Wij ruimen op als geen ander
KLEINMEUBELEN
BUREAUS AFGEPRIJSD
SPREIEN
DEKENS
Bankstellen
diverse
weggeefprijzen
Bedden 10-15%
korting
Bergmeubels
Slaapkamers
compleet
MET KAST
EETHOEKEN
MODERN WANDMEUBEL
naar
naar
van
naar
van
naar
van
naar
naar
van
naar
van
naar
van
1 3250,-
1-persoons vanaf f 19,00
2-persoons vanaf f 27,50
SYNTETISCHE
Acryl vanaf f 15,-
DEKBEDDEN
Donsdekbedden 1-pers.
Wol vanaf f 85,-
1-persoons f 69,50
328,- voor 250,-
van
Eiken
van
EIKEN
f 750,-
f 1195,-
EIKEN
f 1395,-
f 2232,-
van
EN VELE ANDERE
f 1650,-
f 2895,-
o.a.
Overgordijnen Vitrage o.a. kamerhoog 50% KORTING
Tapijt: WOONKAMERGEBRUIK sterk afgeprijsd
slaapkamer vanaf f 13,75 m2
X Zwart
t Groen
t Eiken
Henk Martens bekroont rentree
met opnieuw de titel
oppersauwelaar
f 2100,-
f 3300,-
f 4758,-
1 3410,-
f 3173,-
f 1350,-
f 1695,-
1 2495,-
f 1895,-
Eiken
WENGE 4 STOELEN TAFEL - f 195,-
4 STOELEN TAFEL - f 995,-
4 STOELEN TAFEL - f 750,-
f 895,-
f 1295,-
f 1495,-
J Groen-wit f 795,-
Wit-zwart f 595,-
Sauwelen op hoog nivo
Vinylvoor keuken en
TELEFOON 1310
(zeif monteren)
NVE
Verleden jaar sloeg hij eens een keertje over. Oók op zijn pure klasse
raakte men wat uitgekeken, de verwachtingen waren bij voorbaat
zéér hoog, de druk die dit meebrengt was navanant. Dit jaar was hij
er weer. Voor de negende maal Henk Martens in de ton, nu als Sjefke
d’n duivenmelker. Zonder ook maar iets van afbreuk te willen doen aan
de prestaties van zijn vijf collega’s-sauwelaars; hij was een klasse
apart! Het moet de jury weinig hoofdbrekens hebben gekost hem tot
oppersauwelaar uit te roepen.
op het motto van dit jaar kon hij stel
len: „we hopen ’t een en ander rechter
te zetten van hetgeen krom is. Ik voor
spel vanavond pijn aan Uw lachspie
ren.”
Een verrassing was het optreden van
het duo „Spuit Elf” dat met haar karna-
valsschlager „Coba” het songfestival
won. Ook Coba liet zich in al haar
grootheid bewonderen. Een zwart-bonte
koe. zwaar beuierd, elf enorme spenen
waaruit bier gedronken kan worden met
de zottedagen. Een waarlijk fantastische
meezinger die op 14 februari beslist
hoge ogen gooit op het songfestival te
Etten-Leur.
Was alles in stijl, iedereen in midlzo-
merse stemming intussen, het wachten
was op hét moment dat de suisse en ge
volg de eerste sauwelaar naar de ton
bracht.
Open op afspraak
Voor de tweede keer Ad Stads, nu als
frater Velocitas. Uit zijn sauwel grijpen
we te hooi en te gras: „Ik ben een
eeneiige tweeling. Ons Jaoneke en ik.
Thuis hadden we tien kinderen, waarvan
er 7 gelukkig getrouwd. Onze pa kon
vroeger ’t zout nie in de pap verdienen,
tegenwoordig mag bijna niemand zout
hebben. Een frater is hetzelfde als een
zuster... maar dan met een ander kruis.
Via de Geloften. De Raadsvergadering?
Net een vergadering van ’t Landbouw
schap. Wil Beenhakkers heeft ’t nét nie
gehaald. Jammer... anders hadden we
tenminste een échte sauwelaar in de
Raad Weten jullie 't verschil tussen
een Chinees en Koos van Wagtendonk?
Koos kijkt niet zo nauw! De langzaam-
aanaktie door de vrouwen langs de Vijf
Eiken; Hans Prinsen en de vraag zou
hij nu écht aan ’t werk zijn”.
Ad kwam boeiend over! „Het cafeta
ria D’n Bakker is binnenkort alleen
maar open op afspraak” was een héle
goeie. Het slot was sterk met het „Turks
liedje” (een enorme meezinger zo bleek!)
„Spijkerpak - Boerenpak - dat is de
Raad!”
Voor de vijfde maal kwam hierna in
de ton Jan van Gils als ,,’t Muzikaant-
je”. Hij had zijn harmonica „Lazerus”
meegebracht. „De bovenste drie toetsen
zijn de wethouders. De vierde heb ik
zwart gemaakt. ..dat is d’n burgemeester.
Dan zitten er nóg 16 toetsen op maar
Woninginrichting B. van Gooi, Gilze
zijn hond Flippie kreeg een uitleg om te
gieren. Jaoneke ging naar ’t voetballen
met z’n Flippie... nou ja... naar RAC.
Het verloten op dé weekmarkt van een
schaap door de lijst Van Ardenne/Van
der Ham tijdens de verkiezingsstrijd,
wat toch maar mooi 982 schapen op
leverde. Hij moest ook gaan sexen bij
Koos Jacobs, ge weet wel die C.D.A.’er-
strooier voor de verkiezingen. Hij nam
P’70 op de hak met de foto van Cees
Dikker in het Vademecum: ,,’t lijkt wel
een pater in de binnenlanden." Ook de
heren Velge, Fer van Laarhoven en
Koos van Wagtendonk kwamen prachtig
aan bod.
Over zijn hond: „dat is een sexmaniak:
hij heeft al meer emmers water over
zijn donder gehad dan hij brokken ge
vreten heeft.” Over ’t sexen in Ameri
ka: „daar laten ze een kuiken de trap
leuning afglijden. Als men zoef hoort is
’t een hen, als ’t tik-tik-tik-tik-tik gaat
een haan en... als ’t tik-tik gaat een
halve haan die naar Van Tiel gaat om
opgevreten te worden”.
Het „Maagdenplein”, met er tegen
over „het filiaal van Maria Magdalena”;
kortom Jaoneke boeide de zaal en stoei
de met Rijens her en der.
Slaappillen
Wil Beenhakkers was de voorlaatste.
Alweer voor de Vierde keer in de ton
was hij nu Gijs de melkboer, zijn entree
wekte al meteen hoge verwachtingen.
„Met melk meer smans” appelleerdehij
gewiekst aan de „rijdende bistro”.
Gijs nam ons mee op zijn melktoer.
Kostelijk. „Als ik bij de Flap een viaflip
naar binnen floep” was nog maar ’t be
gin! Bij Cees van Dorst („die altijd zo
uit de hoogte kon doen!”); bij Hoogland,
„bij ’t samengaan. Eerst was ’t een los
verband, toen een rekverband, nu een
vast-verband. Er loopt een student sta
tionair mee,” zo wist Gijs het woord
stage te verbasteren. Na zijn trekhond
Sjoel onder de melkkar te hebben aan-
genioedigd en de Tivoli-bistro te heb
ben aangedaan, kwam Gijs bij Drogiste
rij Hesemans. Hij trof daar heer Wijs
van de gemeente „die kwam slaappillen
halen. ’s-Nachts en ’s-avonds ging ’t wel,
maar ’s-middags kon hij maar niet in
slaap komen.”
Via Pix, Slijterij Brouwers en Ad’
Somers (óók Gijs haalde de winkelslui-
tingsmisère flink over de hak, Red.)
ging hij „schoften bij 't Boerke”. Hij liet
ons het „voorspel” van de eerste huwe
lijksnacht „beleven”, vond voor Koos
en Gerrit de verzamelnaam „Boecobs”
uit en draaide bij d’n Speek voorzichtig
langs het vrouwencafé („das alleen maar
voor boezemvrienden”) via het W.G.K.
naar ’t gemeentehuis. „De burgemeester
is unne goeie klant van mij. Dun over
schot die ik over héb gebruikt hij vur
zunne kater”. De brandvoorschriften op
het gemeentehuis tenslotte, we noemen
slechts „op rook uit de Wethouderska
mer hoeft niet te worden gereageerd”,
waren sterk besauwelde vondsten die
Gijs aan de lopende band de zaal in
slingerde.
Ja-Ik-Wil
Ja... en dan moet Henk Martens voor
de 9e maal in de ton. Het nadeel voor
Is sauwelen geen kuituur?
De entourage, drie avonden een vólle
zaal „Boerke lacobs” met steeds .zo’n
450 mensen die waren gekomen om te
lachen; een door Jos Theeuwes weer
meesterlijk verzorgt toneeldecor voor
Prins en gevolg; een „draaiboek” dat
nauwgezet wordt afgewerkt; was even
sfeervol als af! We zouden ’t willen sa
menvatten met: „een strakke regie, een
soepele uitvoering”.
Had de hofkapel onder leiding van
M. Frishert ,,’t gras al eerder 2 kontjes
hoog dóen zijn”, bij de entree van Prins
en gevolg werd het Hangijzerlied inge
zet, door een volle bak enthousiast mee
gezongen. De officiële opening was hier
na voorbehouden aan R.C.S.-voorzitter
Joop van den Broek. Na een algemeen
welkom: „is ’t toch niet geweldig, dat
door DIT weer, oud-Rijenaren tot van
uit Putte vanavond hier zijn om dit te
mógen meemaken? Ik moet jullie bur
gemeester Ballings excuseren, hij is écht
op vakantie. Gerrit Boemaars is écht
ziek. Hij laat U allen groeten en... dat
is geen verkiezingsstunt. Stel U gerust,
Gerrit heeft geen dokter nodig. Die zou
toch alleen maar zeggen: je bent wat
aan de 'zware kant. Maar terug naar U
allen die er wél zijn: wij zien hierin een
herkenning en erkenning. Door Uw mas
sale komst plakt U een fijn etiket op
ons eigen karnaval. Jammer dat de er
kenning nog niet doorklinkt in de Com
missie die moet beslissen over subsidie.
Maar we gaan door! Twaalf jaar kar
naval, de 10e sauwelavond!”
Ovatie voor COBA
De R.C.S.-praeses (52 medewerken
den!) vroeg Jos Theeuwes voor ’t voet
licht. Het publiek maakte Jos wat ver
legen met een massaal „zonne goeie
hebbe we nog nie gehad”. „Er wordt
aan Jos getrokken vanuit vele plaatsen
in de omtrek. Ais dank voor 10-jaar
sauweldecor biedt ’t bestuur Jos een
avondje uit aan, naar een schouwburg
waar ook in Nederland', een etentje
vooraf en vervoer uit en thuis. Namens
de familie Jacobs mag ik Jos tevens
deze fles overhandigen.”
Prins Jac. dun Irate had naast een wel
kom voor allen alsnog de beste wensen
voor ’79. Ook hij hoopte dat de erken
ning en waardering tot het gemeentelijk
subsidiebeleid zou doordringen. „Geënt
er zijn er maar elf die meestal meedóen.
En als ik hem dicht doe... dan gaat al
les van de toetsen naar de knoppen.”
„We hadden thuis 26 kinderen. Dat
was de schuld van de pastoor. Die zei
tegen mijn ouders... je moet de kinderen
opvoeden van A tot Z. Mijn broer doet
ook aan muziek. Die zit in de koepel
te Breda. Hij is cellist.
Rekensom
We moeten van de politie het trot
toir en zo schoonhouden! Ze geven zélf
’t goede voorbeeld. Toen ik laatst bij
het politieburo uitstapte zakte ik tot mijn
knieën in d’n blubber. Op het Jazzkon-
sert bij Tivoli had ik mijn jas weggehan
gen. Om hem voor diefstal te behoeden
had -ik er een kaartje op gedaan: ik ben
van een judo-kampioen. Maai- wég was
ie. Het kaartje lag er nog. Er stond op:
en ik ben wereldkampioen hardlopen,
knap als je me nog inhaalt!”
Voor het derde jaar in de ton Jac.
Theeuwes, als Koop de schooljongen.
Via ’t vrouwencafé kwam hij bij zijn
schooljuf. „Die vrijt met de meester van
de 4e, tussen de middag in ’t hobby-
hok. Tijdens de les aardrijkskunde ver
telde de juf dat in Nieuw Zeeland (van
wege ’t tijdsverschil, Red.) alles net an
dersom is dan bij ons. Ik vroeg: juf...
zitten er op ’t gemeentehuis dan zoveel
Nieuw Zeelanders? Als ’t hier overdag
is slapen zij!”. De leesmoeders en ’t
Rijens Kraantje bracht Koop bij een
uitspraak van de veearts: „onvruchtbaar
heid koe ligt aan de eigenaar... moet
zich laten inenten.” Gerrit en Koos
stonden op het perron. Ze moesten naar
Eindhoven. Zien ze een bordje: Tilburg-
Eindhoven... stopt niet te best! Die heb
ben ze toen maar niet genomen, dat was
te riskant!” Koop nam de zaal mee naar
de eerste zwemles in de Put van Reef,
alsook naar de Duiventoren... „waar
zo’n schone vogels zitten!”
Zijn spreekbeurt op school, rond de
Raad en de verkiezingen, haalde een
dikke 10 bij het publiek. „Kijk als
schoolhoofd krijg je één dag vrij om
wethouder te spelen, als wethouder krijg
je 4 dagen vrij om schoolhoofd te zijn.
Ben je dus mooi vijf dagen vrij!!!
Kuiken sexen
Dan is er de pauze. Tijd om een
balans voor je zelf op te maken. Drie
sauwelaars aan elkaar gewaagd. Allen
met overtuiging en enthousiasme bijna
500 mensen geboeid. De één wat meer,
de ander wat minder; de éénwat korter,
de ander wat langer de zaal gevangen
houdend. Soms een tikkeltje te veel „pra
tend” in plaats van „acterend”. Maar
een 7/2 kennen we ze alle drie toe. Ze
waren goed, zonder meer!!
Maar na goed komt beter... en daarna
de top! We zijn blij als de zoemer gaat
voor de hervatting. Houden onze buik
vast als Janus Biemans voor ’t zesde
jaar in de ton komt, nu als Jaoneke.
Zijn hond Flippie heeft hij meegCbracht.
Jaoneke vertelt dat hij kuikensexer is.
Ook dat hij van nette lui afkomstig is.
„Mijn moeder heette Net... mijn vader
was niet de vlugste”. Jaoneke gebruikte
zijn akteertalent volleerd. Hij liet de
zaal denken! Het staartkwispelen door
hém is dat iedereen'er eens góéd voor
gaat zitten. Hóé kan hij zijn vijf voor
gaande collega’s overtreffen? Heeft de
zaal wat moeite met die vraag, Henk,
als Sjefke de duivenmelker, kompleet
met voederbakje, constateur en het roep-
fluitje, geeft zijn creatie even geimak
kelijk gestalte als hij duivenvoer de zaal
in gooit. Hij stond te wachten tot zijn
beste duif, Stoffeltje, op de klep viel.
(De afstamming, het ras van Stoffeltje,
ging ons wat te vlug; het was wel „in
drukwekkend!”) „Vroeger had ik een
duiivin, d'è was unne goeie!” Over het
ringen van de duiven: „wij moeten ja-
ik-wil zeggen, maar of een duif wil of
niet: ze krijgt een ring om durre poot.
Mun buurvrouw houdt nie van mijn
duiven. Vanwege de was. Ik zee... meens
ben blij dat koeien nie kunnen vliegen.”
Zoon Teun werd op de school geat
tendeerd dat hij een rooie en een zwarte
sok aan had. Op de weekmarkt te Rijen
gekocht. „Verrek zee Teun: „ik heb
thuis nóg zo’n paar liggen!” Moest Ger
rit het nu ontgelden als de „sporthou
der van kippenzaken”, Sjefke blééf toch
bij zijn thema. „Ik zou graag meer dui
ven op ’t hok hebben... maar ’t mag
niet van ons Riet. Het is te duur aan ’t
voeier. Maar zélf heeft ze wél twee
goudvissen!”
Al fluitende naar zijn Stoffeltje liet
Sjefke zich ontvallen: „ik laat hem krui
sen met unne papegaai... dan kan hij
tenminste onderweg de weg vragen.”
Sjefke was ook nog met zijn duif bij
Van Glabbeck en maakte tenslotte een
uitstapje met de duivenclub. Na een
rondrit door de Duiventoren kwamen ze
bij ’t Halve Maantje. „We hebben Gods
natuur bewonderd” zei ik tegen Henk.
„Ja... en ’t onkruid natuurlijk óók zee
Henk!” Na een rijmpje op ’t karnavals-
symbool de trechter, sloot Sjefke sterk
met: „met een duif is ’t net als een
huwelijk. Of je krijgt ze er niet uit...
of ze komt niet meer terug!”
Het spreekt duidelijke taal voor het
gebodene. Niemand stond op! Men
wachtte om de zes sauwelaars met een
daverende ovatie te ontvangen. Uit dank
voor zo’n vier uren -amusement van klas
se. „Laat ons hopen dat ze een volgend
jaar weer terug willen komen”, zo ver
tolkte de R.C.S.-voorzitter veler gevoe
lens. Nestor Janus Biemans mocht -nog
Christ de Bruijn, grime en advies, met
een kado verrassen; Jóke Bink mocht,
eVen charmant als altijd, de naar haar
man genoemde en door de Rijense kun
stenaar Tom Voeten vervaardigde Jac.
Bink-wisseltrofee spontaan overhandigen
aan Henk Martens als „oppersauwe
laar”. De jury kende Janus Biemans een
2e; Jac. Theeuwes een 3e; en in alpha-
betische volgorde W. Beenhakkers, J. v.
Gils en Ad Stads (ex aequo) een vierde
plaats toe. Diverse geschenken „vanuit
de gemeente” aangedragen onderstreep-
ten het werk en de inzet van de sauwe
laars en spiegelden waardering Voor de
fijne -uren, waarin men totaal vergeten
was dat 'het buiten koud en glad was
vanwege sneeuw en vorst. Is er een
groter kompliment voor alle 6 de sau
welaars mogelijk???
250 breed 200 hoog f 498,-
