HUISVLIJT. Schoenreparatie SANTIAGO Aanpassen. MORALITEIT. EL PASO Verheijden Westenburg C. van Bezouw No. 37 DERTIGSTE JAARGANG UITGAVE VAN: DRUKKERIJ NICO HOBBELEN - RIJEN - TELEFOON 343 (K 1692) - POSTGIROREKENING 28.32.41 Jee Vanee. De winter staat lange avonden zijn angst en beven vraag ik men we deze lange len dikwijls saaie ik bijna figuur- mensen „Het Gouden Uur”, mensen, die ze de en BIOSCOOP RIJEN TEL. 303 heeft nog niemand in de natuurlijke orde kunnen geven, maar wel moeten we stelling nemen tegen een zo-maar- zonder-meer abonnement en toepas sing van Neo.m.-middelen. Objectief is dit altijd fout en propaganda maken hiervoor is beslist afkeurenswaardig. Ook in deze tijd mag gerust iets aan vaard worden, offers gebracht worden en een grote waarde gehecht worden aan een geestelijke constructie. Ik ken talrijke voorbeelden van ge zinnen waarin bij tenslotte aanvaar ding van het probleem meer geluk is dan bij gezinnen die „knoeien”, vooral als dit gebeurt om redenen zo bela chelijk als schoonheid verliezen vroeg lelijk worden, niet uit kunnen gaan, enz. Dit artikel is uiteraard meer bedoeld om erover na te denken dan over te spreken. Wil men er toch onder elkaar over spreken, lees het dan nog een keer goed over. De stof is te belangrijk en te actueel om er zonder hersens iver te spreken. Aalmoezenier Fritschy. Nieuwstraat 84 Gilze (^ZATERDAG 14 SEPT. 1957 Alvorens hierover iets te schrijven even een paar gedachten naar aanlei ding van hier en daar gemaakte opmer kingen aangaande deze artikelen-reeks. Enkele zinssneden zouden bij enkele oudere mensen wat wrevel hebben op gewekt. Natuurlijk was dat niet m’n bedoeling, maar ik geloof niet dat we hier steeds onderuit komen, of je moet inhoudsloze, zoutloze artikelen schrij ven. Men beweerde als zou Rijen niet helemaal rijp zijn voor verschillende ge dachtengangen. Is dat zo verwonder lijk? Noem me een stad of dorp op waar alle mensen overal rijp voor zijn. Neem een perenboom, van die ene boom wor den nooit alle peren tegelijk rijp. Je hebt overrijpe peren, half rijpe peren en nog onrijpe peren. Maar ene peren boom is t, en vroeg of laat vallen de overrijpe peren af en worden de half rijpe rijp. Dat een dorpskrant in het algemeen en een Rijense krant in het bijzonder hoofdzakelijk een belangenkrant is, met advertenties en zakelijke mededelingen is volkomen logisch, maar waar dit blad in bijna ieder huisgezin komt, meen ik dat wekelijks een „pittig” stukje op zijn plaats is, waarover men kan na denken en spreken, en zeker wanneer vraagstukken behandeld worden die van algemeen belang zijn, waar velen al mee te maken hebben of mee te ma ken krijgen. Nu de moraliteit. Dit is geen gemak kelijk onderwerp, maar het is noodza kelijk hierover iets te zeggen. Er is in derdaad een behoorlijk verschil in op vatting tussen de traditionele dorpsop- vatting en de Militair van vandaag. Maar door het steeds intenser wordend contact tussen Burger en Militair is het goed na te gaan in hoeverre we ons kunnen „aanpassen”. Ik ben me er ter dege van bewust dat „aanpassen” niet door dik en dun moet gaan. Waar de kinderen de ouders 's avonds thuis tref fen heerst een familieband, daar gaat alles redelijk, en tegen de tijd dat even tueel de ietwat schuine moppen begin nen, dromen de kinderen al van Engel tjes. Maar dat is vandaag aan de dag hier en daar wat anders. Vele kinderen brengen heel wat uren op straat door, onder elkaar, en helaas niet altijd met voetballen en andere sport. Nu moeten we natuurlijk niet al te kinderachtig worden. We hebben als kleine jongen natuurlijk allemaal stiekum wedstrijd jes gehouden in wie het verste „sassen” kon. Ook was het een geweldige pres tatie wie als kleine jongen een bepaald meisje een zoen durfde te geven. Op de lagere school waar ik vroeger was, loofde men tien knikkers uit, die dat durfde. (Tussen haakjes, ik heb heel wat knikkers verdiend). Maar wanneer dat andere afmetin gen gaat aannemen dan wordt de zaak anders. Kinderen mogen ’s avonds veel lan ger opblijven dan vroeger, en vangen dus van de ouders veel meer „dingen” op, horen en zien veel meer. Maar laten we ons in dit artikel be perken tot de ouderen. Daar heersen opvattingen die hoewel verklaarbaar, toch onmogelijk goed te keuren zijn. Verschillende burgers, en verschil lende Militairen (ook katholieke) zijn geabonneerd op het blad wat een hand leiding bedoeld voor de geboortbeper- king. In „Rooms Leven”, het weekblad voor het Katholieke gezin in het Deke naat Tilburg, van 20 juli 1957 staat een merkwaardig artikel over dit probleem. Het gaat over het ledental van de Ned. Vereniging voor Sexuele Hervorming. In 1948 waren in Noord-Brabant 2 af- voor de deur. De op komst. Met me af, hoe ko- en voor heel ve- avonden door. Ik zie vele jongelui al langs de straten slenteren en op de hoek van de straat staan groepjes jongens en meisjes, op geschoten jongelui, allerlei onzinnige praatjes te verkopen. Wanneer ik deze „toekomst” van de maatschappij zie, vraag ik me af: heb ben deze toekomstige mannen en vrou wen niets anders te doen. Het eten hebben ze nog niet door de keel, of ze vliegen eruit, naar buiten toe, in let terlijke, maar ook in figuurlijke zin, de donkerte tegemoet. Kan er niets gedaan worden om deze jonge mensen op te vangen en te strikken in het vangnet van „BEZIGE HANDEN”. Er zullen wellicht mensen hier uit Gilze de tentoonstelling gezien hebben van „Het Gouden Uur”, enkele jaren geleden in Tilburg gehouden. Hier kon men zien, dat er ook mensen zijn, die hun tijd s avonds heel wat beter be nutten, dan die „straatjonkers” die hele avonden de hoek van de straat bezet houden. Gelukkig bezit Gilze ook van aan huisvlijt doen. Gelukkig hebben hier in Gilze ook een afdeling van K.A.B., die huisvlijt wil stimuleren animeren. Wordt er hier niet aan smyrna ge daan? Welke prachtige figuren kan men niet in die kleurrijke smyrna-kle- den brengen. Hier kan men zijn fan tasie dé vrije loop laten. Natuurlijk, men moet niet verwachten, dat men in enkele avonden een smyrna-kleed ge fabriceerd heeft. Maar de winter duurt dan ook nog lang, zodat men er de tijd over kan doen. En wat zou het heerlijk zijn, te kunnen zeggen, wanneer men b.v. het huwelijksbootje gaat aanschaf fen: dat smyrna-kleed heb ik zelf ge maakt. Hoeveel „stille” amateur-schilders bezit Gilze wel niet. Ik weet het niet, misschien geen, misschien wel tiental len „ezel-bezitters”, die prachtige land schappen kunnen schilderen, portret schilders, die er mogen zijn. Juist nu, de dag van vandaag, leent er zich zo schitterend voor. Gaat de hei op en het prachtige paars der hei inviteert U neder te zitten en in stilte te genie ten van Gods mooie natuur. Zet uw in drukken op het linnen vast. Ik heb al tijd bloeiende hei in huis, ik heb die prachtige gele brem in huis en altijd en eeuwig bloeit die hei en die brem. deling, een met 298 en een met 33 le den. De jongste cijfers luiden voor Bra bant 3986 leden en Limburg 2992 leden. Van deze leden zou volgens „Rooms Leven” 42 pet. Katholiek zijn. Zo op het eerste gezicht is dat in veler ogen „ontstellend". En dat is het ook. Maar het zou kortzichtig zijn geen aandacht te schenken aan de diepere achtergrond, die vaak heel tragisch is. Hier treedt een typisch verschi opvatting aan de dag. De burger-, de dorpsmens doet „dit” hier en daar ook, maar hij zal steeds blijven erkennnen: „Het is fout wat ik doe”. Hij krijgt spijt, belooft beterschap, maar doet het toch, om dan weer te zeggen dat het eigen lijk fout is. De militair pardon ver schillende militairen denken daar zelfs niet bij na en vinden het heel ge woon, omdat ze in de loop der jaren nu eenmaal verschillende zonden hebben „afgeschaft”. Dus die zeggen niet meer „het is fout”, maar „ik kan niet anders, dus zal het wel in orde zijn". Als Priester vraagt deze oplossing een enorm begripsvermogen, een begrip voor persoonlijke omstandigheden, en vooral een tact om tot een zo goed mo gelijke oplossing te komen. Het is t gemakkelijk om te zeggen: „Als je zon dags niet naar de kerk gaat doe je doodzonde”. Maar vergeet niet, dat vele militairen jaren en jaren in Indo nesië gewoond en geleefd hebben, waar af en toe eens een Missionaris langs kwam, en dan gingen ze naar de kerk, maar dan bleef ie soms weer maanden weg. Begrip bijbrengen dat men iedere zondag naar de kerk moet, en als men dat niet doet, men doodzonde doet, is niet zo gemakkelijk, en we kunnen vei lig aannemen dat niet steeds doodzon den worden gedaan. De tijd dat Geestelijken een huisge zin binnenstapten en direct de vraag stelden: hoe lang ben je getrouwd 4 jaar en hoeveel kinderendie tijd is goddank praktisch voorbij, om van vele andere uitlatingen maar niet te spreken. Maar het is wel de moeilijke taak de spanningen na te gaan die er kun nen bestaan zowel als men het goed doet als dat men het verkeerd doet, om dan als een „Vader” die raad te geven die èn verantwoord èn vol begrip en meeleven is. Het is zo gemakkelijk voor ons steeds het klassieke gezegde te bezigen tegen moeders die hun „vijfde” verwachten: „Moeder bid maar goed. O. L. Heer zal wel helpen." De H. Maagd wist ook dat haar Zoon zou verrijzen in heerlijk heid, maar ze heeft toch de diepe ellen de en smart en kruisdood gevoeld als een niet te beschrijven smart. Iedere moeder weet dat wanneer haar kindje direct na het Doopsel sterft, dat kind in de hemel is en ontzettend gelukkig is maar zij is haar kind kwijt Uiteindelijk is de doorsnee moeder blij met ieder kind dat komt, maar ze denkt aan haar petieterige behuizing, aan het schamel salaris, aan het steeds meer gebonden zijn aan huis. Ze heeft geen dienstbode, die bestaan niet meer, maar ze heeft een man die de gehele dag weg is, die gedetacheerd is, die over geplaatst is, naar een kampement waar het eerste jaar geen kijk op is een woning te krijgen. Neen, eenvoudig is dat niet, en als met het gebod van de naastenliefde als zeer belangrijk beschouwd, dan zou men vaak mee moeten huilen en bid den en smeken tot God om hulp, om uitkomst. Z. H. de Paus heeft in meer dere toespraken tot huismoeders in die geest gesproken en al kan en mag de Kerk geen duimbreed wijken (waar zou de grens zijn) wil dat niet zeggen dat zij zich niet bewust is van de ge weldige moeilijkheden rondom dit pro bleem. Maar het is een natuurwet waar geen Kerk of beweging iets aan kan veranderen. Denk niet dat in dit artikel wat we uiteraard zo beknopt mogelijk moe ten houden een antwoord komt, dat Ga er met je „ezel” op uit, een prach tige tijd komt aan om die prachtige herfstkleuren vast te leggen. Er is nog meer voor andere liefheb bers. Teken eens een oud boerderijtje, een doodgewone zwart-witte tekening. Er zijn nog wel meer prachtige objec ten hier in Gilze om na te tekenen. Wie is niet de boetseerkunst mees ter? Het maken van poppen en het aan kleden van poppen, juist iets voor de vrouwen en meisjes. Vooral het ver vaardigen van poppen is een mooie be zigheid en een mooie kunst. Moeilijk? Laat gerust uw fantasie werken. Maak eens een oud heertje, een vergrijsd vrouwtje, of een schoon, knap dame tje en een schone jonkheer. Fineren is weer een ander soort van huisvlijt. Het is het aanbrengen van 'n dunne laag van een edele houtsoort op een ondergrond van gewoon hout. Ook hier kan men fantastische resultaten bereiken, vooral voor diegenen, die er een hobby van hebben gemaakt. Verder mag ik hier nog noemen: de smeedkunst; de kunst met de naald, speciaal voor dames: de weefkunst. Een voornaam onderdeel zou vergeten: het houtsnijwerk en zagen. Kortom: alle liefhebberijen, waarbij handen worden gebruikt, kan men rekenen onder huisvlijt. In een volgend artikel hoop ik na dere bijzonderheden te kunnen bren gen omtrent oprichting van een huis- vlijt-kring, het houden van een ten toonstelling, een en ander onder aus piciën van de plaatselijke K.A.B., doch bestemd voor iedereen, wel of niet ge organiseerd. IV. Assurantiekantoor Rijen, Hoofdstr. 31, Tel. 393 (K 1692) Woensdag 8 uur. Een prachtige kleurenfilm met JOHN PAYNE en GAIL RUSSELL in een grootse actiefilm. Een stad onder de ban van het meedo genloze uitvaagsel der maatschappij in een strijd van hard tegen hard. Toegang 14 jaar. Zaterdag 8 uur en Zondag 6.15 en 8 u. 30 In CINEMASCOPE en KLEUREN Een avontuurlijke wapensmokkel, dwars door de oerwouden van Cuba, vol actie en romantiek. Een groep mannen, gelust op winst en vervuld van onderlinge haat. Hun argumenten zijn revolverkogels, hun enig doel geld en macht. Toegang 14 jaar. Verzekeringen - Hypotheken Financieringen van auto’s, motorrijwielen en bromfietsen. Weekblad Qilze-Rijen

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Gilze en Rijen - Weekblad Gilze-Rijen en Weekblad Gilze en Rijen samen | 1957 | | pagina 1