I
’n broer kwam zeggen
Ik liep in Indië wacht toen
dat ik ’n getrouwde man was!’
Gilzer sauwelaars namen weer groot aantal dorpszaken
op de humoristische korrel
GRATIS huis-aan-huis in Gilze, Rijen, Hullen en Molenschot
II
TRUIEN
MIRABELLE
VRIJETIJDSKLEDING
MIXI MODE
sportieve dameskleding
Hoofdstraat 62 a - Rijen
In 18e jaar
Piet Aalbersberg en Puk Verheus woensdag in 7 goud
J
1N GILZE en rijen
u
NVM
NIEUW! NIEUW!
100% katoenen
Spijkerbroeken
vanaf 49.95
Be Be - Johny Q - Edwin
Rifle - Tripper - Donovan
Costes - Canou - Lee
enz. enz.
^P^WmiTii.L—
...de sauwelaars van Gilze met suisse Laurent Appels...
Een speciale avond voor de voorverkoop voor de sauweiavonden in Gilze kan de or-
We komen overeen de ellende uit de
kampjaren te laten rusten, ook de eerste
tijd na de kapitulatie van Japan geeft
weinig reden er met ook maar ’t geringste
plezier aan terug te denken. Piet werd
overgebracht naar een eilandje op Brits
Borneo, om aldaar in een hospitaal weer
oensdag 7 februari 1990
65e jaargang no. 6
moest men zich behelpen met èén kamer
in een huis van een kollega te Malang.
Piet liet zich in Djokjakarta opleiden tot
sergeant, toen hij in mei ’41 ook die stre
pen op de mouw had werd ’t gezinnetje
overgeplaatst naar Singkawang op West-
Bomeo. Daar werd ook hun eerste zoon
geboren, maar op ’t einde van het jaar
was men in oorlog met Japan. Piet kreeg
een verdedigingspost aan de kust, vanaf
daar zag hij z’n vrouw en zoontje per boot
naar Java vertrekken. Piet werd na de
oorlogshandelingen krijgsgevangene in
Pontianak en zou de rest van die donke
re jaren doorbrengen in een kamp te Se-
rawak. Puk en zoontje werden tenslotte
ook geïnterneerd, 3 lange jaren zou men
achter de afrastering van een vrouwen
kamp op Midden-Java doorbrengen. Men
kreeg zeggen en schrijven 1 brief van el
kaar, terwijl men er maar genoeg (in ’t
Maleis) schreef.
.aLZaaL/e Z*jD' Zou .n,eLn djt a*s een torugval kunnen betitelen, die het
dagavond leerde dat men ook in deze niet te rap moet overschakelen naar doemden-
vinistisch papiertje kon
GOEDE SFEER
Voelen we ons niet geroepen iets of ie
mand te bekritiseren, we vragen ons af of
de in 1957 opgerichte Algemene Gilzer
Carnavalsstichting ’De Leuttappers’ er in
hun 12e sauwelgala wel zo goed aan doet
om 7 tonpraters toe te laten. Is ons dorp
voor dat aantal niet te klein, zo zou men
zich gerust eens mogen afvragen. Halen
we door de kwantiteit de kwaliteit niet
naar een paar trapjes lager? Of moeten we
de avond als geheel zien als een rijsttafel.
Droge witte rijst, maar allerlei lekkers er
rondom? We bedoelen te schrijven dat niet
alles goud was wat er blonk, dat de avond
met 2 deelnemers minder weinig of niets
aan ontspannends zou hebben verloren!
Met het optreden van 3 debutanten kon
den we royaal tevreden zijn, per slot geldt
in deze ’t voordeel van de twijfel. Erger
Stationsstraat 110 - Rijen
.Jfofoon: 01612-241?»)
Een gezellige zaal Den Heuvel trakteer
de op een fijne ambiance. We moeten
ons haasten kompiimenten te maken aan
de Hofkapel De Leutefleuters onder lei
ding van Ton de Bruijn, die we, met een
aantal nieuwe dixilandnummers nóg be
ter vonden dan voorheen! Na een wel
kom door Prins Nellis dun Irste diende
als warming-up een act door een trio wat
zich als The Muppets presenteerde. Een
leuke sfeermaker. Niettemin bleef de zaal
in afwachting van de eerste sauwelaar,
per traditie door suisse Laurent Appels
stijlvol naar de ton begeleidt. In ons ver
slag over hetgeen we hoorden moeten we
ons uiteraard (zeer) beperken, maar voor
diegene die verzuimden te komen lachen,
geven we zo ’hier en daar’ iets weet!
Jan Brouwers beet als debutant het spits
af als Gieleke dun Avonturier. Hij kwam
op de idee de Paus te bezoeken, maar wist
niet waar die woonde. Hij vroeg ’t aan
meneer pastoor, kreeg te horen dat die als
zijn hoogste baas in Rome woonde. ’Ik
zee; ho-ho ...oewe irste baos was Jezus
Christes. Die deej ut overigens hil aanders
al gij, die reej nog op unne ezel rond mar
gij in zo’n rooi slakske’. De pastoor leg
de uit dat de tijden veranderd waren. ’Er
zijn gin ezels mir en die er nog zijn zitten
allemaol in de geminteraod!’ Op weg naar
Rome stapte hij in Rijen op de trein. Niet
van harte bleek af te leiden uit: ’Nou ja...
ut ging niet aanders!’ In een coupé zette
hij zich naast een dominee en een bruine
pater. ’Beginnen ze tegen mekaor ruzie te
maoken wie de miste bijbelse figuren in
z’n geloof heej’. Men wedde erom, bij elke
opgenoemde zou men een haar uit ander
z’n baard trekken. ’Dun dominee begon
op te noemen. Moses, rits. Gabriël, rits,
Lucifer, rits, mar toen was ie uitgetrok
ken. En tóen begon dieje bruine pater te
sleuren! Jozef en Maria, rits-rits. Petrus
en Paulus, rits-rits. De 12 apostelen, rits
rits etc. ALLE heiligen.’ Jan maakte met
geluid én gebaar duidelijk dat de dominee
finaal werd onthaard! ’Loop ik lest langs
die gróte boerderij van Pietje Pijpers, zie
ik un verken lopen mee unne houten poot.
Ik vroeg hoe dat kwaam. Gij denk toch
aan de zaal te koop zijn. Zou men dit als een terugval kunnen betitelen, die het
bestaansrecht van het tonpraten in het dorp aan het aantasten is, de praktijk van vrij
dagavond leerde dat men ook in deze niet te rap moet overschakelen naar doemden
ken! Een kleine 400 belangstellenden vulden zaal Den Heuvel, verpakt in een chau-
men spreken van 3 geze||ige nren onder elkaar
vinden we dat Ingrid Clemens (Van der
Pas) ons in de pauze verzekerde dat dit
écht haar laatste een-akter zou worden.
Want zo er in ’t Dringersgat al prijzen te
vergeven zouden zijn geweest, had wat óns
betreft Ingrid op ’t hoogste plankier van
’t ere-schavot mogen staan. Zij bracht
voor het 5e jaar weer een brokje toneel
mee naar de ton (de basis voor een goe
de sauwel), ondersteunde haar woorden
met een eenvoudige charmante mimiek en
liet haar vondsten op de zaal inwerken.
Dit dan in tegenstelling tot een paar ac
teurs die er duidelijk op uit waren ’t re-
kord snelpraten te verbeteren. Als we
schrijven dat we geen weet hebben van la
wines die puur positief zijn, dan hopen
we, opbouwend, een bijdrage te hebben
geleverd aan ’t suksesvol voortbestaan van
het tonpraten in Gilze!
■JUTAIR BIJ HET KNIL
•t werd op 7 februari 1914 in Haarlem
mermeer geboren als oudste van de 2 zo-
nen die z’n vader als politiebrigadier ter
■F™ zag komen. Al jong vertrok het ge-
B Aalbersberg naar Amsterdam, waar
■eerste stamhouder de lager school volg-
Zijn jeugdleven liep in de pas met die
zijn leeftijdsgenootjes, al moest hij er
■Fr op bedacht zijn dat z’n vader bij de
■jtie was, dat hij een voorbeeld diende
■bn. Vanaf z’n 14e ging hij werken bij
KLM op Schiphol en daarna bij een
terdamse Bank als jongste bediende,
dat lagere school ook toen al niet meer
T dan ^en basis volgde hij een jaar of 6
■naonderwijs, waar hij zich op allerlei
■neo, onder meer de talen, breder be
en e' kaar W ston(i een jaar
L. .dagen ater (13-2-15) gereed in Am-
de boreling te ontvangen,
me - j kinderen die haar ouders kregen
B zij de vierde, helaas stierf haar vader
7. e" iZe no® maar was- Ze ging in
de Min a1 naar sch°°l’ volgde daar ook
F I p Lü’ die ze overigens niet afmaak-
I wat,?eM binnenkomen in het
via uf z'i droeg baar steentje bij
^/'’’'betrekkingen bij eerst een
■stzegelhandel en later V D.
iJ. elkaar onder water leren
zeg* 0“s ruim een halve
Onderwijl onze hersenen
Eli k ma'en °fer destijds dan al
waren, zal hij aanvullen: ’Puk
Jksntoor uit bij een zwemklub,
■Jwval troffen we elkaar. Ik had een
J*J “n kano, hadden dus beiden
R rela(1e met water. We zwommen
K7nwal °P en neer, tussendoor kwa-
i?an de P™81, was een mooi
Eu j no<bgde haar uit voor een zeil-
d»t mm r Z8g wel wal in-Ik denk
F was toen we ons samen op de
mens te worden, Puk zwierf van Sema-
rang naar Batavia, om aldaar maanden
te moeten wachten aleer er een plaatsje
op de boot vrij was die haar naar Piet
kon brengen. ’Op Tarakan (Borneo)
werden we herenigd. Ik wist niet eens dat
ze kwam. Ik kreeg ’s morgens om half 10
te horen: je vrouw staat aan de wal’, zo
laat Piet ons ongewild denken aan een
blauwdruk van de trouwdag.
In ’48 bracht men 10 maanden verlof
door in Amsterdam, daarna toog men
weer richting de Oost. Sergeant Aalbers
berg was intussen in Tjimahi bij een soort
van kommandotroepen geplaatst en in 8
weken opgeleid tot administrateur. In ok
tober ’50 kwam aan ’t zwerven een einde,
met zoon Jan en dochter Nel kwam men
voorgoed terug in Holland. Men werd ge
huisvest in het kamp Princenbosch, Piet
moest zich nóg eens 9 maanden laten
opleiden tot administrateur (Militaire Ad
ministratie) en wist gedaan te krijgen dat
hij op de vliegbasis Gilze-Rijen werd ge
plaatst. Tot aan z’n pensionering op 1
maart 1969 zou dat zijn werkstek blijven.
Toen zoon Poul in Princenbosch werd ge
boren als derde nakomeling kon Piet te-
nu nog altijd sympathiek.IFoto Jo°st van Hoek)
Op het moment dat we trouwden liep ik in ons vroegere Indië wacht op een bui-
Ik wist er niks van, de post uit Holland was weer eens blijven liggen. M’n
broer kwam me lakoniek zeggen: proficiat, ie bent getrouwd. Ik kan me niet herin-
Kien nat ik me op dat moment anders voelde, dus inderdaad getrouwd zogezegd.’
K Aan de Rijense Saksen Weimarstraat 13 vertelt ons dit Poulis Wijnand (Piet) Aal-
^Bsberg, die nu, in tegenstelling tot toen, heel goed vooraf weet dat bij aanstaande
■perdag (10 februari) een 50-jarig huwelijksleven achter zich heeft met Alida (Puk)
|Mrneus. Gestart met ’de handschoen’ ging ’t levenspad van beiden allerminst over
maar het bereiken van de gouden mijlpaal wordt daar des te mooier door!
wind over De Nieuwe Meer bij Amster
dam lieten meevoeren. En zo is ’t dus al
lemaal gekomen!’
Op 2 januari 1936 stapte Piet een Nijme-
gense kazerne voor het KNIL binnen,
ruim 4 maanden later zat hij in Bandoeng
op een opleidingscentrum van de infante
rie. Na een half jaar werd hij bekwaam
geacht ’t vaderland te dienen, z’n eerste
kazerne stond in Malang op Oost-Java. In
’39 volgde hij de opleiding tot korporaal
(brigadier) met goed gevolg, een klein half
jaar later zou men trouwen. Dat is natuur
lijk eerder geschreven dan gedaan, immers
Piet zat bij het 8ste bataljon, eerste com
pagnie in Malang, zij bruid in Amster
dam. Het werd een huwelijksvoltrekking
’met de handschoen’, wat destijds geen
uitzondering was. Puk vertelt charmant
hoe ze aan de arm van haar schoonvader
tot voor de ambtenaar van de burgelijke-
stand van Amsterdam werd geleid. Op de
huwelijksaankondiging die naar familie,
vrienden en kennissen uitging stond: ’We
gens in acht te nemen formaliteiten is de
huwelijksvoltrekking onbepaald’. Die for
maliteiten, zo laten we ons uitleggen,
bestonden uit een dokument waarop Piet
zijn ’Ja, ik wil’ vanuit indië moest toezen
den. Dat officiële stuk ging z’n eigen weg
en zo kon ’t gebeuren dat hij trouwde op
een dag en moment waarvan hij totaal on
wetend was!
IN JAPPENKAMPEN
Op 7 mei 1940 kwam Puk in Soerabaja
aan, op 14 februari van dat jaar was men
in de echt verbonden. Op 10 mei vielen
hier de Duitsters binnen, mét zorg voor de
relaties die men net op tijd had achterge
laten, kunnen we ons voorstellen dat men
opgelucht adem haalde, nog totaal onwe
tend van de oorlogsellende die men in In
dië nog te verwerken zou krijgen. Maar de
eerste tijd kon ’t geluk niet op, ook al
Wij hebben ook
BAVARIA
ALCOHOLVRIJ BIER
excl. statiegeld 'W ^95
24 flesjes - per krat JL y
WIJN- EN DRANKENCENTRUM
F*
T--
imx/ a
INAd
I
195
(Foto Joost van Hoek)
- - I
MAKELAAR
in 7 nieuwe voorjaarskleuren
nu 59.95
Vele merken aanwezig o.a.
Telefoon 01612-24735
J PAlJL kin
makelaardij o.g.
Gilze en Rijen
vervolg op pagina 27
inXbeziVoor^Baarle-Nassau, Telefoon 04257-8922*. - Kopij vóór maandag 8.30 uur en advertenties vóór 12.00 uur
huisolein 3Ï Tetefoo^m^ B^chopde Vetplem 15, Telefoon 01615-1279. - Voor Rijen: Drogisterij "De Trekpleister", Raad-
kantoortijd) TÏéfoon 013 3^ t?iXTk Statlonsst!aat 45' Telefoon 01612-22398. - Inlichtingen over advertenties (buiten
04257 8922’ toestel UtaSefo fom^ïd d°°toeven van advertenties is mogelijk tot maandag 17.30 uur. (Alléén via telef. nummer
5/ 8922 toestel 34). Uitgezonderd familie-advertenties en zoekertjes. Deze uitsluitend opgeven bij de kontaktadressen a kontant.
vervolg op pagina 9
Stationsstraat 59 - Rijen - 01612-24263
R 7
V. i
i
LW-
