s
1
Rabobank O
Deze week
Gdd lenen,
een kwestie van
rekenen zegt u?
krist van Engelen (Gilze) voorbereid op een
ukte op zijn 100ste verjaardag
mirabelle
14
istaande zondag
GRATIS huis-aan-huis in Gilze, Rijen, Bulten en Molenschot
URf
Ook goed om geld te lenen.
ERENVESTEN
BLOUSES
PANTALONS
diverse kleuren en
modellen.
Zo is het, mevrouw. Op een duidelijk
advies kunt u rekenen.
Zodat u de juiste keuze kunt maken.
Neem nou het Doorlopend Krediet
1 waarmee u altijd wat geld achter de
O hand hebt.
i - o
ÓÓK OP DE CAMPING!
1100-jarige kan moeiteloos urenlang vertellen
Enkele voorbeelden:
7
17
21
f 5.000,—
f 10.000,-
f 15.000,—
f 125,—
f 250,—
f 375,—
toia.
krediet
maximum
minimale maand-
termijn
rente
per maand
fc-Ryen-
Wtein V.V.
toe
V^orandum
toe
-WEEKBLAD-
GILZE EN RIJEN
0,94%
0,94%
0,94%
250.I
Meer informatie? Bel: 01612-2855
01615-5351
Qnsdag 17 april 1985
|)e Jaargang - No. 16
lel kleinkinderen heeft u? Alsof hij op de vraag had gewacht gééft hij ’t ant-
31! Nee pa” zegt zoon Toon (59), ”het zijn er 49”! Om een wat langer
U kort te maken; vader en zoon stoeien nog wat met elkaar over het juiste
Toon noemt de namen van de kinderen die kinderen hebben, vader het aan
ton knikt instemmend en schrijft. Het optelsommetje komt eksakt op 31 uit.
pruiken dit voorvalletje om aan te geven dat Christiaan van Engelen (Christ)
ftijd van 1Ö0 jaar hoopt te bereiken. J 6H
zit Christ te eten. Het tweede sneetje
brood is naar binnen, het derde laat hij
onaangeroerd. We voelen ons een beetje
schuldig, dringen aan op gewoon doore
ten, maar horen slechts: ”ik heb van
middag nogal flink wat op”. Hij gaat in
z’n gemakkelijke stoel zitten en steekt
met een aansteker de brand in een flinke
peuk sigaar. Een gewoontegebaar, even
als de dikke rookpluim die zijn mond
verlaat. ”Ons moeder en ik zijn niet met
KxNNFKE
ren week woensdag waren we in de
■niddag in Huize St. Franciscus in
■Nog nooit zaten we tegenover een
■OO-jarige, vooraf hadden we ons
Kg van voorgesteld. En dat was
[de zoveelste misrekening. Christ
pe honderduit, ten overvloede puur
Kige en uitstekend verstaanbare
[Enige handikap in de konversatie is
pien dat hij wat minder goed hoort
iet. maar je kunt op die leeftijd na-
Üjk niet alles verwachten! Als we in
fenpersoonskamertje binnenkomen
kost was, dan hadden ze weer een mond
minder om open te houden. Toen werd
ik verhuurd bij Toon Beenackers op Ba-
vel, je weet welde ouders van Jan en
de grootouders van Cees die nu in de ge
meenteraad zit.
Daar bleef ik drie jaren. Het was er érg
goed, de laatste jaren verdiende ik er 100
gulden per jaar en dat was een flink loon
in die tijd”!
PRIESTERZOON
”Ik was een half jaar thuis en toen
moest ik bij de soldaten, bij het Zesde in
Breda, waar ik een jaar diende voor m’n
lot. Intussen had vader z’n boerderijtje
op ’de Leeuwerik’ verkocht en huurde
hij op het Raakeind onder Molenschot
waar nu Frans Huybregts woont. Omdat
hij intussen een grotere boer was gewor
den kon ik thuis blijven werken. Dat
thuis moet je nu weer niet zo precies ne
men. Mijn broer en ik werkten bijvoor
beeld mee aan de aanleg van de Bavelse-
weg, dat was vóór de mobilisatie van
’4-’18. Met paard en wagen reden we
stenen, we verdienden 18 centen per uur,
wat een berg geld was. Jammer dat va
der niet wilde luisteren, met alsmaar
sparen had hij een kapitaal bij mekaar
van acht duizend gulden. Maar dat
stond op de Hanzebank, terwijl ik steeds
adviseerde; zet ’t toch op de Boerenleen
bank. Maar nee daar kwam niks van
in. Hij was mooi alles kwijt toen, ik ge
loof in ’22, de Hanzebank sprong”.
Als we vragen wanneer hij trouwde en
met wie, dan lijkt het of hij over de
vraag en het antwoord al had nage
dacht. ”In ’16 met Adriana Reijntjes
(Naontje) van de Rielseweg. We gingen
op de boerderij wonen van de vrouw
haar ouders maar ’t haalde niks uit.
Schuld op schuld en toen tenslotte ook
het paard nog kapot ging, was ’t ge
daan. Ik kon er de kost niet verdienen.
Het boeltje werd verkocht, koper was
een zwager, Janus Timmermans uit de
Biestraat. Ik deed naar de boerderij die
hij verliet, die was 13 hectare groot.
Daar lukte het wel. Met hard werken
en veul tobben heb ik er de kost ver
diend. Eerst huren, in 1950 heb ik ge
kocht”.
Het echtpaar kreeg 7 kinderen, vier jon
gens en drie meisjes. Er werd nog een
achtste kind geboren, doch dat stierf na
een jaar. Christ vertelt het wel, maar
gaat uit van zeven. Naast de eigen kroost
bracht men nog een pleegkind groot, wat
op 5-jarige leeftijd via de Voogdijraad
Breda naar de Gilse Biestraat kwam.
”M’n vrouw was zelatrice van de Katho
lieke Aktie, zodoende kwam dat kind bij
ons. Ze heeft me 14 dagen geleden nog
opgezocht. Ze is zéker op het feest, het
is eigenlijk net een eigen kind van ons”.
Alle 7 kinderen blijken nog te leven, in
leeftijd variërend van de oudste (Kees)
67 tot de jongste (Nellie) 54. Zoon Har-
rie is missionaris op de Filippijnen. Jam
mer dat is wel een beetje té ver weg om
op het eeuwfeest te komen, zo zeggen we
eerlijk naar gevoelen. Christ is zelfs een
beetje fel in zijn antwoord; ’’niks ver
hij kómt hoor”! We vragen haastig of er
ook achterkleinkinderen zijn? ”Ja hoor
15. De oudste is 7 jaren, de rest jon
ger. Ik was bij alle huwelijken van de
peente Info
Ina
[te Golf
ina
tos Tuin-tips
too
geld in de broek gestoken”, zo opent hij
zijn levensverhaal in vogelvlucht. We
moeten het vertalen in; we zijn doodarm
begonnen!
”Ik ben op 21 april 1885 in Bavel in
’de Vloei’ geboren. M’n vader was een
doodarme boerenarbeider, die ’s zo
mers 60 cent en ’s winters 50 cent per
week verdiende. Daar moest hij dan
voor werken vanaf het licht worden tot
aan het donker. M’n vader tikte een
hoop woeste grond op de kop. Naast
het werken bij een boer werkte hij voor
z’n eigen. Hij begon met één kalfke, en
ander kalfke werd later koe. Hij ver
huisde naar ’de Leeuwerik’ in Bavel,
waar hij een boerderijtje had van een
hectare of 3. Hij heeft jarenlang met
een os het werk gedaan”.
”Ik ging in Bavel naar school. Het ging
best wel goed, maar toen ik in de derde
klas een aantal weken ziek was, kon ik
bij terugkomst niet meer bijkomen. Ik
moest terug naar de tweede. Op 10 da
gen na was ik twaalf, zat ik in de vijfde
klas en deed men H. Kommunie. En dan
ging je van school, dat was toen nu een
maal zo. M’n ouders stouwden me toen
naar d’n boer, ik werd koeischeper”.
Als we ’t goed begrepen hebben wat dat
zoiets als schaapsherder, maar dan met
koeien. ’’Mijn eerste baas was Van Gin-
neken op ’de Leeuwerik’ in Bavel. Je
werd toen per jaar verhuurd, langer
bleef ik er ook niet. Ik werd naar boer
Koos van Alphen op Boeimeer gestuurd,
na een jaar was ik wéér thuis”. Als we
vragen waarom hij ’t nooit langer dan
een jaar volhield, zegt hij: ”Ik was een
min manneke, ik dénk dat ik niet vol
deed. Maar ja de hoofdzaak was dat
ze me thuis kwijt waren, dat ik uit de
vilti.KMekend bij de tijd is, ondanks het feit dat hij aanstaande zondag (21 april)
■tijd van 100 jaar hoopt te bereiken.
23 27 29
’AGII
iTIES
N
11
19
Wijzigingen voorbehouden.
I in
t ge
ige
er
:hap
zeka
voo
we pril
950.-
950,
500,-
ooo.-
50.-
950,-
50.-
50.-
50.-
JOO.-I
WO.-
50.-
00.-
50,
iOO.-l
laansbergseweg - Rijen
(Industrieterrein)
Foto: Joost van Hoek
vervolg op pagina 13
B o e_
!6. I
Gilze en Rijen
Uitgeverij Em. de Jong B.V., Postbus 8, Baarle-Nassau, Telefoon 04257-8922*. - Kopij vóór maandag 8.30 uur en advertenties vóór 12.00
uur in ons bezit. - Voor Gilze: Drogisterij Van Alphen, Bisschop de Vetplein 15, Telefoon 01615-1279. - Voor Rijen: Drogisterij "De Trek
pleister", Raadhuisplein 31, Telefoon 01612-4136. Drogisterij Aarts, Stationsstraat 45, Telefoon 01612-2398. - Inlichtingen over adverten
ties (buiten kantoortijd): Telefoon 013-343277. - Telefonisch doorgeven van advertenties is mogelijk tot maandag 17.30 uur. (Alléén via
telef.nummer 04257-8922*). Uitgezonderd familie-advertenties en zoekertjes. Deze uitsluitend opgeven bij de kontaktadressen kontant.