a
[rimogi
58
ez®
Op vakantie in Pangururan
judo/tichting
TALENT VAN ADDY VELGE
SIERT WAND IN OPGE-
KNAPTE TROUWZAAL TE
GILZE
lijense Bridge Ciub
>p vrijdag 11 aug. waren in Hotel Noo-
:n 9 paren aanwezig voor de start van
e 22e serie om meesterpunten. No. 1
ijn geworden de heren C. van Gorp-P.
e Pont 95 pnt. gem. was 72 pnt.; 2 wer
en mevr. Nicolaas-dhr. J. van Gorp 84
ut; 3 mevr, van Peer-dhr. Peeters 78
ut.; 4 mevr. Leenders-dhr. J. van Peer
2 pnt.; 5 de heren B. van Peer- de Vet
8 pnt.; 6 dhr. en mevr. Buntsma 66 pnt.
mevr. Hennekam-van Zon-dhr. v. d.
ungen 63 pnt.; 8 de heren C. Seelen-
van Gorp 62 pnt.; 9 dhr. en mevr,
ouprie 60 pnt.
Bejaardenbond Rijen
Het geweldige
Neveda
assortiment
ligt voorn bij:
[f
en kleur
Neveda
19.30
19.30
1-1
0-1
2-6
4-2
L
14.30
12.00
EVV 4 neemt deel aan M.P.O. toumooi.
W. JOLIE
en
C. JOLIE-VAN LOON
de dag te herdenken dat zij 25 jaar
geleden in het huwelijk zijn getreden.
Wij beginnen deze dag met een H. Mis
om 13.30 uur in de kerk Maria Bood
schap te Rijen.
Graag zien wij u op onze receptie van
18.30-20.00 uur in café „Boerke Jacobs”
Hoofdstraat 72, Rijen.
KEES
JOHANNA
ANNIE
Rijen, augustus 1978
SPORTCLUB ’GUUS DE JONG’
HOUDT GROOT
I VOETBALTOERNOOI
Buu°??ag aug' a’s' houdt sportclub
L? de J.on§’ weer P*aar jaarlijks voet-
L. !101?0* °P de velden van café ’de
L ar te Gilze.
L eelnemende ploegen zijn ingedeeld
Li.10™® ‘n twee poules van vier. In
1 r a: F-C. ’t Halve Maantje, FC Ma
li 5’ Pe Tuinders en De Pretboys;
r e t>: Mecuma Deform, SC Guus de
Programma woensdag 16 augustus:
EW 1-Gilze 2 aanvang
EW 2-Gilze 2 aanvang
Programma zondag 20 augustus:
EW 1-RKDSV 1 aanvang
EW 2-RKDSV 2 aanvang
Zondag 20 aug. is het weer zo ver dan
gaan we er weer op uit, en wel naar de
8e wandelmars die georganiseerd wordt
door w.s.v. ’Sandoel Vooruit’ in Raams-
donkveer. En evenals voorgaande jaren
proberen zij ook dit jaar weer een gezel
lige mooie wandelmars te brengen.
Wij vertrekken met eigen auto’s om 12.00
uur vanaf Hotel Nooten, inschrijfgeld
1,75. Tenslotte wenst het bestuur alle le
den een prettige wandelmiddag toe.
Mezelf de week dat de lagere school
Ler beginnen te Molenschot, Gilze en
[Kn (21 augustus) nemen ook de judo-
pen van Rimogi weer een aanvang.
Iin? j e n’euwe leden kunnen zich de
L e™e dagen telefonisch opgeven bij ’t
f -retariaat in Rijen, telefoon 3194 of tij-
Pje judolessen bij de judoleraar.
INFORMATIE VOOR VROUWEN
(...en mannen)
ind deze week (rond 19 aug.) valt er in
k huis een boekje voor vrouwen bin-
:n. Misschien is het wel goed het boek-
1 niet gelijk bij het oud papier te gooien
aar het eerst eehs eventjes in te kijken,
ant hebt u nooit eens gedacht om naast
dagelijks werk ’iets’ te gaan doen?
ts meer te weten te komen over een
;paald onderwerp of gewoon eens ande-
vrouwen te ontmoeten?
1 het boekje staan (zover ons bekend)
le mogelijkheden op het gebied van
doling, vorming en ontwikkeling in de
ngeving van Rijen.
■I hopen dat u door dit boekje uw ge
iten in daden om kunt zetten en er
«1 plezier aan zult beleven.
•t u wel op de inschrijfdata!
ebt u na 21 aug. geen boekje ontvan-
en toch interesse, haal er dan ge-
°on een bij Jeanne de Hoon, Brabant-
uk 51 of Ingrid Scheifes, Leuvenstraat
of Bets Milani, Rubenspark 30 (tele-
on 4401.
Op uitnodiging van onze dorpsgenoot Peter Harry de Vet ben ik in mijn
vakantie naar Sumatra in Indonesië geweest, om precies te zijn naar zijn
Op vrijdag 25 augustus a.s. hopen wij
met onze ouders
I missie in Pangururen op Samosir, een eiland in het prachtige Tobameer,
I op Noord-Sumatra.
Het was een hele tocht daarheen. Eerst
■was er de lange vliegtocht van Schiphol
naar Signapore, een lange zit, ruim 18 u.
|Na daar ruim een hele dag een beetje op
■verhaal te zijn gekomen en gewinkeld te
■hebben in die koopstad bij uitstek van
[het oosten, ging de tocht per vliegtuig
■verder naar Medan op Noord-Sumatra.
■Daar stond Pater de Vet met nog twee
■paters mij op te wachten. Na een aller-
[hartelijkste begroeting loodsten zij mij
snel door de douane. We brachten eerst
een bezoek aan de bisschop, pater Pius,
capucijn en de eerste eigen priester van
de Bataks, de bevolkingsgroep van Noord
Sumatra. Ook al was hij druk aan het
vergaderen, toch had hij even tijd voor
ons.
Vandaar ging de tocht per landrover
naar Siantar, (150 km verder) een van de
hoofdsteunpunten van de missie van de
>aters Capucijnen onder de Bataks. Er is
daar o.a. een goed lopend groot semina-
ie, en volgens ging de tocht 40 km per
axi het binnenland in naar het Toba-
neer. Daar wachtte ons een kleine mo-
orboot waarmee wij het meer oversta
an en toen ging het verder achterop de
motor van pater de Vet naar de pastorie
n Pangururan. Opnieuw volgde een al
erhartelijkst welkom door een wat oude-
e capucijn (68 jaar), die in de wandel
ingen ’Botje’ wordt genoemd (pater
ladbout Waterrens). Hij blijkt al van
wr de oorlog op Samosir werkzaam te
ijn en hij loopt in zijn capucijnentóog
;ehu ld en gewapend met een wandelstok
:n een grote hoed nog uren per dag zijn
nissieposten (hurit’s) af. De derde pastor
in Pangururen zou ik pas een paar da-
en later ontmoeten, hij, Tommy, (pater
Thomas v. d. Heuvel) was op cursus,
llhoewel het drie totaal verschillende
ypen zijn en ieder duidelijk op eigen
lanier werkt heerst er op de pastorie
sn enorme gemoedelijke en fijne sfeer,
e capucijnen waardig. Het leven is er
eer eenvoudig. Men leeft er zonder
rant, T.V. en telefoon, maar verstoken
an de moderne ontwikkeling is men er
iet. Men hoort het laatste nieuws uit
federland elke avond via de wereldom-
oep en als Tour-de-Francefan werd ik
Ike dag via deze wereldomroep nauw-
eurig geïnformeerd over het wel en wee
an de Nederlandse prestaties.
•r wordt daar door de paters ook veel
elezen. De weekbladen de Times en El
len onze tegenstanders zijn TDV/Polski
3 en Davo/Skoda 3 beide uit Tilburg,
DVO/Beinss 2 uit Oosterhout, De Schijf
uit Roosendaal en DV Made. Met de ou
derlingen competitie zijn we gevorderd
tot de vijfde ronde.
K. Embrechts gaf goed partij tegen J.
Smeulders maar moest in het eindspel
toch zijn meerderen erkennen. A. Hooy-
donk komt er goed in, ditmaal moest C.
Harkhof dit ondervinden. Ook W. Ver-
berne haalde er de volle winst uit tegen
J. Smeulders. De stand aan de kop is nu:
1 G. v. d. Garde met 10 pnt. uit 5 weds.
2 A. Hooydonk 8 uit 5, 3 W. Verbeme
met 6 uit 4 wedstrijden.
Nieuwe leden zijn van harte welkom. U
kunt zich aanmelden op onze clubavond
of bij G. v. d. Garde, Irenestraat 15, tel.
4620, Rijen.
In een gezellige en sportieve sfeer oefen
de EW 1 en 2 zaterdagavond tegen het
Lage Mierdse SDO ’39. Terwijl het twee
de met 1-0 het onderspit moest delven
speelde EW 1 gelijk tegen het elftal
waar EVV vorig jaar in een beslissings
wedstrijd het 2e klasserschap op herover
de. Zondag trokken EW 4 en 5 naar
Dongen voor hun eerste oefenpartijtje
tegen gelijkwaardige teams van DWC
en keerde met wisselend succes huis
waarts.
Uitslagen 12 en 13 augustus:
EW 1-SDO 1
EW 2-SDO 2
DWC 4-EW 4
DWG 5-EW 5
’Het gemeentebestuur deed mij ’t verzoek een opdracht te aanvaarden om
een stemmige versiering aan te brengen in de trouwzaal van de secreta
rie te Gilze. Was het zonder meer vererend, voor mij gaf toch vooral de
doorslag het feit dat deze gemeente meedoet de culturele vorming moge
lijk te maken. Van en voor hun eigen inwoners uiteraard. Na goedkeuring
van de tekening en de begroting, heb ik dan ook mijn werk in de vorm
van ’n schenking aangeboden. Het is net vandaag gereedgekomen. Er
ontbreekt nog een spot, doch ik neem aan dat dit slechts een kwestie is
van enkele dagen. Zullen we eens gaan kijken of wilt u liever eerst wat
praten’?
SUGGESTIEF
De korte tijd die we nog pas in huize
Kennedylaan 36 waren gaf ons tóch al
seintjes om éérst te gaan kijken. We had
den dan immers een houvast in een ge
sprek, dat zich van meet af aan aandien
de als veelomvattend in een waterval-
tempo.
Toen we tegenover haar kunststuk ston
den vonden we als eerste reaktie ’t meest
opvallende dat we niet perpleks stonden.
Was ’t zowat de enige versiering in de
ambtelijk-kille kamer, heeft ’t een span
wijdte, een vleugelbreedte van geschat
twee meter, het dringt zich niet op! Ne
geren laat het zich evenmin. Waren we
nimmer in een woestijn en kunnen we
dus niet uit ervaring spreken wat het be
tekent een oase te vinden of te bereiken,
we hebben er wéér een betere voorstel
ling van. We vónden namelijk een oase.
Een rustiek, verkwikkend, decoratief ge
heel. Aantrekkelijk, tot de verbeelding
sprekend. Abstract in de eerste aanblik,
suggestief-realistisch groeiend na elke mi
nuut van in- en verwerking.
Op een achtergrond van aanzienlijk min
der dan een meter, in een kleur rood ek-
sakt gelijk aan de stoelenbekleding, is
met droogbloemen, bast en knol, de man-
vrouw-verbinding uitgebeeld. Met enige
fantasie, die bepaaldelijk niet kunstge-
schoold behoeft te zijn, ontwaart men
het ontstaan van nieuw leven uit een om
arming. Het rode appelleert aan geluk
zalige pijn, als vreugdevol vuurwerk
schieten witte pijlen omhoog. Helaas is
de verbiding, alsmede het nieuw ontstane
leven, niet eeuwigdurend. Een smeed
werk van subtiele aard suggereert via de
’vleugels’ het uiteengaan via kanalen. Ge
leidelijk, nimmer afgebroken, duidelijk in
vrede vertrekkend vanuit het hart, met
óók al weer vreugdevolle tussenstations.
SCHEPPINGSDRANG
Omdat Addy Velge, de kunstenares ach
ter en in deze decoratieve creatie, zich
prettig afzijdig houdt zolang we niets
vragen, welt als onuitgesproken gedachte
spontaan in ons op: jammer dat dit werk
slechts zal worden gezien door bruidspa
ren en familie-leden, die tijd noch ge
dachten hebben zich te verdiepen in het
geen men ziet zónder te verwerken. In
dat verband vragen we onszelf af of zo’n
werk niet méér effekt dan alleen sierend
zou hebben, in de wat we wel eens hoor
den ’verzoeenkamer’, waar een laatste
poging wordt gedaan een tot strandend
driegend huwelijk tot een nieuwe omar
ming te brengen. Want waar Addy mo
gelijk uitgaat van ’t centrum, kunnen wij
de ’verwijderende kanalen’ evenzeer
plaatsen als de weg naar het doel die
twee verschillende personen bewust heb
ben gekozen. En dan zeggen we; als een
wandversiering achter de rug van de
ambtenaar van de Burgerlijke Stand, met
relatief zéér beperkt materiaal zovéél te
denken geeft, noemen we ’t zonder enig
voorbehoud een Kunststuk met een grote
K, om van het ’prettige’ wat het straalt
nog maar te zwijgen!
Addy, als persoon in die kunst, blijkt ten
overvloede als we weer terugzijn in haar
huiskamer, in volgorde van gebeurtenis
sen, een zorgzame moeder, een charman
te gastvrouw en een toegewijd echtgeno
te te zijn. Niets schemert naar ’exentriek’
alles vloeit spontaan. ’Voor ik trouwde
droomde ik van twaalf kinderen als het
mooiste wat denkbaar was, helaas blijkt
dat niet mogelijk’! Deze enkele woorden
geven ons toegang tot de gedachten- en
gevoelswereld van deze kunstenares, waar
in de scheppingsdrang blééf voortleven.
BINDING VAN KULTUREN
We maakten met Addy Velge voor het
eerst kennis tijdens de expositie in de hal
van het gemeentehuis door de Rijense
kunstschilder Tom Voeten. Als decor,
ondersteuning is mogelijk ’n beter woord,
’stootte men als bij toeval op schijnbaar
achteloos geplaatste droogbloemarrange-
menten’, zo ongeveer schreven we des
tijds. We namen ons toen al voor om
eens over Addy en haar kunst te schrij
ven als zich een gelegenheid hiertoe voor
deed. De opdracht van het gemeentebe
stuur, de uitvoering ervan werd door zie
kenhuisopnamen helaas aanzienlijk ver
traagd, meenden we ’n geschikt moment.
’Als kind al knutselde ik. Kadootjes kó
pen bij diverse gelegenheden deed ik al-
een leuke sportieve wedstrijd.
Zaalvoetbal vriendschappelijk
Afgelopen zaterdag werd de eerste zaal-
wedstrijd na de vakantne gespeeld tegen
de PTT. Dat de PTT snel is (gezien hun
dagelijks werk) was duidelijk, maar onze
jongens waren hun toch een ietsje te vlug
af. Onze F.C. Bom/Wolfsweide scoorden
5 keer, de PTT daarentegen maar 1 keer.
Dit dankzij het goede keeperswerk van
P. Klein, die het toch soms zwaar te ver
duren kreeg. Onze doelpuntmakers wa
ren Johan Graauwmans (2x), Ad v. d.
Werft (lx) en bijzonder zeldzaam maar
toch echt waar G. Jacobs (2x). De spor
tieve strijd was goed, maar bij onze jon
gens hebben sommigen geen blad voor
de mond. Ga zo door.
Dat sloeg aan! Als we ’t goed begrepen
hebben mag, wat Addy betreft, de toch
riante bouw aan de Kennedylaan mórgen
nog worden geruild voor een oude boer
derij met een grote stal. Niet omdat dit
’in’ is, niet om er een half miljoen of
daaromtrent aan te verbouwen, nee.
puur om de ruimte. Sterk geëmancipeerd
nochtans niets ingeboet aan het bekoor
lijke de vrouw en moeder eigen, wil ze
gelegenheid helemaal zichzelf te zijn.
Niet in een rangen en standenmaatschap
pij te zitten wachten op de wijzers van
de klok die een dagelijkse taak aangeven.
We mogen nog op de valreep haar hui
dig atelier zien. Het wordt voor óns een
teleurstelling. Ons moeizaam naar boven
begevend stelden we een enorme troep
voor, een komplete puinhoop. Ten eerste
omdat we daar van houden, op de twee
de plaat meenden we dit beeld te moeten
plaatsen bij het voorafgaand gesprek, ’n
Ruime kamer, waarin elke millimeter is
benut en gevuld met ’van alles en nog
wat’, dat droge bloemen springlevend
maakt na verwerking door kunstenaarsi-
handen. Zonder ons een weg te hoeven
banen komen we tot aan de werktafel.
Het was té netjes, alles ademde orde en
netheid. Het samengaan van de persoon
in déze werkruimte hielden we tot dan
voor onmogelijk. Dat we ongelijk kregen
siert temeer de gaven en het werk van
deze kunstenares, die tegelijkertijd zo
gekompliceerd en toch rechtlijnig is, dat
haar uit gevoelsstemmingen voorkomen
de arrangementen vooral, wel veel te
vertellen moeten hebben. Voor iedereen
en overal die zich de moeite getroost te
kijken met ogen en te zien met een ont
vankelijk hart. NVE
leen als het niet anders kon en dan nog
met tegenzin. Liever maakte ik uit afval
len, restanten, of. van hetgeen de na
tuur zo rijkelijk te bieden heeft zélf een
kadootje. Zo’n jaar of twaalf geleden is
’t eigenlijk pas goed en wat meer offici
eel begonnen. Had ik een onweerstaan
bare zin om met bloemen bezig te zijn,
van enige techniek hoe ze te verwerken
wist ik niets. In een wachtkamer las ik
bij toeval in een blad dat men een oplei
ding kon volgen voor het vak bloemist,
waarin het bloemen binden en schikken
werd geleerd. Omdat ik winkel noch
praktijk achter mij had werd ik niet toe
gelaten als leerling, wel als toehoorster.
Tijdens de opleiding kreeg ik de hint;
schrijf in voor het examen, volgens mij
haal je ’t. Ik vond het leuk en ging één
dag per week praktijk doen bij een bloe
mist te Tilburg’.
’Ik slaagde tenslotte als derde van die
Nederlandse groep, tóch wel een leuk
idee’ zo sluit zij erg simpel haar vakop
leiding af. ’Mijn ideaal is voorshands
mijn werk te kombineren met een gale
rie, een binding tussen verschillende kui
turen tot stand te brengen. Later zou ik
dan graaf mijn bloemarrangementen in
kombinatie willen brengen met antiek.
Antiek niet in de vorm van duur, maar
van oud... vooral in vormgeving’.
GEVOELSUITINGEN
Als het in ’t vreemde huis niet tot slapen
komend logeetje Addy wéér eens naar
boven roept, valt ons oog op een liggen
de stopfles voor de vensterbank. Door de
wijde hals zijn droogbloemen ter grootte
van manderijntjes naast en tegen elkaar
binnen gebracht. De stop hield hen ge
vangen in een beperkte ruimte, daar waar
zij door de natuur voorbestemd zijn om
zich uit te zaaien. Zou dit geboren zijn
uit de gedachten in een down-periode?
Het met z’n allen opgesloten zitten, niks
doen en wachten?
Het verdriet ons wat dat we, zoals bij
een kunstschilder, niet een aantal werk
stukken naast elkaar zien. We zouden zo
graag iets meer hebben ontleed. Een rich
ting, een gevoel hebben gevonden. Als ’t
gesprek weer op gang komt vertelt Addy
enthousiast ’van de paar jaren dat ik in
De Boemerang met huisvrouwen gezellig
speelde met bloemen. In diverse groepen,
soms met een vervolg op ’t elementaire.
Men stond wél raar te kijken als ik zei;
breng troep mee. Ga ’t bos in of naar ’t
Rijense Broek en verzamel onkruid,
steentjes, verweerde stronkjes. Kan niet
schelen wat, maar verzamel troep uit de
natuur dan gaan we er iets gezellig en
leuks van maken’!
’Meerdere mensen vragen; Addywan
neer begin je weer? Ofschoon ik mezelf
niet ijdel meen, doet ’t tóch goed dat an
deren er zo’n plezier aan beleven. In het
kader van de vrijetijdsbesteding houd ik
lezingen voor bejaarden, bijvoorbeeld in
Kaatsheuvel, Loon op Zand, ’s-Graven-
moer. Meestal tot grote hilariteit van de
toehoorders verweef ik er vaak in dat
men bloemen kan eten. Keurig gerang
schikte schijfjes tomaat op een salade
adviseer ik eens te wisselen met wat ma
deliefjes, een augurk met een brandne-
telblad, de sla met het blad van de paar
denbloem etc. Alles uit de vrije natuur
waar geen bestrijdingsmiddel of uitlaat
gas hun vergiftend werk hebben gedaan’.
GEEN KEURSLIJF
’Maar ja, Je leeft in déze tijd, je kunt als
eenling niet alles omdraaien. Ik ben pas
40, ik heb de idee dat ik nog volwassen
moet worden. Volwassen voel ik me wél
als ik mogen voor zoveel stukjes tafel
versiering zou moeten zorgen. Instinctief
ben ik daar namelijk totaal op tegen. Ik
zou ’t gewoon niet kunnen opbrengen
om, bijvoorbeeld met Kerstmis, een groot
aantal nagenoeg dezelfde stukjes te ma
ken. Ik ben een zelfstandig persoon, ik
ga een richting, een andere dan voor ve
len een bekende weg. Ik maak graag van
droogbloemen en natuurallerlei mooie
dingen waar een ander genoegen aan be
leefd. Mijn bevrediging licht in ’t schep
pen, alles wat ik maak komt voort uit ’n
gevoel, een stemming, een reaktie. Ik ge
loof dan ook niet dat ik zou kunnen du
pliceren, iets namaken’!
Als we tot afscheid nemen genoodzaakt
zijn herinneren we terloops aan de vroe
ger op de avond geuitte wens van ’een
eigen atelier’.
Jong, FC ’t Pulleke en Fam. Verheijen.
De wedstrijden zullen geleid worden
door een viertal neutrale scheidsrechters
uit Gilze. De aanvang van de poulewed-
strijden is om 9.00 uur en van de kruis
finales en finales om 13.30 uur. De fina
le om de eerste en tweede plaats is ge
pland om 16.30 uur. De prijsuitreiking is
direkt na afloop van het toumooi om
17.30 uur in de zaal van café ’de Hooi-
kar’. De wedstrijdleiding op deze dag is
in handen van de heren A. Geerts en P.
Hendrickx. Wij wensen alle deelnemende
ploegen een sportieve dag toe en we ho
pen op goed weer.
n
Stationsstraat 69
Rijen - 01612-2367
sevier houden hen op de hoogte en alle
mogelijke mode teologische literatuur is
aanwezig en wordt bestudeerd.
De parochie en de voorgangers
van de huria’s
Pangururen is een van de drie parochies
op het eiland Samosir. Eigenlijk is het
onjuist te spreken van parochie, beter is:
’zielzorgeenheid’. De parochie (22.000
katholieken) bestaat uit 61 huria’s (sta
ties, kampongs). Bijna overal is er een
eigen kerkje maar wat nog veel belang-
rijker is: er is een eigen kerkgemeen
schap, met een plaatselijke voorganger,
kerkbestuurleden en mensen die zorgen
voor de zang en de zondagsschool voor
kinderen. Deze (onbetaalde) plaatselijke
voorganger zorgt met zijn mensen zelf
standig voor de 's zondagse bijeenkomst,
ook als er geen priester aanwezig is, voor
begrafenissen, katechese en dooponder-
ncht, voor de zieken, de begeleiding van
huwelijken, de financiën. Een keer per
maand komen deze voorgangers in Pan
gururen samen ter instruktie maar ook
bij het bezoek aan de plaatselijke woens-
dagmarkt in Pangururen waar iedereen
uit de streek lijkt te zijn, komen ze op
de pastorie om een en ander door te pra
ten. Ook bij huwelijken die meestal in
Pangururen zelf worden gesloten bege
leiden ze vanuit hun dorp het bruidspaar
en de familie (in 1976: 230 huwelijken).
Elke drie weken proberen de drie pasto
res in elke kampong (huria) de H. Mis te
lezen waarbij de meesten in de week.
(Ondanks (-of misschien juist daardoor-)
de uitgestrektheid en de vaak moeilijke
bereikbaarheid van het gebied (een berg
landschap waarbij sommige dorpen pas
na een klimpartij te voet van 1,5 uur en
meer bereikbaar zijn) en het gebrek aan
priesters is hier op Samosi een erg posi
tieve kerkelijke ontwikkeling gaande
waarvan wij ook in Nederland kunnen
leren. Theologisch en pastoraal gezien
draait alles om de huria’s, om de kerk
gemeenschap ter plaatse. Daar wil rond
de voorganger een groep christenen de
eigen verantwoordelijkheid dragen om ’t
gelovig-zijn en kerk-zijn met elkaar waar
te maken. Ook daar in de eigen gemeen
schap, meestal eigen kerkgebouw (waar
voor men offers wil brengen) wordt zo
nu en dan als hoogtepunt samen met de
pastor eucharistie gevierd.
Graag daarover een volgende keer.
Pastor Lou Verhaegen
D.V. TT PLAKKERKE
Op donderdag 17 aug. wordt er om 8 uur
vergaderd in café ’t Pulleke. Er staan
nog verschillende punten op de agenda
die besproken moeten worden. Tevens
zullen er twee bestuursleden gekozen
worden.
Het wedstrijdprogramma van de Bra
bantse Bond in de 2e klasse is ook vast
gesteld. Op 11 sept. start voor ons de
Bonos competitie met een wedstrijd tegen
de Kroonschijf uit Klundert. Verder zul-
F.C. Bom/Wolfsweide,
zomeravondcompetitie
Met nog wat kriebels van de vakantie in
de benen speelde het a-team vorige week
vrijdagavond de inhaal-wedstrijd tegen
G. de Jong. Dat het geen makkelijke te
genstander was wisten we al van tevoren
maar wel een leuke. Al in de eerste helft
scoorde Louis Tenret, later werd dit ver
sterkt met een goede voorzet van Johan
Graauwmans op R. Verhoeven, die van
de 1-0 een 2-0 voorsprong maakte. Men
dacht dat ze er al waren, waardoor men
een teruggang kreeg. Dat dit een doel
punt opleverde voor G. de Jong was een
duidelijke zaak. Een paar minuten voor
het einde gaf het doelpunt van R. Ver
hoeven de definitieve uitslag 3-1. Toch
Het vertrek van de fietsrit op woensdag
23 augustus is om 2 uur bij Boerke Ja
cobs, Hoofdstraat 72. Hopende op een
goede opkomst voor deze fietsrit.