i9
r
instinct van’n dier is vaak beter ontwikkeld
F
MIRABELLE
Aflossing van de wacht
bij de Rijense A.B.N. vestiging
^eze week
ens’
in ’t verstand van ’n
F#
95
95
>5
5
j
GRATIS huis*aan*huis in Gilze, Rijen, Hulten en Molenschot
19!
'.ant voor Jos Klijs-Marie van Poppet
et
Straks afscheid nemen van al uw
collega’s op uw laatste werkdag moet
u echt zelf doen.
De zekerheid dat u daarna een
financieel onbezorgde tijd tegemoet
gaat; daarover adviseren wij u graag.
|99
EMANUELLE
DAMESMODE
o.a. pantalons, rokken, blouses,
sweaters, jacks.
SPIJKER-
TUINBROEKEN
(Cracker, Trader, Clever)
STRAKKE
EN WIJDE
SPIJKERROKKEN
50
1 1
AGII
er-
'1
NVE
9
II
13
15
21
23
25, 29, 31, 33, 34
iidi
r ze
ien]
>-
Di
it
ksl
verzekeringsadviesbureau
roelands b.v.
BETER BH-DE-HAND DAN ONHANDIG VER WEG.
bnsdag 8 oktober 1986
he jaargang - No. 41
SK
...de heer G. Burger ...de heer Ing. H. van Es
Tot direkteur van de A.B.N. te Rijen is benoemd de heer Ing. H.C.J. van Es. Hij
volgt als zodanig de heer G. Burger op die gedurende elf jaren aan de Rijense vesti
ging leiding gaf. De heer Burger is benoemd tot procuratiehouder van het districts
kantoor van de A.B.N. in onze provincie, gevestigd te Breda. Hij vond 't in bepaal
de opzichten best jammer onze gemeente te verlaten. ’Ik had er goede kontakten, kon
er leuk werken en beschikte over een prettige woning. Te zijner tijd zal ik in Breda
gaan wonen, maar ik zal Rijen niet licht vergeten’.
De heer Van Es was voor zijn benoeming te Rijen direkteur van de A.B.N.-vestiging
te Son en Breugel, een forensengemeenschap ten noorden van Eindhoven. In diefunktie
studeerde hij in de avonduren Bedrijfskunde aan de Technische Universiteit in de
Lichtstad. ’Toen de vakature in Rijen ontstond heeft men mij gevraagd. Het trekt me
wel, heb er zin in. Ik kan mijn bankervaring nog verruimen, bovendien is een groter
kantoor voor iedereen een uitdaging, zo meen ik’.
De heer Van Es (44) is gehuwd en heeft een dochter van 12 die de middelbare school
bezoekt. Hij woont nog in Son, maar hoopt zo spoedig mogelijk de boven het kan
toor gesitueerde woonruimte aan de Stationsstraat in gebruik te gaan nemen. Het
verenigings- en organisatieleven kan best baat hebben bij deze sportieve toekomsti
ge Rijenaar. Als hobby’s geeft hij op muziek (klarinet), maar ook meezeilen, hoc
keyen en schaken. ’Met mijn 8 medewerk(st)ers ga ik er met frisse moed tegenaan
om er 't beste van te maken wat mogelijk is’!
■gut..
kt' e/rf )WI open /,ujs
Tuin Tips
ifr"
Twintoon
lm G/fee
I»
forandum
h
fc.
is daarin belangrijk. En wat dat laatste be
treft moest je er heel wat voor doen, als
je tenminste iets wilde bereiken. Als ik je
nu vertel dat ik op m’n 17e met een koe
aan een lang touw van Oosteind naar een
pelstraat. Maar naast burgemeester was
vader ook landbouwer, de boerderij
stond ongeveer op dezelfde plaats als
waar Jos en Marie nu nog wonen, samen
met zoon Ad en diens vrouw Annie.
Vanwege ’t werk en ’t feit dat ze alleen
een zusje had zal Marie nu ook nog zeg
gen: ’Ik heb erg vaak gehoopt een broer
te hebben.’
BEMMA
’En zo groeiden we eigenlijk als vanzelf in
een verkering, op 12 oktober 1926 beze
geld door pastoor G. Driessen, een neef
van mij,’ aldus Jos. ’Wij gingen wonen in
de Hoeve Wijkevoort, pa trok naar een
huis in het dorp.’ Als we vragen met hoe
veel kinderen men werd gezegend zegt de
aanstaande diamanten bruidegom: ’We
hebben er 16 besteld. Twee gingen er erg
jong dood, een derde moesten we afgeven
wegens een ongeluk in het 25e levensjaar.
Uiteindelijk brachten we er 7 groot, waar
van 4 jongens.’
Het diamanten feest gaat men vieren met
30 klein- en 15 achterkleinkinderen. Men
heeft altijd een gemengd bedrijf gehad, in
1965 gaf men dit over aan 3 zonen. Jos
was zeer aktief in het verenigingsleven,
uiteraard vooral op ’t gebied van de vee
teelt. Zo was hij 40 jaren bestuurslid en/of
voorzitter van de Fok- en Kontrolevereni-
ging ’De Eendracht’, idem van de Var-
kensfokvereniging en was hij bijvoorbeeld
mede-oprichter van de beide bestuurders
met gezag en kennis, ook op provinciaal
nivo kwam hij tot grote verdiensten. Zijn
inzet voor de organisaties betekende ech
ter wel dat Marie, evenals vroeger bij haar
vader, opnieuw veel alleen was. ’Ze heeft
erg veel geregeld op de boerderij, direkt
boerenwerk doen eigenlijk nauwelijks. Ik
herinner me bijvoorbeeld dat ze maar éèn
keer heeft gemolken en dat kwam nog om
dat ze erover had opgeschept dat ze dat
kon. Ze moest ’t bewijzen zogezegd.’ In
zijn verhalen neemt Jos ons mee naar ’t
kopen van stieren, vooral in het noorden
van ’t land. Van schrijven in vroeger ja
ren weten we dat zijn veestapel het hoog
Ze ging in Gilze naar school, vervolgens
op haar negende voor een jaar of 4-5 naar
’t pensionaat St. Anna in Zundert. Op
haar 14e wachtte thuis ’t werk op de boer
derij, waarvoor overigens ook een paar
knechten en een dienstmeid bij de hand
waren. ’Toen ik thuis was heb ik De Han-
ze nog gehaald’, zo zegt ze een AOW-
leeftijd terug. Als we informeren wat ’De
Hanze’ dan wel was, bleek dat te staan
voor het latere middenstandsdiploma.
Toen ze 17 was trouwde haar zuster. ’Ge
kunt wel zeggen dat ik toen voornamelijk
de leiding had op de boerderij. Vader was
als burgemeester vaak weg, niet zelden ’s
morgens al om half vijf op weg naar Den
Haag. De knechts vonden ’t niet altijd
even leuk om zoals zij het noemden door
’ii 17-jarige snotneus te worden gekom-
mandeerd, maar er zat voor hen weinig
anders op dan zich te schikken. M’n va
der liet in ’22 een nieuwe boerderij zetten,
maar niet nadat hij me had gevraagd wat
ik wilde; met een burger of een boer trou
wen. Mijn voorliefde ging duidelijk uit
naar een boer, vandaar!’ De vader van
Jos en die van Marie waren aktief in het
organiatieleven in de agrarische sektor.
Samen zat men vaak in dezelfde kommis
sies, zoals die voor de Veeverbetering,
stalverbetering, stierenkeuringen etc. Had
den de ouders dus kontakt, het ging als
vanzelf over op de kinderen. ’Toen er
voor de eerste keer een kermis op Gilze
was, er zou een draaimolen en een schom
mel zijn, nodigde men de kinderen Klijs
uit naar Gilze te komen. Het mocht van
m’n vader. Op Oosteind was nooit iets te
doen, we gingen dus maar wat graag.’
genoteerde bloed Bemma in de aderen
heeft, we zijn verbaasd te horen hoe men
aan dit geslacht gekomen is.
’In 1912, ik was toen dus 10, haalden we
met 5 kinderen thuis elk een gulden uit
onze spaarpot en kochten daarmee van
een rondtrekkende koopman een kalfje.
Het was te vroeg geboren, m’n vader zei
dan ook meteen toen hij ’t zag: wat ben
je begonnen, die redt ’t niet. Maar dat
zelfde kalfje werd de stammoeder waar
van nu de 1200e nakomeling op het be
drijf aanwezig is, bij de derde generatie
Klijs.’ We maken hem een kompliment
als zó jong oog te hebben gehad voor iets
wat erg goed is, maar dat wimpelt hij af,
is ook niet waar zegt hij.
’Maar een geslacht, een bloedlijn, krijg je
niet alleen door de moeder, ook de vader
tijd eerbiedigen we dat. Adrianus Henri-
cus Cornelis Klijs, op 30 december 1902
in Oosteind geboren, voelde aanvankelijk
helemaal niets voor ook maar enige publi
citeit rond zijn diamanten huwelijksfeest.
’Het is tóch wel goed, nergens goed voor,
ik hoef niet zo nodig in ’t zonnetje te wor
den gezet.’ Zijn ouders runde ’op’
Oosteind een boerderij, Jos was de vier
de van de vijf kinderen die in het gezin
werden geboren. Hij ging in Dongen naar
de kleuterschool, wat 2 jaren lang ander
half uur lopen betekende. Wat lopen be
treft was men overigens in het begin van
deze eeuw niet zuinig, we hoorden er
voorbeelden van die we ons anno 1986
nog maar nauwelijks kunnen voorstellen.
Voor de lagere school kon hij terecht op
de school in Oosteind, op z’n 12e levens
jaar zou hij twee jaar naar een kostschool
gaan in Huijbergen. Daarna doorliep hij
de middelbare landbouwschool in Boxtel.
Als we vragen of hij ervoor slaagde horen
we: ’Ik weet ’t niet. Twee dagen voor ’t
uitreiken van de diploma’s verongelukte
m’n broer. Ik ging dus spoorslags naar
huis om er tot m’n trouwen te werken op
de ouderlijke boerderij.’
Marie werd op 16 juni in Gilze geboren.
Zestien dagen eerder was haar vader be
noemd tot burgemeester van onze ge
meente, hij zou dat tot 1932 blijven. Zijn
nagedachtenis wordt nog altijd in ere ge
houden doordat men een straat naar hem
noemde: de Burgemeester Van Pop-
trouwfoto van 60 jaren geleden
•en 't vooraf; als je bij Jos Klijs (84) op de Nerhoven in Gilze op bezoek gaat,
tnkele uren onder de pannen met luisteren. En nu dan helemaal, zo dachten
r a»I met zijn vrouw Gerdina Maria Johanna van Poppel (85) viert hij aanstaande
K zij diamanten huwelijksfeest. We troffen Jos en Marie op de boerderij van
'»ert en schoondochter Rina, op een steenworp afstand van de boerenhofstee
w jaren geleden betrok. Rina zette een goed bakske koffie, vertellen deed
ïeei? Z° UreD ver*la^€n’ veel anekdotes en ook visies. Erg onderhoudend
'5 Bemeestersdochter
■maakte de heer Klijs erg vaak ge-
5C Ki” z’jn vetorecl1ri veel interessants
r J noorden werd besloten met 'nee-
f ^nooft niet in de krant!’ Zoals al-
k 1
Oi
-Steenakkerplein 12, 5126 AW Giize tel: 01615-1720.
Haansbergseweg - Rijen
(industrieterrein)
k
vervolg op pagina 9
■«■.«Gilze en Rijen
Uitgeverij Em.de Jong BV, Postbus 8, Baarle-Nassau, Telefoon 04257-8922*. - Kopij vóór maandag 8.30 uur en advertenties vóór 12 00
SRbXdh •VTr Q1ZT??9IStn',IJCmTAJfh^n' Bisschop de VetPlein 15, Telefoon 01615-1279. - Voor Rijen: Drogisterij "De
pleister Raadhuisplein 31 Telefoon 01612-4136. Drogisterij Aarts, Stationsstraat 45, Telefoon 01612-2398. - Inlichtingen over auverten -
ties (buiten kantoortijd): Telefoon 013-343277. - Telefonisch doorgeven van advertenties is mogelijk tot maandag 17 30 uur (Alléén via
telef.nummer 04257-8922 Uitgezonderd familie-advertenties en zoekertjes. Deze uitsluitend opgeven bij de kontaktadressen kontant
- 1
