eigen woning
HENK VAN DER STEEN
LIMELIGHT
van
RAT
Ook voor U is de
weg open naar een
Zegepraal
het Kruis.
CISKE
DE
MEIMAAND
GEDACHTE.
Groot BEVRIJD1NGSBAL
OFFICIEEL NIEUWS
AANNEMERSBEDRIJF - RIJEN - JULIANASTR. 103 - TEL. 448
HARMONIE BIOSCOOP
Arbeiderswoningen
Middenstandswoningen
Winkelpanden
Boerderijen
Verbouwingen
Wij financieren op aantrekkelijke
voorwaarden nieuwbouw o*a*
Het mysterie van Tanger
("zes en twintigste
JAARGANG^)
(^ZATERDAG
2 MEI 1953
No. 18
TG AVE VANDRUKKERIJ NICO HOBBELEN - RIJEN - TELEFOON 343 (K 1692) - POSTGIROREKENING 28.32.41
Een arbeiderswoning kunt U onder architectuur bouwen voor
plm. f 900 eigen geld. Indien U zelf grond heeft is het benodig
de kapitaal slechts plm. f 350.
Opbrengst voor rente plus afllossing plm. f6,— per week.
CHARLES CHAPLIN
Weekblad QilzeRijen
FEEST VAN KRUISVINDING
Dinsdag 5 Mei Nationale Feestdag
een
van Piet Bakker
Verdere inlichtingen worden U gaarne vrijblijvend verstrekt door:
RIJEN
Aanvag 8 uur
Door het Katholiek Breda’s Volkstoneel.
En stil uit een
Naar een
Zij zegende 't koren, de boekweit, het vlas
Met al wat zo goed voor de mensen was.
En iedereen weet nog hoe vriendelijk
Zij keek:
meisje, dat linnen wiesch bij
de beek
Naar een
Heeft de eer te presenteren op Zaterdag
2, Zondag 3 en Dinsdag 5 Mei 8 uur
MOLLEN-, EGELS. EN
KIKVORSENWET.
De burgemeester van Gilze en Rijen
vestigt de aandacht op de volgende be
palingen van de mollen-, egels- en kik
vorsenwet.
Jacques Schreurs m.s.c.
kindje dat voor een arm
huisje zat,
bordje zijn papje at.
Naar een witte bloem en een oud kasteel,
Naar de wijzerplaat op het Kerk van
Heel.
van 7 tot 11 uur. M.tn.v. ons dansorkest
o.l.v. P. van Rijen. Entree f 1,25,
Militairen in uniform f 1,
Woensdag 6 Mei aanvang 8 uur]
Maria Montez, Preston Forster en Sabu.
Toegang boven 14 jaar.
Wie zal het verwonderen, dat de Mei
maand, door zovele dichters bezongen, van
oudsher is gewijd aan de Lieve Vrouw? Als
de wereld op de velden een feestzaal is
met duizenden bloesems en bloemen, als
het lentekleed der bomen, wazig en licht,
haar jonge luister verspreidt, troont in
huisgezinnen de Koningin
Dinsdag 5 Mei a.s. (Nationale Feestdag)
in „De Katholieke Kring” te Gilze
Het moge bij eerste beschouwing enigs
zins bevreemdend schijnen, dat de Kerk
het terugvinden van het H. Kruis door
Keizerin Helena, moeder van Constantijn
de Grote, viert in de Paastijd. Wij zouden
deze herdenking misschien eerder 'n plaats
hebben gegeven in de Vastentijd. Voor de
Kerk echter zijn de grote mysteriën van
Christus niet te scheiden.
Geheel Christus' leven immers vormt
een eenheid en de mysteriën van dit leven,
wélke wij op verschillende tijden van het
jaar herdenken, zijn met elkaar ten nauw
ste verbonden, zodat het ene mysterie niet
denkbaar is zonder het andere. Zo bezien
past ook het feest van Kruisvinding vol
komen in de Paastijd. Kruis en Opstanding
vullen elkaar aan. De Kerk toont ons van
daag het Kruis, stralende in het Verrijzenis-
licht, van de Paasmorgen. Het stervenshout
geworden tot boom des levens. „Ut unde
mors oriebatur, inde vita resurgeret”. „Op
dat van waar de dood zijn oorsprong nam,
het leven zou opgroeien” (Prefatie).
De H. Mis van vandaag herinnert ons
aan de verheffing, de opheffing van Chris
tus en de mensheid door het Kruis, waarin
„ons heil, ons leven, onze Verrijzenis” ligt
opgesloten. Omdat het Kruis onze verhef
fing betekent, moeten wij „gloriari in cruce”
„in het Kruis onze roem stellen”.
Met het vieren van dit feest bedoelt de
Liturgie echter niet slechts het historische
feit van de Kruisvinding te herdenken,
maar tevens dit gebeuren van betekenis
te doen zijn voor ons. Ook in ons per
soonlijk leven moeten wij het Kruis vin
den, Niet het lijden, want leed en lijden
zoeken ons reeds vanzelf op, maar het
Kruis d.w.z. het lijden, bezien in Christus’
geest, het lijden niet slechts als natuur
noodzakelijk deel van ons onvolmaakte
mensenleven, maar als een middel, dat ons
aan Christus gelijkvormig maakt. „Met
Hem lijden, opdat wij ook met Hem mede-
verheerlijkt worden” (Rom. 8 ,17). In dit
leven, waarin het zo dikwijls in het geheel
niet naar overwinning en vreugde uitziet,
hebben wij het Kruis nodig, om te weten,
dat onze weg toch in triomf eindigt.
Slechts in samenhang met elkander heb
ben Kruis en Verrijzenis zin. „Door lijden
en Kruis tot de glorie der Verrijzenis”.
Hoe bezien wij echter het lijden van deze
tijd? Als een kostbaar en verheven goed,
dat ons dichter tot Christus brengt? Of
vrezen wij het lijden en verzetten wij ons
ertegen? Maar wat voor zin heeft het dan
onze wanden te sieren met het Kruis, als
ons leven het Kruis ontvlucht? Laten wij
dan liever het Kruis wegnemen, want het
Claire Bloom en Sidney Chaplin
Deze nieuwe film van Charles Chaplin
is een wereldsucces. De eerste twee we
ken bezochten in Amsterdam, Rotterdam
en Den Haag plm. 200.000 bezoekers de
ze film. Aangrijpend, innig menselijke sce
nes met sublieme humoreen weerga
loze clown. Toegang alle leeftijden.
Verhoogde entreeprijzen 70, 1,1,30,
1,55. Plaatsbespreken 10 ct.
is een schande Christen te zijn en niet met
Christus mee-gekruisigd te worden. Om
aan het lijden te ontkomen doen wij zo
vaak concessies aan de wereld. Bezitten
wij dan niet meer die geest der eerste
Christenen, die het offeren van een enkele
korrel wierook aan de afgoden weigerden,
omdat zij wisten, dat zij die ene korrel
als een centenaarslast heel de eeuwigheid
op zich zouden voelen drukken? En wij
doen ieder uur concessies aan de afgoden,
aan alles wat ons verwijdert van God: aan
onze eigen zelfzucht, aan onze omgeving,
aan de opvattingen ener onchristelijke we
reld. Al was ons geloof slechts zo klein
als een mosterdzaadje, wij zouden bergen
kunnen verzetten, bergen van haat, van
liefdeloosheid, van onrecht. Maar wij ple
gen liever zelf onrecht dan onrecht te
moeten lijden.
Ons geloof alleen kan ons helpen het
Kruis te vinden, het Kruis lief te hebben,
het geheim van de Gekruisigde en de Ver-
rezene te begrijpen. Geen vlucht voor het
Kruis, maar aanvaarding! Want aan het
Kruis hangt Christus, de Redder der mens
heid. „Zij hebben Mij vervolgd, zij zullen
ook U vervolgen. Maar indien de wereld
U haat, weet dan, dat zij Mij het eerst
gehaat heeft”.
Christen zijn betekent lijden, gekruisigd
worden, maar het betekent tevens totale
en volledige overwinning over de wereld
in de Ene, die stervende over lijden en
dood heeft gezegepraald.
„Zegt onder de volkeren, dat de Heer
regeertvan het Kruishout
'k Heb de lieflijke, lachende Meimaagd
aanschouwd,
In de morgenschijn van een meidag goud:
Met een kroon op haar hoofd en
bloem in de hand
Zo wandelde Zij door het Limburgse
land.
alle kerken en
des Hemels.
En in ons eigen land, tussen de bloei
ende Meidoornhagen van Limburg en Bra
bant, voorbij de tuinen van Kennemerland
met hun geuren seringen tot aan het wijde
Friese land, waar de weiden bespikkeld
zijn met madeliefjes, vinden we kapellen
Haar, ter ere. Rond oude houten beelden
knielen hier 's avonds in het schemerig don
ker de mannen en vrouwen en bidden het
rozenhoedje. De kinderen brengen hier
bloemen aan, tulpen en irissen en elders
bloesemende takken en Pinksterbloemen.
Maar of het nu in het diepste Zuiden
of in het hoogste puntje van het Noorden
is, overal hebben de heiligdommen van
Maria één ding gemeen: ze zijn een toe
vlucht voor hen in nood, in angst, in ziekte
verkeren, ze. zijn een troost voor alle be
droefden, Maria, die daar troont, werd
Moeder van God; Moeder werd zij ook
van ons. Bij de Moeder begint de wereld
zo schreef eens de dichteres Henriette
Roland Holst.
Wij weten hoe waar het is. Als Moe
der heeft Maria gezorgd voor Haar Kind,
zorgen blijft Zij voor haar vele kinderen,
voor ons, haar goede, haar lastige, haar
moeilijke, haar ondankbare kinderen. Voor
allen is Zij een voorspreekster bij God.
Wij weten dat en daarom gaan wij tot
Haar, daarom bidden wij 's morgens en
's avonds tot Haar, want wij kunnen niet
zonder Haar bescherming. Daarom ook is
de schoonste van alle maanden gewijd aan
haar, de schoonste, de gezegendste onder
alle vrouwen. Wij denken dan aan het
woord van Kard. Mindszenty, wat hij eens,
jaren geleden, over de moeder schreef:
„Wie vermag te zeggen wat een Moeder
is. Als men alles zou samenvatten wat de
grote dichtkunst en het volkslied over de
Moeder hebben gezegd, als men de uren
kon tellen, die een Moeder aan het ziek
bed van haar kind wakend doorbrengt, als
men een blik kon werpen in de ziel van
een moeder, die haar zoon in de gevan
genis bezoekt
Zijn moeder heeft hem bezocht. Vele
keren misschien. En zijn volk, geknecht
door een goddeloze bende, gelooft al
haast niet meer in een wereld zonder ge
vangenschap. Bij ons bloeien de boomgaar
den. De vogels keren terug en de boer
werkt voor een goede oogst. Bid voor ons,
Moeder van God, opdat de hele wereld
wete, dat Hij, Die machtig is, aan U grote
dingen deed.
