BERKELMANS
I
LesTricheurs
Bij de naderende feesten!
Ego te Absolvo.
I
1
1
De zoon van de kallef
te
Sb
ME
ONZE NATIONALE DRIEKLEUR.
TOPSLAGERIJ
BEVRIJDINGSFEEST.
ft
BIOSCOOP RIJEN TEL 303
V'
1
No. 12
DRIE EN DERTIGSTE JAARGANG
DRUKKERIJ NICO HOBBELEN - RIJEN - TELEFOON 343 (K 1692) - POSTGIROREKENING 28.32.41
UITGAVE VAN:
1^i
•jfc:?
Hollands vlag, je bent mijn glorie.
r ZATERDAG 19 MAART 1960
1
Weekblad QilzéRijen
Toegang: STRIKT 18 jaar.
'l
3
1
90 ct
90 ct
80 ct
65 ct
58 ct
50 ct
75 ct
75 ct
f 1,95
f 2,50
f 2,80
f 2,90
f 2,00
f 1,45
f 0,90
Probeer onze rookworst eens
wekelijks kersvers.
a s. WOENSDAG
*/2 kg. Braadworst f 1,75
1/2 kg. Gehakt f 1,68
onze
vlag om?
I
J
Zaterdag 8, zondag 6.15 en 8.30 uur
zondaars in spijkerbroek
De film die Frankrijk schokte en zelfs
Parijs verbaasdeDe meest opzien
barende film der laatste jaren. Een film
over de harde werkelijkheid en het
cynisme van een deel der hedendaagse
jeugd. j
van En-
van Og, 5.
moet vrij kunnen wapperen. Hoeveel vlag
gen worden om een ballustrade of balcon
gedrapeerd? Een vlag is geen reclamemid-
del. Maar desondanks kunt U op het wit
van de vlag lezen, dat de nieuwe haring
is uitgekomen, dat een of andere verfris
sende drank zo lekker is, dat souvenirs
worden verkocht, dat „ansichtkaarten” te
koop zijnga zo maar door. Gelukkig
treedt de overheid tegen dit laatste vergrijp
ten aanzien van onze vlag meer en meer
op en is de driekleur-met-opschrift vrijwel
overal verdreven van de patattesfrites-kra-
men, souvenirs-winkels en andere, op het
langs komende publiek gerichte zakenpan
den.
Vele vrouwen en mannen zullen dezer
dagen weer de uitdrukking gebruiken „het
wordt Pasen en moeten weer te biechten”.
Bij vele kathólieken heerst nog altijd de
mening dat men zijn fouten en zonden moet
opsparen tot Kerstmis of Pasen en dan met
alles tegelijk naar de biechtstoel gaan. De
tijd hiervoor nadert dus weer en talrijke
Priesters moeten urenlang in de biechtstoel
gaan zitten om onze duizende „opgespaar
de” fouten en zonden te aanhoren en het
„Ego te absolvo” uit te spreken.
Toen de Protestanten in de Middeleeu
wen vele gewoonten en gebruiken van de
Katholieke Kerk hebben afgeschaft, zoals
het celibaat van Priesters, het dagelijks
mislezen, enkele sacramenten en onder meer
ook de Biecht, kunnen we veilig vaststel
len dat grondmotieven hiervoor te zoeken
zijn in het dom en dwaas gebruik hier
van. Door geen enkele geschiedschrijver,
van welke richting ook, kan ontkend wor
den dat helaas vele christenen er maar met
de pet naar gooiden. Zo ook de Biecht.
R.B.F.
Gedurende het afgelopen weekeinde or
ganiseerde de Rijense Biljart Federatie in
Café Nijssen de. wedstrijden om het pers,
kampioenschap van de 3e laagste groep.
Na uitermate spannende strijd wist M. Ber-
kelmans de titel vor zich op te eisen. Hij
wist maandagavond, in zijn slotpartij te
gen A. v. Engelen, het kampioenschap vei
lig te stellen.
De verdere uitslag was: 2. A.
gelen, 3. Jac. Snijders, 4. P.
A. van 't Hof, 6. Theo v. d. Boer, 7. J.
Dekkers en 8. J. Leenaarts.
De nieuwe kampioen werd gehuldigd
door voorzitter Houwen, waarna ook de
voorzitter van Vriendenkring, de heer A.
Seelen, de kampioen toesprak.
Men was vol lof over de organisatie.
Woensdag 8 uur
Een 1001-nacht avontuur vol machtige
opwinding en wilde romantiek. Exotische
Oosterse schoonheid vol pracht en praal.
Toegang 14 jaar.
Verwacht: „de kat.”
Eerbied voor het dundoek moet meer
dan een beleefdheid zijn.
„Hollands vlag, je bent mijn glorie,
Hollands vlag, je bent mijn lust.
Ik roep van louter vreugd: Victorie!
Als ik je zie aan vreemde kust.”
Misschien, dat velen van LI. lezers, deze
vier regels van het zo overbekende vader
landse lied wel wat hoog van toon, wat
gezwollen van inhoud zullen vinden. De
Nederlander van vandaag is te nuchter om
woorden, zoals hierboven aangehaald, vol
geestdrift te uiten; ook al voelt hij zich
toch wel Nederlander in de goede zin van
het woord, Hoewel, degenen onder U, die
het werkelijk hebben beleefd: Het zien van
de driekleur aan vreemde kust...? Zij zul
len inderdaad toegeven: „Ja, dan gaat er
toch wel wat door je heen...”
Hoe is onze houding tegenover
vlag? Hoe gaan we met onze
Hoe behandelen we onze vlag?
„Hollands vlag, je bent mijn glorie...
Moet er nu een vraagteken worden gezet?
De manier, waarop sommige landgenoten
de driekleur behandelen, rechtvaardigt dit
vraagteken maar al te zeer.
150 gram gel. lever
150 gram heerlijke rauwe ham
150 gram gek. ham
150 gram berliner
150 gram ontbijtspek
150 gram preskop
200 gram boterhamworst, geen blik,
maar wekelijks kersvers
voor slechts 55 ct.
250 gram gek. varkensworst
250 gram Smeerworst
1/2 kg. hamlappen nog steeds
Kalfsgehakt en poulet
Kalfslappen vanaf
Varkensfricandeau mager
Coteletten vanaf
Vers mager spek
Vers of gerookt vet spek
klinkt als een klok en nog nooit zo'n groot
feest in Rijen is geweest.
Het contact met de autoriteiten is reeds
gelegd, met het onderwijzend personeel
heeft a.s. dinsdag plaats en daarna zullen
wij ook zo spoedig mogelijk contact opne
men met de verenigingen en de buurten
om ons te komen helpen met de verwe
zenlijking van ons bevrijdingsfeest.
Bereidt U dus voor, om straks tijdig
klaar te zijn.
Leve de Koningin!
Leve de Bevrijding!
DE ORANJE STICHTING.
Slordigheden.
„Is er dan reden om di.t zo nadrukkelijk
te stellen?” zult U zich af vragen. „Wappe
ren niet trots van vele g evels de vlaggen,
tijdens nationale feestdacfen. Worden niet
hoog de vlaggen gedrag en bij optochten?
Natuurlijk, gelukkig steKen meer mensen
de vlag uit, wanneer diit nodig is, maar
toch.Om maar eens te noemen: Een vlag
mag niet in het duister hangen. Hoeveel
meters dundoek moeten echter in de bui
tenlucht overnachten? Le t U maar eens op,
s morgens na Koningin nedag. Een vlag
Nederland juicht weer, waarom, omdat
wij reeds 15 jaar vrij hebben kunnen ade
men, spreken en belastingen hebben mogen
betalen, ja, zeg dat wel zult U denken,
dat laatste is ook niet alles, maar denkt
U dan nog eens 15 jaar of nog wat lan
ger terug, dan moet U toch zeggen, ja
toen of nu, dat verschil is toch ontzettend
groot, zoeits hopen wij nooit meer mee
te maken, daarom ook hebben wij alle
redenen, om blij, vrolijk en dankbaar te
zijn, dat wij na 15 jaar bevrijding nog vrij
zijn en geen oorlog meer gekend hebben.
Wij gaan dit feit, dat het 15 jaar ge
leden is dat wij bevrijd zijn, feestelijk vie
ren, de Oranje Stichting is reeds met de
voorbereidingen begonnen en hoopt met
een goed geslaagd programma voor de dag
te komen, maar dat kan niet zonder me
dewerking van de autoriteiten, onderwij
zend personeel, verenigingen en buurten,
daarom ook doen wij nu reeds een zeer
dringend beroep op Hallen om met ons mee
te bouwen aan een feestprogramma, dat
Symbool.
De nationale kleuren vormen voor ieder
volk een symbool. Het symbool van vrij
heid, van eendracht, van nationale trots...
noem maar op. In de Ver. Staten van Ame
rika bijv, geldt dit zeer sterk. Bij plech
tige bijeenkomsten, demonstraties of mani
festaties, overal zijn de „Stars and Stripes”
de sterren en de strepen, verenigd in de
vlag, het teken, waaronder men zich dan
schaart. Meer dan de persoon van de presi
dent, is de vlag het symbool van eenheid,
vrijheid en democratie. De vlag wordt daar
dan ook met bijzondere toewijding behan
deld; nimmer wordt de vlag verwaarloosd,
nimmer misbruikt. Het wapperende doek is
niet zo maar een lap stof, op aardige wijze
voorzien van harmonische kleuren, neen,
het is de vlag „for ever”.
Hoe hoog staat de vlag bij ons in Ne
derland aangeschreven? Is het rood-wit-
blauw bij ons ook het symbool van vrijheid
en recht, van democratie en nationale een
dracht, van onafhankelijkheid...? Scharen
we ons onder de driekleur in tijden van
geluk en rampspoed?
„Och,” zult U zeggen, „die vlag, ja,
die hoort er wel bij, het rood-wit-blauw,
het is wel mooi... maar één kleur staat,
ook als symbool, hoger aangeschreven: het
Oranje.”
Inderdaad, Oranje en Nederland, wat
was en is nauwer verbonden? Door de
eeuwen heen en nu nog? Was Oranje niet
altijd de waarborg voor vrijheid, recht en
onafhankelijkheid? Ja van heel ons zijn als
natie? Is het misschien hierom, dat de drie
kleur bij ons niet zo „hoog in de mast’
prijkt? Mogelijk, maar dat wil nog niet
zeggen, dat we onverschillig kunnen zijn
tegenover de drie kleuren. Want Oranje
en Rood-wit-blauw, ze behoren toch bij
elkaar? Men kan nu eenmaal niet de ene
kleur eerbiedigen en de andere kleuren ver
onachtzamen. Ook de n.ationale driekleur
is een symbool.
Hoe hoort het eigenlijk?
We moeten het nu ook weer niet te
somber zien. Meestal is het onkunde en
geen slechte bedoeling, welke aanleiding tot
misbruik geeft of belediging van de bij
iedere rechtgeaarde Nederlander toch zeer
geliefde driekleur. Daarom enige richt
lijnen.
We weten al: De vlag mag niet in het
donker hangen, uitzondering: tenzij door
schijnwerpers verlicht nog al logisch
zult U zeggen, want dan is er van donker
geen sprake. Ook moet elk Nederlands
vaartuig, zelfs in de dikdonkerste nacht, de
driekleur blijven voeren. Elk schip moet nu
eenmaal „kleur bekennen
Nooit mag een vlag door middel van
een opschrift een „reclamelading” dekken.
De vlag mag nimmer verfrommeld worden,
al is het op een nog zo artistieke wijze,
dus weg van balcons en omheiningen.
Het dundoek moet natuurlijk schoon en
heel zijn. In ons weer en windklimaat soms
een probleem.
In een bijeenkomst staat de vlag op het
podium rechts van de spreker en hangt in
de zaal rechts van het publiek.
Ter gelegenheid van een feestdag, die
ons Vorstenhuis betreft, kan een oranje
wimpel, aan het Rood-wit-blauw worden
toegevoegd.
Dit zijn de voornaamste richtlijnen zo
ongeveerO ja, nog iets: Officieel
vroeger was daar namelijk verschil van
mening over zijn de kleuren van de
Nederlandse vlag: rood wit en blauw. Het
Orange-blanche-bleu is in de veertiger ja
ren door de regering als nationale drie
kleur afgewezen.
Laten we afspreken, dat we bij komende
gelegenheden deze voorschriften, uit eer
bied en achting voor onze fraaie, door en
door Nederlandse vlag zullen navolgen.
Accoord
Voor Katholieken betekenden zonden geen
„ramp”. Je biechtte even en alles was dan
weer O.K.
Helaas noemen velen zich vandaag de
dag ook nog Katholiek, die er zo’n men
taliteit op na houden. Het is niet hun Liefde
voor Christus en zijn Kerk, die hen tot de
Sacramenten noopt, maar de angst en dé
gewoonte en het menselijk opzicht. Dit
juiste Godsdienstbeleving is aan het ver
dwijnen. Kinderen van zulke ouders zijn nu
reeds radicaler en doen eenvoudig niets
meer. In vele steden en dorpen van ons
goede Brabant „houdt” men eenvoudigweg
zijn Pasen niet meer. In Breda zo ongeveer
30 procent, in Tilburg minstens zoveel. In
grote noordelijke steden loopt dit op tot
40 procent en soms nog hoger.
In onze verzwakt-geestelijke wereld wil
men nu eenmaal niet gemakkelijk knielen
en erkennen. We weten het beter, en we
hebben het „niet” gedaan. Maar als er één
logisch en psychologisch cadeautje is wat
Jesus ons nagelaten heeft, dan is het t Sa
crament van de Biecht. De fijne mensen
kenner Jesus wist dat ons leven vol moei
lijkheden is, vol fouten en vol dwaashe
den. Maar Hij wist ook dat we vaak enor
me verlangens hebben om het op te lossen.
We willen bevrijd worden van onze zon-
denlast. En juist daarom stelde Hij de
Biecht in. Hij was daarin radicaal, zoals
Hij dat in alles was. Dus niet een hopen
op vergiffenis, een vertrouwen dat het mis
schien wel in orde zal zijn, neen radicaal-
kwijtschelding-volkomen vernietiging van
de zonden, alsof we er geen gedaan hadden.
Alleen één voorwaarde stelde Hij. Berouw!
Maar dit berouw kan men niet halen bij
een drogist met Pasen. En dat is het juist
wat bij sommige „Paasklanten de indruk
wekt. Biechten moet men doen uit de over
tuiging dat men schuld heeft, fout is ge
weest, en dit alles weer goed moet maken.
We zondigen vaak, en daarom moet men
vaak biechten, en na een zonde onmiddel
lijk biechten. De Biechtstoel mag nooit een
spaarbank worden waar men af en toe
„wat” brengt. Natuurlijk is de gang naar
een Biechtstoel heus niet eenvoudig, maar
als men durft zondigen, moeten we ook
durven biechten. Als het voor velen sinds
lange tijd weer eens de gelegenheid is om
te biechten doe het dan goed. De Biecht is
de heerlijke oplosser van ons gescheiden
zijn van God. Het is het weer bij elkaar
komen zoals een lange scheiding van een
huwelijksleven. Het is de geestelijke opfris
sing, het vrij voelen van een muf leven.
Het is de moeite waard om te biechten. De
Priester heeft niets anders te doen en doet
ook niets anders dan in de naam van de
goede Jesus te zeggen: Ga maar, uw zon
den zijn u vergevenheeft niemand u
veroordeeld? Ik zal het ok niet doen
Vader vergeef het hun want zij weten niet
wat ze doenvier feest met Pasen want
mijn zoon die verloren was is terugge
keerdBiechten is mooi en de moeite
waard om het te proberen.
Aalmoezenier TH. FRITSCHY.
