MOEDERLEED
Waag niets in het
verkeer
("zaterdag
(negen en twintigste jaargang)
PROGRAMMA
BEKENTENISSEN VAN EEN
MEESTER VERVALSER.
Verheijden S Westenburg
Slagerij Berkelmans
VOORfl,-
7 JULI 1956
No. 27
UITGAVE VAN: DRUKKERIJ NICO HOBBELEN
RIJEN - TELEFOON 343 (K 1692) - POSTGIROREKENING 28.32.41
BIOSCOOP RIJEN TEL. 303
Taza, zoon van Cochise
Onze vriend: de snelle brommer.
Concerten.
MIDDAGPROGRAMMA.
Concerten.
Verzekeringen - Hypotheken
Financieringen van auto’s,
motorrijwielen en bromfietsen.
Assurantiekantoor
Rijen, Hoofdstr. 31, Tel. 393 (K 1692)
Tien jaar geleden werd de wereld opge
schrikt door
hoek Oranjestraat -Abdis
straat.
Men wordt beleefd verzocht tijdens de
uitvoering der muziekwerken in de naaste
omgeving van die kiosk stilte te bewaren
en niet rond te lopen.
Het Plein is vrij toegankelijk. Iedereen
is van harte welkom!
AVONDPROGRAMMA.
Muzikale wandeling.
19.45 uur: Harmonie en zangvereniging van
Rijen marcheren vanaf de hoek Nerho-
ven Wethouder van den Wilden
bergstraat door de Nerhovensestraat en
Nieuwstraat naar de kiosk op het Plein.
20.15 uur: R.K. Harmonie „Vlijt en Een
dracht”, Rijen. Directeur: C. B. v. d.
Sluys, Dongen.
21.00 uur: R.K. Gemengde Zangvereniging
„Euterpe”, Rijen. Directeur: Jan Nieu-
wenhuijsen, Dongen.
Taptoe op het Plein.
21.30 uur: Harmonie „Vlijt en Eendracht”
met drumband, Rijen. Directeur: C. B.
v. d. Sluijs, Dongen.
van de feestelijke ingebruikstelling van de
gemeentelijke muziekkiosk op het ver
nieuwde Plein vóór het gemeentehuis te
Gilze op zondag 8 juli 1956.
100 gram saucisc
100 gram presfilét
100 gram gek. spek
a.s. Woensdag 1/2 kg.
verse braadworst voor
f 1,80 alleen woensdag.
andere weggebruikers enorme gevaren met
zich brengt. Oude mensen, wier reactie
vermogen niet meer zo vlug is, soms zitten
suffen, soms op ’n zekere eerbied voor hun
leeftijd rekenen, zijn gevaarlijk voor zich
zelf en anderen geworden.
En de jonge afstandsvreters, zonder enig
besef van verantwoordelijkheid, die in 't
mechanisch verkeer zo groot dient te zijn,
jakkeren langs de wegen, brengen de fiet
sers op de rijwielpaden en 't gewone ver
keer in moeilijkheden. Men jaagt door de
bochten en stevem 3 niet zelden recht op
't ziekenhuis af.
van Thorn-
Muzikale wandelingen.
15.00 uur:
Harmonie van Gilze vertrekt bij „Hotel
de Kronen” en haalt de zangverenigingen
van Gilze af bij café „De Speek”, van
waar gezamenlijke mars naar de kiosk
op het plein.
Harmonie van Chaam marcheert vanaf
hoek Chaamseweg-Biestraat door de
Oranjestr. naar de kiosk op het Plein.
Harmonie van Alphen marcheert vanaf
café „Het Hoekje” door Warande, Bur
gemeester van Poppelstraat, Steenakker-
plein, Ridderstraat en Abdis van Thom-
straat naar de kiosk op het Plein.
Jammer laat bij vele brommers ook de
wellevendheid wel wat te wensen over.
We geven hiervan 'n historisch voorbeeld.
Op ’n zomerdag fietsten we kalm tussen
de bomenrijen van 'n stille landweg, genie
tend van de mooie natuur. Achter ons
hoorden we ’n motor aan komen daveren.
Waarschijnlijk zijn we voor Zijne Ma
jesteit de berijder niet gauw genoeg opzij
gevlucht. Hoe dan ook: nauwelijks was
onze vriend me gepasseerd of 't bleek dat
hij niet zo’n erge haast had, want hij zette
zijn grommend beest stop en begon te
schelden. Bij m'n reactie beet hij me toe:
„ik zal je poten onder je bast uittrappen
of je de sloot inlazeren”. Goddank was
’t maar ’n bassende en geen bijtende hond.
De wet verbiedt bijna niets, slechts alge
mene dingen, die als ’t ongeluk eenmaal
gebeurd is, hoogstens de schuld vaststellen,
maar nooit t onheil ongedaan kunnen ma
ken. De wet verbiedt dat kinderen beneden
16 jaar bromfietsen berijden, maar dat geeft
natuurlijk geen enkele garantie, dat zij op
16-jarige leeftijd ook de verkeersregels
kennen. En dan de maximum-snelheid.
Sinds 1 juli mogen de brommers de snel
heid van 40 km per uur niet overschrijden,
’n Krankzinnige toestand. Neen, de feiten
leren ons dat deze snelheid nog te groot is
en ook dat een beperking van de leeftijds
grens, naar onderen en naar boven, inge
steld dient te worden.
Zaterdag 8 Zondag 6.15 en 8.30 uur
en Maandag 8 uur
(La schiara del peccato)
Een Italiaansefllm met SILVANA PAM-
PANINI. De ontroerende tragedie van
een vrouw wier verleden haar het moe-
dergeluk ontzegde terwijl zij alles offerde
terwille van de toekomst van „haar"
kind. Toegang strikt 18 jaar.
Algemene mededelingen:
Op zondag 8 juli 1956 zijn van 14.00 tot
22.00 uur de Kerkstraat, Raadhuisstraat,
Plein en zuidzijde Nieuwstraat (tot kruising
Korte en Lange Wagenstraat) voor alle
rijverkeer gesloten.
De bushalte der B.B.A. op het Plein is
van 14.00 tot 22.00 uur verplaatst naar
15.30 uur: Harmonie „St. Cecila”, Gilze.
Directeur H. van den Braak, Tilburg.
16.00 uur: Dameskoor „Con Amore” en
Mannenkoor „Utile Dulci Gilze.
Directeur: A. de Jong, Gilze.
16.30 uur: R.K. Harmonie „St. Cecilia”,
Chaam. Directeur: G. van Aart, Breda.
17.00 uur: R. K. Harmonie „Vlijt en Vol
harding”, Alphen (Nr.Br.). Directeur:
H. van den Braak, Tilburg.
17.30 uur: Pauze. (In de pauze speelt de
R.K. Sportvereniging Gilze op haar
eigen terrein in de Lange Wagenstraat
een voetbalwedstrijd tegen de club
„Hansweertse Boys” van 18.00 tot
19.45).
Van Meegeren en zijn daden.
Van Meegeren is een rijk man geworden,
een schilder die met zijn werken ongeveer
ƒ5.180.000 schoon verdiend heeft. Luister
naar de bedragen die voor zijn schilderijen
werden betaald: „Laatste Avondmaal”
1.600.000, „Isaac zegent Jacob”
1.220.000, „Voetwassing” 1.300.000 enz.
Vóór de oorlog was van Meegeren een
onbekende schilder, een man die zelfs be
reid was aan de smaak van het publiek te
offeren. Men kent alom zijn sentimenteel
tafreeltje van de „Herten”, dat in alle
kitsch-winkels te koop is.
Van Meegeren kon in die benarde crisis
tijd maar niet aan de kost komen.
En de critiek kon hij helemaal niet uit
staan, want die ontnam hem de toch al zo
schaarse kansen. Toen kwam hij in de der
tiger jaren op het idee om oude meesters
te gaan namaken.
Hij ging ernstig studeren en zich toeleg
gen op de Vermeer en de Pieter de Hooch,
wier technieken hij uiteenrafelde. Hij vond
de samenstelling van hun verven, de me
thode van het leggen van ondergronden
en lagen, het o verschilderen van inge
droogde kleuren en tenslotte het veroor
zaken van barsten langs kunstmatige weg.
Het is technisch gesproken geen kleinigheid
wat van Meegeren uitvond en terecht moet
men hem de eer geven een goed vakman
te zijn. Hij huurde een villa in Z.-Frankrijk
en begon daar met de „Emmaüsgangers”,
een origineel ontwerp in de stijl van Ver
meer op een oud doek te brengen. Hij liet
uit het buitenland de kostbare verven ko
men als de lapis Lazuli, het blauw, dat
Vermeer zo typeert, indigo en zinnober en
zette zich aan het werk. Vanuit Menton
transporteerde hij het doek naar Nederland
en bracht het in 1937 op de markt. Door
stromannen, die achteraf ook een slordige
duit aan de schilderijen verdiend hebben,
wist hij dit schilderij kwijt te raken en in
het Museum Booymans geplaatst te krijgen.
Heel de wereld bewonderde de nieuwe
ontdekking van Vermeer.
Het eerste succes lokte het andere uit
en de oorlog heeft de conjunctuur voor van
Meegeren wel erg begunstigd; iedereen
meende zijn overvloedig verdiende geld in
schilderijen te kunnen beleggen. Er was
geen expert die enige verdenking koesterde,
hoewel het wel opmerkelijk was dat zulke
vermaarde schilderijen, onbekend waren
gebleven tot op dit ogenblik.
Toen van Meegeren in 1945 voor de
rechters gedaagd zou worden wegens colla
boratie, wist de wereld nog van niets. Hij
werd in de gevangenis opgesloten. Psychisch
geheel verzwakt men was in die tijd nu
niet zo bijzonder barmhartig tegenover zijn
vijanden is van Meegeren tenslotte tot
zijn bekentenis gekomen. De beste experts
werden te hulp geroepen om te zien of de
bekentenis wel juist was. Naar de mening
van de rechters is die bekentenis juist ge
bleken omdat men de argumenten van de
experts aannam. Maar vandaag aan de
dag is er nog altijd een groep, die niet
kan aanvaarden dat werk van zulke allure
louter door een „onbeduidende kunstenaar"
vervaardigd is. Van Meegeren is tot twee
jaren gevangenisstraf veroordeeld wegens
vervalsing, maar reeds na een jaar gestor
ven. Hij heeft omwille van zijn rechters
nog een schilderij gemaakt „Jezus in de
Tempel” een product van een gevangene.
Het zweeft hier of daar tussen de oude
rommel, omdat men nu weet hoe het tot
stand kwam. Had men dat alles niet ge
weten, wellicht had het reeds een plaats
gekregen in een van onze beste galerijen.
De vakman van Meegeren heeft een pro
bleem opgeworpen, dat wordt doodgezwe
gen, maar niet is opgelost.
Verwarring in de kunstwereld nooit
opgehelderd.
Sinds een jaar prijkt aan de wanden van
het Museum Booymans te Rotterdam op
nieuw het befaamde schilderij „De Em
maüsgangers”, dat destijds voor 550.000
door het Museum werd aangekocht met
staatsgelden. Dit is misschien wel het meest
besproken, maar tevens ook nog steeds om
streden schilderstuk in de wereld, sinds
tien jaar geleden de toen onbekende Han
van Meegeren verklaarde het te hebben
geschilderd en onder de signatuur Vermeer
in de handel te hebben gebracht. Het tot
1946 door heel de wereld bewonderde
meesterwerk, waarnaar kunstkenners en
kunstminnaars uit heel de wereld stroom
den, verdween plotseling uit de belangstel
ling. Vanwege de ruzie om de handtekening
was het plotseling „onbelangrijk”.
Het is natuurlijk de grootste waanzin ter
wereld, dat een schilderij, hetwelk aan
vankelijk door de beste kunstkenners werd
bewonderd en door een der hoogstaande
Nederlandse musea als waardevol kunst
bezit voor een half millioen werd aange
kocht, plotseling geen kunst meer zou zijn,
omdat een andere handtekening eronder
had moeten staan. Wanneer „De Em
maüsgangers” in 1937 onverdeeld de be
wondering van de wereld heeft gekregen,
dan kan het in 1946 niet ineens tot een
waardeloos prul gedegradeerd zijn.
Dit wordt door de gang van zaken ook
toegelicht. Toen na de oorlog de vervaar
diger, of althans de hoogst waarschijnlijke
maker Han van Meegeren, voor de rechter
werd gedaagd, omdat hij „Christus en
de Overspelige Vrouw” als een hoogst
waardevol Nederlands kunstbezit voor
1.600.000 aan Herman Goering verkocht
heeft, en dus gecollaboreerd had, heeft zich
de grootste scherts voltrokken welke men
zich kan voorstellen. Want Van Meegeren
bekende plotseling, dat hij het schilderij
zelf had gemaakt. Toen was het ineens geen
waardevol Nederlands kunstbezit meer en
de hele collaboratiezaak zakte als een pud
ding in elkaar. Bovendien kwam de hele
goede naam van de Nederlandse kunst-
experts in een belachelijk daglicht te staan
weekblad Qilze-Rijen
Aanbieding der kiosk.
15.20 uur: Officiële aanbieding van de
kiosk aan de bevolking der gemeente
Gilze en Rijen door de Edelachtbare
Heer Burgemeester Mr. E. van Mierlo.
In het kader van de tourneedagen van
de Bond voor Veilig Verkeer, die in onze
gemeente nog gaande zijn, hebben we
vorige week de gevaren van de weg be
keken veroorzaakt vooral door automobi
listen, die niet aan de verkeerswetten ge
hoorzamen. Laten we vandaag de vooruit
strevende brommer eens onder de loupe
nemen.
Na de oorlog werd fietsend Nederland
verblijd met de bromfiets en maakte in
korte tijd ’n verheugende ontwikkeling
door. In ons land, waar de wind bijna altijd
sterk waait, waar regen en storm de fietser
nopen met de tong uit 't bekje tot uiterste
krachtsinspanning, daar is ’t motoriseren
van het rijwiel ’n ware uitkomst. Bakkers
en verpleegsters, arbeiders en kantoorbe
dienden, winkelpersoneel en kapelaans,
vroeger allen aangewezen op 't trappen,
hebben nu ’n ideaal vervoermiddel, dat tijd
en krachten spaart.
Maar wat heeft de ontwikkeling van de
bromfiets in 't dagelijkse leven te zien
gegeven? Oudjes, anders niet meer in staat
grote afstanden af te leggen, hebben gretig
naar de brommer gegrepen. Jongelui boven
de 16 jaar hebben de bromfiets als een
prachtig speeltuig onder hun zitvlak ge
kregen. Opgeschoten knapen stralen als
vorsten op hun glanzend mecanisme, 't
meisje met blanke handjes en zorgvuldig
gelakte nagels achterop, zij razen over de
heirbanen. Maniakken organiseren snel
heids- en behendigheidsproeven in ’t drukke
verkeer om te gloriëren over hrj mede
standers. Er zijn daardoor grote groepen
van bromfietsers ontstaan, die geen enkel
begrip aan de dag leggen, dat de machine
in handen van de mens voor de berijder en
WOENSDAG 8 UUR
Een prachtige gekleurde Indianenfilm.
Taza, die vrede wilde, had oorlog als
enige keus. Hij leidde met geweer
pijl en mes, de Apachen op het bloedi
ge oorlogspad.
Een film van donderende actie, opwin
dende scènes en jagend tempo. 14 jaar.
VerwachtKoning der manege
en 0.8/15.
