Naar de bollen!
KINDERFEESTEN - RIJEN - 30 April - Collecte 18 April
Hoffmanns
Vertellingen
Het geloof van
Sint Thomas*
„De Rozenkrans”
OFFICIEEL NIEUWS
HARMONIE BIOSCOOP
S.O.S, Brand aan Boord
ZES EN TWINTIGSTE JAARGANG
ZATERDAG 11 APRIL 1953
UITGAVE VAN: DRUKKERIJ NICO HOBBELEN
RIJEN - TELEFOON 343 (K 1692) - POSTGIROREKENING 28.32.41
No. 15^)
Weekblad QilzéRijen
BELOKEN PASEN
BEKENDMAKING.
Rijen;
zichzelf
RIJEN
ernst worden gehouden, hebben bewe
zen, dat actrices en acteurs met beide
benen op de planken staan. Meer nog
dan in de vorige, door Comedia opge
voerde, stukken, eist „De Rozenkrans”
n bizonder-juiste zeggingskracht, een
sober spel, maar tegelijk een preciese
uitbeelding van wat er in elke speler
omgaat.
Het Rijense publiek staat tegenover
zielkundig-juiste dramatiek allesbehalve
ongevoelig. Het tegendeel is waar. Wij
twijfelen dan ook geen ogenblik aan, of
dit publiek zal de enthousiaste „Come-
dianten”, in dit voor hen, geheel nieuw
experiment, in groten getale komen
volgen.
ver
en het
Kinderen attentie! Zondag 12 April
om 3 uur Speciale Kindervoorstelling
Twee grote hoofdfilms in een program
ma. Eerste hoofdfilmRollo, de Eek
hoorn. Tweede hoofdfilm: De Schrik
van de Kostschool. - 'n Prachtig bij
werk zoals altijd. Prijzen der plaatsen
35 en 50 ct.
uit deze ene, fundamentele waarheid: de
verschijning van God op aarde. En daarom
omvat het woord van Thomas tot de ver
rezen Christus: „Mijn Heer en mijn God!”
een volledige geloofsbelijdenis. Deemoe
dig herhalen wij dit woord van de Apos
tel. Want „wie in de Zoon Gods gelooft,
heeft het getuigenis Gods in zich”.
Woensdag 15 April om ACHT UUR
Zondag en
Heeft de eer U te presenteren op Zater
dag II. Zondag 12 en Maandag 13 Apr.
om ACHT UUR precies de fantastische
kleurenfilm
Iedereen, of hij een ballet- of opera-lief-
hebber is of niet, zal zich kunnen ver
heugen in het ontroerende verhaal en de
fantastische weelde aan klank en kleur
en schoonheid, die hem van het witte
doek toestraalt. Toegang 18 jaar.
De Burgemeester van Gilze en
maakt bekend
Waarschijnlijk zal het corso dit jaar op
18 April worden gehouden, maai dat weet
men nooit precies vooruit. Want voor
het versieren van de wagens en het leg
gen van de mozaieken heeft men vele
millioenen hyacinthennagels nodig en die
kan men pas krijgen wanneer dé hyacin-
then hebben gebloeid. En die bloeitijd
hangt weer in sterke mate af van de
weersgesteldheid. Verleden jaar moest het
corso op het nippertje een week worden
uitgesteld; en toen bleek achteraf, dat men
het best op de oorspronkelijke datum had
kunnen houden. Voor de organisatoren
is het corso dan ook wel eens een nacht
merrie.
Vast staat wel, dat dit corso de vorige
zal overtreffen door grotere deelneming
èn door grootser opzet. Het motto is
„kleuren-symphonie” en de wagens beel
den de namen van verschillende bloemen
uit, namen, die in de bollenwereld een
bekende klank hébben, zoals „Queen of
the Night” (de zwarte tulp), „Her Grace”,
„American Flag” en dergelijke.
De stoet zal rijden van Hillegom naar
Sassenheim vice versa, langs de rijksweg.
En die rijksweg vormt een tribune, waar
langs een paar millioen mensen, zonder
elkaar in de weg te staan, de stoet kun
nen zien. De Koninklijke Militaire Kapel,
in ceremonieel tenue, zal de corso-öptocht
openen.
(Nightstop in Dakar) Michele Morgan en
Jean Marais. In de cabine vechten
enkele mannen voor het behoud van tien
tallen mensenlevens in de passagiers
ruimte vecht een stewardess om paniek
te voorkomen Toegang 14 jaar.
dat hij voornemens is aan daarvoor in
aanmerking komende café-houders gedu
rende de maanden Mei, Juni, Juli, Augus
tus en September 1953 ontheffing van het
sluitingsuur te verlenen tot 24.00 uur.
Zij, die hiervoor in aanmerking wensen
te komen, dienen hiertoe een schriftelijke
aanvrage in te dienen vóór 1 Mei e.k.
Gilze, 7 April 1953.
De Burgemeester voornoemd,
Mr. E. L. H. M. VAN MIERLO.
Menig blijspel, menige klucht, heeft
„Comedia” reeds voor het voetlicht ge
bracht en hiervan mag, zonder zelf
overschatting, getuigd worden, dat zij
het deed op uitmuntende wijze, met
volle begrip voor de verantwoordelijk
heid, die elke vereniging, die de kunst
beoefent, nu eenmaal tegenover haar
donateurs moet bezitten.
Maar Toneel is nu eenmaal niet uit
sluitend Blijspel en Kluchtde meer
ernstige zijde van het leven eist ook
haar deel.
Bestuur, regisseur en werkende leden
toonden ook hiervoor begrip. Men voel
de zich niet volledig aan de Toneel
kunst gewijd, wanneer de krachten niet
getoetst werden aan de vertolking van
n Toneelspel of Drama. Wie in de
kringen der toneel-amateurs geen
vreemde is, weet, dat de keuze van n
stuk, ’n netelig vraagstuk is.
Lezen, herlezen, wikken en wegen,
taxeren der beschikbare krachten, mo
gelijkheden voor toneel-aankleding en
costumering, dat alles in balans ge
bracht met de zwaarte der kas, ’t zijn
noodzakelijkheden, waaraan men niet
ontkomt. En zo is dan „De Rozenkrans”
van Florence Barclay uit de bus geko
men, een, naar de beroemde roman van
die naam bewerkt, toneelspel in drie
bedrijven, dat is onderverdeeld in zes
taferelen, taferelen die elkander, be
trekkelijk snel opvolgen. Met andere
woorden: elk bedrijf, met inachtneming
van de gebruikelijke grote pauze, wordt
door enkele minuten pauze in tweeën
gesplitst, om het tijdsverloop, dat tus
sen de verschillende gebeurtenissen ligt
beter naar voren te brengen. De Rozen
krans weliswaar ’n toneelspel, eist nu
en dan, sterke dramatische kracht. Dit
spel, in de Engelse upper-ten kringen
zouden we kunnen betitelen met het
„Lied van de Rozenkrans”, wijl zang
en muziek er zodanig in meespelen, dat
de hele intrige er als het ware door
wordt geleid en tot oplossing gebracht.
Het biedt overvloedig gelegenheid tot
demonstratie van stijlvol decor en
costumering, en, al moge het waar zijn,
dat het pad der dramatiek 'n glibberig
pad is-... de repetities, die met grote
Dinsdag a.s. opvoering
van
Rijdende bloemstukken.
De grote trekpleister is ieder jaar weer
het Bloemencorso, een optocht van
rijdende bloemstukken, wagens, die meer
malen twintig meter lang en vijf meter
hoog zijn, geheel opgebouwd uit hyacin-
then. Ze rijden langs een parcours waar
langs de bloemenmozaieken als kleurige
schilderijen liggen uitgespreid.
Jacoba van Beyeren.
De Keukenhoftentoonstelling staat on
der bijzondere bescherming van Jacoba
van Beyeren, de stoutmoedige gravin, die
hier eens haar jachtgebied had. Ieder jaar
komt ze naar de Keukenhof met een stoet
van ridders en jagers. Vorig jaar landde
ze per helicoptère, maar dit jaar komt ze
uit Amsterdam, waar ze eerst een rit
door de stad maakt en door de burge
meester officieel wordt ontvangen, en dan
gaat het heel prozaisch per trein naar
Lisse. Jacoba is een vrouw, die met haar
tijd meegaat...
Er zijn opde Keukenhof nog andere
attracties: de Schermer-dansgroep komt
er en de Koninklijke Militaire Kapel geeft
er na het corso een concert.
Een kleine tentoonstelling op
vormt de demonstratietuin van het bloem-
HET bloembollenseizoen is de heraut
van de vacantietijd en velen snoepen dan
ook vast even vooraf, door in de lente
te gaan kijken naar het Bloemenfeest in
Hollands Tuin.
En dit jaar zal het bloembollenseizoen
in het bijzonder staan in het teken van
het International Flower Festival of
Holland.
Vroeger ging men op goed geluk „naar
de bollen”, tufte per autobus of stoom
tram door de streek tussen Haarlem en
Leiden of wandelde tussen de kleurige
velden. Een ingrijpende reorganisatie van
het bollentoerisme heeft plaats gehad door
de opening vier jaar geleden van de ten
toonstelling „Keukenhof”. En dit jaar zijn
er zelfs twee trekpleisters, want naast
de Keukenhof te Lisse heeft nu ook
de Internationale Bloemententoonstelling
„Flora” te Heemstede haar poorten ge
opend.
In opzet hebben beide tentoonstellingen
veel van elkaar weg, alleen is de organi
satievorm anders. De Keukenhof blijft
voor twintig jaar vast, de Flora is een
tentoonstelling, die reglementair eens in
de tien jaar door de Algemene Vereniging
voor Bloembollencultuur wordt gehouden.
De laatste Flora dateert van 1935, dus
het wordt wel tijd, dat er weer eens iets
gebeurde!
Een der grootste aantrekkelijkheden
van de Flora is, vooral in de tijd dat op
het veld de bloemen nog niet bloeien, het
Bloemenpaleis, waar duizenden bloemen,
producten van bollenland, maar ook van
Aalsmeer, Boskoop en zelfs uit Gent, zijn
tentoongesteld. De Keukenhof heeft dui
zenden tulpen in bloei in een koude kas.
Wie een van deze beide tentoonstel
lingen wil gaan bezoeken, dient er wel
rekening mee te houden, dat, afgezien
van de z.g. gebroeide bloemen in de kas
of op de tentoonstelling, de vollegrond-
tentoonstelling in bepaalde seizoenen is
in te delen. Eerst bloeien de narcissen,
dan de hyacinthen en tenslotte de tulpen,
hoewel die elkaar meermalen overlappen.
Voor narcissen en hyacinthen is het zo
begin April de beste tijd, terwijl zo onge-
April de tulpen
dan is er geen
veer de tweede helft van
in bloei staan... maar
narcis meer te zien.
Zij, die vroeg komen, kunnen meestal
ook genieten van de aanblik der tulipa’s,
exotische bloemen, die stammen uit
Klein-Azië en door tientallen jaren kwe-
kerszorg zijn gaan behoren tot de sierlijk
ste en meest aantrekkelijke van iedere
tentoonstelling.
HET ongeloof van St. Thomas is zo
spreekwoordelijk geworden, dat wij licht
vergeten, hoe zijn twijfel aangaande
Christus' Verrijzenis feitelijk weinig van
die der overige apostelen verschilde. Ook
zij toch hielden de eerste getuigenissen
over Christus’ Opstanding voor ziekelijke
fantasie van een paar vrouwen en voor
„beuzelpraat” (Luc. 24, 11).
Thomas’ twijfel was voor hem een zaak
van geweten, een bitter-ernstig zoeken
naar zekerheid. Maar toen hij eenmaal
redelijke en onomstotelijke gronden voor
zijn geloof gekregen had, aanvaardde hij
het met alle consequenties daaraan ver
bonden en beleed hij dit met het heerlijke
en schone getuigenis: „Mijn Heer en mijn
God!"
Om dit geloof, in deemoedige aanbid
ding beleden, blijft de apostel Thomas een
voorbeeld voor de christenen aller tijden
en zijn geloofsbelijdenis herhalen wij bij
het verhevenste ogenblik der H. Mis. Ook
ons geloof zou niet verantwoord zijn en
dwaas, indien het niet op redelijke gron
den berustte en wij niet de zekerheid
zouden bezitten, dat God zich in Christus
aan ons heeft geopenbaard. Thomas’ aan
vankelijke twijfel, gevolgd door zijn later
krachtig belijden, versterkt voor ons, die
„niet zien” zoals hij, de gronden voor ons
geloof in Christus.
Het geloof eist van ons klein te worden
voor Gods grootheid. Geloven Betekent
kind-zijn voor God: „Quasi modo geniti
infantes”, „Als pasgeboren kindertjes”.
Voor de Katholiek is het zijn primair
aan het denken, is het de objectieve
werkelijkheid, die zijn denken bepaalt.
Evenzo is het voorwerp van zijn geloof
niet het voortbrengsel van zijn eigen reli
gieuze gevoelens of verlangens, maar een
objectieve realiteit, welke hij kent door
de openbaring Gods. Achter de wereld
der zintuigen weet hij daarom de godde
lijke werkelijkheid. Achter de menselijke
gestalte van Christus staat voor hem het
Woord des Vaders, achter de zichtbare
organisatie, achter de Paus, Bisschoppen
en gelovigen begint voor hem eerst het
wezenlijke der Kerk: Christus’ Mystieke
Lichaam.
Het geloof bepaalt de houding van de
christen. Men heeft de liefde dikwijls
en terecht een wezenskenmerk van het
christendom genoemd. Maar zij zou dit
nooit kunnen zijn zonder de grondslag
van het geloof. Immers in de mensen zelf
vinden wij vaak weinig grond om hen lief
te hebben. Zij zijn veelal klein en onbe
tekenend, vol bekrompenheid en zelfzucht.
Zelfs de besten onder hen stellen teleur:
een Petrus verloochent, een Judas ver
raadt, leerlingen vluchten. Naastenliefde,
welke gaat tot aan het offer van zichzelf,
is dan ook slechts mogelijk door en
krachtens het geloof. De liefde tot de
evenmens vindt haar enige afdoende
beweegreden niet in de mensen, maar in
God, die Zijn zon doet opgaan over
slechten en goeden en het laat regenen
over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.
„Weest dus volmaakt, zoals Uw hemelse
Vader volmaakt is” (Mt. 5, 44).
Het geloof alleen heft ons op uit de
wereld der zinnen, welke ons kunnen
bedriegen, en van het verstand, welks
kennen beperkt is, tot de hoogten der
bovennatuurlijke realiteit, waar menselijke
enghartigheid en wereldse kleinheid
dwijnen in het waarachtige leven
zuivere licht van God.
„Al wat uit God geboren is, overwint
de wereld. En dit is de overwinning, die
de wereld overwint; ons geloof” (Epist.).
Alle dogma's der H. Kerk vloeien voort
