waarom
rtxi/we/
‘En m’n moeder zich maar afvragen
SPIJKER
BROEKEN!
toch die pastoor niet terugschrikt’
I
TOPMERKEN
in
Tour de France
GRATIS huis*aaivhuis in Gilze, Rijen, Halten en Molenschot
Diamant rond Hein van der Loo-Joke Leppens
ijlli
Inleveren van kopij
na de vakantie
O
kV
/Vu Grandioze
joeöioQ
rKpiaaü
DEDINI
0
OP I
I
Hoofdstraat 62a, Rijen
Woensdag 20 juli 1988
63e jaargang no. 29
B.C. - RIFLE - LEVIS
EDWIN - TRIPPER
LEE enz. enz.
Ook grote sortering in
stretch
spijkerbroeken
MIRABELLE
Haansbergseweg - Rijen
(industrieterrein)
OPRUIMING!!!
40 tot 60%
korting
op vele artikelen
zoals: rokken, pantalons,
blazers, jurkjes, blouses,
truien, etc. etc.
Kopij betrekking hebbende op gebeur
tenissen die plaatsvonden tijdens het
weekeinde van 13 en 14 augustus dient
uiterlijk op maandagochtend om 08.30
uur te zijn ingeleverd. Zoals altijd geven
wij ons dan weer alle moeite om uw be
richten de verzorging te geven die zij ver
dienen.
Redaktie
nieuwbouw aan de Hoofdstraat 130,
waar nu Bert van Oorschot in zit. Ik heb
er 30 jaren gewerkt, ben op m’n 56ste
gestopt om de simpele reden dat ik geen
zaakopvolger had. We hadden immers
alleen 2 dochters, Riet en Nellie’. Die
laatste is er met haar man Jan Verharen
bij als we met haar ouders praten. Ze zal
zeggen: ’We hadden onze buik er meer
dan vol van. Van jongs af aan moesten
we helpen in de winkel, de toer én het
huiswerk doen. Aanvakelijk hadden m’n
ouders 2 knechts en 1 meid, toen wij gro
ter werden konden die opstappen’!
Dat toeren vroeger bestond uit vragen en
bezorgen. Nellie zal vertellen dat het de
gewoonste zaak was dat men voor een om
sje rookvlees op de fiets over het spoor
moest en nog ja en nee-mevrouw spelen
ook. ’De klant was toen écht koning, dan
is ’t nu niks meer. We hebben thuis kei
hard mee aangepakt’! De oorlogsjaren
kwam het gezin goed door, maar dan
vooral omdat Hein nu eens iets kon doen
wat eigenlijk niet mocht. ’Smokkelen. Ik
was niet bang. Ik ging onder Tilburg ’s
nachts beesten (koeien) halen, die zwart
wel 5.000,— inkoop kostten. Die wer
den aan de Hoofdstraat geslacht. Wé wa
ren die moffen toch stom hè? Ze patrouil
leerden door de straat mee hun zware
laarzen, ze hadden beter op gymschoenen
kunnen lopen. We hoorden ze al een uur
wijd aankomen, als we klandestien een
beest aan het doorhakken waren moest
oons Jo hard zingen om het geluid te over
stemmen’. Zoals we al eerder geschreven
had Hein een zwak voor de armen, in de
oorlog verraste hij die amper elke week
met ’een goei stukske vlees. Vur niks, zon
der bon!’. Joke zal dan ook terecht zeg
gen: ’Er is geen betere meens dan Hein.
Alleen wéét je nu eenmaal dat hij ontzag
lijk driftig is. Je kunt er elke dag ruzie mee
hjebben, Éds je er tegenin gaat. Als je
zwijgt is binen de minuut alles weer in
orde’!
DE FEESTDAG
We smullen nog een tijdje van allerlei
anekdotes, uit de oorlogsjaren en daar
voor, en pratenn het bijna-diamanten
paar vervolgens naar kleinzoon Heino, die
in Diessen een riante slagerij drijft, de
trots van opa Heintje uiteraard. ’Hij ver-
koopt goei vlees, van mooie dikbillen die
wel duizend of meer pond zwaar zijn. Ik
mag er graag en regelmatig gaan kijken’.
Omm zelf te eten houdt Hein meer van
varkensvlees ’daar zit tenminste wat vet
aan’. Zijn van Hein nog 1 broer en 5 zus
sen in leven, Joke heeft geen enkele naaste
verwante meer. Niettemin heeft men een
erg leuke eigen familie met 6 kleinkinde
ren en 5 achterkleinkinderen, ’die allemaal
buitengewoon goed voor ons zijn’. Men
gaat eenmaal per week kaarten, met een
klubje waarvan Gerrit van Beek en Jan en
Mina Marcelissen deel uitmaken. De TV
is meest voor Hein, vooral dan als het
wielrennen of het voetballen wordt uitge
zonden. En vechtfilms uiteraard, daar
waar Joke wel eens graag een mooie lief
desfilm ziet.
Het echtpaar trekt er nog zowat elke dag
i met de auto op uit, vooral de bossen zijn
geboren hadden zijn ouders, vader was
koopman en runde een cafe, er gelukkig
nog geen enkel idee van wat hun te wach
ten stond. Ondanks de toch fraaie doop
namen van Wilhelmus Hendrikus heette
hij heel gewoon Hein (ook wel Heintje),
die, een jaar of 4-5 oud, met zijn ouders
naar Haarsteeg verhuisde, waar zijn
ouders opnieuw een café gingen uitbaten.
Hein werd de 5e in de serie van 10 kinde
ren, doorliep in het tot de gemeente Vlij
men behorende dorp Haarsteeg de lagere
school. Tk ging niet gêre, mer ge moest
wel’. Z’n ware aard openbaarde zich al
erg jong, bijvoorbeeld liet hij al eens mui
zen los in de klas. Het ’flink pak neuk’ dat
hij van de hoofdonderwijzer Prinsen
kreeg, herinnert hij zich nog goed.
Maar... sans rancune, slaag hoort er nu
eenmaal bij als je ’t vooral destijds vertikte
in het brave gareel te lopen. Kort voor hij
op z’n 13e de lagere school verliet meen
den z ’n ouders de oplossing voor ’t en
fant terrible gevonden te hebben. We doen
’m naar de kostschool in Deurne, mis
schien kunnen ze er daar iets van maken.
Nu kan men dat wel willen, maar Heint
je zei simpel: dé doe ik nie! En laat nie
mand nu aankomen met oudergezag of
wat dan ook, niets of niemand heeft
Heintje er ooit toe kunnen bewegen iets te
doen wat hij niet wilde.
Hij werd mandenmaker, maar riep al van
kinds af aan: ik wil slager worden. Dus
wérd hij het. Hij was een jaar of 4 m
loondienst in Grave, een anderhalf jaar
of daaromtrent in Oss en belandde toen
op een worstfabriek in Schijndel. ’Ik
kreeg daor negen gulden per week en de
kost. Toen ben ik d’n baos ’ns goed on
zun sodemieter gewist en kreeg er 5 gul
den bij. Ik ging later in Dongen werken
bij slachter Michielsen en daor zaag ik
oons Jo achter de toonbank in het krui-
denierswinkeltje van haar moeder. Ik
zee... die moet ik hebben, zo’n knap
smoeltje kan niet vur un aander zen ge
mokt’. En dus kréég Heintje haar!
Joke kreeg bij haar doop de namen Jo
hanna Maria, zij werd geboren op 2 ja-
nuari 1905. Haar vader was zelfstandig i
schoenmaker, werd weduwnaar en her-
trouwde met haar tweede moeder die als
weduwe 6 kinderen inbracht. Ze ging in
Dongen naar de meisjesschool, volgde de
naaischool en ging op haar 14e dienen in
Tilburg. Toen moeder ziek werd moest ze
naar huis komen om te helpen in de win
kel en het huishouden. In haar jonge ja
ren was ze lid van de zang- en de toneel-
vereniging, ook van de Meisjesbonnd e.d.
’Een vriendin van mij had ’t op Heintje
staan, maar die wilde alleen maar mij’.
Hein valt in: Tk móet en zal ze hebben,
al moet ik nóg zo dikwijls kwatta’s en olie
nootjes gaan kopen, zei ik tegen mezelf!
Heintje bouwde intussen ook in Dongen
zijn in Vlijmen en Haarsteeg al wijd en
zijd bekende reputatie verder uit. ’Als ik
’s avonds ging kuieren zeien ze in Don
gen.... daor komt dieje Vlijmense boer
weer. Toen hek er us goed ondergeschopt.
Jonge-jonge... wat was ’t vrager toch
mooi bij nouw vergeleken’! Toen Heintje
en Joke naar de Rijense kermis gingen,
maar Joke niet vóór donker thuis was, een
grotere zonde was destijds nauwelijks
denkbaar en haar moeder meer en meer
ongunstige berichten over haar aanstaande
schoonzoon te horen kreeg, besloot ze om
de Haarsteegse pastoor om inlichtingen te
vragen wat voor spek men in de kuip had.
Joke: Tk wist dat ze geschreven had, zorg
de ervoor dat ik het was die thuis de post
opraapte. Op zekere dag was er antwoord.
Ik opende de brief, las niks goeds en
besloot hem te verdonkeremanen. Mun
moeder heej nog maonden verzucht; snap
te nouw dé dieje pastoor niks van zich laot
heuren’!
UNNE GOEIE MEENS
Als we nog heel even terugkeren naar
Heintjes jeugdjaren, dan zou z’n vader na
alles wat hij meemaakte eens tegen hem
zeggen: Tk weet niet wat er van jouw te
recht moet kommen, ge praot te yeul en
ge slaot te vlug’. Tóch was ’t Heintje nooit
om vechten begonnen, maar hij ging voor
niets of niemand een stap opzij, zéker niet
op de loop! Vlijmen en Haarsteeg uit die
jaren mag men vergelijken met Rijen en
Gilze toen. Meer dan eens zeiden Vlijme-
naaren... we zullen dieje Horsteegse uns
nor huis jaogen. De reputatie van de vech-
terskwaliteiten ten spijt.... dat is ze nooit
gelukt! Toch kan niemand Heintje enig
wangedrag ten laste leggen. Bij regelma
tige knokpartijen, waarin hij vaak partij
koos voor de zwakkeren, gebruikte hij al
leen zijn vuisten. Maar daarmee zegevier
de hij over messen en knuppels en
weerstond overmacht. Hij voetbalde in
Haarsteeg, Vlijmense Boys, Dongen en la
ter ook RAC en ’speelde’ niet onver
dienstelijk met de duiven.
Toen men op 13 augustus 1928 te Dongen
I door pastoor J. Batenburg in de H Lau-
rentiuskerk werd getrouwd, werkte Hein
inmiddels bij slagerij Leuris aan de Rijense
Hoofdstraat. Men ging in Dongen aan de
Kardinaal van Rossumstraat wonen, na
een paar jaren verhuisde men naar tegen
over de Rijense kerk, waar men een bur
gerhuisje liet verbouwen tot een slagerijtje.
’Na een paar jaren gingen we over tot
daarbij in trek. ‘We zijn ook vaste bezoe
kers van ut leugenbengske (bankje) in de
bossen nabij Surae, bijvoorbeeld als ik
jarig ben, trakteer ik daar op bier’. Is een
leugenbank er om te liegen, als Heintje
er met zijn werkelijk gebeurde verhalen
komt, zal men onterecht denken dat hij
liegt. Al worden die, met het stijgen der
jaren, toch wel iets meer gekruider!
De kinderen regelen ook hier het feest, het
echtpaar kijkt er niet met schrik naar toe,
zal niettemin blij zijn als de drukte achter
de rug is. Alle bewoners van de 24 aan
leunwoningen zijn op de receptie geno
digd, men vindt het huis en de woonom
geving zeer fraai. ’Het is toch zo’n fijne
direkteur meneer. En dan al zijn medewer
kers, iedereen is even gedienstig, men staat
altijd voor je klaar, we hebben het erg ge-
vervolg op pagina 9
Zoals u de vorige week heeft kunnen le
zen zal dit weekblad de komende 3
woensdagen (27 juli, 3 en 10 augustus)
niet verschijnen wegens vakantie van
onze medewerk(st)ers.
Vanaf 17 augustus komen we weer
trouw wekelijks bij u in de brievenbus.
Voor het eerste weekblad na de vakan
tie vragen wij uw speciale aandacht.
Wij menen hetgeen zin hebben de ko
pij 3 weken op te sparen en dan mas
saal ter plaatsing aan te bieden. Oud
nieuws geniet immers nauwelijks de be
langstelling bij de lezer.
Voor dat eerste weekblad vragen wij u
de kopij zo mogelijk al op donderdag
11 augustus, uiterlijk om 16.30 uur, op
de bekende adressen in te leveren.
Bij voldoende opgave gaan wij met de bus op
zondag 24 juli naar Parijs.
De aankomst van de Tour de France is altijd
de moeite waard om te zien.
De prijs is 32,50. Geeft u zich nog op want
we hebben nog plaatsen vrij
Inlichtingen: Touringcarbedrijf De Adelaar
Bulk 10 - Gilze - Telefoon 01615-1329-1618
...de trouwfoto van 60 jaren geleden...
'Ik begrijp nie degge, waor ge vroeger zoonne duvel bent gewist, nu zoonne kalme
--n meens bent geworden. Dés nouw dun ouderdom’! We zijn op nummer 53 van de aan-
leÜwoningen bij Huize St. Petrus, waar Hein van der Loo (86) als t ware m de spie-
- gel kijkt en één facet van zijn leven in 2 zinnen samenvat. Voor iedereen die Hein
kent geven zijn eigen woorden ook meteen een goed indikantie hoe hij vroeger was,
hij noemt zich immer nü ’unne kalme meens’! We spraken Hein en zijn vrouw Jo
(of Joke) Leppens (83) vanwege het feit dat men op zaterdag 13 augustus aanstaan
de de diamanten bruiloft viert.
ENFANT TERRIBLE
Een prachtig stel, nog meer dan in ande
re goede huwelijken elkaar aanvullend.
Hein de driftige, Joke de kalmte zelve.
Toen Hein op 6 juni 1902 in Vlijmen werd
K
sa»
T
Pagii
OP
’elding)
lardigd van
1. Deze
:e)Per W
ders van
amellen
in
le
al
Gilze en Rijen
En,. d. Jon, BfV..
“7Ï LXndS D“ M| 4
ingen»)""1'
I
itvoeringe»
hout.
'oudige
