Geveclitsklaar
Nieuwe instrumenten
Zaal de Bresser
GROTE BAL-AVOND
„Vlijt en Eendracht
Mee Kerstmis
Piloot Quax
in Afrika
voor
Jaarvergadering V.V*V*
Ladders ophalen
W. BOM
„Oud”-nieuws
No. 50
DERTIGSTE JAARGANG
RIJEN - TELEFOON 343 (K 1692) - POSTGIROREKENING 28.32.41
UITGAVE VAN: DRUKKERIJ NICO HOBBELEN -
BIOSCOOP RIJEN TEL. 303
Pracht sortering nylons.
i
I
7—11 uur
(^ZATERDAG 14 DEC. 1957
Aalmoezenier Th. Fritschy.
lok-
aantrekken”!
Lust voor het oog.
't de
wor-
toch
deze
Voorts blijft alles bij ’t oude:
sfeer en gezelligheid.
5 cent per ladder.
Indien nodig, klaar terwijl U wacht
Eigen reparatie-inrichting.
Stationsstraat 69, Rijen, Tel. 367
Filiaal; Julianastraat 66, Rijen.
Depót: A. Jacobs, Schoolstr., Molenschot
Zondag 6.15 en woensdag 8 uur
Zondag 15 december van
ten bate van de Rijense bejaarden, die ’n dagje ouder
den. DaaromEXTRA VERSTERKT ORKEST
Nooit beleefde HEINZ RüHMANN
doller avonturen dan in de Afrikaanse
jungle. Toegang 18 jaar.
Zaterdag 8 uur
Zondag half negen
Hoewel ’t bestuur niet gevraagd maar
gesmeekt had de bijeenkomst te bezoeken,
verkozen slechts 5 leden tijdelijk onderdak
in zaal Tivoli.
Voorz. Nico Klerkx opent de agenda
met ’n woord van welkom. Secretaris Nijs-
sen brengt ’n bemoedigend jaarverslag uit
en penningmeester Willemen is trots, dat
hij kan aantonen dat de kas 'n batig saldo
van meer dan 400,,heeft.
Mededeling wordt gedaan dat de konink
lijke goedkeuring is verkregen op de sta
tuten der vereniging.
’t Gedrukte woord is ’n machtig wapen
bij de propaganda voor reizen en trekken,
daarom zal de vereniging meebetalen aan
een vouwblad, met illustraties verlucht, dat
door het streek-V.V.V. wordt uitgegeven.
De V.V.V.-kalender, die elke week in
dit blad verschijnt werkt voortreffelijk, hoe
wel nog niet volmaakt. In elk geval: men
kan er gratis gebruik van. maken en de
opgaven moeten gebeuren bij secretaris
Nijssen.
Solisten- en ensemble-concours op komst.
Naast de harmonieleden en hun dames
waren vele genodigden en enkele donateurs
in de harmoniezaal van de heer Fr. Nijssen
te Rijen, alwaar de harmonie „Vlijt en
Eendracht” ’n nieuw instrumentarium
werd aangeboden. Onder de aanwezigen
merkten we o.a. op burgemeester van
Mierlo, die de aanbieding van dit groots
cadeau niet wilde missen.
Na een kort, doch kwalitatief hoog
staand concert (met de oude instrumen
ten) sprak de heer A. Uytehdaal als voor
zitter van het intrumentenfonds en bood
de instrumenten aan de harmonie aan. De
bedoeling was dat de beschermheer, mr. v.
d. Schrieck, die een groot aandeel heeft
gehad bij het verwezenlijken van dit ideaal,
de instrumenten officieel zou overdragen.
Wegens ziekte echter was hij verhinderd.
Rijen, dat de harmonie op de handen
draagt, kan met deze grote uitgave volko
men instemmen. Mogelijk worden er
geluiden gehoord zoals: „waarom
grote uitgave?” Allereerst, aldus de heer
Uytendaal, was het instrumentarium niet
goed meer. Veel heeft het geleden in de
oorlogsjaren. Men heeft ze toen laten revi
seren wat ook heel Wat geld kostte. Een
tweede revisie, die momenteel hard nodig
zou zijn, betekende weer een flinke finan
ciële aderlating voor de kas van het instru
mentenfonds. Vervolgens heeft men jonge
leden opgeleid en gaat men nog nieuwe
leden opleiden, die allen over een instru
ment beschikken moeten. De oude instru
menten heeft men dus hard nodig. Daarom
was de aanschaf voor 100 pet. gewettigd.
Daarbij heeft zowel het korps als Rijen
zijn standing hoog te houden. Toen spreker
het woord richtte speciaal tot de harmonie
leden vroeg hij te willen begrijpen wat een
cadeau ze gingen krijgen. Zij zullen hier
mee trots door Rijen marcheren en zullen
trachten een nog hogere plaats te verwer
ven in de kring van de harmonieën uit de
omgeving.
zakken. Ook dit jaar mag het Kind niet
voor niets komen noch bij ons noch bij
onze buurlui. En juist de buurman die ik
dit jaar behoorlijk gedwarsboomd heb, en
gehaat, krijgt een echt stukje van mijn
veel te groot „Konijn” dat ik toch niet
op kan. Een soldaat riep eens uit: Kerst
kind zou je dit jaar maar niet wegblijven,
het heeft toch geen zinDe jongen
bedoelde het goed. Maar neen, Kerstkind
kom astublieft ieder jaar, want steeds zul
len flinke ferme mensen gevonden worden
die radicaal breken met iets wat Gij niet
wilt.
Toen het gordijn van het podium lang
zaam openschoof, konden de aanwezigen
de kostbare instrumenten aanschouwen, een
lust voor het oog. De heer Jos. Theeuwes
had weer eens zijn uiterste best gedaan om
ze zo te rangschikken, dat elk instrument
goed tot zijn recht kwam.
Weekblad Qilze-Rijen
Jeff Chandler, Julie Adams,
Lex Barker en George Nader.
Een machtige film van dappere kerels
die de poorten van de hel bestormden.
Een aangrijpend verhaal van een schip
en de dapperen, die er op vochten.
Toegang 14 jaar.
Burgemeester van Mierlo wees er op,
dat de verwachtingen voor de toekomst
hoog gespannen zijn. Dat eist echter oefe
ning en volharding. Hij sprak de hoop uit,
dat ze in lengte van jaren door vele ge
slachten bespeeld zouden mogen worden.
De president der harmonie, de heer A.
van Alphen, meende over de opkomst van
de donateurs wel tevreden te mogen zijn,
al had hij er meer verwacht. Hij noemde
het bezit van deze nieuwe instrumenten een
pak van het hart. Dank werd gebracht aan
de beschermheer, die een begin had ge
maakt met een royale donatie, en zich
nadien ook niet onbetuigd heeft gelaten.
Ook het gemeentebestuur werd in de dank
betrokken voor de medewerking verleend
bij de toestemmingen voor het houden van
de diverse acties, die geld in het laatje
moesten brengen. Wijlen de heer J. Bakx,
in leven lid van het instrumentenfonds,
werd de stuwende kracht genoemd. Jam
mer, dat hij de kroon op het werk niet
meer heeft mogen beleven. Verder werden
in de dank betrokken de politie, de organi
satoren van diverse acties, de milde gevers
bij het 80-jarig bestaan van de harmonie,
de 3 gouden jubilarissen, die zich zo royaal
hebben gehouden.
Hij deelde mee, dat er nog meer activi
teit ontplooid zal worden. Binnenkort n.l.
zal er een solisten- en ensemble concours
gehouden worden, georganiseerd door de
Rijense harmonie. Vele leden van de
Rijense harmonie zullen hieraan deelnemen.
Nieuwe leerlingen zullen worden opgeleid.
Dit wil niet zeggen, dat de ouderen op
hun lauweren kunnen gaan rusten, want zij
zijn de mannen, op wie de harmonie steunt.
Van de gelegenheid om de instrumenten
van naderbij te bezichtigen werd druk ge
bruik gemaakt.
Namens de leden werd het woord ge
voerd door de heer Jo Smeekens, die dank
bracht aan het bestuur in zijn geheel, doch
speciaal de voorzitter, de heer van Alphen,
die steeds de grote promotor was om dit
resultaat te bereiken. Een enthousiast ap
plaus onderstreepte dit. De leden spoorde
hij aan terdege met de nieuwe instrumenten
te oefenen om straks goed voor de dag te
te komen bij het solisten-concours.
Nog lange tijd bleven de aanwezigen
gezellig bijeen en werd de toekomst onder
ogen gezien. Nou, die kan hoopvol zijn.
Het bestuur wil ’n geleide contributie der
leden vaststellen. Ten volle beseffend de
wijsheid niet in pacht te hebben zal het
deze materie op voorzichtige en billijke
wijze regelen.
’n Doordacht gerichte reclame ziet t be
stuur in ’t uitgeven van ’n hotel- en pen-
sionlijst: hij zal er komen. Zo ook n kaart
met wandel- en fietstochten, in samenwer
king met Oosterhout, maar dan natuurlijk
zo uitgevoerd, dat men start op Rijens
grondgebied en daar ook weer aanlandt:
niet in Oosterhout blijven hangen.
Er is een uitgebreid arsenaal van
middelen om de vreemdeling te trekken:
de heer de Bresser wijst op ’t grote belang
om bij de ingangen van Rijen borden te
plaatsen met als opschrift b.v. „Welkom
hier”, liefst in rode letters die ’t ’s nachts
ook nog doen, alzo de toerist overtuigend,
dat 't ’n ware ontspanning is in Rijen even
domicilie te kiezen, 't Wordt bekeken, hoe
wel er politieverordeningen zijn die zoiets
verbieden.
„Daar moet je je niets van
zegt er een.
Ook ’n manier om opschriften 'n kort
leven te geven.
Andere vormen van reclame werden be
sproken, waarbij de krant als het meest
efficiënte middel werd geprezen, zo moge
lijk met inschakeling van ’n „nieuwsele-
ment”, waarbij de krant wel vaart en
vereniging niets kost.
Bij de rondvraag zegt de heer Hobbelen,
dat het Vreemdelingenverkeer ’n wissel
werking is tussen een bezoekende en ont
vangende partij. De ontvangende partij mag
niet uitsluitend op de commercie letten,
maar moet ’t voor de vreemdeling aantrek
kelijk maken. Als attentieuse gastvrouwe
zou Rijen de voortuintjes mooi kunnen ver
zorgen en 't publiek zou opgekweekt kun
nen worden in goede manieren om afval
van ijs en patates-frites niet plompverloren
op straten te smijten: de vreemdeling vindt
de weg naar zulke geurige eetzaken toch
wel. 't Is een belangrijke indirecte propa
ganda.
Niets meer te bespreken zijnde, sloot de
vorzitter de slecht-bezochte, maar zeer ge
animeerde vergadering.
Het ieder jaar terugkerend feest van
Kerstmis is voor zeer velen aanleiding ge
worden iets te gaan doen. Het is een goede
oude gewoonte alles thuis nog eens een
goede beurt te geven, soms iets nieuws te
kopen, en vooral in huis een en ander te
versieren. Kerstmis heeft steeds een eigen
sfeer en kleur, welke andere feesten van
het jaar anders hebben. Men is er nog
steeds wonderwel ingeslaagd om vooral
de eerste Kerstdag in de huiselijke kring
te vieren, en vele caféhouders in het land
sluiten op eerste Kerstdag met het gezegde:
„Ze kunnen me vandaag de bout hache
len”.
Het is inderdaad ook een echt feest
voor thuis. Maar daar wilden we het eigen
lijk niet zozeer over hebben. Er zijn zo
van die mensen die wat hun geestelijk leven
betreft een paar dagen per jaar uitgezocht
hebben om eens wat intiems aan God en
Godsdienst te doen. En dat is Pasen en
Kerstmis. Het wil dan zeggen dat op die
dagen alle opgespaarde zonden en onge
rechtigheden eens ingeleverd dienen te
worden. Vreemde en andere Priesters heb
ben zitting in de bekende biechtstoelen, om
de halfjaarlijkse schuld en zondenlast weer
op te nemen en naar „boven” te sturen, en
goddank gaan duizende mensen ieder jaar
weer vol moed en goede voornemens het
nieuwe Paas- en Kerstleven in.
Toch is het eigenlijk jammer dat het
zover gekomen is dat we ons alleen maar
„Schoonmaken” als het Pasen en Kerst
mis is, alsof niet iedere dag de deur van
de Goede Herder wagenwijd openstaat om
iedereen te ontvangen en te helpen.
Het zeer moeilijke van „Mee Kermis” is
niet zozeer om van die last af te komen,
maar om met iets radicaal te breken. Het
kan immers nooit de bedoeling zijn, om
„mee Kersmis” even af te rekenen en na
1 januari weer opnieuw te beginnen met
dezelfde fouten en stommiteiten.
Dat de mens zwak is en blijft dat weten
we allemaal. En dat we niet met absolute
zekerheid kunnen zeggen: Nou doe ik het
nooit weeris aanvaardbaar, maar als
het Kerstfeest een reeds van te voren aan-
gekondigde „pauze” is dan moeten we ons
echt niet iets wijs maken, en dan heeft de
serieuze Kerstviering een wrang bijsmaakje.
We willen u hier niet lastig vallen met
teruggekomen „Kerstzondaars”, maar we
hebben allemaal toch af en toe een ernstig
verlangen om het nou eindelijk eens een
beetje beter te gaan doen. We kunnen
toch niet over alles wat we dit jaar gedaan
hebben tevreden zijn?
Eigenaardig is dat in bijna geheel Neder
land in de Kerstnacht de kerken stampvol
zitten, dat er zelfs speciaal geld gevraagd
wordt voor plaatsen. Natuurlijk gaat er
van een Nachtmis iets speciaals uit, het
roert ieder mens en je komt onder de in
druk, maar waarom zijn in vele plaatsen
op andere zondagen vooral de eerste Mis
sen zo slecht bezet? Zouden we af en toe
per jaar maar „Veel Godsdienstliefde”
kunnen opbrengen?
Hoe het ook zij, mee Kerstmis gaan we
allemaal iets doen, onze vreselijke eigen
wijsheid laten we eventjes varen en of we
steenrijk of straatarm zijn, we gaan naar
een stal, een kribje waar een kind in ligt.
Een kind in de wieg is iets waar de groot
ste bullebak klein bij wordt. Hij vloekt
dan niet, hij roddelt niet enz.
Als we Kerstfeest niet beschouwen alleen
maar als een herinnering aan het gebeurde
1957 jaar geleden, maar als een hernieuwde
komst van het Kind voor u en mij, dan heb
ben we jandorie heel wat te vertellen en
te beloven, en ons over veel zaakjes te
schamen. Ieder kind in de wieg dat niet
kan praten, heeft toch een eigen taaltje
voor iedereen die goed kan kijken ver
staanbaar. De uitdrukking van gezichtje,
gebaren van knuistjes, het trekken van het
mondje enz. Het Kerstkind in de wieg heeft
ook ieder jaar een eigen taaltje heel duide
lijk voor iedereen die z’n hoogmoed laat
varen en eens door zijn knieën durft te
