eekblad
)e Bruid: ’De piraten-
ender aan en dan sta ik
ikwijls in de keuken
dansen!’
II
Aan Stationsstraat la kreeg
Rijen een speciaalzaal in
groente en fruit
LI 4
iamant voor Bernard van Uum-Marie van Doorn
Van snoep verstandig tot eet een appel!
GRATIS huis-aan-huis in Gilze, Rijen, Kuiten en Molenschot
‘GIN)
n
'oensdag 2 september 1981
54e Jaargang Nr. 36
sr.
allemaal luxe, veel lichter. Vroeger stond het huis
te daveren als Bernard de haam op een houten
vorm glad sloeg. Er mocht natuurlijk geen enkele
oneffenheid inzitten, anders had ’t paard er last
van. En dat moet u dan maar eens proberen met
een paard dat een scheve nek heeft!”.
IK ZIT NOOIT STIL
Het is zondag in de vooravond als we bij het aan
staande diamanten paar op bezoek zijn, er wachten
ons nog enkele ’’verrassingen”. Marie: ’’morgen
vroeg om 7 uur staat de was op, dat hoort op
maandagochtend. Verleden jaar viel Bernard van
de ladder, hij verbrijzelde zijn voet. Ze wilden hem
naar het Verzorgings- en Verpleegtehuis ”De Vol-
ckaert” te Dongen brengen.
Ik zeg; niks ervan... ik kan hem zélf veel beter ver
plegen.
De Bejaardenbond heeft mij hulp aangeboden.
Toen die hulp ’s morgens kwam, was alles al kant
en klaar. Wél het bejaardenbezoek, dat vind ik wel
fijn. Al vier jaar komt hier mevrouw Zandbergen,
we kunnen samen lekker praten!”.
”Ik sta ’s morgens het eerst op, maak een boter
ham en thee voor Bernard klaar, een eitje erbij dat
heeft hij zo graag. Als hij dan gegeten heeft is hij
zowat de gehele dag in de moes- en bloementuin be
zig. Nee... geen groenten voor de diepvries. Voor
ons zelf en we helpen er de omwonenden mee. Ber
nard wil ook binnen wel eens meehelpen, maar ik
doe ’t nu eenmaal liever zelf’.
’’Weet u... er is niks zo gezellig als werken in de
keuken. De piratenzender aan en dan sta ik di
kwijls zo maar in mijn eentje te dansen, ’s Mid-
MARGRIET LIEP STAGE
We zijn in gesprek met Piet van der Pennen en zijn
vrouw Margriet Mols aan de Stationsstraat la te Ri
jen. Piet: ”We gooien inderdaad heel wat over
boord. Ik had een goede betrekking en Margriet
dreef de Jaminwinkel aan dit adres. Al sinds '73.
We waren geen filiaal van Jamin zoals velen dach
ten, maar een zelfstandig depot. We hebben dan
ook niets met de saneringsplannen van Jamin te
maken, zonder overdrijving mogen we zeggen dat
onze winkel goed liep!”.
’Maar ja... in je leven kom je eens of meerdere
keren voor een keus, noem het een splitsing van
wegen. Nó hadden we de leeftijd nog om een grote
verandering aan te kunnen. We hebben bewust
voor mijn oorspronkelijke stiel gekozen. Margriet
dags gaan we wat rusten, ’s avonds doen we samen
een potje jokeren, Bernard kijkt tweemaal daags
naar het journaal voor slechthorenden, we buur
ten samen wat of we krijgen aanloop van kennis
sen en dan gaan we rond half elf te bed. Ik zit
nóóit stil. Ziet u die gordijnen en kleedjes, alle
maal zelf gehaakt of gebreid. Van hetgeen ik
maakte zou ik wel een winkel kunnen inrichten!”.
OM 7 UUR STAAT DE WAS OP
Als Marie ons in een foto-album de koets heeft aan
gewezen waarmee men maandag naar de kerk Ma
ria Boodschap wordt gereden voor de Eucharistie
viering om half 3, kan Bernard niet nalaten op te
merken; ”we zouden beter met een ’ertkèèr’ kun
nen gaan, daaraan heb ik immers de kost
verdiend”.
Zaal Tivoli is het feestadres, daar ook is de receptie
van 18.00 tot 19.00 uur. ”En dan gaan we na het
diner weer goed op tijd naar huis, dan kunnen we er
de volgende morgen weer vroeg uit. Weet u
meneer.... bij mij thuis hadden ze op 4 maanden na
ook de diamanten bruiloft. Wij zijn er óók nog
niet!”.
Om die nare gedachten te verdrijven vragen we
met een bloedserieus gezicht: ’’maar hoe moet dat
nu maandag 7 september met de was? DIE kun je
toch niet op je diamanten-huwelijksfeestdag
doen?” We kunnen weer lachen. Marie: ”dan
moet ’t maar een keer op dinsdag, ze zal er niet
veel vuiler door worden, denkt u wel? Maar ’s
morgens om 7 uur de wasmachine aan!”. Ja... als
u (lezer) hier ’’wisselgeld” op heeft... WIJ niet!
Alvast proficiat Bernard en Marie!
NVE
’’Weet U... ik stam uit een echte Tilbnrgse groenteboerenfamilie. Zo’n 16 jaar geleden stapte ik bij V&D
binnen, ik heb nu ontslag genomen. Ik was inkoper van groenten en fruit voor geheel West-Brabant, dat
waren 7 supers en daar kwam nogal wat voor kijken. De idee om zelf een grote zaak te beginnen speelde
al jaren, we hebben nu de knoop maar eens doorgehakt. Inderdaad... Rijen heeft 4 supers waarin groen
te worden verkocht, heeft een rijdende groenteboer en daarnaast nog een aantal tuinders die aan huis
verkopen. Tóch menen we dat Rijen, met zijn 13 duizend inwoners, heus wel bestaansrecht geeft aan een
échte groente- en fruitwinkel. Een zeer breed assortiment, een hoge kwaliteit, betaalbare prijzen én een
goede bediening zullen de peilers zijn waarop we onze zaak bouwen”!.
heeft intussen enige tijd stage gelopen bij een hele
goede groenteman, ik mag wel zeggen de beste van
Brabant, die al meer dan 20 jaren in ’t vak zit”.
”Het voordeel van onze specifieke groentezaak ten
opzichte van een super is dat we een zeer groot uit
heems assortiment groente en fruit, ik denk toch wel
van zo’n 40 tot 50 artikelen, in voorraad hebben.
Plus hiernaast natuurlijk een veelheid in met de
hand gesneden rauwkost. De chips zijn duidelijk op
hun retour, het ’’lijnen” is in, daar moet je op in
spelen.”
MEEDENKEN MET KLANT
’’Mijn hobby was en is het maken van fruitmanden
en fruitschalen. Ik ben dan ook aangesloten bij de
Fruitekspres, voor de af de leggen proef slaagde ik
vervolg op pagina 17
hiardus (Bernard) van Uum werd op 4 april 1897 te Megen geboren als oudste zoon van de 5 kinderen
[graanhandelaar Van Uum zou krijgen. Drie jaren later, op 12 mei 1900, zag in Uden Maria van
F® (Marie) 't levenslicht.
I ws de twaalfde van de 13 die zouden worden geboren in het gezin dat een winkel dreef en een
oenmakerij had voor ’’ongelukkige” voeten. Op aanstaande maandag, 7 september, viert het echt-
k Van Uum-van Doorn in Rijen haar diamanten huwelijksfeest. 60 Jaren samen lief en leed gedeeld,
(waar reden genoeg om in de woning Julianastraat 60 tot een gezellig luisteren te komen ”hoe een en
Ier zich voltrok”.
)0I getuigschrift
Jemard wat gehandicapt door een slecht gehoor,
Prie lijkt wel dubbel ’mans’ om de klok 80 en
jaren terug te draaien. Van Bernard horen we
K111-1 op 13-jarige leeftijd naar Vught trok, om
te zijn naar het adres Boxtelseweg A 251,
F W.Daamen-Van de Velde een zadelmakerij-
joenhandel dreef. Hij zou er tien jaren werken.
k verdiende voor die tijd een zeer goed loon, 24
Jen in de week. Toen ik goed en wel getrouwd
■p wilde de baas daar 4 gulden per week afdoen.
dacht misschien dat, toen ik gebonden was, ook
■*r genoegen mee zou nemen. Ik zei hem; zoek
■ar een andere knecht. Hij wilde graag weten
ik naar toe ging, doch ik zei hem dat dat mijn
■en waren en niet die van hem! Een paar maan-
I later kwam hij vragen of ik terug wilde komen.
geloof dat hij schrok toen ik zei: al geef je 30 gul-
Per week dan nóg niet!”.
^Vne: "Maar hij had een mooi getuigschrift mee-
l^pegen, ik zal 't wel eens pakken”. Bernard
het maar niks dat de brief van 20 oktober
’ergeeld en bijna gescheurd onder onze ogen
I maari gegrepen door het sierlijke en een
kar»kter verradend handschrift, lazen we on-
UJmeef: dat de heer van Uum van onbesproken
ls en a' dien l'jd trouw en eerlijk zijne
KKha‘n als ondergeschikte stipt heeft vervuld. Hij
etn ijverig en zeer vlug vakman en verdient
IB/an 00'i ten zeerste aanbeveling!”.
I K kreeg HEM!
K,rnard;„'Tk ging toen in Alphen werken, bij Za-
Mï®akenj Willem Baeten. Vandaar vertrok ik naar
naar Jan Dirks aan de Hoge Dam, eve-
I S een ^Imakerij, waar ik weer wat meer kon
■ht en’-In '925 ben ik voor mezelf begonnen,
K“tevraan in de Hoofdstraat tegenover Reijnders in
l'j- hu's'e dat maar 2,50 per week huur
I Pi« Til ervo*gens verhuisden we naar een huis van
11 ineeuwes tegenover de kerk, toen naar de Juli-
Iwaar nu Thfelen-Van der Steen woont.
Kond v we van Graod Dekkers het stuk
n, t> waarop we ’t huis bouwden waarin
I kn» ^ar’e s'u't aan: ”En daar zitten we zo-
I «ng ais >t duurt!”.
j.vere't vervolgens dat zij al op zeer jonge leef-
r uirekt na de schooluren, thuis moest werken.
Zowel in het huishouden als op ’t land. We hadden
een grote kersenbogerd, maar teelden ook rog, boe
kweit etc.” Het kan zijn dat we ’t ons verbeelden...
maar na een vluchtige blik op ons ’’buikje” hoord
en we ons bestraft met: ’’werken is gezond, daar
blijf je lenig bij en slank”!
Op mijn achttiende mocht ik in Den Bosch gaan
werken. In de winkel van Simon de Wit, een krui
denierszaak. Dat deed ik graag, met mensen om
gaan. Het loon was maar weinig, de kost en een
paar centen. Maar ja... ik heb daardoor Bernard
leren kennen en dat telt ook. Ik was bij een vrien
din in Den Dungen op bezoek. Die had zin in Ber-
nard, die was er ook. Maar ik kreeg hem zo
besluit ze niet zonder trots deze episode.
”We zijn in Den Bosch getrouwd, we kregen in ons
huwelijk 2 kinderen, we hebben nu 4 kleinkinderen
en 3 achterkleinkinderen. Met de 2 kinderen, zo
nen, hebben we een zadelmakerij-bekledenj-stof-
PaS Ss.6Bedden voor het W.G.K., auto’s be
kleden, kinderwagens, stoelen stofferen. We hebben
dag en nacht gewerkt, dikwijls tot 2 uur m de
nacht”.
BLOED UIT DE HANDEN
“Veel verdriet, nu nóg, leden we toen onze zoon
Piet in maart ’72 aan een hartaanval overleed. Te
gelijk lag Bernard in ’t ziekenhuis. Dat was me toen
wat. En Piet verstond zijn vak zo goed weet u. Toen
Bernard 65 werd zijn we gestopt met de zadelmake
rij. Bernard heeft alleen boerentuig gemaakt weet u.
En dat was van dat dikke, stugge leer en ook al een
dikke pekdraad. Ik heb maar dikwijls ’t bloed uit
zijn handen zien lopen”, aldus Marie. Waarop Ber
nard: ”Ik zou ‘t niet meer worden, als ik het moest k
overdoen!”.
Marie; ”Drik Wouters, de vader van de ekspedi-
teur Gerrit Wouters, die kent u vast wel, had een
paard gekocht van een zigeuner. Maar dat beest
had een scheve nek. Er moest een haam voor ge
maakt worden, niemand kon het. Toen Dnk het
aan Bernard’vroeg zei hij: kom maar met je paard, oi
En is de haam niet goed.... dan niet betalen. Toen
hij de haam kwam halen wilde hij afrekenen.
Nee... zei Bernard... éérst een tijdje er mee wer
ken, pas din beslissen of het goed is en betalen.
Maar oude zadelmakers zijn er niet meer, t is nu
GILZE en RITEN
I Uitgeverij Em. de Jong B.V. i.o., telefoon 04257-8765’, Postbus 8, Baarle-Nassau. Kopij en advertenties uiterlijk maandag vóór
IMEwSS®! 12.30 uur in ons bezit. Voor Gilze: Drogisterij Bey-van Alphen, Bisschop de Vetplein 15, telefoon 01615-1279. Voor Rijen:
DrogisterijDe Trekpleister", Raadhuisplein 31, telefoon 01612-4136. - Drukkerij Nico Hobbelen, Riekevoort 18, tel. 01612-2343.
luw Inlichtingen over advertenties (buiten kantoortijd): telefoon 013-343277. Telefonisch doorgeven van advertenties is mogelijk tot
maandag 17.30 uur. (Alleen via nummer 04257-8765’) Uitgezonderd familieadvertenties en zoekertjes. Deze uitsluitend opgeven bij
kontaktadressen a contant.
1
■i
Foto Joost van Hoek
Foto: Joost van Hoek
