MIRABELLE
MIRABELLE
an van Looij en Cor Leenders
oten halve eeuw geleden internationaal verbond
r>
ensdag 1 juni gouden feest
GRATIS huisaanhuis in Gilze, Rijen, Kuiten en Molenschot
i
11
13
15
21
23
27
27, 31 en 33
IIIB j
ensdag 25 mei 1988
Ie jaargang no. 21
Haansbergseweg - Rijen
(industrieterrein)
Ook in katoen, kleur: wit
T-Shirts
in felle kombinatiekleuren
keuze uit 20 verschillende
uitvoeringen.
MARIA VEREERDERS
Het echtpaar mag gerust gerekend worden
tot Maria-vereerders. Eenmaal per jaar is
men in Kevelaar, tweemaal per jaar in
Scherpenheuvel. ’En dan gaan we écht
voor Maria hoor.’ Men was samen ook al
drie keren in Lourdes. Cor: ’Zal ik ie ’ns
[Dat mag je gerust schrijven, het zijn namelijk geen scheldnamen, maar gewoon
polg van het feit dat men de Belgische nationaliteit had. Die heb ik trouwens
lm n vrouw werd Belgische door met mij te trouwen. Als ik nu meteen óók maar
J dat onze beide zonen Belgen zijn, onze twee dochters werden Nederlands door
jiuwelijk, dan heb ik m’n hele familie op straat gegooid. En probeerde gij er dan
zijn gouden huwelijksfeest gaat vieren.
Toen Jan op ons aanbellen de deur open
de en we, staande in het mini-halletje, zes
personen in de huiskamer zagen, sloeg ons
als ’t ware de schrik om het hart. Uit on
dervinding weten we dat iedereen zich met
het gesprek wil bemoeien, waardoor daar
niks van terecht komt. Behalve met het
a.s. gouden paar maakten we kennis met
dochter Fiet en haar man Rinus Leeggan-
gers alsmede met zoon Sjef en diens vrouw
Cor van Engelen. Zoals zo vaak vond
men ’t gezellig er thuis bij te zijn als er iets
te doen was, waarom dus nu niet? Na een
tijdje ’dollen’ over en weer besloten we tot
de meer serieuze aanpak te komen, het
dient gezegd dat ’de kinderen’ zich daar
bij keurig op de achtergrond hielden. Als
Jan zegt als doopnaam gewoon en alleen
Jan te heten, geloven we daar niks van,
wat als gevolg heeft dat er ’t trouwboek
je van de ouders aan te pas komt. Een
prachtig Belgisch dokument, uiteraard uit
de vorige eeuw! Jan staat erin als eerste
kind, later zullen er nog zes worden bij
geschreven, geboren op 6-10-1912 in Ko-
ningshooit, gemeente Duffel.
'M’n vader was boerenknecht, maar
moest in de oorlog ’14-’18 zijn vaderland
als soldaat dienen. Al in het begin van de
strijd schoten de Duitsers hem door z’n
oor, voor verpleging werd hij naar het
Nederlandse Harderwijk vervoerd. Het
neutrale Nederland beviel hem uitste
kend, hij ging niet meer terug. Niet zo
erg veel later vluchtte toen ook ons moe
der naar Holland, m’n zus Marie is tij-
F°"ego//
Kgwa
Gilze
r/angenvereniging Hulten
pwa
Kneenteraad vergadering
Kina
Kilarissen 'Con Amore’
Fgintz
pwa
Lort
FgWö
iets vertellen? Jan wachtte op een oproep
geopereerd te worden aan de dikke darm.
Het duurde en bleef duren, je werd er ze
nuwachtig van. Ik zeg: we zullen ’ns naar
Scherpenheuvel gaan. Wat dacht je? We
komen terug en de oproep ligt in de brie
venbus. Het was net alsof ’t me was inge
geven. We beloofden dat de eerste auto
rit naar Scherpenheuvel zou gaan en dat
we dat elk jaar zouden herhalen!’ Als we
menen zowat alles gehoord te hebben
merkt een van de kinderen op; ’moeder
vertel eens van Curver.’ We horen dan dat
zij in haar huwelijk een jaar of 15 bij Cur
ver werkte als cheffin van de glasafdeling,
tot ze daar wegens ziekte mee moest stop
pen. ’We hebben ook nog jaren thuis voor
Curver glas ingepakt, alles deed dan mee,
ook de kinderen en hun vrijers.’
Als Cor zegt: ’We kijken nog niet op te
gen ’t feest, maar dat kan nog komen na
tuurlijk,’ wrijft Jan tegelijk zich over het
zeer schaars behaard hoofd. Natuurlijk re
gelen zeker in dit gezin de kinderen alles
rond ’t gouden feest.
...het paar 50 jaren later.
erg slecht trof met een mopperaar aan ’t
tafeltje en sindsdien niet meer mee wil! ’Ik
kaart tweemaal per week in Tilburg, twee
maal per maand in de Vijf Eiken (dan
gaat Cor wel mee) en l keer per maand bij
Boerke Jacobs met de bejaarden!’ De TV
blijkt ’t kijkgeld nauwelijks waard voor
Jan, zijn interesse uit 't kijkkastje reikt
nauwelijks verder dan voetbal en wielren
nen. Moeder ziet graag ’t Belgische
Hoger-Lager (’ik zeg wel ’ns tegen Jan; ga
eraf mee oew voetballen, of ik gao nor un
vriendin’), kijkt verder ook naar Dallas,
Flying Docters, Hennie Huisman en... de
paardenspringkonkoerjen. Verder doet ze
nog 't hele huishouden en... moet de ge
hele dag koffie zetten; ’want we hebben al
tijd bezoek!’ Ze vindt nog net tijd om te
breien en te borduren, uiteraard voor de
kinderen, de aangetrouwden en de klein
kinderen. Men staat 's morgens op als
men zin heeft, gaan in de regel nooit voor
middernacht te bed. De AOW noemt Jan
’een mooi iets, maar ’t mocht gerust wat
meer zijn!’ Hij prijst zich gelukkig nog
auto te kunnen rijden, ’want ik bezoek
Hesemans aan de Tuinstraat (’t zijstraat- graag familie in België.’
dens die tocht in een kruiwagen geboren.
Of m’n vader dan deserteur was? Ik denk
van niet, hij ging na de oorlog immers
nog vaak naar familie in België en werd
nooit opgepakt.’
De familie Van Looij vestigde zich in
Prinsenhage voor een korte tijd en ver
huisde vervolgens naar ’t Raakeind onder
Molenschot, tussen Gilze en Bavel. ’Ik
ging dan ook in Molenschot naar school,
ik meen te weten dat mister Van Besouw
daar toen de baas was. M’n vader boer
de aan ’t Raakeind, op m’n 12de kwam
ik van de schoolbanken en op ’t land te
recht, waarop ik bleef werken tot m’n
21ste. Toen ging ik op ’De Bakkerij’ wer
ken, waarmee ik bedoel Steenfabriek Van
den Heuvel in Rijen. Na een paar jaren
stapte ik over naar de Lederfabriek Gebrs.
Van Loon aan de Pastoor Gillisstraat,
aanvankelijk geleid door Jan, Mart en Ja
nus. Van hen alsmede ook van hun opvol
gers kan ik niet anders zeggen dan: ik heb
nóóit betere bazen gehad!’ Dat nam niet
weg dat hij, na bijna 12‘A jaar, met een
meningsverschilletje ontslag nam in in
dienst trad bij de Lederfabriek Gebrs.
Aarts aan de Stationsstraat. Daar profi
teerde men een jaar of elf van zijn werk
lust en inzet, maar uiteindelijk trok de
oude liefde Gebrs Van Loon hem weer
aan. ’En daar vierde ik m’n 65ste verjaar
dag en ging dus van Drees trekken!’
KAARTEN
Cor, nog biezonder ferm ogend, werd op
8-5-1916 in Den Haag geboren als doch
ter van een zeekapitein. ’Toen ik drie was
overleed hij. M’n tweede vader was een
zelfstandig schoenmaker in Hooge Zwalu-
we. Na een tijd bij oma in Breda te zijn
verbleven nam moeder ons daarmee naar
toe, dus ging ik school in Hooge Zwalu-
we. Op m’n 12de werd ik verhuurd aan
het Zuid Nederlands Koffiehuis, wat toen
op de Grote Markt in Breda stond. Ik was
I er intern, deed er samen met twee zussen
van Jan (Marie en Bertha) het huishoude
lijk werk. Ik verdiende er 7 gulden per
week, plus kost, inwoning en bewassing.
Ik kan gerust zeggen dat ’t een goei plek
was en dat we er heel veul plezier hebben
gehad. Jan leerde ik kennen toen ik met
zijn zusjes, te voet en soms ook wel op de
fiets, tijdens de weekeinden eens mee naar
hun huis in Rijen ging. Op een goeie dag
vroeg hij me of hij me 's avonds mocht te
rugbrengen? Uit m’n simpel ja groeide een
zesjarige verkering en later dan bijna een
halve eeuw huwelijkstrouw. Zo zie je maar
hoe een klein woordje vele hele grote ge
volgen kan hebben,’ zegt Cor met pret
lichtjes in de ogen! Kende ook déze ver
kering de beperkingen van destijds, bij
voorbeeld mocht men op de eerste Paas-
Pinkster- en Kerstdag niet bij elkaar zijn,
men was toch wel enorm bevoorrecht. Cor
was immers intern in het Koffiehuis. ’Mee
dun donkere thuis zijn? Niks hoor... we
hadden unne goeie portier... ik mocht er
altijd in... al was ’t half in de nacht!’ Als
we eens voorzichtig polsen; je mocht toch
Jan ook wel eens laten zien waar je sliep,
blijkt dat we de goedheid van de portier
duidelijk overschatten! Na een jaar of 7-8
veranderde Cor van betrekking, ging een
paar jaren werken in Anneville, wat ze zelf
noemt een zomerverblijf voor hoge gasten
in de Ulvenhoutse bossen. ’Daar heb ik
veul gezien,’ zegt ze meer tegen zichzelf
dan tegen ons.
’We zijn op 1 juni 1938 in Hooge Zwa-
luwe getrouwd, we gingen 's avonds met
de laatste trein naar Rijen, daar moest ik
mee naar toe. We trokken voor een half
jaartje in de huizen van Botermans aan
de Wilhelminastraat, verhuisden vervol
gens naar ’t huis van Willeke Maas aan
de Schepenstraat, naar de huizen van
je naar de Excelsior en de achterom voor
de toenmalige Shoe-Flex fabriek), trok
ken vervolgens in één van ’de 16’ aan de
Pastoor Gillisstraat en gingen zo’n 12 ja
ren geleden hier in dit huisje wonen.’
’We zitten hier leuk en goed, alles is ge
lijkvloers, ’t is een gezellige buurt waarin
men elkaar nog helpt. Als voorbeeld zegt
Jan: ’Ik heb vandaag met buurman Piet
nog zijn heg, de onze en die van de buur
vrouw aan de andere kant geknipt!’ Zo
als gezegd kreeg men 4 kinderen, evenveel
zonen als dochter. Drie wonen er in Rij
en, één in Oosterhout. Het gouden paar
heeft 7 kleinkinderen om te verwennen.
’We hebben een fijn gezin, alles komt naar
huis. Bijna iedere zondag hebben we vol
le bak, eer ’t avond is is iedereen geweest
De voorbije moederdag waren we met
22-en!’ Als we Jan naar z’n hobby vragen
zijn we gauw uitgepraat. ’In m’n verke-
ringstijd was ik een paar jaren bij de voet-
balklub Rijense Boys, ik vloog enkele ja
ren bij de P.V. Het Zuiden met de duiven,
voor de rest hield ik soms wel 70 konijnen
en had ik altijd een flinke moestuin. Van
dat laatste profiteren de laatste jaren voor
al de kinderen.’ Zijn grootste hobby lijkt
hij te vergeten, maar dat is maar schijn.
’Vanaf ons trouwen spelen we kaart, veel
jokeren, soms rikken. Na m’n 65ste be
zoek ik de kaartkonkoersen, meestal in
Tilburg, maar voorheen ook in bijvoor
beeld Made, Hank en Geertruidenberg.
Nee... oons moeder mag nie mee,’ zo gek
scheert hij waar moeder ’t de eerste keer
trouwfoto uit ’38...
ouders kende men in Rijen eigenlijk niet anders dan Sjefke d’n Beis en de Belse
Mg van het feit dat men de Belgische nationaliteit had. Die heb ik trouwens
[dat onze beide zonen Belgen zijn, onze twee dochters werden Nederlands door
r
‘wat van te maken.
PSCH BLOED
knus en gezellig bejaardenhuisje
de Pastoor Gillisstraat 174 in Rijen
eren we naar Jan van Looij, die vol-
e week woensdag (1 juni) samen met
-ornelia Wilhelmina (Cor) Leenders
W/ r j
5 X x f
ia 36
Foto Joost van Hoek
»o6925
voor een super modische
spijkerbroek
met badges.
Gilze en Rijen
uXo'nilTzit6 Vonor Giïze: D^ogS^ "/T vóór ™an^ en advertenties vóór 12.00
pleister", Raadhuisplein 31, Telefoon 01612-4136 Dróqisterii Aarts StationwtV°Or Riien: Dro9isteriï ”De Trek-
ties (buiten kantoortijd): Telefoon 013-343277 T^efonisch dooraever X J °°n °1612'2398' Inlichtingen over adverten
FSWO
vervolg op pagina 11
-b j’ o-* uuuivujn gwii ovuviuuaiucil, II123r gCWOOD
