eekblad
voor was, maar ze
probeerden een boer van
me te maken”!
Niet dat ik er bekwaam
KI
I
I
e Vliegbasis verliest een vriendelijke
rsoonlijkheid die veel goodwill kweekte
GRATIS huis-aan-huis in Gilze, Rijen, Hulten en Molenschot
1
Diamant voor Dirk Gillis en Wies Huijbrechts
Verenigingen attentie
a.u.b.!
Baak Leuris overleden
cheid Majoor Henk Hendrickx
Pi
De redaktie.
4
TOOG TE KORT
Met vaste hand rolde Cornells Henricus (Drik) Gil
lis zijn cigaretje. Nadat dochter Riet, die mét zoon
Jac was thuisgekomen om, zonodig, ’t vertellen wat
aan te zwengelen, een kopje koffie had ingeschon
ken, stak de bijna diamanten bruidegom van wal.
”Ik ben op 13-7-1896 in Hulten geboren. Mijn wieg
stond op de Hultense Haansberg, ik geloof dat dat
nu Achterstraat heet, mijn ouders hadden een ge
mengd boerenbedrijf. Ik schat dat ze zo’n 20 hecta
ren grond hadden. Ik was de jongste van de 6 kin
deren. Ik ging in Gilze naar de lagere school waar
meester Van den Wildenberg hoofd was.”
Na het onderwijs te Gilze te hebben gevolgd ging
ik nog twee jaren naar Huijbergen.” Als we vra
gen; ’’wilde je priester worden?”, krijgen we ten
antwoord; ”ze hebben de toog wél aangepast,
maar hij was te kort. Hoe dan ook; toen ik nog
jong was is mijn vader gestorven en toen dan nog
een zuster van me trouwde moest ik terugkomen
naar de boerderij. Niet dat ik er zo bekwaam voor
was hoor... maar ze probeerden me boer te ma
ken!”
Ik werkte op de boerderij tot dat ik voor mijn lot
moest opkomen in militaire dienst. Bij het Zesde, in
Breda. Ik was in Harderwijk, later in Ossendrecht
vervolg op pagina 13
De gemeente Gilze en Rijen is rijk aan vereni
gingen. Men mag daar trots op gaan en blij om
zijn! Dat al die verenigingen hun nieuws naar
ons Weekblad Gilze en Rijen ter plaatsing in
zenden vinden we fijn, we willen immers een
leesblad zijn voor allen van allen.
Maar... élke maandagavond als we het Week
blad ’’maken” moeten we de schaar hanteren
om de berichten in te korten. We doen dat
NIET graag, maar ruimtegebrek noodzaakt
ons! Soms proberen we de oplossing te vinden
in het ’’doorschuiven” naar de volgende week,
met het gevolg dat we dan vaak nog erger in de
problemen komen.
De ENIGE mogelijkheid om de lawine van be
richten toch geplaatst te krijgen is dat ze veel
korter worden. Nemen we de balsporten. De
doelpunten worden vaak via alle linies naar het
net geschreven. De biljartsport wordt nog teveel
als een sfeergebeuren beschreven, wat leuk zou
zijn als we geen andere sporten hadden!
Kortom heren verenigingsschrijvers; het MOET
korter, exacter, feitelijker! Het is ook in uw ei
gen voordeel, we gaan er dan namelijk niet in
knippen, uw bericht wordt geplaatst zoals U het
indient en dat is toch uw bedoeling? Helpt U
mee ruimte te besparen?
TH
We worden meegenomen naar een leuk zitkamertje.
Als we de lage stoeltjes zien spreken we onze voor
keur uit voor hoge stoelen en dito tafel, ook dat kan
geregeld worden! We laten zoveel mogelijk Majoor
Hendrikx aan ’t woord, die per 1 november aan
staande, 55 jaar jong zijnde, de militaire dienst met
pensioen verlaat.
”Ik ben op 11 september 1926 te Aalst bij Eindho
ven geboren. Ik was de oudste van de 9 kinderen
die er zouden komen. Vader was sigarenmaker van
zijn vak bij Willem II. Hij is ook nog eens
zelfstandig geweest, maar dat heeft hij in de cri
sistijd niet kunnen bolwerken. Ik werd later
priesterstudent van het H. Hart te Bergen op
Zoom. In de streng besloten gemeenschap ging dat
goed, doch toen we vanwege de oorlog moesten
verhuizen naar Son en daar onderdak kregen in
een parochiehuis, kwamen we met de wereld in
aanraking. Toen werd ’t al gauw duidelijk voor
mij dat priester worden toch niet mijn richting
was, dat ik duidelijk de roeping mistte”.
”In ’46 werd ik voor mijn lot in militaire dienst ge
roepen. Ik verzeilde in Maastricht, bij de Limburgse
Jagers en werd geselekteerd voor de officiersoplei
ding. Toen ik die 9 maanden op ’Het Kasteel’ te
Breda achter de rug had ging ik terug naar
Maastricht, maar... mijn bataljon was weg. Als
Vaandrig kwam ik op Schoonhoven terecht, ik
kreeg als taak 30 ’deserteurs’ te begeleiden op het
schip De Sloterdijk naar Indië.”
NAAR DE PTT
Toen ik in Batavia was aangekomen en mijn man
nen had afgeleverd stond ik daar als militair alleen.
Men vroeg mij wat ik wilde. Ik zeg bij de Comman
do’s! Ik werd bij het K.N.I.L. gedetacheerd, bij In
fanterie I, te Tjimai. Later werd ik belast met de
opleiding van federale troepen, iets wat achteraf be
keken zinloos was omdat het een republiek werd.”
”ln ’50 kwam ik in Nederland terug. Ik had van
knap nabij de geruchtmakende zaak rond Kapitein
Westerling meegemaakt, ik had zo’n idee dat het
leger wel niet zo op mij gesteld zou zijn. Vandaar
dat ik op 1 juli met groot verlof ging als reserve
Eerste Luitenant. Ik trad in dienst van de P.T.T.
te Den Bosch, ondanks dat ik intussen zo’n 25
jaar was moest ik onder aan de ladder beginnen.
Ik kwam bij de afdeling personeel. Maar toen en
kele jaren later het leger de mogelijkheid bood om
een zogenaamd Tang verband' te tekenen, dat
deed je dan voor zes jaren (thans noemt men dat
Officier Speciale Diensten) probeerde ik het. Zo
waar ’t lukte!”
”Ik leidde op het L.O.K.S., die toen in de Trip van
Zoutlandkazerne was gevestigd, officieren op, doch
in ’56 werd ik overgeplaatst naar de Vliegbasis
Eindhoven. Eerst als Kapitein-Adjudant, daarna
■oensdag 21 oktober 1981
“54e Jaargang Nr. 43
Bic Relations is het stelselmatig bevorderen van wederzijds begrip tussen een organisatie en haar pu-
fcroepen”. Aan de balie van het Basis Informatie Centrum moeten we even wachten op de komst
lajoor H.P. (Henk) Hendrickx, met wie een we een afspraak hebben. Een sfeervol gebouwtje, be
ns bet uniform geen spoor van ’t militaire leven, ofschoon we toch zo’n 100 meter óp de vliegbasis
De "uitleg” van wat Public Relations is, altans wat men er op de vliegbasis onder verstaat, staat
gift ^schreven op hardboard. Het wachten zet ons aan ’t denken. We konkluderen dat de spreuk
fbenè gekozen is!
PMI! AAN ROEPING
BrHendrikx moet uit Breda komen, de plaats
BÜ woont, hij is zoals dat wordt genoemd;
^vakantiedagen aan ’t opmaken’. Na aankomst
Woeling horen we al gauw ’’zullen we maar?”
De zwart gekraalde rozenkrans met eraan een eenvoudig zinkachtig ogend kruisje lag ons knap in de weg
op de tafel in het pand Thorbeckeplein 6 te Rijen. We hadden wat moeite onze bloknote zó te leggen dat
we af en toe wat konden noteren van het mateloos veel dat het aanstaande diamanten paar ons zoals ver
telde. Zou hij er liggen als tip; schiet op want we moeten ’t rozenhoedje nog bidden? De uren die volgen
logenstraften deze gedachten. De tijd werd teruggezet naar de jaren ’90 van de vorige eeuw. Juist... récht
in de roos bij NVE!
Commandant van het Verzorgings Squadron en Pu
blic Relations Officer. In ’63 werd ik geplaatst bij
AFCENT te Fontainebleau als Commandant Ne
therlands Support Unit. Temeer omdat mijn vrouw
een Franse is hadden we ’t daar best naar onze zin.
Weet je overigens dat onze 3 zonen en 1 dochter de
Franse nationaliteit hebben? Maar De Gaulle wilde
niets van de NATO-gebeuren binnen zijn land heb
ben, vandaar dat ik al na een jaar of drie werd ge
detacheerd in het Nederlandse Brunssum, om daar
in een oude mijn AFCENT op te bouwen. Ik moest
dat maar ’effentjes regelen’. Het toeval wilde dat ik
tevens commandant werd van de Tapijnkazerne te
Maastricht, dezelfde kazerne waar ik in ’46 was op
gekomen. De Limburgse kranten hebben daar toen
veel ophef over gemaakt weet je. Maar ’t was lang
niet alles. Je moest je kapot werken, vrouw en kin
deren zaten in Frankrijk, een reisvergoeding om
naar huis te gaan kreeg je niet!”.
VISITEKAARTJE
”Ja... en dan kom ik in juli ’67 mét de L.O.K.S.
naar Gilze Rijen, toen heb ik ook jou leren kennen,
weet je nog? Ik begon als Commandant van het Nr
vervolg op pagina 17
L 1 v(erPleegtehuis ”De Volckaert” te Dongen is
Cverip i agj15 °'(t0*’er >n de leeftijd van 92 jaar
Geh/e - e ^eer Adrianus Jacobus (Sjaak) Leuris.
L|Aren m Ulicoten doch getogen in Rijen waar hij
Lj j'jneen s'aëer'J dreef, verbleef hij om gezond-
ln Lt„,ne? a' enkele jaren in ”De Volckaert”.
nï Weekblad Gilze en Rijen van 19 augustus
u|eer.tJen we over de heer Leuris omdat hem als
Fik..: ln ,onze kontreien het Verzetsherdenkings-
Ihet aif Ult§ereikt, voor zijn vele verdiensten in
■V 'eve verzet in de periode van de Duitse bezet
te overledene was tevens drager van het
Fatie-Oorlogskruis.
ptolfelijk overschot van de heer Leuris is voor-
Randagochtend, na een Eucharistieviering in
rochiekerk H. Maria Magdalena, op de be-
achter de kerk ter aarde besteld. Omdat
>cnt dan al ter perse is moeten we volstaan
verwachting uit te spreken dat zijn laatste
beslist zal worden bijgewoond door
8 woordigers van het Voormalig Verzet Ne-
WTK- s/W WIB
Li O j
’AGIN
T
<*4S
GILZE en RIJEN
bitg®verÜ de Jong B.V. telefoon 04257-8765*, Postbus 8, Baarle-Nassau. Kopij en advertenties uiterlijk maandaq vóór
12.30 uur in ons bezit. - Voor Gilze: Drogisterij Bey-van Alphen, Bisschop de Vetplein 15, telefoon 01615-1279. - Voor Rijen:
Drogisterij De Trekpleister", Raadhuisplein 31, telefoon 01612-4136. Drukkerij Nico Hobbelen, Riekevoort 18, tel. 01612-2343. -
Inlichtingen over advertenties (buiten kantoortijd): telefoon 013-343277. Telefonisch doorgeven van advertenties is mogelijk tot
maandag 17.30 uur. (Alleen via nummer 04257-8765*) Uitgezonderd familieadvertenties en zoekertjes. Deze uitsluitend opgeven bij
kontaktadressen a contant.
oio: Joost van Hoek
