De arbeidersjeugd kiest „Rome”.
DREI MaDELS VOM RHEIN
Het laatste vuurgevecht
STALEN ZENUWEN.
Haring, nu en het hele
jaar rond*
Niet 's mensen engheid,
maar God moet onze
norm zijn*
No. 33
DERTIGSTE JAARGANG
UITGAVE VAN: DRUKKERIJ NICO HOBBELEN - RIJEN - TELEFOON 343 (K 1692) - POSTGIROREKENING 28.32.41
BIOSCOOP RIJEN TEL. 303
f ZATERDAG 17 AUG. 1957
Weekblad Qilze-Kijen
hij
I
later in ruim 85
geheel de
Fijn langs de Rijn in een film vol vro
lijke melodieënen grappige situaties,prach
tige kleuren. Romantiek en humor.
Toegang 14 jaar.
Zaterdag 8 uur en Zondag 6.15 en 8 u. 30
Woensdag 8 uur
Een grote avonturenfilm in kleuren.
Terreur in 't wilde westen, vol dreiging
en vol van strijd om 't recht. 14 jaar.
Verwacht: DE MACHINIST.
geslaagde Rome-bedevaart. Moge zij wor
den wat onze wereldaalmoezenier Mgr.
Cardijn verwacht: „Een beginpunt voor de
herleving van het Christendom in de we
reld.”
zijn helpers aan een hoge fabrieksschoor
steen. Terwijl men de laatste tegels voor
de afsluitring legde, stond de meester op
de reeds gereedgekomen schoorsteenrand
en was bezig een koord door de katrol te
trekken.
Plotseling stapte een van de jonge ar
beiders mis, struikelde, en probeerde, ver
twijfeld heen en weer zwaaiend zijn even
wicht terug te vinden. Bliksemsnel begreep
de oudere man in welk gevaar z’n jonge
kameraad verkeerde en wierp de reeds
omlaag stortende arbeider het touweinde
toe, dat hij juist in de hand had. Op het
zelfde moment schoot hem echter te bin
nen dat, al kon de ander het touw ook
grijpen, hij hem terwijl hij geheel vrij
boven op de schoorsteen stond niet zou
kunnen houden. Om het gewicht van de
vallende man op te vangen, sprong hij
daarom met het andere einde van het
touw in de schoorsteen. Hij deed dat, zon
der er zich van bewust te zijn dat hij zelf
dood zou vallen, als de ander er niet in
slaagde het touw te krijgen. Maar hij had
geluk! Hij voelde een hevige ruk, en bei
den bungelden zolang binnen en buiten de
schoorsteen, tot de anderen, die te hulp
schoten, hen konden optrekken.
Niet alleen zijn het degenen die eigen
lijk met gevaren vertrouwd moesten zijn,
die bewijzen van dit snelle reactie-venno-
gen geven. Dikwijls zijn het stille, in het
leven onopvallende mensen, die een on
gelooflijke wilskracht kunnen ontwikkelen
op een beslissend moment. Vooral in de
oorlog zijn er staaltjes geleverd van waar
achtig „stalen zenuwen”. Maar ook in het
gewone leven komt het dagelijks voor dat
mensen op een critiek moment juist dat
doen, wat in dat bepaalde geval de enige
handeling is, die zijn leven of dat van een
ander redt.
Zo zouden we vele voorbeelden kun
nen noemen van gevallen, waarin de mens
Sla van haring, komkommer,
tomaten en aardappelen.
4 haringen, J/j kg tomaten, een
flinke komkommer, 1 uitje, kg
gekookte aardappelen, olie en
azijn of een slasaus, (peper), zout,
peterselie, kervel of venkel.
De vis van graten ontdoen en op een
enkel exemplaar na in stukjes verdelen.
De tomaten in kokend water dompe
len, schillen en in plakjes snijden. De
komkommer (schillen) en in blokjes
snijden, evenals de aardappelen. Het
uitje schoonmaken en zeer fijn snippe
ren. Zout (peper) olie en azijn of een
slasaus aan het uitje toevoegen. De in
stukjes verdeelde vis, tomaten, kom
kommer en aardappel luchtig door de
saus mengen. De sla in een schaal
overdoen, met fijngehakte kruiden be
strooien en met reepjes haring versie
ren.
„de dood te snel af was”. Een mislukte
sprong van een trapeze-werker, die zijn
leven redde door een in de buurt staande
gietijzeren booglamp te grijpen... De film-
vertegenwoordiger Ted Parker met re-
clame-tekenaar Arlington, die tijdens een
hevige storm, halverwege een angstig
zwiepende brug hun auto in de steek lie
ten, en op handen en voeten terugkropen,
om aan de oever beland de brug met veel
geraas achter zich te zien instorten...
Tijdens een demonstratie van parachute
springen te Michigan in de Verenigde
Staten gebeurde het volgende:
Een der springers bleef, toen hij zich
van z’n machine afzette, met z’n para
chute aan het hoogteroer van het vliegtuig
hangen en werd in razende vaart door
de lucht getrokken. Het vliegtuig kon niet
landen, want dat zou de valschermjager
het leven kosten. Een, in een ander vlieg
tuig gezeten weekbladjournalist zag de
situatie, nam een touw, bond er een mes
aan en liet de piloot van zijn vliegtuig zo
lang naast de ongeluksmachine vliegen,
tot de aan z’n draaggordel hangende man
het mes kon grijpen en zichzelf lossnijden
van de parachute, die hem aan het vlieg
tuig kluisterde. Toen opende hij zijn
reserve-parachute en maakte een geslaag
de landing!
Een arbeider in een ijzerindustrie: toen
een witgloeiende ijzeren staaf uit de
oven trok gleed de staaf uit de tang en
viel op de grond. Door de afkoeling kron
kelde het gloeiende gevaarte zich om de
man heen, en deze zou zeker levend ver
brand zijn als hij niet op dat moment met
de tang het uiteinde van de stang had
vastgegrepen, om
zijn as,
heel de parochie er in geslaagd om drie
van onze mannen af te vaardigen naar
len staau tussen hun medebroeders en
deze Wereld-Rome-Kruistocht. Zij zul
len staan tussen hun medebroeders en
blank en bruin, zwart en geel. Europea
nen, Chinezen, Afrikanen, Amerikanen,
Indiërs, Australiërs, Canadezen, kortom
tussen de afgevaardigden van gans de we
reld, om mede namens onze parochie te
getuigen van de aanhankelijkheid en liefde
voor Gods kerk en Zijn zichtbare plaats
bekleder der aarde, de Paus. Zij zullen
mede getuigen voor de gehele wereld van
hun trouw aan het christendom en hun
afkeer van het goddeloze communisme.
Wij roepen allen die thuis blijven op
om met onze mannen in Rome mee te
leven, opdat deze K.A.J. Rome-kruistocht
voor onze gehele parochie vruchtbaar zal
zijn. Om iedereen in de gelegenheid te stel
len deel te nemen aan deze gebedsactie
voor de thuisblijvers zal op woensdag 21
augustus, voor het vertrek der deelne
mers, om half 7 een H. Mis worden op
gedragen tot welslagen van de K.A.J. Ro
me-kruistocht, waaronder we indien mo
gelijk zullen communiceren. Op zaterdag
avond 24 augustus zullen we om van 7
tot 10 uur een gebedswake houden in de
Maria-kapel. De internationale dag der
K.A.J., zondag 25 augustus zal om half 8
een H. Mis worden opgedragen tot in
tentie van de Wereld-K.A.J., waaronder
onze leden gezamenlijk zullen communi
ceren. 's Avonds zal voor eenieder die
hierin belang stelt in een nog nader te be
palen zaaltje gelegenheid worden gege
ven tot het volgen van de rechtstreekse
televisie-uitzending van de massale
audiëntie bij de Paus en het Rome-spel
uit Rome.
Wij hopen dat al onze parochianen
deze dagen met onze jongens in Rome in
gebed en gedachten mede zullen leven,
want pas dan kunnen wij spreken van een
10e zondag na Pinksteren.
„In die tijd hield Jesus de volgende ge
lijkenis voor aan sommigen, die voor zich
zelf de overtuiging hadden, dat zij recht
vaardig waren, en daarom op de anderen
met minachting neerzagen.” Met deze
woorden opent het evangelie van de 10e
zondag na Pinksteren een der mooiste pa
rabels, waarin Christus zo sterk was en
waarin Hij steeds Gods deernis met de
nederige, rouwmoedige mens treffend tot
uitdrukking bracht. Maar tevens een pa
rabel, die scherp al degenen veroordeelt
die op grond van vermeende goede eigen
schappen anderen menen te mogen min
achten. Het is de gelijkenis der menselijke
verhoudingen, waarvan tegenwoordig tijd
schriften en couranten vol staan.
Op directe en eenvoudige wijze tekent
Christus de onderlinge verhouding der
mensen in goddelijk perspectief. Met an
dere woorden, Hij legt Gods oordeel
de laatste en waarachtige basis over
deze verhouding vast. Christus vertelt in
Zijn parabel, dat niemand het recht heeft
zich boven de ander verheven te voelen,
integendeel, Gods oordeel valt heel anders
uit, omdat dit oordeel andere maatstaven
hanteert dan „men” gewoonlijk doet.
In het dagelijkse leven worden wij be
heerst door vele normen. Dit hoort niet
en dat past niet, dit moet men doen en
dat mag men niet laten. Het zou niet
kwaad «ijn, wanneer wij deze normen eens
toetsten aan de maatstaven, die God in
Zijn oordeel over wat hoort en past han
teert. Want hoe vaak worden die fat
soensnormen geen aanleiding tot onbarm
hartige critiek, zelfs tot kwaadsprekerij of
nog erger tot kwaadaardige laster. Die
normen - dikwijls niet meer dan enige
levensgewoonten -worden verheven tot
de enige weg naar de hemel. Het is kaste-
geest op zijn ergst.
Hoe vaak hoort men niet in gezelschap
vol onbegrip en onwil praten over een
altijd afwezige mens. Men staat altijd
met zijn oordeel en veroordeling klaar.
Zelden bemerkt men ook maar een poging
tot begrip. Nee, die mens handelt anders,
dus is hij niet goed, is hij geen goed
christen, is hij geen trouw echtgenoot, is
hij gemakzuchtig, is hij lui, is hij een
streber. Wij kunnen hier de lijst van on
deugden onbeperkt aanvullen. Met recht
kunnen we ons afvragen wat de mensen
bezielt, wanneer zij zo genadeloos en ver
vuld van eigen rechtvaardigheid anderen
afkraken en er niet voor terugschrikken
reputaties te vernietigen. Zij oordelen van
uit hoogmoedige onfeilbaarheid en over
tuigdheid van eigen rechtvaardigheid. Zij
onthouden anderen het recht zichzelf te
zijn.
Christus oordeelt anders. Niet de van
eigen goedheid overtuigde farizeër vindt
genade bij God, maar de niet volgens be
paalde „normen” levende tollenaar, niet
omdat hij gefaald heeft, maar omdat hij
nederig naar God kwam om zijn falen te
belijden.
We zouden er allen wel een paar
kunnen opnoemen: van die mensen met
„stalen zenuwen”. Zij bevinden zich in
alle beroepen, in alle rangen van de maat
schappij, onder mannen zowel als onder
vrouwen. Dikwijls zou men het op het
eerste gezicht niet van ze zeggen, vaak
zelfs weten ze het van zichzelf niet eens.
Maar dan opeens, als de gelegenheid zich
voor doet, stellen zij op het critieke mo
ment in een bliksemsnel reageren de enig
juiste daad. Onder alle omstandigheden
manifesteert zich deze „koelbloedigheid";
haar hoogtepunt bereikt zij echter in mo
menten „op leven en dood
Zo werkte een schoorsteenbouwer met
Over enkele dagen zullen 30.000 jonge
arbeiders (sters) uit 85 landen optrekken
op de oproep welke de grijze wereldaal
moezenier Mgr. Cardijn eind 1955 richtte
aan de arbeidersjeugd van gans de we
reld. De oproep om getuigenis te geven
voor geheel de wereld van de trouw en
aanhankelijkheid aan het Christendom.
Deze wekroep van Cardijn had nog
maar nauwelijks over de wereld geklon
ken, toen de communistische machtheb
bers te Moskou de jongeren van geheel
de wereld opriepen deel te nemen aan het
socialistisch jeugdfestival te Moskou,
eveneens in augustus 1957.
Dit was een openlijke aanval op Car
dijn en zijn arbeidersjeugd. Een aanval,
die Cardijn en zijn mannen direct pa
reerden en hen deed uitroepen „Arbeiders
jeugd wat kiest gij, Rome of Moskou,
communisme of christendom?’
Aanvankelijk in 73
landen verspreid over geheel de we
reld, maakte de arbeidersjeugd zich op
om een duidelijk en onomwonden ant
woord te geven op deze vragen. Uit tal
loze monden klonk het „Wij jonge arbei
ders kiezen Rome”. „Kiezen CHRISTEN
DOM”.
Deze grote geestelijke actie in opzet
alleen begonnen als een levende getuigenis
van het wereld christendom groeide uit
tot een halt aan het communisme, dat een
aanval doet op de geestelijke en zedelijke
waarden van het christendom. Millioenen
jonge arbeiders zetten zich in om ruim
30.000 jonge mensen uit hun midden af
te vaardigen naar Rome. Alom kregen
zij de steun der ouderen, die zowel gees
telijk als materieel hun medewerking ver
leenden en nog verlenen aan deze grote
geestelijke wereld-actie.
Ook Rijen zal over enkele dagen in
Rome vertegenwoordigd zijn. Door een
drachtige samenwerking zijn ook onze
jonge arbeiders met medewerking van ge-
van
zo, ronddraaiend om
zich te laten vangen in een
gloeiende spiraal, waaruit hij toen zijn
„gevangenis” was afgekoeld, verlost werd
zonder een enkele brandwonde...
Het Voorlichtingsbureau voor de
Voeding meldt:
De eerste vreugde over het weer
zien met de nieuwe haring is wat ge
stild, maar haring is en blijft voor de
Nederlander een kostelijk voedsel.
Waarschijnlijk spelen voor hem
overwegingen over de voedingswaar
de nauwelijks een rol. Toch mag hier
nog wel eens gezegd zijn, dat haring
veel beschermende voedingsstoffen be
vat en bij de hoofdschotel aan de
warme maaltijd gebruikt geen duur
gerecht genoemd kan worden.
Nu profiteren we van de weinig ge
zouten jonge vis, die ons als groene
haring wordt aangekondigd, maar die
waarlijk niet groen van kleur is.
Hij kan zelfs, zonder dat dit op een
mindere kwaliteit duidt, roodachtig op
de graat zijn.
„Haring” betekent echter niet alleen
groene haring. Voor hen, die een zil-
ter, belegen produkt prefereren, is er
de gewone nieuwe maatjesharing, die
na het vangseizoen als koelhuismaatjes
verkrijgbaar is. In nazomer, herfst,
winter en voorjaar kan de gewoon
lijk ongezouten verse haring als ge
stoofde of gebakken panharing ons de
tong strelen. Om de volle haring niet
te vergeten, die als bokking gerookt
of gestoomd de rokerij verlaat.
Ook de zure haring en de rolmops
zijn op hun tijd zeker niet te versma
den.
Voor onderstaande sla, die in de zo
mer als hoofdschotel aan de warme
maaltijd dienst kan doen, verdienen
nieuwe of koelhuismaatjes de voor
keur.
