I
MAAK NU UW KEUZE!!
groen - rood - rose
4,95 per meter
ONTBIJTLAKENS
schotse ruiten
130 - 160
NU vanaf 5,95
DE VRIENDEN VAN LOURDES
KAARSKENSPROCESSIE
Tot ziens op
zondag 22 augustus
geen 10,95
MAAR 8,95
RESTANT-partij
lange b.h.’s
voorsluiting en
achtersluiting
voor oudere dames
ZOJUIST ONTVANGEN:
SETTERLAINE
BROEKPAKKEN
PANTALONS
maten: 38 - 48
MAAK NU UW KEUZE!!
COLL-TRUIEN
MEISJES-BLOESES
alle kleuren
korte en lange mouw
DAMES en HEREN
PARTIJ
OVERGORDIJNSTOF
120 breed
WONINGINRICHTING
RIJEN
I
4
B.
BOM
E.
te BAARLE-HERTOG-NASSAU
2
A. P. H. pr.
(wordt vervolgd)
c
r
Gebeden en gezangen worden met luidspre
kers uitgezonden. Kaarsen met kapje kunnen
Kom in grote getale
MOEDER MARIA eren en steun
het mooie werk voor de zieken
Volgorde:
Te 20 uur komen we tezamen in de St.
Bi
er
I
houden op
ZONDAG 22 AUGUSTUS
hun plechtige
Opl
Bur
en
dat
A.
d<
9!
S(
z<
di
g!
1.
Met ingang van
hard gewerkt
ei
ter plaatse worden aangeschaft tegen 50 ct. of
7 Fr. De netto opbrengst wordt totaal besteed
aan 't werk der zieken.
TE KOOP aangeboden TAUNUS 12^
st. car. ’68 i.p.st. en bromfiets 25,-—
Lange Wagenstraat 63, Gilze.
OVERBRUG DIE AFSTAND
Op de drukke rotonde van ons dagelijks
leven worden we in het weekeinde van
28-29 augustus a.s. even aangehouden:
213 mensen staan dan op ons te wach
ten, willen ons even iets zeggen, hopen
op een wederwoord. Zo kunt u de jaar
lijkse, landelijke MIVA-aktie zien: 253
missionarissen vragen dan onze hulp bij
de aanschaf van vervoermiddelen; daar
mee overbruggen ze afstanden; tussen
hen en de mensen ginds; zo kunnen ze
efficiënt werken.
Van deze 253 missionarissen zijn er 3 af
komstig uit het dekenaat Oosterhout.
Missionaris H. Nuyten is werkzaam in
Borneo. In het gebied rond Pontianak
heeft hij voor de mensen de waterzuive
ring en watervoorziening opgezet. In de
dorpen geeft hij catechese aan de doop
leerlingen. Hij kampt daarbij wel met
vervoersproblemen. Met een bromfiets
zou hij zijn werk goed kunnen doen.
Daar vraagt hij u om.
Mgr. H. Riemslag werkt in het rivieren
gebied rond Cameta in Brazilië. Hij reist
in zijn oude jeep „welke alleen nog maar
Zondag j.l. was Excelsior vertegenwoor
digt in Hilvarenbeek, waar een prachtigs
tocht was uitgezet in het landgoed De
Utrecht. Zowel de senioren als de junio
ren volbrachten deze tocht met een suc
cesvolle uitslag.
De senioren behaalden de le prijs md
maar 1 puntje verschil op de le prijs
winnaar wsv Noad uit Oosterhout e!1
de junioren behaalden de 6e prijs van
de 24 groepen. Proficiat.
En zondag gaan we weer trainen voor
de Airhorne-mars. Alle leden komen om
10 uur in uniform bij hotel Nooten. De
ze training is verplicht, anders kun je
niet mee naar Oosterbeek
Zaterdag wordt in rotel Nooten een
jeugdvergadering gehouden. Al de iu'
nioren worden dan ook verwacht om J
uur aanwezig te zijn. Willen jullie dan
je vestje meebrengen, zodat we even
kunnen kijken, of alle jeugdleden een
goed passend vestje hebben.
Tot zaterdag en zondag.
bibliotheek doorbrengt
soort bohémienbestaan
de Parijse theaters en
„L'ART MODERNE” (1883) en dat
meesterwerk „CERTAIN” (1889) dat
bij H. zelf van al zijn boeken het meest
de voorkeur had. Deze boeken nemen in
het oeuvre van Huysmans dezelfde
plaats in als bij Baudelaire, een tijdge
noot en „vriend” van geschriften inne
men, die betrekking hebben op Kunst
kritiek en op Literaire en Muziek-kri-
tiek.
Ik zou onze Huysmans willen verge
lijken met een verre voorloper van Pie
ter van der Meer de Walcheren met zijn
vooroorlogse kritieken in de NIEUWE
EEUW in de twintiger en dertiger ja-
ren van deze eeuw en met een Jan En
gelman en Anton van Duinkerken in
nog recenter verleden. En daarom vind
ik hem zo’n boeiende figuur, doch lezer,
u moogt gerust met mij van mening ver
schillen en dit ophalen van oude histo
ries als tijdverlies beschouwen en goed
voor mensen, die een beetje op een zij
spoor gerangeerd zijn. Als verdediging
zou ik de stelling willen poneren: wisten
onze „modernen” maar wat meer af van
geschiedenis in literatuur en kunst, want
het woord van de oude Cicero geldt nog
altijd, dunkt mij: Historia vitae magistra
(de geschiedenis is de leermeester voor
het leven). En zouden onze kerkarchi-
tecten en „ont’sierders zulke bokken ge
schoten hebben als ze wat meer van de
overgeleverde waarden met open oog en
hart hadden willen kennisnemen?
Graag eenieder „abundet in sensu
suo”,' zeiden wij vroeger op het semina
rie als er verschil van mening was:
iedereen moge een overvloed van gelijk
hebben, als ze allemaal maar aan het
woord mogen komen... en op het beleid
hun invloed mogen uitoefenen de ge
adoreerde inspraak die wel eens om
hals gebracht werd.
Nou geef ik ook weer graag toe, dat
het veel moeilijker geworden is met het
voeren van een goed beleid met alle
mogelijke inspraak-commissies van men
sen, die „van de prins geen kwaad we
ten", of „er geen kaas van gegeten
hebben”.
Wat doe je met zulke onmogelijke din
gen anders dan ze op een gepaste manier
passeren? Maar dan moeten wel de ad
viseurs uitmunten in wijsheid en voor
zichtig beleid oftewel de deugd van pru
dentie. God geve aan de kerk van onze
dagen vele zulke figuren en behoude ze,
die goed gebleken zijn!!
een
en bezoekt veel
houdt zich ook
wel op met acteurs en actrices en loopt
in hun soms onfraaie straatjes.
De moderne
Wanneer wij nu verder gaan met onze
uiteenzetting en studie over JORIS KARL
HUYSMANS, dan merken wij eerst op
dat er een hele fanclub bestaat over de
wereld, die zich met het nog altijd lezen
en produceren van de werken van deze
nu al een eeuw-oude ranse Nederlander
bezig houdt.
En nu moet ik oppassen zelf nuchter
te blijven en niet in een soort familietrots
dingen te gaan beweren, die vertekend
doorkomen. Mijn lezers zullen mijn be
wondering toch wel kunnen aanvoelen,
en ik zal proberen ze te argumenteren.
Zonder chauvinisme, waar de Fransen
en de Brabanders zich wel eens aan te
buiten gaan. En wie eigenlijk niet?!
Pie Duployé schrijft in zijn boekje dat
in 1968 bij Desclée de Brouwer is uit
gekomen: „De Huysmanstudies” moeten
rekening houden met de Huysmansiaan-
se „traditie”; met die „kerk”, die bijna
een eeuw oud is en die niet opgehouden
heeft aan dat „evangelie" iets toe te
voegen. Het is gelukkig niet nodig aan
dat voorafgaand opruimingswerk vier
grote delen te wijden „aan de mythes”
van Huysmans, want er is er maar één
dat eigenlijk de weg verspert en dat is
niet dat van de kroniekschrijver van de
Parijse restaurants, noch dat van de bor
delenloper, noch dat van de dodenon
dervrager; het is dat deel dat handelt
over de minnaar van oudheden, of van
de „antiquair”. Het is te belangrijker
deze mythe van dichtbij te bekijken om
dat zij aan een onweersprekelijke wer
kelijkheid beantwoordt, en omdat ze
deel uitmaakt van de katholieke Huys-
mansiaanse „traditie”.
Huysmans zou die man zijn, die niet
in staat om echt te „wonen” in de Kerk
naar welke hij terugkeert, zijn toevlucht
neemt tot een ideale en anachronistische
Kerk: die van de kloosters en die van
de kathedralen, die van de boekverluch
tingen en gekleurde platen en van de
wierook, van de gouden boordsel of ka
zuifels en koorkappen, en van het gor
gelend keelgeluid van biddende religieu
zen, van de oblaten en de devote zielen.
Het leven van Durtal (een romanfi
guur), dat is het laatste hoofdstuk van
het leven van „des Esseintes” (autobio
grafisch): de decadent is mystiek gewor
den, maar de a priori-vormen van zijn
verbeelding en van zijn gevoeligheid zijn
dezelfde gebleven. Het is dan verleidelijk
om wat toe te voegen en te vereenvou
digen om te besluiten: de christelijke
mystiek van H. was niet meer en niet
minder dan de meest geraffineerde vorm
van zijn decadentie”. Tot zover het ci
taat. Deze nogal grove beschuldiging
wordt dan onderzocht op waarheidsge
halte. En dan moet gezegd, dat een zelfs
haastige lectuur van de werken van H.
vóór zijn terugkeer of bekering onmid
dellijk doet verstaan dat deze „antiquair-
mythe” is ontstaan. In 1880 is H. niet
alleen een „antimoderne" hij is een
„anti-Amerikaan”„ zoals Poe, Baudelai
re, zoals Flaubert en Whistler, en dat is
heel iets anders maar hij is een van
de strengste leermeesters en een van de
verstandigste over de noodzakelijke ver
nieuwing van de kunst. Men kan in dit
verband niet tè veel waarde hechten aan
twee boeken van hem die hij gewijd
heeft aan de kunstkritiek en waarin hij,
alles bij elkaar, aan de bespotting heeft
onttrokken en in de publieke aandacht
gebracht de schilders, die hij zonder on
derscheid „impressionisten” of „onafhan-
kelijken” noemt.
Joris-Karl Huysmans
ZIJN LITERAIRE LOOPBAAN
GESCHETST TEGEN HISTORISCHE
GEGEVENS
Met zijn eerste „roman” was hij naar
Brussel getrokken op zoek naar een uit
gever. „Bloed en bodem trokken hem
blijkbaar en hij vond naast een welwil
lende uitgever Jean Gay, een groep let-
terlievenden als Camille Lemonnier,
Théodore Hannon en Henry Kistemae-
ckers met wie hij zal blijven correspon
deren en ook nog anderen. Het boek
wordt gedrukt bij Felix Callewaert, een
bekende naam destijds en komt in sep
tember 1876 uit, maar in België heeft
het geen aandacht gehad. In Frankrijk
verwierf het bijval. En onze jonge
schrijver vond er een stimulans in om
naast zijn saaie boekhoudersbaantje de
journalistieke literatuur te beoefenen.
Hij werd de studax en de goeie opmer
ker, die met vaardige pen zijn indrukken
en meningen graag aan het papier toe
vertrouwde en gemakkelijk gelezen werd.
Emile Zola, ja lezer, de beruchte, nam
hem in zijn kring op en de „diners der
vijf” in de rue Saint-Georges, een literair
onderonsje, zijn vermaard geweest in de
tweede helft van de vorige eeuw; het
waren Huysmans, Céard, Paul Alexis,
Jennique en Maupassant. Zola had naar
aanleiding van Huysmans’ eerste boek
geschreven: Je bent zeker een van onze
romanschrijvers van morgen. Het blijkt
te zijn uitgekomen.
Remi-
giuskerk voor de H. Eucharistieviering. Te 20.30
uur Kaarskensprocessie zoals in Lourdes.
propaganda maakt voor uithoudingsver-
mogen; welke uitsluitend rijdt op geduld I
en handigheid van de missionarissen, die I
meer sleutelen dan rijden.” Hij vraagt de I
MIVA een busje om het werk voort te
kunnen zetten op het platteland, waar I
mannen en vrouwen in kader-cursussen I
opgeleid worden tot leiders van de op I
gang komende ontwikkeling.
Rond Bandung in Indonesië, leidt missio- I
naris F. Vermeulen in de dessa’s tal van I
projekten op gebied van landbouw, hui- I
zenbouw, medische verzorging; samen I
met leraren en leerlingen en de mensen I
van de dorpen. Hij heeft een landrover I
gevraagd om dit werk uit te kunnen I
breiden, dat zeer bijdraagt tot de ge- I
meenschapsvorming. I
Deze 3 missionarissen en de 250 anderen I
verwachten onze hulp. Wil daarom deze I
mensen even ontmoeten op de rotonde I
van uw dagelijks leven; doe iets bizon- I
ders voor hen. OVERBRUG DIE AF- I
STAND.
Gedenk daarom de MIVA-kollekte met I
een ruime gift; of vul even een giro in: I
giro 27 22 49 t.n.v. MIVA - Amsterdam. I
SOCIALE SCHOOL TREFT
VOORBEREIDINGEN
i deze maand wordt er I
Het schoolbestuur stelt I
zich tot taak de Sociale School ook dit I
jaar weer goed bezet te krijgen.
Daar dit een veel tijdrovend organiseren I
is, vragen wij langs deze weg oud eerste I
en tweedejaars cursisten een steentje bij I
te dragen en een cursist in te Schrijven I
of door te sturen naar de adressen die U I
onder dit schrijven vindt.
Voor wie is de Sociale School?
In principe voor diegene, die lagere I
school normaal doorlopen hebben. Die in
de leeftijd van ong. 18 jaar tot 45 jaar
zitten. Die na de lagere school geen ver
dere scholing of algemene ontwikkeling
hebben gehad.
Hen wordt de kans geboden een cursus
te volgen. Neem die kans ook!
Leden van de vakbonden aangesloten bij
het NKV genieten daarbij een financiële
tegemoetkoming.
Ook dit jaar zal het lesprogramma in
nauw overleg met cursisten en docenten
vastgesteld worden.
Inlichtingen kunt U verkrijgen bij: H.
van Tilburg, Oranjeplein 49 Rijen; J. M-
van Riel, Julianastraat 88, Dongen.
EXCELSIOR VARIA
De lezer vergeve mij, dat ik nu mis
schien wat veel van zijn meedenken
vraag. Voor hen, die op school nooit
over letterkunde en wel de Franse en
Nederlandse iets hebben gehoord, zal
het niet interessant zijn... maar onder de
lezers van dit blad zijn ook velen, die
wel daarover gehoord en gelezen heb
ben.
De vriendengroep wordt groter: ook
Frangois Coppée, Paul Bourget, Mau
rice Boucher, Octave Mirbeau, Guy de
Maupassant noemden we reeds en Léon
Hennique. Vijf jongeren onder hen no
digen Zola, Flaubert en de Goncourt
(de man van de grote Franse literatuur
prijs) uit en een nieuwe literaire school,
zoals men dat noemt, komt tot leven, en
draagt de vlag van het „naturalisme”.
Iedere zondag komen ze voortaan in
Médan bij Zola bij elkaar en ze schrij
ven hun intenties bijeen in het bekende
„Les soirees de Médan”, waarin onze
auteur een novelle laat opnemen „Le
sac au dos”, wat zou vertaald kunnen
worden met „Ransel op de rug”, een
novelle, die herinnert aan zijn soldaten
tijd.
Hij is een schrijver, die vooral het
artistieke en culturele leven van zijn tijd
volgt en weet te verwoorden, maar ook
het gewone dagelijkse leven van straat
en atelier te boek durft schrijven. Hij ris
keert daarmee een breuk met sommigen
van zijn vrienden en beschermers. Hij
wordt niet rijk van zijn schrijven en leeft
in kommervolle omstandigheden in zijn
vrije uren, als hij niet op het ministerie
Wegwijzer:
Kerkstraat - Des. Geeraertsstraat - Singel
Molenstraat - Nieuwe wijk - Pastoor van Her-
degomstraat - Kerkstraat - Stationsstraat
Nieuwstraat - Singel.
Na de processie wordt door de deelnemers
het Credo en het Salve Regina gezongen.
TEXTIEL
een
