Prinses Wilhelmina
verjaart.
Indrukken van een (halve) wereldreis.
Aanpassen.
De machinist
Foto-Studio C. Hageman GILZE,S-tratelef. 474
ACTIE OOSTPRIESTERHULP
NU IN RIJEN.
Moeder wat een klap
Gevecht op pier 14
No. 34
DERTIGSTE JAARGANG
RIJEN - TELEFOON 343 (K 1692) - POSTGIROREKENING 28.32.41
UITGAVE VAN: DRUKKERIJ NICO HOBBELEN -
BIOSCOOP RIJEN TEL. 303
if:
f ZATERDAG 24 AUG. 1957
Weekblad QilzeRijen
I
verder dan het
Aalm. TH. FRITSCHY.
III.
1
Zaterdag 8 uur en Zondag 6.15 en 8 u. 30
De film waarover U zeker
gelezen of gehoord hebt
Afscheid.
Ik zie in mijn geest nog die honderden
mensen op de kade van Rotterdam staan,
Zondag 3 uur speciale kinder
en famievoorstelling, verlaagde
prijzen 40 ct. en 70 ct.
De dikke en de dunne in
Stan Laurel en Olivier Hardy
op zijn bestU zult tranen lachen.
Bespreek tijdig Uw plaats.
Vorige keer moesten wij
velen teleurstellen.
Om mijn belofte gestand te doen ben I
ik verplicht om de lezers van ons „Gilze-
Rijense krantje” het een en ander te ver
tellen van de belevenissen aan boord van
de Willem Ruys en aan de wal van de
landen, die we aandeden. De ene indruk
heeft de andere verdrongen, want alles
was nieuw voor me en daarom moet ik
hier en daar een greep doen uit datgene
wat me nog voor de geest staat. Ik heb
het gevoel alsof ik al ontzettend lang uit
Gilze weg ben en toch is dat in werke
lijkheid maar enkele maanden. De verkla
ring moet hierin gezocht worden, dat er
zo ontzettend veel om mij en met mij heeft
plaats gehad, dat ik alle begrip voor tijd
gewoonweg kwijt ben. Weit in die wirwar
van mooie en minder mooie dingen in m’n
geest is blijven hangen zal ik proberen u
weer te geven; iedere belangstellende weet
dan wat er met dieje Pater Pijnenburg (ik
zou bijna zeggen Pater Pen!) eigenlijk ge
beurd is.
Is een film als er weinige worden ge
maakt. Een ontroerend meesterwerk.
(De Telegraaf.)
Een onvergankelijk portret van menselijk
lief en leed. (De Volkskrant)
Toegang 14 jaar.
BESPREEK TIJDIG.
Nog vers liggen de gebeurtenissen in
Hongarije ons in ’t geheugen; hoe een
volk dat door wanhoop aangedreven om
zijn vrijheid vocht, doch door een macht,
wiens gezag enkel op militaire kracht be
rust, lam geslagen werd, en door geweld
weer het harde gehate juk op moest ne
men. We hebben met dit volk meegeleefd
en ieder bericht over de radio werd met
spanning aanhoord. We werden innerlijk
warm bij hun oorspronkelijke successen.
We werden woedend bij de berichten
over de laffe Russische inval. We wil
den iets doen. We schimpten op de over
heid, op de regeringen van andere landen,
omdat ze niets deden; althans niet wat
we zo graag gezien zouden hebben. We
hoopten dat ze de Russen terecht zouden
wijzen en desnoods met geweld terug zou
den drijven.
terwijl wij zelf (we waren met 6 kapucij
nen) hoog boven die mensenmassa uitke-
ken naar de bedrijvigheid, die voortduurt
totdat het schip losraakt en uit de haven
wegvaart. Wat een prachtig gezicht is dat
als we loskomen en bijna ongemerkt naar
het midden van het water drijven. Geluk
kig had ik het zelf al meermalen meege
maakt vanaf de kade en had daarom mijn
familie op de juiste plaats gezet, vanwaar
ze met het langst konden zien. Terwijl wij
zwaaiden, leek het of heel Nederland ons
toewenste: Goede reis! Wat heb ik ge
zwaaid naar mijn vader, en alle familie
leden. Maar al gauw vervaagden hun ge
zichten en moest ik me tevreden stellen
met de zekerheid: daar staan ze in de
buurt van die rode jasjes. Toen ook de
kleuren begonnen te vervagen, zwaaiden
wij, reizigers, nog naar dat kleine stukje
kade, waar we iets achterlieten, dat ons
heel dierbaar was. Het schip maakte een
bocht en voer de Nieuwe Waterweg op.
We konden niets meer zien dan de brede
sliert water, die Rotterdam aan zijn brood
winning helpt. We bleven staan kijken
naar het vlakke land van Zuid-Holland,
waarboven uit de verte de stompe toren
van Den Briel te zien was. We naderden
Hoek van Holland, het leek een minia-
tuur-stadje, huisjes uit een blokkendoos
met een groen treintje dat naar Rotterdam
rende. We naderden de zee. Het was nu
prachtig weer en toch rolden de golven
zwaar tegen de duinen. Ze speelden krij
gertje of braken in tweeën tegen de pie
ren. Nog even probeerden de pieren ons
met hun lange armen vast te houden,
maar vol durf maakt onze Willem Ruys
zich los en we zwenkten de Noordzee op
In 1940 zag zij zich genoodzaakt ons
land te verlaten. Maar nauwelijks was Ne
derland vrij of onze koningin Wilhelmina
was al weer terug.
Zij nam korte tijd haar intrek op het
landgoed Anneville onder Ulvenhout bij
Breda. In 1947 legde zij om gezondheids
redenen tijdelijk de regering neer, waarop
Prinses Juliana belast werd met het re
gentschap. Toen begreep Nederland dat
Wilhelmina niet lang meer Koningin zou
zijn. Met een tweede korte onderbreking
regeerde zij van 4 september 1948 tot aan
haar 50-jarig jubileum, waarna zij defi
nitief het gezag in handen van haar doch
ter Juliana legde.
Even volledig als zij zich 50 jaar ge
geven heeft aan ’s lands bestuur, zo heeft
zij zich thans volledig daaruit teruggetrok
ken en leeft zij stil op Het Loo, waar zij
zich wijdt aan haar liefhebberijen, waar
van de schilderkunst haar bijzondere voor
keur geniet.
Vele jaren was 31 augustus voor het
Nederlandse volk „Koninginnedag”, thans
is dit alles voor de jongeren onder ons
„geschiedenis”.
Toch zal het Nederlandse volk op 31
augustus in gedachten gast zijn op Het
Loo, waar de 77ste verjaardag van Prin
ses Wilhelmina in huiselijke kring wordt
gevierd. Wij wensen haar van harte
geluk!
We liepen mee in ’n stille omgang of
bezochten 't Allerheiligste in speciaal
daarvoor opengestelde kerken en baden
voor de wereldvrede (hoewel we de wrok
t.o.v. de communisten nog in ons koester
den). De opstand werd onderdrukt we
waren ten zeerste verontwaardigd, maar
de verontwaardiging verdween steeds meer
naar gelang de tijd, die ons van 't onrecht
scheidde, verstreek.
Doch dit volk, even goed als alle andere
volkeren achter 't Ijzeren Gordijn is nog
steeds in grote nood. We kunnen wei
nig voor hen doen; slechts enkele midde
len om hen te helpen blijven ons over.
Allereerst het gebed, de bovennatuurlijke
hulpverlening in ’t Mystieke Lichaam van
Christus. Doch we kunnen deze volken
ook nog steunen door hun gevluchte land
genoten met open armen te ontvangen,
door te zorgen, dat deze mensen niet sa
men met hun vrijheid een nieuwe ellende
ingaan, de ellende van de armoe.
Deze mensen hebben niets; ze worden
door de regeringen van de nabuurlanden
van 't Ijzeren Gordijn in kampen onderge
bracht. Ze zijn hier aangewezen op de
liefdadigheid van anderen tot zolang ze
een eigen huis hebben en voor hen zelf
de kost kunnen verdienen. Deze mensen
moeten dus materieel gesteund worden.
Evenals alle andere mensen hebben zij
ook recht op bovennatuurlijke steun in de
kerk, maar, doordat ze in 'n stoffelijke,
kommervolle omstandigheid leven, hebben
ze deze steun nog meer nodig. In
deze ellende kunnen deze mensen vaak
de zin van ’t leven niet meer vatten, ze
raken min of meer in geestelijke armoede. 11
Slechts de kracht van ’t geloof kan hen
hieruit redden. Ze hebben dus priesters
nodig, die hen het geloof kunnen brengen
of opnieuw tot leven aan kunnen wak
keren. Doch deze priesters moeten over
de geijkte middelen beschikken om hun
geloofspraktijk in deze gebieden uit te kun
nen oefenen.
De actie Oost-Priesterhulp nu tracht
hoofdzakelijk deze vluchtelingen in hun
nood bij te staan.
Ze tracht door de giften van andere
mensen hun materiële nood te lenigen, zo
dat ze 'n menswaardig leven kunnen lei-
Cultureel Ontspanning.
Om hierover een juist oordeel te kun
nen geven zouden èn de burger èn de
militair goed op de hoogte moeten zijn
van eikaars interessesfeer. In vele opzich
ten treffen we hier overeenkomst. In Rijen
zal b.v. de 9e Symphonic van L. v. Beet
hoven het wel niet „doen", maar we be
hoeven hier ook niet mee aan te komen
bij het gros van de militairen. Bij de
oudere dorpelingen blijft de ontspanning
veelal beperkt tot kaartspel, en meestal
rikken, of klaverjassen, terwijl het „biljart”
nog altijd het meest geliefde spel blijft.
In de meeste gezinnen bestaat „visite dan
ook uit kaarten en drinken. Een „gesprek
onder elkaar is haast niet mogelijk, zeker
geen serieus. Toch treft men gelukkig
hier en daar wel degelijk groepen, en indi-
viduelen die hun ontspanning en vermaak
hoger mikken. Rijen kent bijv, een zeer
serieuze schaakclub, en de „jongeren’
doen het heel goed, door onderlinge ge
dachtenwisseling over belangrijke onder
werpen, niet alleen als burger onder elkaar
maar met de militairen tesamen.
Bij vele militairen ligt het „ontspannings-
niveau” ook niet veel verder dan het
biertje en het biljart.
Ook hier ligt dus een terrein waar nog
zeer veel „braak” ligt.
Met zeer veel belangstelling hebben we
kennis genomen van de ijver en durf van
de Gemengde Zangvereniging alhier, en
ook van enkele culturele avonden door
verschillende instanties verzorgd, maar...
de belangstelling was nog niet groot. Er
moet in die richting ook opgevoed wor
den. Belangstelling voor culturele avon
den is er nog niet dat geldt zowel van
burger als militaire zijde. Een dansavond
heeft totaal geen moeite, dat „slaagt” al
tijd, maar een behoorlijk toneelstuk is van
te voren gedoemd tot mislukking.
De Militaire Jeugdfederatie (zo langza
merhand wel bekend) heeft natuurlijk de
zelfde problemen, maar heeft door wakker
schudden van hogere verlangens bij velen
een verandering teweeg gebracht. Het is
een initiatief van onschatbare waarde om
bijv, iedere dag met een 50 kinderen op
„stap” te gaan. Die kinderen gaan onder
ken, fietstochten maken, wandelingen
naar speeltuin enz. Kinderen van de
„Wijk” moeten beseffen dat ze als „jong
ste en laatste” bezoekers van het dorp
Rijen, een voorbeeld moeten geven. Dit
is niet altijd gedaan, men is zelfs baldadig
geweest, men heeft bossen vernield, en dat
doet men nog. Maar thans heeft men de
wil, door uiterlijk gedrag, door sport en
spel, door orde en tucht zo niet een voor
beeld dan toch een gelijkwaardige deel
genoot te worden van de dorpskinderen.
Natuurlijk is ons dorp letterlijk en fi
guurlijk te klein om hele grote „dingen”
te doen, maar er kunnen nog altijd vele
ontspanningsuren ietwat beter doorge
bracht worden. We zullen allemaal iets
moeten wagen. Het is beter dat iets mis
lukt als dat we niets durven doen.
Het zal naar we hopen zo langzamer
hand wel duidelijk zijn wat wij met onze
artikeltjes beogen. We willen nl. stre
ven naar aanpassing op zo groot mogelijke
schaal, begrip voor elkaar en aanvaarding
van eikaars anders-zijn.
Als we hierover niet onnadenkend kan
keren, maar eerlijk van gedachten wisse
len, dan is op dit terrein zeer veel te be
reiken.
Op 31 augustus 1880 werd te Den
Haag het eerste en enige kind van Ko-
ning Willem III en Koningin Emma ge
boren en nu, 77 jaar later is de eerste van
haar vier namen Wilhelmina, Helena,
Paulina, Maria, nog steeds een begrip
voor Nederland. Een begrip dat het volk
steeds heeft geïnspireerd, vooral in de da
gen van het verzet, toen de Oranje „W”
tot het zinnebeeld werd van de vrijheid.
Via clandestien beluisterde radio’s kwam
Koningin Wilhelmina in de huiskamer
en hield het beeld van de vrijheid levend.
Waar haar stem doordrong in schuilkel
ders en concentratiekampen herleefden
hoop en vertrouwen. Zij was niet slechts
het symbool van de nationale gedachte,
zij was de gedachte zelf, en de 50 lange
jaren van haar regering van 1898 tot 1948
is zij dit gebleven. Al die lange jaren is
zij een ware landsmoeder geweest met een
warme liefde voor haar volk, waarvoor zij
zich verantwoordelijk voelde, vooral bij
rampen en tegenspoed. Bij overstromingen
of bij andere droeve gebeurtenissen was
zij steeds aanwezig en nam zij steeds ini
tiatieven tot leniging van de nood.
In 1940 zag zij zich genoodzaakt
den, doch op de eerste plaats is het doel
van deze aktie deze mensen God te bren
gen, opdat ze ’n menselijk leven kunnen
leiden.
Volgende week zal deze aktie in Rijen
gehouden worden. Leest de circulaire,
toont uw belangstelling en geeft, wanneer
u gevraagd wordt te geven. Wakkert de
geestdrift en drang tot handelen, die U
onlangs bij de Hongaarse opstand bezat,
om de onderdrukte volkeren te steunen,
nog eens aan.
Woensdag 8 uur
De realistische geschiedenis van een
misdadiger die op felle wijze met zijn
verleden afrekende. Toegang 18 jaar.
Bruidsfoto’s
Geen beter verjaardaggeschenk
dan een leuke kinderfoto.
Onze studio is geopend elke woens
dag- en zaterdagmiddag en volgens
afspraak. Ook desgewenst aan huis
te ontbieden.
Ontwikkelen en afdrukken voor
amateurs. - Verkoop van fotolijs-
ten, camera's, films enz.
