!afé ’t Hoekske mag met recht aanspraak
laken op de benaming ’huiskamer’
II
K
II
II
Het Gils Boek of
Records
Ouderenbond
Gilze-Hulten
...Unie...
Bond van Ouderen
Gilze
>t drie biljarts
de mooie ruimte die als eet-, vergader-
wederom
Een waarlijk groots record dat allerwe
gen respect afdwong hebben Cees van
Gils en Cees Faes neergezet. Een record
waar een eventuele uitdager zich nog wel
even achter de oren zal krabben alvorens
dit inmense karwei aan te pakken. Al de
ze superlatieven mogen gerust gebruikt
worden als je op een dinsdagmorgen om
8 uur begint te biljarten, vol goede moed
en lekker fris, om dan 50 uur later, ja
U leest het goed, met nog wel moed
maar niet meer zo fris een nieuw Gils
Record weg te zetten.
Vele Gilzenaren zijn op dinsdag 27,
woensdag 28 eens gaan kijken naar die
twee biljarters daar in cafe ’t Centrum.
Op donderdag 29 december toen om tien
uur het verlossende sein kwam en men
de recordpoging stopte, was zelfs een
ware ovatie het deel van de nieuwe en
trotse recordhouders. Van velerlei wegen
Op donderdag 5 jan. a.s. wordt ons de
gelegenheid geboden de mooie biblio
theek van Gilze eens van binnen te bekij
ken. We worden om 10.15 uur verwacht
en krijgen dan ’n rondleiding. We kun
nen dan tevens ’n bezoek brengen aan de
ekspositie die daar gehouden wordt, er is -
van alles te zien van de verschillende
hobby’s die er onder de ouderen zoal
zijn op ’t gebied van tekenen - schilderen
- handwerk enz. Voor deze ekspositie
kan men terecht tot 27 januari.
De aktiviteitenkommissie.
Dat laat zich dan gemakkelijk verklaren,
zo dicht bij ’’huis”. Voor iedereen is ’t
Hoekske een gezellige huiskamer, Ria en
Sjef kunnen met een gerust hart aan
1984 beginnen. Nog deze maand wil men
een ’open dag’ of ’open avond’ houden,
op ’t moment dat we dit schrijven staat
de datum nog niet vast. Een goed idee
naar we menen, ’t Hoekske is het meer
dan waard eens door velen bekeken te
worden.
NVE
Als we horen wat er wordt ’afgebiljart’
in ’t Hoekske, gaan we de uitbreiding
met twee tafels inderdaad door gehele
andere ogen zien. De biljartvereniging ’t
Hoekske telt 20 leden, drie viertallen
spelen in de kompetitie van de Rijense
Biljart Federatie. Hiernaast heeft men
nog een zaterdagmiddag en een donder-
dagavondclub en om 't kompleet te ma
ken ook nog een driebandenklub. Heel
regelmatig krijgt men een telefoontje uit
bijvoorbeeld Breda ”of het biljart vrij
is”? Sjef hierover: ”Nou dat was ’t
natuurlijk bijna nooit, dus bleef men
weg. En dan BLIJF je maar kijken naar
”We zijn alle dagen open, van zeg
maar elf uur ’s morgens tot 1 uur ’s
nachts. Op vrijdag en zaterdag gaat de
deur pas om 2 uur op slot. Dat wil dus
zeggen dat onze huiskamer *t café is.
Dan richt je het als zodanig in, zodat je
tijdens en tussen ’t werk door zo dicht
mogelijk de sfeer benadert die een an
der in zijn huiskamer heeft. De klanten
komen óók voor gezelligheid, dus snijdt
’t mes van twee kanten! En als we dan
over gezelligheid praten, daarin is een
biljart onmisbaar. Vandaar dat we er
twee hebben bijgeplaatst. Nu hoeft men
niet op elkaar te wachten”.
hoord! We horen nog: ’’Iedereen is bij
ons welkom, naar rang of stand wordt
niet gekeken. Het is hier de gewoonste
zaai dat direktieleden van grote firma’s
aan de bar in een geanimeerd gesprek
zijn met een fabrieksarbeider of wat dan
ook. Kijk en daaraan beleef ik dan
mijn genoegen. Iedereen praat met ieder
een, dat doe je in je huiskamer toch
ook”?
OOK DE KASTELEIN STAPJE TE
RUG
Ook de verenigingen vinden meer en
meer hun home in 't Hoekske. Naast die
we al noemden is er bijvoorbeeld ook de
Z.V. ’De Wringers’ en F.C. ’Knudde’
thuis. In de afgelopen zomer ekspen-
menteerde Sjef en Ria met een grote
feesttent in de achtertuin. Er kwamen
een drie honderd personen naar de bier
en wijnfeesten, men mag aannemen dat
het een start was van een traditie. Ui
teraard komt ’t gesprek ook op de aan
staande accijnsverhoging, die het toch al
niet goedkope uitgaan nog duurder
maakt. Of Sjef hierin geen bezwaar ziet?
”Nee hoor. Alleen de mensen zullen nog
kritischer worden. Het geld daar beste
den waar ’t kwa sfeer en gezelligheid de
moeite is. Overigens ben ik niet voorne
mens om de verhogingen meteen door te
berekenen aan de klanten. Ik probeer de
oude prijzen zo lang mogelijk te handha
ven. Iedereen moet een stapje terug, de
kastelein dus ook. Nou dat doen we
dan toch door de prijzen te handhaven
Zoals in Medium is vermeld zal op don
derdag 12 januari 1984 een ledenverga
dering worden gehouden over het be
leidsprogramma.
Deze vergadering wordt geholpen in de
zaal van cafe restaurant Tivoli, Stati
onstraat te Rijen en begint om 20.00
uur. Wij hopen U te mogen begroeten.
Tevens willen wij van de gelegenheid ge
bruik maken om U een voorspoedig
1984 te wensen.
de grote bar als een centraal gelegen trefpunt
die komen hier niet, daar zijn andere za
ken voor. En die moeten ook eten, of
niet soms”?
werden bloemen aangeboden.
50 uur van afzien zijn dan voorbij, waar
bij men wel moet bedenken dat geen
rustpauzes genomen mochten worden
anders dan tijdens het spel van de tegen
stander. Dit gaf een apart cachet aan de
ze biljart-marathon.
Wij zijn blij op de valreep van 1983 nog
een dergelijk record in ons steeds voller
wordende Gils Boek of Records te mo
gen bijschrijven. Wederom zijn twee Gil-
zenaren de trotse houders van een oor
konde met bijbehorend insigne. In de
camavalskrant ’t Leuterèrke, dat gratis
door geheel het dorp wordt verspreid,
komen wij uitgebreid terug op al de be
haalde records met naam en toenaam.
Een terechte eer, vinden wij, voor de re-
cordhouders, want een Gils Record krijg
je niet voor niks!
Voor het komend jaar wensen wij de Gil-
zer bevolking wederom vele
kampioenen.
Bedenkt wat en
van een Gils Record.
BRUIN CAFé
De voormalige eetzaal kreeg eigenlijk al
leen maar een nieuw plafond, uiteraard
in stijl van het gehele interieur. Merkte
Sjef in het begin op dat ’t ook funktione-
ler geworden is, we kunnen 't met eigen
ogen inderdaad zien. Het zaaltje kreeg
een eigen in- en uitgang, men hoeft met
langer door ’t cafe. Dit geldt ook voor
’t geval men gebruik wil maken van de
toilettengroep. Mét een eigen bar is men
desgewenst tot zo’n 30 personen intiem
onder elkaar, want een moderne schuif
deur (vouwwand) sluit het zaaltje af van
de cafe-ruimte. Als we Sjef horen vertel
len dat het zaaltje als zodanig gehand
haafd moet blijven, ten dienste van bij
voorbeeld de Sjoelvereniging GOA, de
Wieler Toer Club Gilze-Rijen én ’’voor
naar ik hoop elke maand een feestje”,
snappen we ’t niet meer zo goed. Want
waar blijf je dan met twee biljarts, waar
van vooral de matchtafel een ruimtelijke
slokop is? We blijken ons vergist te heb
ben in de mogelijkheden. Sjef: ”Ik heb
materiaal om de biljarts te verrijden, die
of feestzaal bestemd is, doch die meestal
onbenut blijft. Van het een komt dan ’t
ander, je kunt zien wat 't geworden is”. I
In het kader van de Voorlichtingscyclus
voor de ouderen van Gilze en Hulten
staat op Donderdag 5 januari 1984 een
bezoek aan de bibliotheek in Gilze op
het programma. Vele ouderen zijn vast
nog niet in de gelegenheid geweest om de
nieuwe bibliotheek te bezoeken. Daarom
lijkt het ons een leuk idee om U eens een
rondleiding in groepsverband aan te bie
den, zodat U kunt kennismaken met de
mogelijkheden die de bibliotheek ook
voor de ouderen te bieden heeft.
Maar dat is niet ’t enige.
Gedurende de eerste drie weken van ja
nuari is er in de bibliotheek ook een ten
toonstelling te zien van werkstukken, ge
maakt door een aantal oudere mensen
van de hobbyclub. Verder op de ten
toonstelling tekeningen en schilderstuk
jes van cursisten uit de Schakel. Al met
doe wat wordt houder al de moeite waard om Donderdag 5 ja-
nuari a.s. om 10.00 uur present te zijn
bij de twee nieuwe biljarts is een leuk barretje geplaatst
Het was vooral tijdens de weekeinden een onrendabel zaaltje. En dat kun je je
ker vandaag de dag niet permitteren. Uit zakelijk oogpunt moet elke meter opti-
aal worden benut. Uit overwegingen die de gezelligheid dienen moet je van het
en je hebt iets aantrekkelijks maken. Nou, dat hebben we gedaan. Ik zag je nogal
rwonderd kijken toen je binnen kwam. Je kunt je troosten met de wetenschap
it je niet de enige bent. Maar als je nu eerst eens op je gemak de koffie uitdrinkt,
in zul je zien dat het ook funktioneel veel beter is dan eerst. En als je dat niet
ivalt, dan wil ik je best op wat dingen wijzen”!
wedstrijd betreft, maar met een genoeg
lijk praatje tussendoor, voor de pure
gezelligheidsspelers, die overigens met
volledige inzet élke mogelijkheid tot ca-
- ramboleren benutten”.
:uw lopen we bij tijd en wijle eens bij ’’Waar 't Hoekske vroeger voornamelijk
Hoekske binnen. We kennen er ’t inte- restaurant was, ligt het aksent nu meer
op ’t cafe-gebeuren. Natuurlijk wordt er
bij ons ook gegeten, we besteden daar
ook veel zorg aan. Maar de klant stelt
nauwelijks nog eisen waar ’t een mooi
gedekt tafeltje en een rustig hoekje be
treft. Men eet gewoon binnen de kring
van het gezelschap waarmee men een
aperatief dronk. Het gebeurt ook al eens
dat dit gewoon aan de bar is. Of aan één
der tafeltjes, maar dan zonder de heisa
van het mooi gedekte en het model ser
veren. Kijk mensen die willen dineren,
RUIMTE MOET RENDABEL ZIJN
”Die verandering heeft zich eigenlijk al
ingezet bij het in gebruik nemen van de
nieuwe rijksweg. Wat nu nog over déze
weg komt, is bestemmingsverkeer. Eer
der had 't Hoekske een goede naam als
pleisterplaats voor ’t doorgaande ver
keer. Toen Ria en ik deze zaak 3’/z jaar
geleden overnamen, hadden we die ver
andering ingeschat. Van meet af aan
hadden we dan ook de bedoeling er een
gezellig dorpscafé van te maken, waarin
zich overigens ook passanten heel goed
kunnen vinden. Zonder borstklopperij
meen ik te mogen zeggen dat 't gelukt is
wat we voor ogen hadden. Maar we zijn
dan ook eigenlijk al vanaf de eerste dag
aan het verbouwen, zowel buiten als bin
nen. Maar ik geloof dat we ’t nu hier be
neden wel voor elkaar hebben”.
Op weg naar de buitendeur kijken we
ter8ogende ruimte. Dat geeft Sjef de ge-
café^t' Hoekske8 heeft nog enorm I je niet met de tijd, of noem het de wen-
anu aantrekkelijkheid gewonnen. Als sen van de klanten meegaat, dan bloed
café, als feest- of vergaderzaaltje tot je dood. Je mag nooit tevreden zijn en
zo’n 30 personen, doch evenzeer voor dan maar stil blijven staan. Noo t den-
grotere evenementen tot ongeveer 60 ken: de klanten komt toch wel. Het
personen als men de gehele ruimte be- moet leven. Klanten raken uitgekeken
nut. De royale, nu echt centraal staan- als ze jaren achtereen hetzelfde inte-
de bar, is beter ontsloten door een rieur zien, aan hetzelfde tafeltje
tweede uitgang. Vanachter de kleiner ten”!
geworden stamtafel valt ons oog op een
Belgische plattebuiskachel. ”Dat is bij- buiten kijken we later nog een mo-
voorbeeld zo’n stukje huiselijke gezel- ment ron(j Café ’t Hoekske is een van
ligheid, waarover ik sprak”, zo wuift de weinige zaken die geen parkeerproble-
Sjef onze komplimenten weg. men kent. Men kan er als ’t zelfs ware
We buurten nog wat na, wat de onder- rondom parkeren, de auto tot aan de
werpen betreft van de hak op de tak deur rijden. Op zeer korte afstand be
springend. De aanpak door Sjef en zijn vindt zich de toegangspoort tot de vheg-
vrouw Ria laat niet na indruk te maken, basis. Sjef zei eerder: ”Ook van de vlieg
basis hebben we een leuke aanloop
EEN BILJARTCENTRUM
i Cafe ’t Hoekske aan de rijksweg
isteren we naar Sjef Mol. Eigenlijk is
isteren teveel gezegd, we zijn er nog
et geheel bij. Al meer dan een kwart
Hoekske binnen. We kennen er ’t inte-
eur. Een gezellige café-ruimte met een
iljart, de forse stamtafel én wat we
laar zullen noemen de eetzaal. De uit
e kluiten gewassen schuifdeuren met
ritjes, stonden nagenoeg altijd open,
anachter de stamtafel hadden we een
ante blik op de witte tafellakens, waar
oos of Jan Jansen de meest appetijtelij-
e maaltijden brachten. Nü rust ons oog
p het frisse groen van een heuse match-
iiljarttafel, vanwege het enorme formaat
neestal met ’’weiland” aangeduid door
’ordinaire cafe-biljarters”, waar we ons
elf onder rekenen. Oók nog in de voor-
nalige eetzaal een ”230-tiger”, het ge-
iruikelijke biljartformaat in café’s die
:ich in de gevel aanprijzen met ”cafe-
lillard”. De tafel in het café is blijven
taan waar hij stond. Nog altijd wat be-
iuusd tellen we een biljartakkommoda-
ie van 2 plus 1 is drie. En tóén gingen
ve in de fout! Konkluderen we in vra
gende vorm of 't Hoekske een ’’Biljart-
:entrum” is geworden? Sjef torpedeert
ons in een diepe oceaan, hij wil ’t wóórd
niet eens horen! Maar ’t gesprek kwam
er wel door op gang en per slot van reke
ning waren we daar voor gekomen!
Sjef: ”De tijden zijn veranderd. Nu
hoef je daar natuurlijk niet in mee te
gaan, maar elke dag dat je stilstaat is
ternguitgang. Dat is nu eenmaal zo in
onze bedrijfstak. De mensen komen
naar een café voor gezelligheid. Het ón
der en bij elkaar zijn, het drinken van
een glaasje en eten van een hapje. Een
popular muziekske op de achtergrond,
het spelen van een partijtje biljart. Dit
laatste in zeer serieuze vorm als ’t een
ook van buiten oogt ’t Hoekske aantrekkelijk
grote rijden we daar in”. De vinger wijst I zoals ze nu zijn
naar de lambrizering tegen de achter- Op weg naar de buitendeur kijken we
wand, we nemen aan dat daar achter een nog eens achterom naar de nu veel gro-
verborgen ruimte is. u. -o- -
We hebben 2_t wel gezien, zo denken legenheM
S mtett^Kdd’rwoniFen. Als
zo’n 30 personen, doch evenzeer
personen als men de gehele ruimte be
nut. De royale, nu echt centraal staan
de bar, is beter ontsloten door een
t
geworden stamtafel valt ons oog op een
a w n a_ - a 9 9 'W l.:.
voorbeeld zo’n stukje huiselijke gezel- I ment rónd. Café ’t Hoekske is een van
ligheid, waarover ik sprak”, zo wuift de weinige zaken die geen parkeerproble-
Sjef onze komplimenten weg. men kent. Men kan er als ’t zelfs ware
We buurten nog wat na, wat de onder
werpen betreft van de hak op de tak
korte afstand be-
Ria laat niet na indruk te maken.
Een zaak wijzigen van een restaurant
waarin rust de boventoon voert, tot een
bruisend dorpscafé. ”Een bruin café”,
noemt Sjef ’t. Hij komt er ook eerlijk
voor uit ’’beslist” tevreden te zijn met
hetgeen in 3’/i jaar werd bereikt”. En
dat is een geluid dat tegenwoordig in de
horecasector nauwelijks nog wordt ge
in de hal van de bibliotheek.
Voor na 5 januari ’84 nodigen wij iedere
bibliotheekbezoeker gr; g uit eens een
bezoekje te brengen aan deze expositie.
Verder maken wij graag van deze gele
genheid gebruik om al onze leden een
zalig en voorspoedig nieuwjaar toe te
wensen.
Bestuur Bond van Ouderen Gilze.
I I
•F
PAGINA 15
Foto: Joost van Hoek
KRI AD GILZE EN RIJEN - WOENSDAG 4 JANUARI 1984---
.1
KW*''"'
■CP
