WASAUTOMATEN DIVERSE MERKEN
NU VANAF 499
40 JAAR ZIEKTEWET»
Remmens
Alphen
Bedden
Kamerbreed Tapijt
GEBR. VAN LISDONK
Gebr. de Jong
SIMCAIIOOWWOiT
Last van
reuma?
AUTOMOBIELBEDRIJF
Meubelen
van
BOM
Voor al uw meubelen
Bankstellen vanaf f 349,-
Textielhuis
Witteveen
adri gorissen
Sport-en Schoenhandel P. v. Leijden
Telefoon 2624
Rijen
Hoofdstraat 14
Alles
Assurantiekantoor
BOERENBOND RIJEN
A. I. van de Klok
Alles voor uw tuin
d)
370 breed f 69.—
Gratis leggen.
EENS VRIJBLIJVEND LANGS
KOMT U
10 tot 50% KORTING
Pullman - Epeda
Tuingeréedschap
Pakhuis: Hoeksestraat la
Pastoor Gillisstraat 12,
Rijen. Tel.: 2329.
brengt uw verzekeringen onder bij
de N.V. Interpolis NCB.
Bloem- en tuinzaden
Gazongraszaden
VAM siertuincompost
Komeco (gedroogde koemest)
Kunstmest
HATÉMA MUDIANA
Dracacel
Rawi
1-pers. vanaf f 39.-
Bij ons keus uit meer dan 45 modellen in prijzen van
24,— tot 1425,— toe.
Dan naar:
wordt het tijd om aan de aanschaf van een nieuw
fototoestel te denken.
Als U straks op vakantie gaat, bent U er reeds
aan gewend.
foto- kino
Stationsstraat 59, Rijen, Tel. 2234
a.s. Zaterdag de gehele dag
GESLOTEN.
Stationsstraat - Rijen
Verzorgt ook uw hypotheken en
financieringen.
a)
SIMCA
v.a.
met klantenkorting
DAN VOOR EEN
REUMA-ARMBAND
NAAR:
TEL. 04258-290
67 A
b)
van
c)
OPH1TTINGS-UITVERKOOP
JUIST NU
wegens beëindiging van het bedrijf
DESSO
Wij geven op alle artikelen
Komt U vrijblijvend binnen kijken
Raadhuisstraat
Gilze
IN5TALLATIEBUREAU
U kunt hiervan nog profiteren tot
het eind van deze maand.
v.a.
v.a.
v.a.
v.a.
v.a.
v.a.
n
55
16,90
6,95
3,75
1,95
3,90
0,80
stationsstraat 84 - rijen
Enorm handzaam voor bedrijf en gezin. Veel lading
of ruimte voor vier of vijf personen en bagage.
Maakt u eens een vrijblijvende proefrit
1
Raadhuisstraat 24-26 - GILZE
Tel. 01605-215
Tennis racket
schoenen
sokken
hoezen
persen
ballen
Tennis shorts
shirts
rokjes
jurken
1 APRIL
begint het tennisseizoen. Wij hebben een grote keus in tennis
artikelen, o.a.:
9,90
v.a. 13,95
v.a. 20,30
v.a. 33,50
Deze maand gaat alles weg, dus zijn er
koopjes te halen.
AA
Het is op 1 maart a.s. precies .40 jaar geleden
dat de Ziektewet in werking trad. Ér is aan de
invoering van deze wet heel wat voorafgegaan.
Geen onzer sociale verzekeringswetten is met
zoveel barensweeën gepaard gegaan als deze
Reeds toen rond de eeuwwisseling het ontwerp
Ongevallenwet in behandeling kwam werd er in
de Tweede Kamer bezwaar tegen gemaakt dat
niet eerst de ziekengeldverzekering werd gere
geld.
Voor minister Abraham Knijper was dit aan
leiding onmiddellijk na het tot stand komen van
de Ongevallenwet een ontwerp-Ziektewet in te
dienen. Daarin werd niet slechts een verzekering
van ziekengeld (loonderving) voorgesteld, doch
tevens een ziektekostenverzekering (wij zouden
thans zeggen de ziekenfondsverzekering).
Kuijpers' ontwerp haalde de Tweele Kamer
niet en werd in 1910 door Talma ingetrokken
en door een geheel nieuw ontwerp vervangen.
Daarin kwam de ziektekostenverzekering niet
meer voor.
Weliswaar werd Talma’s Zietewet op 5 juni
1913 in het Staatsblad afgekondigd, maar het
zou 17 jaar duren aleer dé wet in werking trad.
Met name twee zaken zijn de oorzaak van deze
vertraging geweest.
In de eerste plaats de strijd over de vraag of
in de Ziektewet ook de ziektekostenverzekering
diende te worden opgenomen. In de tweede
plaats de verschillen van opvatting over de
organen aan welke de uitvoering van de wet
moest worden opgedragen.
Talma, de geestelijke vader van de Raden
van Arbeid, wilde naar het voorbeeld van de
Duitse Ortskrankenkassen, de wet uitsluitend
zien uitgevoerd door ziekenkassen van deze
Raden. Daartegen rezen ernstige bezwaren in de
Tweede Kamer, als gevolg waarvan een amen
dement werd aanvaard dat het mogelijk maakte
ook door werknemers gestichte ziekenkassen als
uitvoeringsorgaan in de schakelen.
Herhaaldelijk werden wijzigingsvoorstellen in
gediend. Daarin werd dan weer wel, dan weer
niet de ziektekostenverzekering als .onderdeel
van de ziekengeldverzekering voorgesteld. De
Raden van Arbeid kwamen als uitvoeringsor
ganen steeds meer op de achtergrond, terwijl
bedrijfsverenigingen naar voren kwamen.
In 1925 heeft minister Aalberse een poging
gewaagd de ongevallen, en ziekengeldverzeke
ring in één wet te regelen, met als uitvoerings
organen in de eerste plaats bedrijfsverenigingen.
De Raden van Arbeid zouden nog slechts als
aanvullende uitvoeringsorganen optreden.
Door het aftreden van de regering kwam het
ontwerp-Aalberse niet in behandeling.
Het in maart 1927 gehouden tweede congres
sociale verzekering van de Vereniging van Ra
den van Arbeid stond geheel in het teken van
de wettelijke regeling van de ziekengeldverzeke
ring.
Ér heerste alom en met name in arbeiders
kring teleurstelling en ontstemming over het
lange uitblijven van een wettelijke regeling. In
vele collectieve arbeidsovereenkomsten waren
daarom reeds bepalingen opgenomen die de on
der deze c.a.o.’en vallende werknemers een uit
kering bij ziekte garandeerden.
Minister Slotemaker de Bruine trok het ont
werp Ziekte- en Ongevallenwet van 1925 in en
greep terug ap de in 1913 afgekondigde Ziek-
tewet-Talma. Hij diende een aantal voorstellen
tot wijziging in, die door de beide Kamers wer
den aanvaard. De belangrijkste wijzigingen wa
ren:
de ziekengeldverzekering zou een collectief
en geen individueel karakter dragen;
de uitkering zou niet 70% doch 80%
het dagloon bedragen;
de wet zou uitsluitend gelden voor werkne
mers met een loon van niet meer dan
3.000,^ per jaar;
alleen zwangerschap en bevalling van een
gehuwde vrouw zouden met ziekte worden
gelijkgesteld.
De uitvoering van de wet zou worden opge
dragen aan bedrijfsverenigingen; slechts in die
gevallen waarin een werkgever zich niet aan
sloot bij een bedrijfsvereniging zou hij van
rechtswege zijn aangesloten bij een ziekenkas
van de Raad van Arbeid.
Het merendeel der werkgevers sloot zich aan
bij een bedrijfsvereniging. Slechts een klein deel,
voornamelijk kleinere werkgevers, koos voor
aansluiting bij de Raad van Arbeid of verzuim
de zich bij een bedrijfsvereniging aan te sluiten
en werd derhalve ingedeeld bij een Raad van
Arbeid. Dit wijst erop, dat kennelijk de voor
keur werd gegeven aan uitvoering door privaat
rechtelijke organen.
Tal van wijzigingen zijn in de loop der jaren
in de Ziektewet aangebracht.
De loongrens van 3.000,— is vele malen
verhoogd. In 1947 werd de uitkeringsduur van
26 weken verlengd tot 52 weken.
Ook de kring van verzerkerden is herhaalde
malen uitgebreid.
In de uitvoeringsorganisatie kwam een ingrij
pende wijziging door het in werking treden van
de Organisatiewet Sociale Verzekering op
1 januari 1953. Sedert dien hebben de zieken
kassen van de Raden van Arbeid opgehouden te
bestaan en wordt de Ziektewet uitsluitend uit
gevoerd door zgn. vakbedrijfsverenigingen met
verplicht lidmaatschap die met het in werking
treden van de Werkloosheidswet (1 juli 1952)
hun intrede hadden gedaan.
Van nog ingrijpender betekenis was de wijzi
ging van 1 juli 1967. Deze was het gevolg van
de likwidatie der Ongevallen- en Invaliditeits
wetten en het in werking treden der Wet op
de arbeidsongeschiktheidsverzekering op genoem
de datum.
Wat minister Aalberse in 1925 reeds beoogde
werd in 1967 gerealiseerd: ongevallen- en ziek
teverzekering werden in één wet ondergebracht.
Door het vervallen van de loongrens werd de
werkingsfeer uitgebreid. Thans valt een ieder
die in dienstbetrekking is of wiens arbeidsver
houding met een dienstbetrekking wordt gelijk
gesteld onder de Ziektewet.
De uitkeringsduur is weliswaar gehandhaafd
op 52 weken, maar er is bij voortdurende ar
beidsongeschiktheid een bijna automatische
overgang naar de W.A.O. Voorheen kwam de
gene die uit de Ziektewet was „uitgetrokken’1
veelal in aanmerking voor een uitkering krach
tens de Invaliditeitswet (later aangevuld met de
Interimwet voor Invaliditeitsrenteti-ekkers), doch
in bijna alle gevallen betekende dit een aanzien
lijke verlaging van de uitkering. Weliswaar
werd deze in de laatste jaren in vele gevallen
opgevangen door een aanvullende uitkering door
de bedrijfsverenigingen, maar deze beruste ener
zijds op vrijwilligheid en was anderzijds van be
perkte duur.
Terugziende op 40 jaren geschiedenis Ziekte
wet kunnen wij constateren dat in die periode
een stuk sociale zekerheid is gegroeid voor een
zich steeds uitbreidende groep van werknemers.
Niet bij benadering valt te zeggen hoeveel mil
jarden guldens in die 40 jaren in Nederland aan
ziekengeld is uitgekeerd. In de eerste plaats is
dit vanzelfsprekend van grote betekenis geweest
voor allen die in deze jaren gedurende korter of
langer tijd door ziekte van het arbeidsproces
waren uitgeschakeld. Daarnaast mag naar mijn
mening toch ook de economische betekenis van
een goede ziekengeldverzekering niet uit het
oog worden verloren. Kan een werknemer niet
meer aan het arbeidsproces deelnemen en is hij
gedurende die tijd voor een belangrijk deel van
inkomsten verstoken, dan vermindert zijn koop
kracht en zal hij in toenemende mate zijn uit
gaven moeten beperken. Dat dit bij een zo om
vangrijke beroepsbevolking als ons land telt en
een betrekkelijk hoog perctage aan ziektever
zuim belangrijke gevolgen heeft voor ons gehele
economische leven is wel zonder meer duidelijk.
Dat een goede ziekengeldverzekering niet al
leen van betekenis is voor de individuele werk
nemer en diens gezin maar ook voor de gehele
samenleving mag bij het veertigjarig bestaan
van de Ziektewet ook wel worden gememoreerd.
Zowel de sociale als de economische betekenis
van onze sociale verzekeringswetten in het alge
meen en van de Ziektewet in het bijzonder mo
gen niet worden onderschat.
