I
■w
Film van de week: „ELKE MINUUT TELT
90 laar
Elke minuut telt
„Surae”
i
Aanpassen.
Diploma-zwemmen A en B
afgenomen door de Consul van
de K.N.Z.B.
NEDERLANDSCHE ROODE KRUIS.
DE BRUGGEN BIJ TOKO-RI
Brabants mooiste natuurbad
Dorst (Gom. Oosterbout)
I
No. 29
DERTIGSTE JAARGANG
B
DRUKKERIJ NICO HOBBELEN - RIJEN - TELEFOON 343 (K 1692) - POSTGIROREKENING 28.32.41
UITGAVE VAN:
verschillend
Zwitser het hart, Hollander het brein.
langzamerhand iedereen
1
tt
BIOSCOOP RIJEN TEL. 303
Zondag 21 Juli 1957 des namid
dags 4 uur
Zwemmer of zwemster
met het hoogst aantalpun
ten krijgen GRATIS een
abonnement voor het sei
zoen 1958.
P. van den Akker.
Niet militair.
Steeds méér werd het Rode Kruis
werk vredeswerk. De moderne oorlog
voering eist een tot het hoogst opge
voerde medische verzorging van de
(zaterdag 20 JULI 1957
BOERDERIJBRANDEN mei 1957.
In de maand mei zijn 27 boerderij-
branden vóórgekomen, waarbij de
boerderij totaal werd vernield of
zwaar beschadigd werd. Eén van deze
branden kwam voor in Groningen,
twee in Friesland, drie in Drenthe,
twee in Overijssel, vijf in Gelderland,
één in Utrecht, twee in Noordholland,
twee in Zuidholland, zeven in Noord-
brabant en twee in Limburg.
De directe schade door deze bran
den aangericht wordt geraamd op
1.068.597.—.
Eén van deze branden werd veroor
zaakt door een ongeluk met verlich-
tingslantaarn; vijf door het spelen met
vuur; één door het openen butaangas-
fles in de nabijheid van brtindende pe
troleumkachel; één door "vonken uit
Pionier Basting
Het was een Hollander, de officier
van gezondheid Dr. Basting, die in deze
strijd voor de verwerkelijking van zijn
ideaal Dunants rechterhand is geweest.
Was in het hart van Dunant dit ideaal
geboren, in het koele, nuchtere brein
van de Hollander rezen de antwoorden
op het „Ónmogelijk!” der tegenstan
ders.
't Is dan ook geen wonder, dat de
Rode-Kruisgedachte in het vreedzame,
sinds lang door geen oorlog geteisterde
Holland zo snel wortel schoot. Koning
Willem III leende het oor aan de voor
stellen van Dr. Basting en benoemde
hem meteen tot erelid van de nieuw op
gerichte vereniging-met-de-lange-naam.
De Frans-Duitse oorlog (1870) ver
schafte het Nederlandsch Roode Kruis
de kans, zijn menslievend werk te be
ginnen. Dr. Basting heeft dit niet meer
mogen beleven. Het werk had zijn
krachten verteerd.
En sindsdien waren Nederlandse am
bulances overal, waar nood was. Op
het slagveld, maar ook in de rampge
bieden. Tijdens de eerste Wereldoorlog
waren ze in St. Petersburg, in Parijs, in
Wenen en Boedapest, ze gingen naar
Finland en naar Abessinië. En het Ne-
derlandsche Roode Kruis stuurde zijn
witte wagens naar Oostenrijk en Hon
garije, het Nederlandsche Roode Kruis
bood reeds hulp in Perzië, toen de eer
ste berichten van de aardbevingsramp
nog maar schaars begonnen door te
druppelen.
In het Nieuwsblad van het Zuiden
van maandag 8 juli 1.1. stond een be
richtje onder de „kop” militaire jeugd-
dag in Rijen. Dit overigens goedbedoeld
artikeltje heeft naar onze mening een
onjuistheid geplaatst door te ver
klaren dat de Militaire gemeenschap
zich nooit zal kunnen aanpassen aan de
gebruiken en gewoonten van Rijen.
Wie evenwel ons artikel in het Rijens
krantje gelezen heeft van zaterdag 29
juni, en wie vooral onze doelstellingen
heeft beluisterd op zaterdag 6 juli moet
feitelijk tot het tegenovergestelde con
cluderen, althans dat het streven naar
„éénheid” juist ons doel is.
We menen daarom dit onderwerp
nog eens duidelijk onder de aandacht te
moeten brengen. Het is natuurlijk be
langrijk genoeg om hierover na te den
ken en te spreken. Uit het antwoord
van de voorzitter van Rijens belang
bleek ook dat het bestuur van de be
langrijkheid overtuigd is, ook zal de op
lossing en het „hoe” nog wel heel wat
discussie opwerpen.
Als we beginnen met het „Godsdien
stig” aanpassen, dan heb ik meteen een
onderwerp waarover wel tien kranten
vol geschreven kunnen worden.
Immers dat is niet alleen een kwestie
van Militair en burger, maar evenzeer
van Boven of onder de Moerdijk.
Nu zijn er beslist èn burgers èn mili
tairen wier overtuiging beide christelijk
zijn, maar door het niet op dezelfde
strijdmacht. In zulk een gespecialiseerd
korps is voor vrijwilligers geen plaats
meer.
Nog altijd is de Rode Kruis Colonne
op militaire leest geschoeid, omdat dit
het werk in organisatorisch verband zo
veel makkelijker maakt. Maar de taken
van het Rode Kruis zijn vredestaken.
Hoornvliestransplantatie - bloedtrans
fusie en - plasma - moedermelk-centrale
- lectuurverspreiding boottochten voor
langdurige zieken - welfarewerk eer
ste hulp bij ongevallen, bij grote demon
straties enz. - hulpverlening bij ram
penhet is slechts een deel van het
werk, waarvoor men automatisch de
blik richt naar het Rode Kruis.
Op het slagveld tot aanzien gekomen,
heeft het Rode Kruis thans vrijwel uit
sluitend een vredestaak.
Gerespecteerd embleem.
Het embleem van het Rode Kruis
(helaas wel eens misbruikt, helaas niet
immer gerespecteerd) heeft wereldwij
de betekenis verkregen. Zoals het SOS
bekend is geworden als het algemeen
noodsignaal, is het Rode Kruis-embleem
algemeen erkend als het internationaal
symbool voor menslievend hulpbetoon.
„Ónmogelijk!”, riepen Dunants
tegenstanders.
En nu bestaat al negentig jaar Het
Nederlandsche Roode Kruis en heeft
telkens weer de wereld getoond, dat het
kleine Nederland vooraan staat als het
gaat om hulp aan de lijdende mensheid.
Het is een veelomvattende organi
satie geworden en buitenstaanders kij
ken er wel eens tegen aan en zeggen:
is dat allemaal nodig? Maar het Roode
Kruis is als de brandweer, die ook kost
baar materiaal het grootste deel van de
tijd ongebruikt moet latenom da
delijk te kunnen ingrijpen als er ge
vaar is.
Want snelle hulp is nog altijd dub
bele hulp.
En waar hulp geboden moet worden,
waar ook ter wereld, staat Het Neder
landsche Roode Kruis vóóraan!
tractor; twee door brandende sigaret;
één door kortsluiting; twee door de
fecte schoorsteen; één door vonken uit
schoorsteen; één door brandstichting;
twee door blikseminslag; één door het
in brand geraken van een door een
benzinemotor aangedreven stropers;
één door verwarmingsinstallatie van
kuikens, terwijl in acht gevallen de
oorzaak onbekend bleef.
Bij deze branden zijn acht koeien,
tien varkens en 109 stuks pluimvee
omgekomen.
Nagekomen opgaven:
In maart is in Noordholland nog één
boerderijbrand voorgekomen. Oorzaak
onbekend.
In Noordbrabant zijn nog twee.boer-
derijbranden voorgekomen, resp. in
maart en april. In beide gevallen was
de oorzaak onbekend. Schade respec
tievelijk ƒ20.000.— en ƒ35.000.-.
plaats opgevoed zijn, zeer
denken, en handelen.
We moeten ons niet verwonderen dat
het voor velen bijv, eigenaardig is waar
er kerken zijn met een formidabel aantal
beelden, er plotseling op een aanhang-
wagentje nog een beeld van „Maria-
Fatima” aan komt rijden.
Dit doet helemaal niets af aan een
devotie, aan de Mariaverering zoals
vele katholieken deze hebben, maar we
moeten begrijpen dat niet iedereen dit
zo kan aanvaarden. Zelfs niet alle
katholieken nemen aan dat Maria in
zovele „bomen” is verschenen. Het is
ongetwijfeld onze plicht de Militairen
te wijzen op bepaalde gewoontes en ge
bruiken, en na enig uitleg begrijpt hij
heus wel de betekenis. Hij is ook vaak
veel radicaler met zijn besluit, en gaat
beslist niet naar de kerk zondags als
hij er niets voor „voelt”, en vooral niet
als hij eens getuige is geweest van een
Kerkdienst, waar op zovele gezichten
duidelijk te lezen staat dat ze er ook
niets voor „voelen”. Ik beweer niet dat
deze houding goed is, we stellen het
feit alleen maar vast.
Vooral wordt al te gemakkelijk leer
en practijk aan elkaar gekoppeld. Nu
valt het niet altijd mee iemand Christen
te noemen, die alle uiterlijke plichten
nakomt, maar die steelt, vloekt, roddelt,
kwaadspreekt, overspel bedrijft enz.
We zouden kunnen antwoorden, als
zulke mensen niet naar de kerk zouden
gaan zou het nog erger zijn. De weke
lijkse terugkeer van bepaalde voorne
mens helpen vele mensen gelukkig de
„fouten” niet te talrijk te maken.
Het is geen gemakkelijke taak van
Geestelijken om voortdurend dag en
nacht te werken aan een verantwoord
christelijk leven van al hun schaapjes.
Alleen de Zondagse preek helpt hier
weinig, en wordt opgevangen door
mensen die het overigens nog zo slecht
niet doen. Toch moet met ijzer geduld
het mogelijk zijn hierin verbetering te
brengen en door gezamelijk streven
Godsdienstige gewoontes en gebruiken
aanvaardbaar te maken voor iedereen.
Een militair moet zich in alle kerken
„thuis” voelen, anders klopt er iets niet
van welke kant dat „niet kloppen” dan
ook komt. Als we gaan biechten of er
over spreken, moeten we het goed
doen, het is nog altijd jammer dat het
biechten met trossen van mensen gaat
met heel lang wachten eer je aan de
beurt bent. Maar daar is nu eenmaal
niets aan te veranderen, „indruk”
maakt het evenwel niet. Datzelfde
geldt ook voor Mis horen, processies
houden en bedevaarten maken. Als de
christenen zorgen niet al te dronken
van een bedevaart terug te komen, zal
ook deze vorm van devotie gemakke
lijker aanvaard worden.
Een volgende week ’n ander aspect.
Aalmoezenier Th. Fritschy.
Het Nederlandsche Roode Kruis
viert zijn negentigjarig bestaan.
Op 19 juli 1869 werd door Koning
Willem III besloten dat er zou zijn een
„Nederlandsche Vereniging tot het ver
lenen van hulp aan zieke en gewonde
krijgslieden in tijd van oorlog hetzij
Nederland er al of niet bijbetrokken is.”
Daarmee was Het Nederlandsche
Roode kruis geboren!
Zoals zo langzamerhand iedereen
weet, was het de Zwitser Henri Du
nant, die diep getroffen door de ellende
welke hij aanschouwde op het slagveld
van Solferino, op het denkbeeld kwam
een internationale organisatie op te
richten voor hulp aan zieke en gewonde
soldaten. Het was een revolutionaire
gedachte, want tot dan toe had men de
lijn, die de combattanten scheidde, ook
tot in de hospitalen doorgetrokken. De
medische zorg was niet alleen in hoge
mate ontoereikend, ze bepaalde zich ook
alleen tot de eigen mensen. Officieren
van gezondheid en verplegers van de
tegenpartij werden krijgsgevangen ge
maakt, de zieken en gewonden aan hun
lot overgelaten.
Deze wantoestand op te heffen ver
eiste internationale overeenstemming.
Deze zorg te verbeteren maakte een
vrijwillige organisatie nodig, die door
de strijdende partijen als neutraal zou
worden gerespecteerd.
„Ónmogelijk!”, riepen zowel politici
als generaals. Hoe sympathiek men ook
stond tegenover de denkbeelden van
Dunant, practisch, zo oordeelde men,
waren ze onuitvoerbaar.
Weekblad Qilze-Rijen
Luister naar onze goede raad:
VOORKOM TELEURSTELLING
EN BESPREEK
TIJDIG UW PLAATS!
Zaterdag 8 uur en Zondag 6.15 en 8 u. 30
Hebben wij de grote eer U te presenteren
de zeldzaam mooie en uiterst spannende
Franse CINEMASCOPEFILM
Woensdag 8 uur
Bekroond met 3 internationale prijzen.
Te laat besefte garagehouder Simonet
zijn nalatigheidHoevelen zouden
hiervan 't slachtoffer worden?
Alle leeftijden.
Een KLEURENFILM met wederom een
meesterlijke rol van Oscar winnares
GRACE KELLY 1 Een film over dap
peren.... over een strijd op leven en
dood.over de angst van de helden,
die hun plicht deden naar een roman
door millioenen gelezen en verschenen
in „LIFE”. Toegang 18 jaar.
