en”
k heb altijd op O.L. Vrouw vertrouwd
alles is steeds weer goed geko
HYPOTHEEK*
REHTE
v.a. 6,9%
OPTIEK CZYZEWSKIJ.WE
wit voor Piet Gerrits en Koosje Severijns
MIRABELLE
1^ DIEPEN
GRATIS huis-aan-huis in Gilze, Rijen, Hullen en Molenschot
Kom eens bij ons langs voor een
vrijblijvende proef passing.
J
ÓÓK OP DE CAMPING!
SPIJKERBROEKEN
Te-
UIT
9
15
'fietstocht
17
'“ten Kringsportdag
21
(ultureel Werker Gilze
I
25
'tem
29
27, 33, 35 en 37
-WEEKBLAD-
GILZE EN RIJEN
lar
Ms
■ert supermerk
Zijn vader kreeg van het schoolhoofd ge
daan dat Piet drie maanden eerder van
school mocht, zodat hij als seizoenwer
ker op de steenoven alvast geld kon ver
dienen voor het gezin. Toen in oktober
nagenoeg iedereen ontslag kreeg, wat elk
jaar opnieuw gebeurde, moest Piet de
drie verzuimde schoolmaanden nog gaan
’nadienen’. Het nieuwe seizoen meldde
hij zich weer op de Steenfabriek, die
toen onder leiding stond van Frans Bo-
termans. Hij was 13, verdiende 6 cent
per uur en werkte elf uren per dag. Toen
dreigde op d’n oven een wilde staking.
voorraad hebben en maar afwachten of
er ijs kwam. Maar als ik bijvoorbeeld
denk aan ’33, dat was een erg lange win
ter. Van de verdiensten toen kocht ik een
elektrische wasmachine met een elektri-
SPIJKER-
TUINBROEKEN
km
h-
:s
ASSURANTIËN
Van Houtenstraat 2,
Rijen, Tel. 01612-4082
het hele gezin tijdens het zilveren feest
sche wringer voor Koosje. Heel Gils was
jaloers en sprak er dan ook schande
van!” Piet en Koosje woonden van ’26
tot ’29 aan de Burg, van Poppelstraat,
van ’29 tot ’36 aan de Alphenseweg. In
alle jaren dreef men een winkeltje, toen
in ’36 werd verhuisd naar de Kerkstraat
was dat zelfs een komplete kruideniers
zaak. Ook toen was er al een soort Wet
op de tweeverdieners. ’’Koosje moest
vervolg op pagina 15
trouwd, daaruit kwamen 7 achterklein
kinderen en zijn er twee op komst.
’’Toen we trouwden hadden we een in
komen van 20 gulden per week. Dat was
dan 16 gulden op de fabriek met het nor
male werk, de 4 gulden werden erbij ge
scharreld. Dat kon met stenen binnen
doen, maar ook met bier verkopen op de
fabriek. Ik kocht zo’n grote beugelfles
voor een cent of 12, verkocht het voor
5 cent per glas. Er gingen 4 glazen uit
een fles, dus dat bracht lekker op.” Bij
’t Witte Huis hoorde nogal wat grond.
Men hield dan ook een varken, een geit,
een 15 kippen en men teelde haver voor
de verkoop. Lang hield men het noch
tans niet vol, men trok in een kamertje
bij moeder Severijns op ’t Weilenseind.
Piet bepaalde zijn bijverdiensten tot de
negotie, zoals sigaren, sigaretten en sui
kerwerk. Het suikerwerk maakte hij zelf,
op de platte buiskachel, in een grote
emaille pan. ”Dat was een ’gedab’ na
tuurlijk, Koosje heeft vaak gemopperd.”
Het suikerwerk was in trek met Sinter
klaas, terwijl met Pasen goed verdiend
kon worden aan suiker eieren. ”In de
oorlog was ik de enige die ze kon maken,
ik heb er via de ruilhandel flink van ge
profiteerd.” Tegen de tijd dat het weer
Sinterklaas werd ging Piet met twee kor
ven vol suikerwerk in Gilze huis aan
huis, een hulpje droeg nog eens 2 trom
mels met chocoladefiguren, speculaas en
dergelijke.
SUIKERWERK
Ook de kermissen in Rijen, Gilze en
Alphen zag Piet met zijn suikerwerk,
maar dan in een kraampje. Hiernaast in
eigen dorp op ’Sinte Petrus’ en in Mo-
nsdag 8 mei 1985
laargang - No. 19
Vader Manus zag de bui al aankomen en
besloot die voor te zijn. Piet werd ver
huurd aan boer Ciske de Bont aan de
Locht, zo had men tenminste één mond
minder open te houden. ”Ik heb bij Cis
ke erg hard gewerkt, achteraf zei hij dat
hij nooit zo’n goede knecht had gehad.
Raadhuisstraat, in een inmiddels ver
dwenen, huisje dat tegen café ’De Tip’
was aangebouwd. Hij was de eerste zoon
in het gezin van Manus Gerrits, waar
men later dagelijks met z’n tienen aan
tafel zat. Manus werkte 53 jaren op ’de
Steenoven’ (steenfabriek, red.), waarvan
35 jaren als meesterknecht. Piet ging op
z’n derde naar de bewaarschool, daarna
de leerschool, van welke tijd hij zich
meester Van Dorpel nog goed herinnerd.
lenschot op ’Sint Anneke’. ’’Vooral op
Sinte Petrus kon ik goede zaken doen.
De kinderen kregen ’s middags in de
kerk de zegen en mochten daarna suiker
werk kopen. Een erg goede bijverdienste
was ook de tent op de leemputten, in de
winter tijdens het schaatsen. Ik was er
vanaf ’29 elke winter als er betrouwbaar
ijs was, tot ’44-’45, toen die prachtige
leemputten helaas werden dichtgegooid.
Er zat een flink risico aan, want je moest
Hij hoefde mij dan ook weinig te zeggen,
ik zag waar het werk lag. En om op zon
dag de koeien op eigen houtje te melken
en weer terug in de wei te doen; daar
draaide ik m’n hand niet voor om.”
Na vier jaren boerenknecht ging hij op
27-5-1921 opnieuw naar de Steenfa
briek, hij zou er tot in 1980 blijven
werken. Inderdaad... dat zijn 59 jaren!
Door ziekte kon men pas in ’81 afsc
heid van hem nemen, maar dat deed
men toen ook groots. Toen hij 40 jaren
”op de fabriek was” kreeg hij de Ko
ninklijke onderscheiding in brons, tien
jaren later moest die worden geruild te
gen zilver.
”Nu werkte vader Severijns ook op d’n
oven, die deed niks liever dan kaartspe
len. Toen hij mij vroeg om regelmatig bij
hem thuis te komen kaarten, had ik daar
helemaal geen bezwaar tegen. Want ze
hadden een heel aardige dochter Koosje.
Je weet hoe dat gaat he. Ik was 15, zorg
de ervoor dat ik naast haar kwam te zit
ten. Van het ene woord kwam ’t andere,
we zullen maar zeggen dat we verkering
hadden. Dat stelde dan niks voor na
tuurlijk, want samen buiten komen durf
de je niet, we waren veel te jong. We
zouden trouwen als Koosje 18 was, in
1925 dus. We hadden een huisje gehuurd
op Altena, ’t Witte Huis noemen ze dat
nog. Er was toen net zo’n erge woning
nood als nu. We woonden er nog niet in,
maar moesten al wel de huur betalen.
Dan kun je ook net zo goed nu trouwen,
zo zei m’n schoonmoeder. Ze is nog wel
erg jong, maar een goede man is ook
heel wat waard”. Het huwelijk werd op
13 mei 1925 in de parochiekerk ingeze
gend door pastoor Van den Noort.
SCHARRELEN
Koosje kreeg als doopnamen Jacoba
Dimphena mee, zij zag het levenslicht op
22-7-1907 in de Gilse Biestraat, nu
Oranjestraat. Zij was de vierde van de 5
kinderen die er zouden komen en het
oudste meisje. Zoals geschreven werkte
ook haar vader op de steenfabriek, als
voerman. Hij was ook Molenaarsknecht
geweest. ”Hij ging het koren bij de boe
ren ophalen, maalde het en bracht het
terug. Alles bij elkaar kostte dat 2Y1
cent per zak”. Als we ons hardop verba
zen over zo’n schamele beloning zegt
Piet: ”zo was dat toen, je moest heel
veul voor een klein beetje doen!” Koosje
bezocht de bewaarschool en de leer
school. Uiteraard op de meisjesschool,
die geleid werd door zuster Stanislaus.
Vervolgens wachtte de naaischool waar
zuster Gerdina de scepter zwaaide. Maar
ook zij moest helpen geld binnen te
brengen, ze werkte nog 4 jaren op de
schoenfabriek van Tiest de Jong, als
stikster. ”Ik was aangenomen voor 3
gulden per week, op ’t laatst werkte ik
soms wel een tientje bij elkaar, maar dan
moest je een érg goede week hebben
hoor!” Wat dacht je van hem toen hij
met je vader kwam kaarten? ”Nou...
daar hoef ik geen doekjes om te draaien,
ik was staande voet onderste boven van
’m! Als je elkaar mag zag was ’t goed.
Meer kon niet en meer durfde je niet.
Ja... dat ligt 60 jaren later wel even an
ders!”
’’Maar ik moest bij d’n baas, Tiest de
Jong komen. Waarom ik ging trouwen
en nog wel zo jong? Móét je trouwen?
Ik kon hem met de hand op ’t hart ver
zekeren dat dat niet ’t geval was. Dat
zal hij later wel gemerkt hebben, het
eerste kindje kwam pas na een jaar.”
Het gezin kreeg 11 kinderen, 3 ervan
werden of dood geboren of leefden net
lang genoeg om door de dokter gedoopt
te worden. De 5 jongens en 3 meisjes
die nu nog leven zorgden voor 24 klein
kinderen. Hiervan zijn er alweer 13 ge-
Koosje in de verkeringstijd
i naar Piet Gerrits (81), in de gezellige huiskamer aan de Voortstraat 12
doet ons in toenemende mate verbazen. Op aanstaande maandag (13 mei)
tonen met zijn Koosje Severijns (78) het feit van het diamanten huwelijk.
,k met niks, maar de verbazing ligt toch meer in ’t gegeven dat hij eigenlijk
aanpakte om het schamel weekgeld zodanig aan te vullen dat ze er samen
kinderen van konden leven!
tN OP D’N OVEN
hannes Gerrits werd op 6-4-’O4
poren. Zijn wieg stond aan de
.32
DE
id
Kid
leu
I-
3e
ar
V.
7
als
OOGMERK
OPTICIEN
'EN
r
R
r
>f
p.
171
ii-
:le-
e-
in stone-washed en gebleekt
IBALL-LEVI'S-LEE-EDWIN-BOBOS ENZ.)
irs,
'.d.
iil-
k-
ik-
■et
■em
Haansbergseweg - Rijen
(Industrieterrein)
ote
in
oof|
De
>e-
W|
8S
eu-
5.
m.
U
1o-
Indien het om welke reden dan ook
voor u niet mogelijk is om lenzen te
gaan dragen dan wordt dit vanzelf
sprekend niet in rekening gebracht.
Ook alle soorten batterijen voor boorapparaten, calculators enz.
Ook de moeders worden bij ons niet vergeten.
WAAR ANDERS DAN BIJ
ig.
ijke
T-
m-
d-
Optometrist O V Contactlensspecialist A N V C
Chaamseweg 14 Baant Nassau Tel. 04257 8792
te^ Gilze en Rijen
Uitgeverij Em. de Jong B.V., Postbus 8, Baarle-Nassau, Telefoon 04257-8922*. - Kopij vóór maandag 8.30 uur en advertenties vóór 12.00
uur in ons bezit. - Voor Gilze: Drogisterij Van Alphen, Bisschop de Vetplein 15, Telefoon 01615-1279. - Voor Rijen: Drogisterij "De Trek
pleister", Raadhuisplein 31, Telefoon 01612-4136. Drogisterij Aarts, Stationsstraat 45, Telefoon 01612-2398. - Inlichtingen over adverten
ties (buiten kantoortijd): Telefoon 013-343277. - Telefonisch doorgeven van advertenties is mogelijk tot maandag 17.30 uur. (Alléén via
telef.nummer 04257-8922*). Uitgezonderd familie-advertenties en zoekertjes. Deze uitsluitend opgeven bij de kontaktadressen kontant.
