NAJAARS-
MODEÜ!
MIRABELLE
Iet verdiende wel niet veel bij d’n boer
laar ze waren je uit de kost kwijt’
GRATIS huis-aan-huis in Gilze, Rijen, Hulten en Molenschot
voor Jaoneke Oprins-Pita van Rijen
Baf
Uil
oneke noemt zich nu een mooi-weer-
hield ’t dan, de zondag erna gingen we samen fietsen door
H
...een weekje voor het gouden feest...
jacks, truien,
broeken (o.a. Black
Denim) v.a. f 79,95
sweaters, blouses,
blazers, enz.
ensdag 2 november 1988
63e jaargang no. 44
Haansbergseweg 12 - Rijen
(industrieterrein)
fietser. Jaoneke doet heel wat boodschap
pen, Pita kookt ’t potje en doet licht huis
houdelijk werk. Voor ’t echte werk komen
de 3 dochters bij toerbeurt uit Gilze, Riel
en Rijen.
Beiden zijn lid van de Bond van Oude
ren, tot aan z’n 80ste deed Jaoneke ijve
rig mee met de gym, een jaar of 10 was
men samen op de dansklub. ’Tot ons
65ste zijn we eigenlijk nooit bij een dok
ter geweest, maar toen is er de sleet toch
wel opgekomen'. Men was samen in
1977 in Lourdes, vroeger was men regel
matig op de fiets bij het H. Bloed in
Hoogstraten en in Meerseidreef. Een mo
gelijkheid tot feesten heeft de familie
nooit verzuimd, de 75ste en 80ste ver
jaardag van vader en de 75ste van moe
der hebben de kinderen steeds aan gegre
pen om de bloemetjes buiten te zetten’!
Er is een uitstekende verstandhouding,
ook met de aangetrouwden en de kleinkin-
Als we naar de ontspanning in de eindja
ren ’20 vragen is Jaoneke snel klaar. ’Met
de jongens uit de buurt deden we centje
tikken, hielden ons bezig met kaarten, of
schoten met de handboog op de eigenge
maakte doelen. Een enkele keer gingen we
wel eens naar D’n Brooij (café Brooijmans
aan de Chaamseweg) een pilske drinken,
maar buiten karnaval en kermis kwamen
we eigenlijk nooit in de kroeg’. Dat bleef
kennelijk zo, in ieder geval kan Pita hier
opmerken: ’Ik heb ’m nog nooit zat ge
zien’! Omdat we werken en dat beetje ont
spanning wat hij noemde maar wat saai
vinden, vragen we naar kwajongensstreken
die men uithaalde om de tijd te doden.
Veel levert ook dat niet op. ’Bij Jan van
Hoek hadden ze een hond. We zagen ’ns
kans om in de altijd goed gevulde kelder
te komen, jatten ’n stel eierkoeken, bon
den die aan de hond z’n staart en joegen
hem zo naar binnen’. Als ’t lachen van nu
nog altijd graadmeter mag zijn voor de lol
bleef er een paar jaren, toen ging ik voor
drie jaren naar boer Toon van Hoek aan
de Biestraat en vandaar naar Jan van
Hoek die ertegenover woonde. En daar
bleef ik 14 jaren, dag en nacht. Ik beur
de er wel wat, maar nie veul, terwijl er
toch flink aangepakt moest worden. De
ouders Van Hoek stierven, samen met
één zoon runde ik ’t bedrijf. Men hield
koeien en varkens, voor de rest deed men
aan tuinbouw. Ik kan niet anders zeggen
dan dat ik er gezellig gewerkt heb, weet
ook nu nog dat ik elke zondagmiddag vrij
was’!
de waterloop (het maaien van slootbermen
vanaf de Dongenseweg tot aan ’t Valken
berg), ik liep achter de vuilniswagen, was
de rattenvanger van de gemeente die met
gif naar de boeren toog, had een jaar of
8 de kontrole op de ontsmetting van de
veewagens en eindigde tenslotte in de
plantsoenendienst. In ’55 kwamen we
weer terug in het ouderlijk huis aan de
Oranjestraat 84, waar ook nog mijn
ouders woonden. Die vierden in ’55 hun
gouden huwelijksfeest, toen de buurt druk
in de voorbereiding zat voor het diaman
ten jubileum stierf m’n vader. Hetzelfde
jaar ook moeder, zij werden 89 en 88 ja
ren oud’. Als we horen dat van Jaoneke
nog 3 broers en een zus in leven zijn en
van Pita nog 2 broers en 2 zussen, kon-
kluderen we dat men ’uit een goei nest
komt’!
VOLGENDE WOENSDAG FEEST
De gouden bruidegom werkte tot ’71 aan
de gemeente, ging toen genieten van z’n
AOW. ’Ik trek al 17 jaren van Drees, we
hebben vroeger nooit gedacht dat we ’t
nog eens zó goed zouden krijgen. Het be
gintoon bij de gemeente was weliswaar
maar 48,— per week, maar dat werd
daarna snel opgetrokken’. Na werktijd
hoefde hij ook al niet stil te zitten, achter
z’n huis heeft hij een tuin van 70 meter
diep en zo’n 20 meter breed. ’We teelden
van alles, groenten en aardappelen, hiel
den een varken, kippen en erg lang konij
nen, terwijl moeder altijd enorm veel bloe
men had. Ik spitte de tuin nog altijd zelf
om, maar dit jaar geloof ik niet dat nog
te doen’.
Dat hoeft dan ook niet meer zo; ook een
zoon en een schoonzoon eksploiteren een
tuingedeelte. Jaoneke en Pita hebben erg
veel samen gefietst, vooral dan naar de
bossen. Pita kan ’t helaas niet meer, Ja-
WJrnber 1938...
pas 1935 en kermis in Gilze, daar zag ik ze. Ik stond zomaar te staan bij de
■alk, ik herinner ’t me nog goed. We raakten aan de praat, ’s avonds bracht
het toenmalige zandpad ’achter de tuintjes’ terug naar de Biestraat, van-
F2e oij haar zuster Jo met een klubje vertrok naar huis in Bavel. Die zuster woon-
egenoyer boer Jan van Hoek waar ik als knecht woonde, ik had ze daar al eens
gezien. Maar nu I
enhouts bos’!
JE TIKKEN
h in de Gilse Oranjestraat 84 als
kus Josephus (Jaoneke) Oprins ver-
f hij destijds Petronella Antoinet-
W van Rijen leerde kennen. Zij werd
jaren later z’n vrouw, op volgende
woensdag (9 november) viert men
I dat men al 50 jaren lief en leed sa-
édt! Dat betekent overigens weer
!uwe inspanning voor de buurtvere-
Oranjestraat-west, die zich altijd
beite geeft om feesten als deze ge-
omlijsten en nog in mei van dit jaar
den uit de mouwen kon steken voor
■den feest van Jantje Dekkers en z’n
Ais we bij ’t aanstaande gouden
P bezoek komen zijn ook dochter
I (Aarts-Oprins) en zoon Toon er,
■ste naar hij zegt om'misschien iets
Jn te komen wat hem tot dan onbe-
Jaoneke is op 13 maart 1906 in
iyfforen in wat nu de Heuvelstraat
S*1! was de oudste van de 8 kinderen
®zouden komen, van elke soort 4.
■der was schoenmaker, op de fabriek
[est de Jong, later Gebr. Aarts. ’Ik
|°g maar een jaar oud toen m’n
verhuisden naar dit pand, wat toen
Bns nog Biestraat heette. Tot m’n
■g ik naar school, herinner ik mij
®ed het hoofd mister Van den Wil-
En tóen moest ik naar d’n boer.
c [diende er wel niks, maar ze waren
c Is uit de kost kwijt’, zo schildert hij
I zin de omstandigheden rond het
t [an de eerste wereldoorlog!
Srste baas was ome Toon, die aan ,.„6 faluuu,,lvtvl lllu& „j„ ,UV1 uv
■n heette De Bolberg boerde. ’Ik van toen, dan was ’t een echte knaller.
Het was vroeger een gezellige tijd, met
heel veel kameraadschap. En praat nou
niet over armoede, ge wist toch niet beter’!
AAN DE GEMEENTE
Pita werd op 16 oktober 1910, op Lijn
donk onder Bavel in de wieg gelegd. In
diezelfde hadden er vermoedelijk al 7 ge
legen, ze zou de jongste blijven van de
acht, waarvan 5 meisjes. Haar ouders de
den ’een klein beetje boeren’, zoals zij het
noemt. Ze bezocht de lagere school in Ba
vel, we zijn verrast te horen dat die toen
al gemengd was. Vermoedelijk was Bavel
destijds te klein om een aparte jongens- en
meisjesschool te hebben? Toen ze op haar
12e van school kwam mocht ze eerst een
half jaartje thuisblijven, toen moest ze
gaan dienen bij d’n boer. Ze was 6 jaren
voor dag en nacht bij enen Kouwenberg in
Bavel. 'Unne goeie boer. Ik leerde er wel
niks anders dan werken in de stal en bui
ten, in het huishouden deed de boerin al
les zelf. Ik kreeg betaald, maar ut was een
heel klein bietje’! Haar volgende baas was
boer Van Hooijdonk, eveneens in Bavel.
’Als die iets verkocht had, ik noem een
varken, een koe of spruiten, dan kreeg ik
er ook wel iets van. Mar nie veul hoor.
Mar ut was een sympathiek gebaar’! Ze
mocht vervolgens nog een paar jaren de
handen thuis uit de mouwen steken. ’M’n
ouders hadden een stuk of 6 koeien, zelfs
’s zondags was ik niet vrij, want ook dan
moest er gemolken worden’.
Vanaf de tweede zondag na de kermis
was Jaoneke welkom bij de Van Rijens
in Bavel, dit dan vooral omdat men er
een kaartpartner (rikken) bij had. ’We
waren al wat ouder, mochten tamelijk
veel voor die tijd. We hadden een jaar of
3 verkering toen pastoor Doens ons op 9
november '38 in Bavel trouwde, dat ge
beurde 's morgens om 9 uur. Precies een
week eerder waren we al voor de Wet ge
trouwd. Men ging wonen aan het Burgt-
sebaantje, tegen 't bos aan, waar van een
oud schuurtje een huisje was gemaakt.
’Het was van Jansen uit Bavel, huur
hoefden we niet te betalen, we kregen
zelfs nog 12,— per week toe als ik
voor hem kwam werken. En dat deed
ik’.
’Vanaf café D’n Blauwe Kees aan de Ba-
velseweg was ’t nog ongeveer een kilome
ter richting bos tot je bij ons huis was,
uiteraard via een zandpaadje. Voor ’t huis
hadden we een put voor ’t water, licht
hadden we via de petroleumlamp (in de
oorlog carbid) en later via ’t butagas. Een
platte buis zorgde voor warmte, eerst op
kolen, in de oorlog 't meest op hout was
in het naastgelegen bos volop voorhanden
was. Vooral in de oorlog kregen we er heel
wat stropers en smokkelaars (Belgische
shag) over de vloer, er waren wel avonden
dat er 20 tot 30 fietsen in de schuur ston
den. Het waren meest Oosterhouters, die
van ons uit nog uren heen en idem terug
moesten lopen. Als men ’s morgens om
een uur of 3-4 niet terug was, dan wisten
we dat ze waren afgeslaan (door de dou
ane de smokkelwaar afgenomen)’. Het
kleine huisje ten spijt herbergde men in de
oorlog ook nog 2 onderduikers, terwijl
men toch al 3 kinderen had. ’Ons 4e, onze
Jos, werd in januari’45 geboren. Ik moest
’s morgens met de fiets om 4 uren naar
Ginneken om de dokter te halen, werd re
gelmatig aangehouden door de Polen die
op wacht stonden of patrouille liepen. We
kregen 6 kinderen, van elk soort 3, inmid
dels hebben we ook 13 kleinkinderen’.
Dochter Corrie vertelt hoe men een uur
moest lopen om in Bavel op school te ko
men. Maar als ’s winters de stoten waren
dichtgevroren kon men over 't ijs, dan was
’t maar een half uur. In ’54 kwam Jaone
ke aan de gemeente. ’Ik kon binnen 6 we
ken beginnen, deed van alles. Ik begon in
’agin
Foto Joost van Hoek
ra
w/w Gilze en Rijen
Uitgeverij Em de Jong BV., Postbus 8, Baarle-Nassau, Telefoon 04257-8922’. - Kopij vóór maandag 8.30 uur en advertenties vóór 12 00 uur
in ons bezit. - Voor Gilze: IDrogisterij Van Alphen, Bisschop de Vetplein 15, Telefoon 01615-1279. - Voor Rijen: Drogisterij- "De Trekpleister" laad
huisplein 31 Telefoon 01612-4136. Drogisterij Aarts, Stationsstraat 45, Telefoon 01612-2398. - Inlichtingen (alléén over advertentie tarieven) bulten
tll.Biqdl Ir ef°°n h13’^327?' T,elefonlsch doorgeven van advertenties is mogelijk tot maandag 17.00 uur. (Alléén via telef. nummer 04257-8922*
toestel 34). Uitgezonderd familie-advertenties en zoekertjes. Deze uitsluitend opgeven bij de kontaktadressen a kontant.
vervotg op pagina 13
5»
