3
MIRABELLE
at een V.V.V. is voor ’n stad is
it informatiecentrum voor onze gemeente!
zMTÉBAr
Basisschool De Kring in Rijen mag terugzien
op 10 baanbrekende onderwijsjaren
GRATIS huis»aan«huis in Gilze, Rijen, Hullen en Molenschot
spijker- en
katoenen blouses
Wijde rokken
Kinderen feesten op tweede lustrum
h maand al goede respons
PAG
9
15
17
21
25
33, 35 en 37
isdag 17 september 1986
Ie Jaargang - No. 38
ALGEMENE GRONDSLAG
We luisterden in de fraaie personeelska-
mer naar direkteur A. Lips, de voorzitter
Met
bijpassende
in spijkerstof
en uni-katoen
(zwart-khaki-taupe)
lessen betreft wordt naast taal, rekenen en
wereldoriëntatie veel aandacht besteed aan
sociale en muzische vaardigheden.’
Uit de voorbereidende fase horen we nog
dat de heer Miiani konstruktiebankwer-
ker van zijn beroep was, terwijl de heer
Slaager in ’t militaire uniform stak. Vol
gens buitenstaanders was het beroep van
beiden destijds absoluut ongeschikt om
met kans van slagen te streven naar de
oprichting van een school, die ten over
vloede nog een aantal nieuwigheden her
bergde 'Maar ik ben nadien al erg dik
wijls en nog steeds trots als ik zie wat er
uit geworden is.’
Daar kwam dan nog bij dat men in onder
wijskringen nogal sceptisch stond tegen
over het Jenaplan konsept. Zou ’t systeem
wel kunnen slagen? Aan de hand van de
vragen die mochten worden gesteld op een
bijeenkomst van leerkrachten bleek duide
lijk dat men er nauwelijks vertrouwen in
had. Nochtans bleken 60 ouders bereid
hun handtekening onder een aanvraag te
initiatief tot oprichting van deze school op
algemene grondslag, waarop ’t onderwijs
uitgaat van het Jenaplankonsept. Hij
maakte de eerste 7 jaren deel uit van ’t
bestuur. Als hij iets vertelt van het begin,
spreekt hij van 2 jaren eerder dan de
school daadwerkelijk van start ging. ’Er
was geen schoolkeuze in het zich nog al
tijd uitbreidende dorp behoudens het ka
tholiek en het protestants christelijk on
derwijs. Wij hadden een praatgroep, hier
in kwam ook de maatschappijvisie ter
sprake. Om een lang verhaal kort te ma
ken; we kozen voor een school op algeme
ne grondslag, die dus toegankelijk is voor
iedereen van elke levensbeschouwing. We
besloten tevens een school op te zetten die
uitging van het Jenaplankonsept. Wat dat
behelst? Dat de leerlingen niet in jaarklas-
sen zijn ingedeeld maar in stamgroepen,
samengesteld uit kinderen van verschillen
de leeftijden, bijvoorbeeld 4-6, 6-9 en 9-12
jaar. Hierdoor komen kinderen als ’t ware
in een gezinssituatie terecht, waarvan een
belangrijk aspekt is dat men elkaar op
voedt. De mogelijkheden van de leerlingen
staan centraal. De leerkracht probeert aan
te sluiten bij het ontwikkelingsnivo van
ieder kind, getracht wordt zoveel mogelijk
met nivogroepen te werken: Van groot be
lang in het Jenaplankonsept is ook de be
trokkenheid en samenwerking tussen leer
lingen, ouders en leerkrachten en wat de
Iwe al vele jaren vaak en graag gebruik van onze gemeentelijke afdeling Ka-
i Voorlichting, het kontakt beperkte zich veelal tot het snel inwinnen van een
Mie. Nu de afdeling de beschikking heeft over een heus informatiecentrum en
ijk eindelijk is gesitueerd waar men tehuishoort, direkt na binnenkomst in het
(tehuis rechts, vonden we dat een goede geledenheid ons licht eens op te ste-
L ’t reilen en zeilen van het uit de aard van de funktie ’t meest aan de weg
pïe beleidsonderdeel van onze gemeente. De heer H. Prinssen schoolde ons
n uitvoerig bij.
Lichting
as in 1970 dat de kommissie Bies-
stelde dat er bij de gemeenten ie-
lou moeten worden belast met het
lizen en vertalen van berichten, zo-
Ir de pers als naar de bevolking. De
pteraad hier koos voor een gekom-
|e funktie Kabinet en Voorlichting,
Kien die zich overigens uitstekend
laar verdragen. Ik ging op 1 okto-
[0 aan de slag. Ik trof het dat een
eerder een nieuw kollege was be-
I, je zou dus kunnen zeggen dat ik
In schone lei begon. Er was geen
Itschrijving voor mijn funktie, ster-
K; er was helemaal niets geregeld.
|n de opdrachten die ik mee kreeg
km deze gemeente, die tot dan niet
ken positief in de pers voor de dag
I in een ander daglicht te stellen. Ik
pij met de pers te gaan verstaan,
fcirekt met een kursus journalistiek
I betere kijk te hebben op bijvoor-
|e vraagstelling. Ik moet hier me-
bnerken dat er in een ontzettend
Rate openheid en bereidheid aanwe-
F Het werk begon met een interne
tenaren openstaan voor alle mogelijke
overleg, ook met wat dan gemakshalve
wordt genoemd de man op de straat’!
KOMMUNIKATIE
’Er wordt mij nogal eens gevraagd wat ik
nu eigenlijk zoal doe? Er is nog altijd een
dosis onbegrip rond de afdeling, wat in de
hand wordt gewerkt door ’t feit dat we
geen produktie maken. Erg veel tijd kruipt
in het kommuniceren, dus een ontastbaar
iets-Maar wei erg belangrijk’! We vroe
gen de heer Prinssen waar zijn afdeling in
de voorbije 16 jaren zoal was gesitueerd in
het gemeentehuis, maar ’t antwoord had
’t karakter van een zwerftocht. Tot vier
keer toe verhuisde men op de eerste ver
dieping, al eenmaal eerder ’zat’ men op de
begane grond. Begonnen werd op de af
deling Algemene Zaken, later trok men in
een kamer tussen de kamers van burge
meester en sekretaris gelegen. Uit die tijd
zal hij ons zeggen: ’Als ik nu vertel dat de
begintijd erg moeilijk was, dat je je plaats
helemaal moest zoeken als vreemde eend
in de bijt, moet ik daar meteen aan toe
voegen dat de toenmalige sekretaris de
heer Hoevenaars voor mij een geweldige
toeverlaat was. Enerzijds stond hij achter
de taak die onze afdeling had, anderzijds
stak hij voor mij meer dan eens zijn nek
uit om bijvoorbeeld bij het kollege iets ge
daan te krijgen.
Mede dankzij hem heeft de afdeling Kabi
net en Voorlichting duidelijk gestalte ge
kregen’. De voorlaatste huisvesting keek
uit op de achterkant van het Raad
huisplein, de kamer was slechts bereikbaar
via een zeer smalle trap. Voor iedereen
moeilijk, terwijl men toch duidelijk pu
blieksgericht aan ’t werken was. Een in-
gstelde kommissie openheid ondersteunde
dat men lokatie-technieken helemaal ver
keerd zat.
’De stellingname was dat, ais men een af
deling Kabinet en Voorlichting heeft die
men toegankelijk wil doen zijn voor de
burger, dan moet je er ook daadwerke-
lijk gestalte aan geven en neerzetten waar
hij thuishoort. En zo zitten we nu dus
hier, op de begane grond, meteen rechts
bij binnenkomst van het gemeentehuis.
We hebben nu een behoorlijke ruimte,
na bijna 16 jaren koesteren van een wens
hebben we nu een informatiecentrum.
Geen centrum wat dient om glamour aan
de afdeling te geven, maar de gelegenheid
gevend het publiek iets te bieden’!
’Waarom een informatiecentrum? Omdat
je hier alles kunt vinden wat van over
heidswege en/of van Postbus 51 uitgaat.
Alles omtrent huursubsidie en isolatie, ik
noem zo maar wat zijstraten, is er ook in
het Turks, het Arabies etc. Daarnaast is
er alles op ’t gebied van streek-, kultuur-
en bestemmingsplannen, planologische
kernbeslissingen, huuraanpassingen, alles
op ’t gebied van ruimtelijke ordening een
maal leven en waarvoor de mensen heel
gewoon moeten kunnen binnen komen om
zich van informatie te voorzien, zonder
vragen! De folders staan er voor 't mee
nemen, in tegenstelling tot op heden toen
men naar een bepaalde afdeling moest. En
dat roept nu eenmaal drempels op. Ik blijf
erbij dat dit voorlichtingscentrum onmis
baar is, het hoort er bij. Gelukkig was de
chef financi’en heel welwillend om de units
zoals je ze hier ziet staan te kunnen aan
schaffen. Konkluderend mag je dus stel
len dat we best tevreden zijn omdat het er
...een groep in een kring spelende kinderen op de speelplaats...
Volgende week, van maandag 22 september tot en met vrijdag 27 september viert de
Basisschool ’De Kring’, Heemskerkstraal 2 in Rijen, haar tienjarig bestaan. De festi
viteiten richten zich vooral op de kinderen. Een bescheiden officieel gedeelte is ge
reserveerd voor de woensdagavond, als 's avonds tussen 19.00 en 21.00 uur geno
digden naar de school komen. Is een lustrumfeest, zeker als het pas het tweede is,
niet iets wat er vandaag de dag zo uitspringt, voor De Kring ligt t duidelijk anders.
van het schoolbestuur W. Vonk en naar
Ton Miiani. Deze laatste nam ruim 10 ja
ren geleden samen met Rinus Slaager het
oriëntatie, het schrijven van een aantal no
ta’s naar het kollege met de vraag; hoe
ziet u dat?
Dat was wel nodig, want de problematiek
voorlichting en openheid was toen nog he
lemaal niet zo eigen bij de mensen’.
’Naast de taken rond kabinet en voor-
Üchting lei men ook representatie op mijn
tafel. Het werk daarrond was in die tijd
niet gering, in ieder geval veel meer dan
nu. Ik liep dus eigenlijk op drie poten.
Het gemeentebestuur van toen tilde nogal
aan openheid. Ik was gevraagd als voor
lichtingsambtenaar, ik vind 't korrekt dat
men onlangs ’t woord veranderde in
kommunikatieambtenaar. Waarom?
Omdat onder voorlichting haast niet an
ders kan worden verstaan dan het verta
len van 't gemeentewerk naar de burger,
terwijl het kommuniceren van beiden
uitgaat’.
’Het is mij meer dan eens verweten dat ik
de kant van de bevolking koos, dingen zei
die niet altijd even welkom waren bij een
bestuurder of een kollega-ambtenaar. Ik
kwam nogal eens voor wat dan heet ’de
onmondige burger’ in ’t geweer, stelde
hem in 't gelijk. En dat is intern nu een
maal niet voor iedereen even gemakkelijk
verteerbaar. De afdeling groeide al snel
naar 2 personen. En we zijn nu nóg wel
een kleine afdeling in bemanning, maar we
zijn een beslist niet geringe beleidsafdeling
binnen ’t totale gemeentelijke gebeuren. In
de ogen van nogal wat afdelingen waren
wij een stoorzender. Een dagbladjourna
list wilde bijvoorbeeld iets morgen in de
krant hebben en vroeg mij om informatie.
Als ik die op mijn beurt ging halen, je
kunt nu eenmaal niet alles weten, kreeg ik
aanvankelijk nogal eens te horen; dat zoe
ken we morgen uit! Maar dat kón niet, de
gegevens moesten in 10 minuten op tafel.
Helaas moet ik zeggen is ’t stoorzenderen
in diverse ogen tot op heden gebleven. Ik
vind dat een mentaliteitskwestie en hanteer
de regel dat in feite élke ambtenaar een
voorlichtingsambtenaar moet zijn. Maar
heb je niet de juiste mentaliteit, dan komt
er niets naar buiten. De bewoners zijn
meer en meer gaan meedenken, ik noem
maar voor de inrichting van hun straat. Ik
was hen daarin behulpzaam, verrichtte
een stuk inspraak naar m’n eigen kolle-
ga’s. Ben je daar mee bezig dan timmer je
automatisch aan de weg, krijg je een eti
ket opgeplakt in de sfeer van; als je pro
blemen hebt moet je naar hem gaan. En
dat leidt dan al gauw tot de funktie van
een soort ombudsman, die je overigens
thans in grotere steden meer en meer te
genkomt. Maar laat me duidelijk zijn; ik
meen een ombudsman voor onze gemeen
te niet op z’n plaats, temeer dar de amb-
KieGolf
fenden van Lourdes
Kina
pnorandum
kina
Konatie Rijen, Zuid
kina19
yenning Kees van Dongen
kina
rkey-cZuö Gilze-Rijen
kina
|orr
Kina
Foto Joost van Hoek
Jfc,
la.
Haansbergseweg - Rijen
(industrieterrein)
AUTOMATERIALEN - GEREEDSCHAPPEN
GARAGE EQUIPMENT
ZIE PAGINA2
vervolg op pagina 9
Foto Joost van Hoek
vervolg op pagina 9
Gilze en Rijen
Uitgeverij Em. de Jong B.V., Postbus 8, Baarle-Nassau, Telefoon 04257-8922*. - Kopij vóór maandag 8.30 uur en advertenties vóór 12.00
uur in ons bezit. - Voor Gilze: Drogisterij Van Alphen, Bisschop de Vetplein 15, Telefoon 01615-1279. - Voor Rijen: Drogisterij "De Trek
pleister", Raadhuisplein 31, Telefoon 01612-4136. Drogisterij Aarts, Stationsstraat 45, Telefoon 01612-2398. - Inlichtingen over adverten
ties (buiten kantoortijd): Telefoon 013-343277. - Telefonisch doorgeven van advertenties is mogelijk tot maandag 17.30 uur. (Alléén via
telef.nummer 04257-8922*). Uitgezonderd familie-advertenties en zoekertjes. Deze uitsluitend opgeven bij de kontaktadressen kontant.
n
S
Kina
