titel van
oppersauwelaar
Toon Hessels grijpt
voor de derde maal de
I
b
Kaartver. G.K.G.T.
rv
X
IM
i
„Fm the greatest, I’m the champion”
S'
^OTOCRqo
BUURTVERENIGING
KOBUS DE MELKBOER
DEBUUT PRINS JAON
ALIAS KLABATSKI
KISKE MUZIEK
NVE
JAONUKE NEUT
PEERKE SPRUIT
KLAOR OVER
medewerking, zodat straks als r
»r» toir’r'ö lr» l-ia^rP+ imir. -lri»->/-lö. H
Voor de derde keer Paul Hou te pe n in
de ton, nu als toerist en als zodanig
opgekalefaterd. Hij maakte t ons dub
bel moeilijk wat aantekeningen te maken
of veel in het hoofd te registreren. Hij
sprak namelijk gebroken Duits, zo U
hoord tijdens dlie geweldige avond
de NCRV in de AHOY-hal te Rot
dam.
Wat een Show, wat een plezier,
een sensatie, alles was aanwezig op i
Zaal „Den Heuvel” was in een nieuw
„decor” gestoken, zo misten we ,,’t Praot-
huis” doch viel ons oog op posters Van
de buurtvereniglmigen. Wat sobertjes alle
maal, niet veel klatergoud, maar vanaf
ver vóór t begin stemming te over. Die
Mühleheide Musikanten speelden en
showden de éne Schlager na de andere.
Prins Jaon d’n Irate (A. v. ld. Bogaert)
had totaal geen moeite met zijn debuut.
Tijdens zijn welkomstwoord o.m.t „we
konden twee dingen doen; óf Den Door
verbouwen, óf een derde sauwelavond
erbij. Nadat hij de jury had voorgesteld:
voorzitter Albert dé Koek en de leden
Corrie Womans, Carla de Bruin, Jan
van den Wildenberg en Jan de Jong; en
naar later bleek terecht te hebben ge
waarschuwd „op te passen voor de lach
spieren, want die krijgen hét zwaar te
verduren”, kwam Kees Vermeeren als
eerste in de ton. Dat kwam doordat Jan
Haarbosch wegens opname ïn een zie
kenhuis had moeten afbaken.
naar Dongen voor de 3é
tocht van de winterserie. Wij vertrekken
om 12.00 uur vanaf Hotel Nooten met
eigen auto's. Nu het Zomerseizoen weer
voor de deur staat gaat het bestuur bin
nenkort een programma maken uit de
gezamelijke wandelsport organisaties in
Zeeland en Noord-Brabant. En uit het
landelijke wandelprogramma waar ook
mooie tochten bij zitten. 'Leden die zon
dag gaan wandelen een fijne wandel-
middag toegewenst.
Nico Baay kwam als „Peerke Spruit”.
Het heette dat hij debutant was! Dat zal
ook wel, maar het toneel, het podium,
het spreken in ’t openbaar, dat alles was
hem beslist niet vreemd. Hij was zonder
meer héél sterk!
In zijn sauwel was Peerke op zoek
naar werk, al raakte hij ook wel eens
een zijspoor. „In de herentoilet!© is niks
te werkten. Als... de heren ’t mer goed'
in de haand houwen en er volledig aach-
ter gaan staon!” De ‘heer Wiegel in de
Kamer en dte vraag „wat doet een Bre-
danaar is ik in Gils?”, Peerke versierde
’t gelijk! Ook bij NAC! „Ik had een
kaartje ere-tribune. Vraagt de suppoost:
hoe komdte daaraan? Je vader loopt er
zich rot naar te zoeken.”
„Den burgemister hee veul baantjes.
Op De Tip als de stoplichten Zijn uitge
vallen regelt hij ’t verkeer... in de friit!
Maar dat zijn geen baantjes die hij
heeft, dht zijn portefeuilles. Ik ging sol
liciteren bij den drukker op de Rijen.
Ik vind dat di'eje Nico er elke week mer
een mooi kraantje uit laat hobbelen!”
Toen ging ik bij Berkelmans om werk.
Die vroeg: „welke worst heb ik deze
week in de reklame? Ik zee: dè zfe ik
vanavond wel bij de prijsuitreiking!”
Rond zijn werken in het Motel: ,,’t is
daar zó groot, als ge als ober met een
kop kippesoep loopt, vliegt de kip nog
halverwege mee!”
Het verfrissen onder de Pomp bij
Jan de Koning, zijn sollicitatie bij kap-
perke Haans, het werden kostelijke 'anec
dotes. „Toen werd ik aangenomen bij ’t
sdhoenWinkteltje van Franske dé Vet. De
ZW O.N.A./Bon Appetit - Trimmers
Dongen 5-0
In deze wedstrijd was keeper Victor
van Cauter van ONA/Bon Appetit wel
licht ’t meest in zijn nopjes en dat kwam
omdat hij zijn doel in deze wedstrijd had
weten schoon te houden. De overwin
ning van ONA/Bon Appetit was terecht,
alhoewel de Trimmers kansen' genoeg
hadden gehad om óók te scoren. Ge
durende 'het eerste kwartier verliep ’t
allemaal wat moeizaam, er werd soms te
gehaast gespeeld en geen van beidé par
tijen wist zich eigenlijk kansen te schep
pen. ONA/Bon Appetit kreeg echter
langzamerhand wat meer greep op de
wedstrijd; Jöhan van Gorkum scoorde
het eerst en daarna liep ONA/Bon Ap
petit uit. Op voorzet van Jan de Swart
liet George van Cauter 2-0 aantekenen.
Vlak voor rust maakten Simon Faro en
Louis Tenret er nog 4-0 van.
Na rust kregen de Trimmers nog een
stel goede kansen, ’t houtwerk werd en
kele malen geteisterd maar ze slaagden
er -niet in de bal in ’t doel te krijgen.
Ook ONA/Bon Appetit had daar na rust
wat moeite mee; er werd slechts 1 x ge
scoord, door Louis Tenret. Dat was en
bleef ’t enige doelpunt in de tweede
helft.
Programma 17 februari a.s. in de Mar-
griethal; aanvang 18.00 uur:
ZW ONA/Bon Appetit - Belastingen
Breda.
Raad. Hij moet nog méér ervaring op
doen! En Fer zit er wel in... mee nie
één Stem. Net Giilze 1, die verloren maar
waren tóch kampioen.” De heren Piet
van Poppel, Piet de Bekker en Michel
Hermekam werden besaiuweld, alsmede
,,’t grote verschil in de wereld... ge het
wél en ongestelde mensen.”
Hoe Jan de puzzel inelkaar pastte
„van de ene Wethouder tegen de aande-
re kippenhouder” (en dat dan driemaal
andersóm herhaalde); we zouden een
heel Weekblad nodig hebben! „Lest
kwaam ik zat thuis. Ik kreeg kompli-
menten van mijn vrouw! ze zee... gij
bent unne mooie! Ik stak thuis dun
open haard aan. Mer die hebbe we nie.
Braand matuurlijk. 1st de brandweer on
ut blussen... zegt kommandant Sjaak van
Beijsterveldt, nie blussen... aanders zien
we niks mir.” De O.G.-Belasting, ’t in
dustrieterrein, ’t woonwagenkamp en, de
sporthal in Gilze; Jan had praatstof ge
noeg.
„Lest zee mun vrouw: de jeugd1 van
vandaag zen de ouders van morgen. Ik
zee... oo... gaot dat zó vlug!” De Cop-
pelmans-wolf in Rijen, „misschien komt
er in Gilze wel een haas voor in ’t Haze-
leger”, alsmede de Korte Golf in dit
Weekblad, Jan oogstte van ons een hele
dikke voldoende!
Op 3 februari was het de éérste
van onze Rommelmarkt die zeer dr
bezocht werd door ongeveer een d
zend bezoekers. Uit heel de omgevi
kwamen de bezoekers kijken of er i
bij was naar hun zin. Nu had het 1
stuur van R.M.C. met steun van enkdl
leden gezorgd dat ’s-morgens om 9,0|
uur de deuren open gingen in de zal
Boerke Jacobs te Rijen, waar mensen 1
voor de deuren stonden te wachten oa
naar binnen te komen om zo gain
mogelijk hun koopjes mee te neme;
Door bezoekers werd steeds dé vraal
gesteld of wij dit meer gaan doen, wat
wat hier ter tafel kwam was in twel
uren tijd zeer fraai uitgestald zodat «I
ieder een overzicht had wat er te kool
was. Om alles op te noemen is 'natuur]
lijk niet mogelijk maar enkele spullel
die zeer in waren bij het publiek ware]
oude schilderijen, antieke stoelen en tl
fels plus koperen en smeedijzeren kap]
Stokken, schemerlampen enz. enz. Hel
is gewóón te veel om op te noemer]
Maar het bestuur van R.M.C. zal zo:]
dragen dat op 10 februari nog veel mee]
ter tafel komt, dat een ieder nog mee]
kans krijgt om ook zijn koopjes mee tl
nemen. Mochten er onder u mensen zij]
die nog iets willen afstaan voor onz]
Rommelmarkt, 'bel dan gerust eventje]
telefoon 01612-3520 en wij komen heil
graag bij u ophalen.
Dat het met onze vereniging goeil
gaat bewijst wel dat zelfs op onze Ron]
melmarkt nieuwe leden zich kwame]
aanmelden, met de ouders erbij, zodat zij
gelijk konden zien wat R.M.C. allemaal
voor de jeugd doet om aan geld te ko
men voor hun jeugd, want zij hebbe]
straks onze steun met crossen hard no]
dig. Daarom hoopt het bestuur dan oo]
op U W I
RMC een crossterrein heeft uw kinde
ren veilig kunnen sporten onder kontrole
van hét 'bestuur. Wij hopen dan oók dal
u allen a.s. zaterdag 10 februari de weg
naar Boerke Jacobs in de Hoofdstraat
kunt vinden waar dan de tweede Rom
melmarkt door R.M.C. gehoudten wordt.
Dus komt allen en steun onze jeugd
van R.M.C.
Namens onze medewerkers veel dank
voor dit slagen van onze Rommelmarkt
Aanstaande zaterdag 10 februari geeft :j®~
kaartvereniging G.K.G.T. haar derde on-
derl(ing kaartconcours. Ieder lid mag
weer introducé’s meebrengen. Opgeven
tussen 20.00 uur en 20.15 uur in ons
clublokaal bij Boerke Jacobs.
Het bestuur wepst U weer een ge
zellige en sportieve kaartavond toe.
Fien Biemans-Van den Ouweland, dé
enige dame en een paar jaar geleden
oppersauwelaar, kwam als man in de
creatie van Jaonuke Neut. Ze was al in
een flink lollige bui en verkondligdte nog
eens: „geen 'klaank zonder draanlk” en
„ik heb mee munne neut veul leut.” Het
applaus van dte zaal: „niet zo hard' klap
pen a.u.b., ik heb nogal koppijn.” Over
d’r 'kostuum. „Mooi pak he? Unne Beis
kocht precies hetzelfde, alleen die moest
unrie grotere binnenzak hebben. Ik vroeg
waarom? Awel meneerke, zeet ie, ik
moet binnenkort mun rijbewijs laten
verlengen.”
„.Mun vrouw is weggelopen. Ik kwaam
thuis, dte soeppan staat op de kachel
mee unne grote straótkaai durin. Op de
tafel laag een briefke: as ie gaar is kom,
ik 'terug!” Zijn weekin'delïng mocht er
zijn, kompleet met het donderdags in
manden van de duiven bij Henk Faes,
waar „de Lange Quirien” ook zat te
zitten. De wethoudersverkiezingen en:
„wat Vinden jullie van de renovering van
de Nieuwstraat? Allemaal nieuwe stoten
op de deur.”
Jan de Koning werd met een bezoek
vereerd, idem cafetaria Henk v. d. Ou
weland „die wil de sporthal in Gils gaan
beheren, mer dat wil half Gils”, bracht
hem bij Piet den Door. „Daar doen ze
van alles: kaarten, biljarten, liegen. Ja...
liegen is oók een kaartspel!” Jaonuke
beizocht ’s-zondags na de kerk altijd ca
fé „de Tip”. Des een nostalgies café.
Lest ging ik er weg en viel van mun
fiets. In ’t Gilze-Rijens kraantje kijken...
gene ene dokter in Gilze had dienst, ze
moesten Riel bellen. Dokter Van de
Berg zegt laatst, toen ik zee dak veul
stotterde: Ooh... gij wordt stereo. Ik zee:
maak men dan gauw móno.” De Gilzer
Huishoudbeurs „en de kale bewegfinig
aan dun aadhterkant waor de auto’s van
Stanneke hadden moeten staan”, bracht
Jaonuke er toe om mee Den Door te
gon jagen in Me uienschot. „Ik drijven,
dun Door schieten.” We hadden honger,
mer ginne cent op zak. Dun Door wilde
poffen, mer dat dóe ik nie. We gingen
op een boerderij een haantje eten. En
ja hor: we zagen er één lopen. Ik had
ut netjes gevraagd: wilde gij hongerige
spijzen?” Jaonuke liet dun haan ook
zóndter kop nog allerlei uithalen om te
besluiten: „nóu vind ik van mun eigen
dek lanig genoeg heb staan sauweleii als
een kiep zonder kop, daarom hou ik er
mer mee op!”
DE TOERIST
Die Barend,
hij pakte zijn pet en drukte zijn snor,
een uitspraak die U vast wel kent, of
niet?
Juist ja, een uitspraak van Barend
Barendse die wij hebben gezien en ge-
Gelukkig dat we zo’n 340 dagen hebben om op ons besluit terug te
komen; we gaan nóóit meer naar een sauwelavond in Gilze! We hebben
er zóveel buikpijn geleden van ’t lachen dat de prijs te hoog is. En nu
is ’t nog maar de vraag of wij tijdens „de morgen-after”, als we begin
nen onze indrukken op papier te zetten, niet opnieuw in de krampen
komen. We geloven in alle oprechtheid (dus neutraliteit!) dat we de
beste totéélsauwelavond meemaakten. Zo’n kleine 500 mensen in de
zaal kunnen daarvan meepraten. Immers iedereen die we gewild of
ongewild spraken noemden drie sauwelaars voor de titel oppersauwe
laar. Een vierde werd het! Zegt dêt niet genoeg over het geheel?
eerste klaanit was een vrouw. Ik ver
kocht ze een paor schoenen. Vraagt ze:
hedde gij unne plastic zak? Ik zee... is
’t al nie mooi genoeg dek een -kunstge
bit heb!”
We gingen „plat” toen Peerke bij
Botermans - tegenover in damesonder
goed ginlg werken. „Vraagt een dame:
hedde gij fundétiuns? Dat is gewóón een
nat Woord voor ondergoed. Ik zee: U
heeft meer aan een fundering! Zegt dlie
dame: U hebt toch alles van past-U-
net? Zeg ik: ja... maai’ nie van past-U-
net-nie.”
Het werken bij Jac. Hoevenaars; het
borreltje drinken bij „De Fijnproever”;
Toon Hessels, voor "t vijfde jaar, reeds
tweemaal oppersauwelaar. „Toontje La
ger, alias Klabatski. Kompleet bokste-
nue, volgens óns het binnenwerk van
een valhelm over zijn rode stekelige
pruikhaar. „Ai em de greetust, de sjam-
piun”, terwijl hij aan zijn „warming-up”
bezig was en nadat hij een sinaasappel
schil als tandenbeschermer had' uitge
spuugd, dartelde hij kompleet als de
échte Mahammed Ali. „Lest hek een
gloei figuur geslagen. Ik heb gewonnen
van- Cassius day... mee 'kaarten... 13
slagen! Ik -ben 'beroemd gewórre bij
een gevecht te Knoklke tegen Polleke
Pampus. Toen ik weer bijkwam hoorde
ik de scheidsrechter tellen... 28... 29...
30... en schoon is mijn kunstgebit! Mijn
trainer: Kooske Kórt in de Kèr dlie
riep... ge bent drie rondes achter. Toen
de gong gong toen gong toen gong ik!
Munne trainer gaot meteen aachter me
staon, die is nog banger as ik! Op een
gegeven moment hak mun broek vol. Ik
daaciht... as dat mar nie uitlekt. Mer dan
moet de scheidsrechter mer ingrijpen.
Toen zei de scheidsrechter... „breek”!
Ik haj net dun arm van Polleke vast. Ik
breek uim op twee plakken 'tegelijk! Mer
nu had ik me vergist: Polleke had de
nastoot. Als een bouwmakkelt werd ik
thuisgebracht. Nor dun dokter. Hele
maal uitkleden. Tong uitstéken'. Krom
gaan staan. Ind'erdaad... zegt den dok
ter... teveel in oewe piepzak gezeten. Mer
dat ie dat mouw nie in oew gezicht kan
zeggen!!”
„Bij de tandarts Zie ik Dina Doorak
kers. „Ik kom hier elke week zee ze,
vur een fleske toperpoets om de gouwe
taand van onze Kees te poetsen. Toen
ik on de beurt was zee de tandarts...
waar doet ’t zeer? Ik doe munne mond
open en wijs ut aan. Hij zee: mond wa
genwijd open en oewe ‘smoel houwen.”
De diefstallen in Gilze, „Henk Faes
slaapt elke naacht mee zunne kop in ut
geldkiesje”, de sportwinkel van Adriaan
Aarts; dte winkel van Vrom'ans, téveel
om op te noemen! „Mocht ik lest mee
rijen mee dun auto van dun pastoor. Ut
was spek'gla'd op dte Langenbergseweg.
We reden zeker 120 km. Ik vraag on de
pastoor... slipt ie niet? Welke baanden
hedde er dan oondter. St. Petrus-baanden
natuurlijk... zee dte pastoor.
Lest hadden we nu grote metch, nu
grote ring op touw gezet. Wethouder
Gerrit zou met een lint doerknippen
openen. Nouw zaag ie ut lint bij de deur
nie... knipt ie alle touwen kapot. Ai em
de greetust... gewiest.”
Kees kwam als „Kiske Meziek”, in
galatenue en kompleet met een drie
hoorns-trompet. „Dag en nacht speul ik
meziek, dur de week meld ik me-ziek”
bleek al een reuze opsteker om mee te
béglnnen. Zijn vrouw heette Mieke van
de Notenbalk, haar eerste man heette
Toon Ladder. Over de automatische deu
ren in gemeentegebouwen; „die moet ik
af en toe gaan smeren mee remolïe...
want die mogen niet te vlug open of
dicht gaon!” Waar dte naam Gilze van
daan kwam: „Groot In Leuttappen Zegt
Eenieder”. Kostelijk was zijn afreken-
somlmetje rond een pilske, als koek ging
er zijn sauwel in over de kombinatie
„'bovenmeester-wethouder”. „Ik zóu lie
ver 7 dagen wethóuder zijn, dat is dan
7 keer 50.000 gulden. Gij bent wethou
der en onderwijzer, mogelijk word' ik
nog eens van bóven wijzer.”
„Ons Mieke is historisch... ze haalt
steeds oudte koeien uit de sloot. Gister
avond hak uit eten klein fleske thuis ge
dronken. En koorts dék kreeg... 47.11!
Ik had namelijk uit ’t eau de cologne-
flesje gedronken.” Keeske was bij den
dokter gewist; „omdat ik elke ochtend
al om zes uur moest uriniueren. Des
toch gezond', zee dun dókter. <Ik zeg
ja... mer 'ik word' pas om half zeven
wakker!” Sterk en simpel was ook: „lo
pen is gezond, daar sta je niet bij stil”;
de driekwartsmaten en de baard van
Jan Simons; de rustigste hoek van de
Gemeente (’t Gemeentehuis in Rijen);
Piet van Poppel en Gerrit Boemaars; de
ambtenaren die over vierkante meters
praten (oppervlakte) in plaats van ku
bieke meters; dte krantenbezorger en de
datum van vandaag; d’n Blauwe die zo
grijs wordt; het kón niet op!
„In de Nieuwstraat kwam ik dun bur
gemister tegen. Ik vraog: motte gij nie
werken... of loopt-te nouw oewe aach-
terstand in te lopen?” Hij sloot met zijn
Mieke. „Ik bel haar op dek eraan 'kwam.
Staat de Bökma koud schat? Nee... mer
oew frèten wél!” Kostelijk!
De W.S.V. Excelsior gaat zondag 11
februari a.s. t
avond.
We vertrokken I februari om
uur vanaf 't Polleke, om 19.15 za c; «w
al te genieten van het wielrennen,
na atletiek en om 20.00 uur de eeÏB
voetbal-show tussen Noord-NederlaniH
Amsterdam.
Om 21.00 uur wielrennen, atletiek
niet te vergeten het spektakel -achter®
motoren.
De tweede voetbal-show begon IH
22.00 uur tussen de Nederlandse MiliM
ren en een Belgisch team.
De uitslagen verklap ik U niet,.;®
kunt U zelf op Uw scherm zien op
februari en 1 maart, maar vooral
tweede wedstrijd mag U niet missen,
een sensatie.
Natuurlijk was er tussen de spannl
en sensatie ook ontspanning, men lil
volop genieten van dliv. muziek-koirpj
Eten en drinken was er ook vol
aanwezig, en na inname van enkele bl]
jes (inhoud) en kroketten werd om 23.1
uur met dte terugreis bagonnen.
2 februari om 01.15 uur waren 1
weer terug bij ’t Pulleke waar de avo]
werd besloten.
Dit gebeuren is zeker voor herhalii
vatbaar, en wij hopen dan dat de
sen die nu teleurgesteld moesten
den dan wel aan bod komen.
Mensen ik pak m’n pet en druk
snor en zeg de organisatie dank
deze geweldige avond.
wilt gebroken Nederlands. Daarbij liet
hij ten overvloede de leutemmer dikwijls
overvol lopen, zodat van enige konsen-
tratie bij ons niet kan worden gespro
ken.
„Wat habe iech van meine vakantie
genossen, gosse, gosse, gosse. De Riviëra,
die waar wunderschön, van aus die Ei-
feltoren habe iech dat alles gesehen!
Iech habe gedacht, iech tomme hier
riiet meer zurüCk. ’t Is ein tong wee toe
de prairie. Iech habe zo’n heimwee ge-
habe géh'assen, ich konte du nicht ver
gassen.” Even later: iech dachte... was
habe ik nouw aan mein fahrat hangen?
Aber iech ware so müde, ich denke...
last mar hangen auch.”
Weer later: „an die Riviëra hebe man
auf zéér groosse palen zóón klein vo
geltje gezetst. Das must men eraf scheis-
sen. Aber niemand kon das. Dan fragte
die Burgemeister mij: köntte Sie es? Ik
scheis... potverdomme ’t viel er nóg af
ook! Das heuren am zeeën verganigen.
Die fraiu vlon den Burgemeister sagte:
du bist eine schone sjotter. Sie wol'te
gerne eine kuus van mich habe, Ich
sagte... das kan nicht, die s'teet im
Gilze in zunne stal. Ik sagte: meine
freund Gerrit die habe 'kiepen! Was
dachte das mens wel: man geet op va
kantie toch nicht mit eine kuus sleifen?”
„Abens gehen wir naar das Gemeinte-
hulis, daar waar ein -groos fest. Bei die
muiziitek waar er eine béi... die ist er jetzt
niecht meer bei. Die 1'aufte voor de mu
ziek aus mit eine groosse ijzeren buis.
Omhoog, omlaag, dann... vergassen auf
soe vangen. Boven op seine gladiatoren.
Die Burgemeister fragte mich of iech
banket wollte? Ich sagte... yes-yes, iech
luste wel eine botterletter. Er waren
héle groosse tebels, van alles eraan und'
erop!”
Met zijne voet in een ketel appelmoes,
de kartoffelen voor aardappelen, swie-
bel voor gewoon juin: de zaal had ’t
niet meer! Enorm!
„Iech habe see-r goed gagessen, hil
wat aanders dan boerenizult. Dann ware
er limonade mit séér viel sjulim. Sóviel
sjuim, nog besser als Dreft.”
Kostelijk was het opentrekken van de
flessen Champagne. „Ich mustte auch ei-
ne flashe aufenmachen. Eine knal... und
die koerke kaam nach iinter, precies
in 'dte sjap van die burgemeistersfrau.
Ich sagte: vakmansjap ist meistersjap.”
Tenslotte was Paul in Tirool geweest.
„Ich bin umheuge gewesen. Um lege
auch... en dat ging verdomme Vlug!”
Toen mocht na een korte tijd beraad1-
slagen Albert de Koek als jury-voorzit-
ter spreken van „het was biezonder
goed, het totale peil lag hoger dan vo
rige jaren.” Toon Hessels kreeg voor de
derde maal dte beker (en is nu eigendom
van hem), alle sauwelaars kregen ’t
schildje, hierna en hiernaast nog diverse
prijzen die waren geschonken.
Maar tóén waren we al op de Lain-
genbergseweg, met veel buikpijn, op weg
naar een gestrekte houding.
Proficiat sauwelend Gilze.
de dubbele deuren van „De Kronen”; de
retonstruktie van „De Tip”, Den Door
die een ongelukje had gehad... „hij was
aangeschoten!” als een sprankelende wa
terval werd alles met een denderende
snelheid de zaal inges'lingerd! Bravo-
debutaant!
Na de pauze opnieuw een „routinier”,
Jan de Vet voor de vijfde maal, nu als
Kobus de Melkboer. Omdat hij van ’t
Motel kwam, waar de OKAY een re
ceptie hald gegeven vanwege haar 75-
jari'g bestaan, was hij in „dteftig tenue”,
kompleet met „hoge zij©”. Hoe wij ijs
taarten maken werd fijntjes uitgelegd.
„Tenslotte slobbert Chrisje Willemen er
wat stof overheen. Des unne schone vuil-
l'ik. Ge moet eerlijk zijn in ’t 'leven. Niks
verzwijgen. Nie denkten daar kraait geen
Aantje naar!”
„Ih ut ziekenhuis laag unne Belg nost
me. Die moest on zun oog geopereerd'
worden, De zusters schoren um van on
deren 'helemaal kaal. As dun Belg zegt:
zuster daar mok mie geopereerd' worden
zegt dte zuster... ge zult nie dun irste
Belg zijn die zun ogen in zunne zak
heeft.”
In de Burg, van Mïerlostraat waren
gemeenteambtenaren be-zig om de hoog
te van een lantaarnpaal te meten. Mer
hunne meter was te kort. Ik zee... graaf
um uit en leg um plat! Ja... zeggen ze...
mer we moeten de hoogte hebben, nie
de lengte!” Over de lagere school die
Gilze rijker werd: „het bestuur had’ lie
ver een hogereschool gehad. Daarom
hebben ze ’m Klimop genoemd, kan ie
groeien. Harrie Sprangers moest een
spoelbak gaan repareren. De 'klant was
intussen verhuisd. Zegt Harrie: bestellen
ze met spoed unne loodgieter, as ge dan
eens efkens tijd hebt zen ze verhuisd.”
De uitbreidtende Aarts-sportartikelen-
winkel; Jantje Simons die vaste vloer
bedekking onder zijn neus had laten leg
gen; zijn werken als ijscoven'ter bij de
Galderse Meren, Jan Was sterk in zijn
gesauwel. Het Slot voerde hem naar de
winkeliersbeurs. „Ik vroeg zit er nogal
Schot in? Dat bleek van niet want die
was eruit gekeild.” De, ter elfder ure,
ontruimde dubbele stand van Stan Wete
rings met auto’s bracht hem naar: „nu
heb ik maar een Oo-keesje gekocht. Das
een kruising tussen een Optel en een
Bovag!”
Jan Pel'kmans, vijfde tonjaar, kwam
kompleet in ’t pak van de „Klaar overs”,
mét stopbord! „Wij zijn de wandelende
stoplichten van Gilze bij gebrek aan
aanderen.” Jan stond stil bij Bestek ’81,
de Slankheidsklub, die yoga en tenslotte
alleen maar rauwe spinazie. „Ze zeggen
dat er in Gilze veul gekletst wordt! Niks
hor! Aanders stond ik hier nie!”
„Lest laag ik in ut ziekenhuis. Zuster
Nutricia kwam me een slaappil geven.
As ge nouw morgen goed bij je positie
ven bent en de negatieven zijn goed, dan
Wordt er coöperatief ingeigrepen. Ja...
ik laag nost iemand van 95 jaar. Die
wilde zich laten stereliseren.” Het ge
sprekje met de burgemeester; de Raads
vergaderingen „ok gin diik-voor-mekaar-
show” en... ,^het stemmen leek net een
talentenjacht. Veul meensen zijn nie be
wust, mer bewusteloos. Dun éne dag
Van Gooi; dun aandere dag Gerrit. Ut
leek wel partnerruil.”
Gerrit was bij de waarzegster gewiest.
Die vroeg of hij 'in de sterren geloofde?
Jao... zee Gerrit... as ze op een fles cog
nac staan wel.
„Dun Oppersauwelaar van de Rijen
(Wil Beenhakkers, Red.) zit nie in de
