MIRABELLE
dokters zeiden: bij God is alles mogelijk,
e
9
19
MIRABELLE
elukkig kwam dat volledig uit!’
Autobedrijf
VAN DORST
oyota en
gat Show
n Marcelissen-Mina Verhees
GRATIS huis aan huis in Gilze, Rijen, Hullen en Molenschot
T-Shirts
Inleveren kopij i.v.m. Pinksteren
ÓÓK OP DE CAMPING!
loensdag 11 mei 1988
53e jaargang no. 19
»ter,
rzarr
Toyota: Stationsstraat 25
Seat: Hoofdstraat 176
Rijen - Telefoon 01612-3655
pderdag 12 mei
ptielvaartsdag)
van 9.00 -18.00 u
idag 13 mej
van 9.00-18.00 u
ferdag 14 mei
van 9.00-18.00 u
voor een super modische
spijkerbroek
met badges.
Ook in katoen, kleur: wit
in felle kombinatiekleuren
keuze uit 20 verschillende
uitvoeringen.
Haansbergseweg - Rijen
(industrieterrein)
van de Stierhouderij, een 30 jaren voor
zitter van de buurtvereniging ’t Laareind,
eenzelfde tijd ongeveer bestuurslid van ’t
Veefonds, in ’t bestuur van ’t Paarden-
fonds, ik was vee- en paardenschatter en
misschien nog wel meer!’ Mina: ’Hij was
altijd weg of ’t scheelde niet veel!’ Als we
over ’t paarden schatten iets meer willen
horen: ’Ik deed dat samen mee Bart Ver
hoeven en Koos Verhees. Het schatten ge
beurde bij ’t Halve Maantje, bij Gerrit
Leenaars aan de Laagstraat, bij Bink in
Molenschot en bij Jaoneke van den Hout
in Hulten. Kosten waren er niet aan ver
bonden, dat zat in de premie. Maar wie
dan ’t dubbele kost dan vroeger een héél
boerderij?’ In de beginjaren was ook Mi
na niet te lui om mee aan te pakken. ’Ik
deed eigenlijk alles; melken, kalfjes, var
kens en kippen voeren, ook hakken en
wieden op ’t land en dan natuurlijk de
moestuin onderhouden, want daar had
Jan unnen hekel aan!’
Het is totaal geen moeite Jan terug te pra
ten naar de paarden! ’Ik had altijd een
stamboekpaard, dat was m’n hobby. Ik
ging vaak op konkoers mee de grijze Cla-
zien voor ’t gerijke (rijtuigje) op fietsban
den. Vur munne trouw was ik al lid van
de Rijvereniging Prins Hendrik, toen
daarvoor in de plaats later Prins Bernhard
Binnenkort staan we weer voor de klus om de als werkdag uitvallende Tweede
Pinksterdag (23 mei) op te vangen. We schreven al vaker dat juist op de maan
dagen dit Wwekblad wordt gemaakt, dit doorschuiven naar de dinsdag brengt weer
andere planningen binnen ons bedrijf in de verdrukking.
We hebben uw medewerking nodig om de moeilijkheden ook ditmaal ‘t hoofd te
kunnen bieden en vragen u de kopij voor het Weekblad na Pinksteren (25 mei)
reeds op donderdag 19 mei vóór 16.30 uur in te leveren bij de bekende inlevera-
dressen.
Wij kunnen uw berichten dan al op vrijdag 20 mei verwerken. Weliswaar wordt
er nog kopij opgehaald op dinsdag 24 mei om half negen ’s morgens, doch we ver
wachten van u dat we dan alleen (en beperkt) verslagen vinden van de tijdens het
Pinksterweekeinde plaats gehad hebbende gebeurtenissen. Voor uw medewerking
zijn we als altijd zeer erkentelijk!
Redaktie
'AL MELKEN
stond stil toen we, konform de af-
in de late namiddag bij het paar
hken, na anderhalf uur rustte on-
Ptekenblok nog braaf in de jaszak,
praatte over vroeger en nu, temeer
f w nogal wederzijdse kennissen
fn (waarbij we verenigingen vereen-
F met personen) werd ’t voor ons
palen van soms vergeten herinnerin-
Rn huilde voor het eerste op 2 maart
wj was de jongste van de 2 zonen
)n ouders zouden krijgen. ’Mijn va-
Wiende de kost op deze boerderij,
p het en nu Cees van onze Cees!’
‘kig snapt Mina onze vragende blik
^mb- help, we raken het spoor
werd opgericht stond ik daarvan aan de
wieg, samen met Jan van Beek, Jantje
Adriaansen, A. de Hoon en Jac. Wil-
borts. Alles bij mekaar ben ik toch wel un
35 jaoren lid geweest!’ Als vanzelf volgen
nu de andere organisaties en verenigingen
waarvan Jan mede-oprichter of bestuurslid
was. ’Ik richtte de Varkensfokvereniging
mee op. Daar was ik unne goeie veur, ik
was zelf óók un verken. Ik zat in de Raad
van Toezicht van de Boerenbond, een
25-jaren in ’t bestuur van de Fok- en Kon-
bijster. De oudere broer van Jan heette
Cees, omdat Jan en Mina helaas geen kin
deren kregen ging de boerderij over naar
diens zoon Cees. Die op zijn beurt trouw
de met Oosterhoutse Cor en zijn sindsdien
als een eigen zoon en dochter voor het
gouden paar. Dit is temeer van belang
omdat men als het ware onder èèn dak
woont, ofschoon een bouwkundige voor
ziening ervoor zorgde dat ieder ’op z’n
eigen zit’. De twee aangenomen kinderen
van Cees en Cor krijgen een behandeling
van het a.s. feestpaar als waren het bloed
eigen kleinkinderen. Als we de familie-
knoop hebben ontward keert Jan terug in
het spoor, vertelt dat hij tot z’n He bij
meester Smolders naar de school ging die
Tevens keuze uit ruim 300
in ruil wagens met f 500,- tot
f 5.000,- prijsverlaging.
maar wij hebben ’t góed gesteld in ’t bed'
van de knecht, niewaar moeder?’ Als we
vragen hoe men in ’38 begon met boeren
voor eigen rekening vertelt Jan: ’We had
den 7 !4 ha aan onszelf, plus huurden we
nog a 60 gulden per ha. Ik kreeg van thuis
7 koeien mee én de boerderij natuurlijk.
Onze Cees en ik moesten delen. Ik wil nie
opscheppen... maar als de appel groot ge
noeg is heeft ieder nog een flink part. We
hadden een gemengd bedrijf, landbouw en
veeteelt dus. We teelden rogge, tarwe, er
wten, gerst, bieten en aardappelen, hiel
den naast de koeien nog wat vaarzen en
pinken, bijvoorbeeld een 20-tal varkens,
wat kippen en dan natuurlijk ’t paard,
waarbij later nog een Shetlander kwam.
De tijd was beter dan nu, ofschoon er
geen geld te verdienen was!’ We besluiten
maar niet om een verduidelijking te vra
gen!
’Daags na ons trouwen beurden we ons
eerste melkgeld, dat hadden we zo beke
ken. Er zat 36,16 in 't builtje, daar
moesten we dan 14 dagen van leven. Dat
ging gemak hoor. We hadden een 20-tal
kippen, de vrouw verkocht de eieren
voor 2 cent ’t stuk en dat bracht genoeg
op voor het huishouden, want unne boer
heej nu eenmaal alles on zun eigen. Weet
je wel dat munnen auto nu veul meer
I stond waar nu ongeveer de hoek Hoofd-
straat/Pius X straat is gesitueerd. ’En toen
kreeg ik unne nieuwe kiel en unne riek,
een teken dat ik aan de slag kon. Ik leer
de overigens op m’n 7e al melken. Dat
kwam zo: ik ging met moeder mee als die
ging melken. Ze gaf me de kanscheel (dek
sel van de vroegere melkkan) en zei: melk
maar wat dan mag je dat opdrinken. Ken
nelijk dronk ik teveel, ik kreeg dus al erg
vlug een emmer tussen m’n benen!’ Deze
anekdote ging gepaard met een bulderende
lach, waarmee z’n urenlang vertellen zo
rijk was gelardeerd!
’Ik werkte altijd thuis op vaders boerde
rij, dat wil zeggen; we moesten wel eens
een dag ergens gaan helpen. Maar ze
hadden me alleen nodig voor het uitzaai
en van de kunstmest of het leegrijden van
de gierput. In ieder geval bracht 't unne
gulden per dag op.’ Een gulden bracht
ook de kar wit zand op die men naar het
dorp reed. We merken op dat die dan wel
érg snel en gemakkelijk was verdiend,
onze zoveelste denkfout! ’Om bij dat wit
je zand te komen moesten we eerst een
laag van 39 cm. of meer zwarte aarde
verwijderen, dan nog een flinke laag geel
zand en later moest dat weer terug na
tuurlijk. En allemaal mee de schop
hoor!’
Mina’s wieg stond op 29 april 1911 gereed
in wat de volksmond noemde het
strontströtje (thans Venneweg). Ze was het
9e kind van de 12 die er zouden komen.
Ook haar ouders boerden, op haar 9e ver
huisde ze mee naar de boerderij van Cees
Verheijen aan de Hoeksestraat, door haar
ouders gekocht. ’Toen ik op m’n 1 le van
school ging vroeg iemand me; ben je niet
blij dat je eraf mag? Ik zee... ikke nie...
weet dat ik nu moet werken.’ Op haar 13e
diende ze bij buurman Jan Haagh een
maand of 8, op haar 20e werd ze ver
huurd bij Coentje Jansen, tussendoor was
ze regelmatig thuis om in te springen. ’We
hadden al vanaf ons 16e verkering,’ zo
neemt Jan weer over. ’Maar ’t was even
veel aan als uit. Hoe we elkaar leerden
kennen? Via ut centjetikken. Haar moeder
zei dat we ook maar eens naar hen
moesten komen. Dat deden we... onze
Cees trouwde met haar zus To en ik dus
met Mina!’
DE PAARDEN
Op 12 mei 1938 werd men door pastoor
Van Eekelen in de Rijense parochiekerk
getrouwd. ’Hij zei me: gij bent de baas,
mar je vrouw heeft alles te zeggen. Ik
zee... dé vergeef ik oe nóóit meer!’ Men
ging op de boerderij wonen van zijn ou
ders, die de dag ervoor hun intrek hadden
genomen in één van de huisjes die destijds
zowat achter de kerk waren gelegen. ’Wé
dachtte... unne riksdaolder huur per week
en vlakbij de kerk, dé wilde wel!’ Heeft ie
dereen zo z’n eigen herinneringen aan de
eerste huwelijksnacht, voor Jan en Mina
geldt dat in het biezonder. ’We kwamen i
terug van de bruiloft, ik doe de deur open i
en krijg een ragebol op m’n hersens. Waar i
we ons bed wisten stond nu een bloemstuk
in een pispot met unne riek erbij alsmede
een briefke; wel te rusten! Later vonden
we ’t bed terug in de nok van ’t huis,
i-WEEKBLAD-
GILZE EN RIJEN
halve eeuw geleden...
in vrouw niet meer gromt en geen groot geld meer wil, dan moet je naar de
s omdat een dokter er dan niet meer aan helpt!’ Op ’t scheiden van de markt
tn we dit op uit de mond van Johannes Cornelis (Jan) Marcelissen, die, samen
n vrouw Wilhelmina (Mina) Verhees, aanstaande vrijdag (13 mei) het gouden
ijksfeest gaat vieren. Een voor de persoon van de gouden bruidegom tekenen-
spraak, die ons aan de Bredestraat 15 in Rijen nog eens met de neus op het
dat er nog mensen zijn die we kunnen kwalificeren met: ruwe bolster, blanke
gina
/o
V
st wind
:n,
ssenra
igen
ipla
12.1
lar.
oostf
1 ;Ul!
»o69?5
Foto Joost van Hoek
vervolg op pagina 9
Gilze en Rijen
uur in ons bezit' Voor Gilzé: Drogisterij v7n Alph^Bissc^op vó°r ™aanda9 830 uur en advertenties vóór 12.00
Pleister", Raadhuisplein 31, Telefoon 01612 4136 D?óaisteri?Aa^ Stat nn^t^a^?",0?15 Voor Rijen: Drogisterij "De Trek-
ties (buiten kantoortijd): Telefoon 013-343277 - Telefonisch dooroeven van ad t45'Telefoon 01612-2398. - Inlichtingen over adverten
