Nieuwe loononderhandelingen gaan gepaard met moeilijkheden. Thielen Duivels der Zee Brood en Godsvertrouwen* apart mooi klokje Katholicisme in Oost-Azië ernstig bedreigd. HARMONIE BIOSCOOP (^ZEVEN EN TWINTIGSTE JAARGANG RIJEN - TELEFOON 343 (K 1692) - POSTGIROREKENING 28.32.41 UITGAVE VAN: DRUKKERIJ NICO HOBBELEN Pinksteren. Indonesië en India trekken één lijn tegen buitenlandse missionarissen. RIJEN Vallei der Adelaars No. 29 J 6e Zondag na brengen door de S.E.R. Maar het is te voorzien, dat men niet te lang op rap porten kan wachten. Het zijn de arbei ders, die voor hun rechten vechten en niet met een dooddoener naar huis ge stuurd wensen te' worden. Eerste openbare protesten. De in India zeer geziene pater d’Souza S.J. voormalig lid van het Congres, heeft zich nu in scherpe bewoordingen uitgelaten over de tegen de missionaris sen gerichte politiek. Hij heeft de re gering er ten dele voor verantwoor- (^ZATERDAG 17 JULI 1954 Sinds meer dan anderhalf jaar doen zich in Zuid-Oost-Azië grote moeilijk heden voor met de buitenlandse missio narissen. Het is daar een uitermate gevoelige toestand. Het jonge India en het evenzeer jonge Indonesia willen ge heel los zijn van de koloniale invloeden, welke daar eeuwen hebben geheerst, j De mentaliteit van het Oosten is wel in sterke tegenstelling met het Westen. Nu enerzijds het Westen zwakker ge worden is en van de andere kant in het Oosten het nationalisme sterker geworden is, komt de botsing sterker tot uiting. Er is zelfs een soort roes ontstaan door de successen, welke men politiek heeft kunnen bereiken. Het ge volg daarvan is, dat met het afwijzen van de Westerse beschaving ook de godsdienst, welke door het Westen is gebracht, het Christendom in zekere mate aan de kant geschoven wordt. Inderdaad heeft het Oosten een zeer hoge cultuur, welke voor een groot deel uit de zeer hoogstaande philosophic en godsdienst wordt gedragen. Het is dan ook menselijk gezien zeer wel te begrijpen, dat men de verbreiding van het Christendom probeert af te rem men. Maar van de andere kant heeft geen enkele Regering of groep het recht de individuen te verbieden te luisteren naar de waarheden van het Christen dom. Dat wordt ook door de grondwet van deze landen vastgelegd. Helaas houdt men zich daar niet altijd aan. In India worden sinds twee jaren de buitenlandse missionarissen geweerd, ofschoon zij als helpers van de aanzien lijke inlandse clerus niet kunnen wor den gemist. naar naar dige levenswaarheid, die maar moeizaam waren. Doch er is een tweede zaak. De arbeiders zien dus uit naar een nieuwe loonsverhoging. Hoe zal die tot stand moeten komen, wil men alle arbeiders op gelijke manier tegemoet komen? De oude methode van de ver plichte loonronde was een efficiënte manier om de welvaart over allen ge lijkelijk te verdelen. Maar de werkge vers hebben in Januari reeds te kennen gegeven, dat zij er niets voor voelden nog ooit aan een loonronde mee te wer ken. Zij stellen zich op het •- dat zij gerust wel meer loon willen be talen, maar dan zo, dat de betere arbeidskrachten het eerst en het meest zullen worden bevoordeeld. Zij wensen er van af te komen, dat de zwakkeren in het productieproces op gelijke voet worden behandeld met de vaklieden en geschoolden en hard-werkenden. Dat is een standpunt, dat voor de algehele welvaart van het land zeer zeker zijn redelijke gronden heeft en uit het oog punt van goede bedrijfsvoering wense lijk is. Maar er is meer: de werkgevers willen voortaan bij het verstrekken van loonverhogingen ook veel meer reke ning kunnen houden met' de welvaart in de bedrijfstak zelf. Wanneer in de metaalindustrie hoge winsten worden gemaakt, willen de werkgevers gaarne de arbeiders in dit winsten laten delen. Als echter gelijktijdig in de textiel ge ringe winsten worden gemaakt of ver liezen worden geleden, dan kunnen de werkgevers in dit vak de arbeiders niet van de voordelen der anderen laten ge nieten, om de eenvoudige reden, dat ook zijzelf daarvan niet profiteren. Wanneer men de solidariteit in een bedrijf zo principieel verdedigt, dan geldt die solidariteit niet alleen in goede maar ook in kwade tijden. Het is een oud, onopgelost vraagstuk, hoe men daar uit kan komen. Van de andere kant houden ook de arbeiders met recht vol, dat de arbeiders als economisch zwakkeren, in zekere mate moeten be schermd worden tegen deze wisseling en dat zij niet zonder meer de dupe kunnen worden van het louter econo misch gebeuren. Zij zijn mensen en geen machines. Naast deze principiële vraagstukken staat, men bij een nieuwe loonronde voor de vraag: wordt het leven duur der? Immers de arbeiders hebben ook aangevoerd, dat de laatste loonronde in zekere zin weer teniet wordt gedaan door niet voorziene prijsstijgingen. In hoeverre is dat waar? In hoeverre heeft het slechte weer invloed op de stijging van etenswaren en dus van het hele levensonderhoud? Men ziet gemakkelijk, dat de bespre kingen over nieuwe loonsverhogingen voor zeer moeilijke vraagstukken staan, waarbij de standpunten voorlopig ver uiteenlopen. Daarom heeft men ge vraagd eerst een rapport te doen uit- Er is niemand die het Evangelie van de wonderbare broodvermenigvuldi ging niet kent, het is een geliefd, een voudig en begrijpelijk verhaal. Maar men kan zich afvragen, hoe- velen eigenlijk de diepere betekenis er van doorgrpnden en nog meer, hoe- velen de les eruit trekken, die ermee bedoeld is. En toch, die is zo duidelijk en klaar maarik geef dat toe, zo moeilijk toe te passen. Niet minder dan 4000 mensen, die Christus zo maar gevolgd waren om naar zijn leer te luisteren, hadden hem zó lang vergezeld, dat zij eenvoudig niet aan eten gedacht had den en maar bij hem waren gebleven. Stelt U eens voor in onze moderne tijden, dat een of ander bekende per soonlijkheid, die ons land bezoekt, zo lang de mensen achter zich aantrekt, dat ze vergeten te eten. Dat kan niet meer. Zelfs als onze grote katholieke redenaars b.v. pater Lombardi en pater Hörhammer in ons land komen, dan is het te voren allemaal nauwkeurig in de kranent aangekondigd. Het duurt zo en zo lang en dan gaat ieder weer weg. Zou het langer duren, dan neemt men proviand mee of de kleine marskramers komen met hun tentjes en kraampjes met koffie, worst, brood en. snoep, zo dat de massa voor een paar centen altijd wel weer wat te eten heeft. Niet zo in de tijd van Jezus, de mensen gin gen eenvoudig het Hem mee, lieten alles voor wat het was en luisterden naar Hem. Maar God verandert de natuur niet zo snel. Dus kregen deze mensen hon ger. En toen zeide Jezus tot zijn leer lingen: „Ik heb medelijden met de schare, want reeds drie dagen zijn zij bij mij en hebben niet te eten.” Zo is God, Hij ziet onze behoeften het lichaam even goed als die de ziel. Dat is een heel eenvou- we helaas al te weinig echt geloven. Heel onze berekening, ons vooruitzien, ons afwegen van voor en tegen is in tegen strijd met hetgeen Christus van ons vraagt als een reële katholieke levens houding. Hij heeft dat op minstens even bevat telijke manier ons voorgehouden, toen Hij de leliën en de bloemen als voor beeld nam en ons erop gewezen heeft hoe zij groeien en bloeien zonder dat zij alles „berekenen”. Maar we geloven het niet, we durven ons niet in het avontuur te storten om ook werkelijk ernaar te leven, omdat we altijd met de gedachte rondlopen: als het eens niet waar is, of als God me eens in de steek laat. Neen we nemen liever ons eigen lot in handen. Dat vinden we dan toch maar veiliger. Wat een belachelijke levenshouding. Waarom niet op God vertrouwen? Al zouden wij het niet doen omdat hij het ons zo nadrukkelijk gevraagd heeft en omdat hij ons bijv, in de broodver menigvuldiging een bewijs heeft gele verd, dan zouden we het toch hierom moeten doen, wijl ons verstand zegt, dat het zo beter is. Hij is Vader en Hij is almachtig, d.w.z. Hij heeft ons on eindig lief en wil ons dus alles geven, wat goed voor ons is. En omdat Hij al machtig is kan Hij het ook. Hij is in staat om mijn ergste vijand op slag te laten neervallen of diens haat tegen mij te laten verdwijnen. Hij kan het Toen in het begin van dit jaar de nieuwe loonronde haar beslag gekregen had, is in de Tweede Kamer door Prof. Romme een motie ingediend, waarin hij aandrong op meer vrijheid bij de loon vorming in de toekomst. Wat Prof. Romme daar als een soort van wense lijkheid naar voren heeft gebracht, heeft men van meet af steeds willen beschouwen als een principiële wending in de loonpolitiek van Nederland. Men herinnert izich, dat Romme zijn motie ter zijde heeft laten leggen, zonder dat erover was gestemd. Een beetje onge wone handelwijze was het wel. maar een betekenisvolle. Want het was zeker dat de arbeiders- en werkgeversorgani saties spoedig weer bijeen zouden ko men en opnieuw over de lonen te spre ken zouden hebben. En thans is het zover gekomen, in de Stichting van de Arbeid is het vraagstuk ter sprake ge komen. De eerste zitting is naar ons ter ore gekomen is, nogal stormachtig verlo pen. Uit verschillende uitlatingen van de heer Middelhuis, de voorzitter van de Katholieke Arbeidersbeweging, was in de loop der afgelopen maanden reeds duidelijk geworden, dat de arbeiders groter aandeel willen hebben in de al gemene welvaart. Deze toch is niet on aanzienlijk. Ieder heeft wellicht reeds gelezen, dat de goudvoorraad van de Neder landse Bank al weer zodanig is, dat het papieren geld weer voor 100% erdoor wordt gedekt. Men weet ook, dat onze handelsbalans zich uitermate gunstig ontwikkelt. Werkloosheid is er prac- tisch niet en ondanks het verlies van Indonesië worden er overal zeer be hoorlijke winsten gemaakt. Geen won der, dat de arbeiders, die zich in de afgelopen jaren vrijwillig offers hebben opgelegd, nu hun stem laten horen en gaarne hun deel in de algemene wel vaart willen hebben. Het is vooral de K.A.B. geweest, die dit geluid heeft laten horen, misschien wel een beetje tot tegenzin van het N.V.V., dat zich niet zo nadrukkelijk had geuit. Er is dus een zekere wrijving ontstaan, die haar oorsprong in de concurrentie heeft ge vonden. Daar is daarna bijgekomen het bisschoppelijk Mandement, dat weer eens nadrukkelijk heeft uitgesproken, dat het de katholieke arbeiders verbo den is lid te zijn van het N.V.V. Ook dat heeft, zoals men weet, een zekere wrijving tussen de katholieken en socia listen veroorzaakt en dus ook in de ver houding tussen N.V.V. en K.A.B. Waarbij gekomen is, dat het Christelijk Vakverbond zich aan de zijde ven de K.A.B. heeft geplaatst en niet aan die van het N.V.V. Wanneer men bij het samentreffen van de vakorganisaties dit voor ogen houdt, heeft men reeds een reden gezien, waarom de besprekingen in de Stichting van de Arbeid een beetje verkeer stilzetten om mijn leven te redden. Hij kan een brand stante pede laten doven, Hij kanalles. Hie dik wijls zeggen wij in het leven niet tegen elkaar, wanneer wij iets meemaken: „Hoe is het mogelijk?” Juist dat zijn bv. de momenten, waarop God ingrijpt door de meest simpele samentreffen van omstandigheden. Het behoeven lang niet altijd wonderen te zijn, inte gendeel, de meest naturulijk schijnende omstandigheden liggen evenzeer in Gods hand, die_ Het Al bestiert. Zo is er alle reden voor ons om uit het verhaal van de wonderlijke verme nigvuldiging van broden te leren, dat we wat meer op God moeten vertrou wen. Weekblad Qilze-Rijen Dan naar 0 Ruime keuze koekkoekklokken. Nieuwstraat 42, Gilze, Tel. 367 Woensdag 21 Juli om 8 uur met Jack Warner, Nadia Gray en John Mx. Callum. spannende achtervolgingsgeschiedenis in Lapland Toeg. 14 jaar. van goede kwaliteit Zoekt U een Wij verwachten de veel besproken film„Drie Liefdes” en „Mara Maru". Zaterdag 17 en Zondag 18 Juli 8 uur met Rock Hudson, Yvonne de Carlo en Maxwell Reed. In prachtige kleuren gefilmd. Hij zette al les op het spel om de vrouw, die hij lief had uit de handen van haar vijanden te redden. Spionnage intrige en ge heime liefde, tijdens de emotionele jaren van Napoleons bewind. Toeg. 14 jaar.

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Gilze en Rijen - Weekblad Gilze-Rijen en Weekblad Gilze en Rijen samen | 1954 | | pagina 1