in de toekomst levend te houden,
wil ik de straatnamencommissie
van onze gemeente voorstellen
Niet alleen
overal zo. We zullen er aan moe
ten blijven werken. Velen zijn ons
daarin voorgegaan. Velen heb
ben daarvoor hun teven op het
spel gezet, terwijl ze onze vrijheid
bevochten. Velen zijn daarbij ge
sneuveld. Hen gedenken wij. Van
hen leren we dat we hoop mogen
houden en daarin mogen we ons
elke dag oefenen.
Ik lees een gedicht van Manu
Verhuist over hoop.
om dit allerjongste slachtoffer dat
in onze gemeente is gevallen te
vernoemen met een straatnaam
of een plek in onze gemeente.
Vijfenzeventig jaar geen oorlog,
het lijkt me een gepast moment
om verleden en toekomst op die
manier voor altijd te verbinden.
Dan is ook zijn dood misschien
niet helemaal voor niets geweest.’
De oorlogsslachtoffers
uit onze gemeente
Het wordt echt stil, wanneer alle
namen en leeftijden genoemd
worden van de mensen die door
het oorlogsgeweld om het leven
zijn gekomen. De meesten binnen
onze gemeentegrens, een aantal
tijdens gevechten in 2e wereld
oorlog of tijdens de uitzending
naar toenmalig Nederlands Indië
of Nieuw Guinea. De namen van
de volwassen slachtoffers wer
den door José Jacobs genoemd,
de namen van de kinderen door
Yassira, Elise, Fleur en Sita van
basisschool Vijf Eiken in Rijen. Dit
is een indrukwekkend moment,
vooral wanneer hele families
passeren of de namen vallen van
jongemannen die vaak niet wis
ten wat ze aan de andere kant van
de wereld moesten gaan doen en
zeker niet gingen om te sterven.
VOOR ALLE SPREEKUREN VAN ONZE KANTOREN:
www.dktnotarissen.nl
TILBURG RIJEN REESHOF UDENHOUT
Bezinning en Hoop
Daarna pastor Fennema komt na
mens de kerken van de gemeen
te aan het woord: ‘Wij mogen in
vrijheid kiezen. Dat is niet altijd en
Slotakkoord
Ook het einde is met muziek die
naar het hart gaat. De Chanterel
les uit Gilze komen op met rode
rozen en vormen een cirkel in
de klokkenstoel. Daar vertolken
ze op indrukwekkende wijze het
lied ‘the Rose’ met hierin een op
bouw tot een bijzonder krachtige
en hoopvolle climax.
Rian Anssems, die de hele bijeen
komst geleid en gecoördineerd
heeft sluit de bijeenkomst af en
nodigt ieder uit om nog even na
te praten in de Schakel. De klok
doet iedereen uitgeleide.
9 Week 19
ensdag 8 mei
OPPOSITIE TEGEN
SAMENWERKING COALITIE
IN DE VVD EN KOMST
4E WETHOUDER
11
door een orkest samengesteld
uit leden van Vlijt en Eendracht zorgde voor een blijvend familie-
uit Rijen en st. Cecilia uit Gilze.
Het orkest staat onder leiding
van David Peters, soloklarinettist
van
trauma.’ Iedereen kan hier een les
uit trekken. Het was onvoorstel
baar, maar waar en hij richt zich
Rijen. De koude instrumen- in zijn verhaal ook tot de jongeren
ten wordt warmte ingeblazen, als dragers van de toekomst. Vrij-
De vlag gaat halfstok. De beurt heid is niet iets vanzelfsprekends,
aan de trompettist. De zwaarste
minuut uit mijn jaar, zeker omdat
Woorden en gedachten
Jan Boelhouwer spreekt een over
weging uit, waarin veel eigen er
varingen en familiehistorie zijn
verwerkt. Boelhouwer: ‘van jongs
af aan werd ik groot gebracht met
de ene helft van de familie die
HA absoluut weigerde om Japanse
producten te kopen. De gevol
gen van een jarenlang verblijf van
een Jappenkamp op Java en van
de smerigste gruwelen die mijn
I grootouders en hun kinderen
moesten ondergaan. De Joodse
Niet alleen
oud. Zijn voorstel: ‘Om hierbij Jeugdburgemeester Yente sluit
hierop aan met een eigen gedicht:
Me Dodenherdenking in Gilze werd het taptoe-signaal voor
6 50e maal geblazen door Ton de Bruyn, correspondent van
pkblad Gilze Rijen. We feliciteren hem van harte met dit
Rciale jubileum. Eerder vertelde hij aan BN de Stem wat het
pelen hiervan voor hem betekent.
i i
1 i
JK DAAMEN
I 1 DE KORT
twr VANTUÜL
Vraag 't gratis aan de notaris
Iedere donderdag van 16.00 tot 17.00 uur
1e 3C donderdag in De Schakel Gilze
2e 4C donderdag op ons kantoor te Rijen
Mary Zeldenrustlaan 30 Rijen
Hij heeft ook gezocht naar het
graf van het jongste slachtoffer,
de trompet ook ijskoud aanvoelt. Josephus Broeders, 3 maanden
Na twee noten weet je, dat het
goed gaat. 2 Minuten stilte vol
gen en het Wilhelmus gespeeld
door gelegenheidsharmonie.
Kransen worden vervolgens ge-
R legd door de heer van Hoof van
J hun monument, burgemeester
|toude en slechte voorspellingen houden niemand thuis om Jan Boelhouwer en jeugdburge-
lerdenken. Een waardige bijeenkomst bij de klokkenstoel meester Yente, commandore R.
het monument voor de gevallenen. Op 4 mei 2019 vraagt het Adang van de vliegbasis en de
toesignaal na 50 jaar nog steeds dezelfde focus en concen- heer Komen van de Royal Cana-
lie om deze minuut muzikaal en waardig gestalte te geven. dian Legion.
GILZE&RIJEN
De stille tocht
GARAGEVERKOOP
IN RIJEN
SAMEN MET WEEKBLAD
GILZE EN RIJEN
THEATERPROGRAMMA
CULTURELE CENTRA
GILZE EN RIJEN
k T >.1
-4
JT
jl
