ANDALUSIE
MEDEWERKING
AAN DE B.B.
Verademing in
de strijd*
Groot Half-Vasten Bal
In memoriam Joseph Stalin.
Naar aanleiding
van een
Bisschoppelijke Oproep»
HARMONIE BIOSCOOP
BURCHT DER HAAT
No. 11
ZATERDAG 14 MAART 1953
ZES EN TWINTIGSTE JAARGANG
DRUKKERIJ NICO HOBBELEN - RIJEN - TELEFOON 343 (K 1692) - POSTGIROREKENING 28.32.41
UITGAVE VAN
11
-
Weekblad Qilze-Rijen
ZONDAG LAETARE.
Zondag 15 Maart van 7-11 uur
7
1
•It
God zij
onmid-
wij zelfs de
naasten
laat men
Zaterdag 14, Zondag 15, Maandag 16
Maart 7.30 uur
1
RIJEN
van Gilze en Rijen,
Mr. E. L. H. M. VAN MIERLO.
Barbara Hale, Richard Greene,
Carl Benton Reid
Het „Baronnen tijdperk” in zijn volle
uiterlijke kracht, met zijn daden van waag-
halzige moed, maar ook van heerszucht
en wreedheid.... tot leven gewekt in een
kleurenfilm. Toegang 14 jaar.
Woensdag 18 Maart om 7.30 uur
vrede, welke slechts voorkomt uit het ver
bonden zijn met God. Zij is het Huis Gods,
gebouwd op het fundament der Apostelen,
met Christus, de grondslag van alle leven
en welzijn, tot hoeksteen, die heel het ge
bouw bijeenhoudt.
En daarom zien wij, ondanks alle zorg
en druk, met dankbare vreugde telkens
weer op naar dit verheven geheim van god
delijke neerdaling tot menselijke kleinheid
en belijden wij ons geloof in de „Heilige
Katholieke Kerk, de gemeenschap der Hei
ligen”.
Carmen Sevilla - Louis Marano e.v.a.
Andalusië, bakermat van danseressen, ’n
Vrolijke kleurenfiim met zang en dans!
De meest originele Spaanse Operette, op
genomen in de schilderachtige landstreek
van 't wilde zonnige Spanje. 14 jaar
Elders in dit weekblad zal men een aan
sporing aantreflen van de Bisschop van
Breda, Mgr. Jos. Baeten, waarin Hij alle
mannen en vrouwen, die daarvoor in aan
merking komen, oproept en aanspoort om
zich te melden vóór en deel te nemen aan
de organisatie van de Bescherming Burger
lijke bevolking. Mgr. Baeten schrijft letter
lijk: „Het is een daad, ja zelfs een plicht
van christelijke naastenliefde mede te wer
ken aan het inperken van menselijk leed”.
Overal in het land wordt door de overheid
op allerlei wijze de aandacht van de bevol
king gericht op de noodzakelijkheid van
een goed georganiseerde Bescherming Bur
gerlijke bevolking. Ook in onze gemeente
is dit het geval. Op de onlangs te Gilze en
te Rijen georganiseerde propaganda-avon-
den is in woord en beeld op de klemmende
noodzakelijkheid gewezen, dat mededoen
aan de organisatie der Bescherming Burger
lijke bevolking noodzaak en burgerplicht is.
Onze gemeente heeft in de voorbije oor
logsjaren aan den lijve ondervonden welk
een leed en verwoestingen in geval van een
oorlogsramp zijn en kunnen worden aan
gericht. Wij hebben onlangs weer kunnen
zien welk een leed en verliezen veroorzaakt
kunnen worden ingeval van een ander
soort ramp, veroorzaakt door de water-
vijand en hoe veel leed en verliezen kunnen
worden voorkomen en ingeperkt, indien de
mensen goed georganiseerd en onderlegd
zijn om bij optredende onheilen hieraan
In het uur van ’s mensen uiterste nood
heeft immers iedere ziel recht op het mede
levende gebed van de Christenen, omdat
iedere Christen dient te beseffen, dat Gods
barmhartigheid oneindig is. God alleen
weet of deze mens in het hiernamaals niet
één van zijn millioenen slachtoffers heeft
ontmoet, die door stervende te bidden voor
zijn beulen, ook over deze dictator het
bloed van Christus heeft afgeroepen als een
Doopsel van Verlossing en Leven.
o—
Maar de figuur van Stalin in deze tijd
en geheel het systeem, dat in zijn persoon
is vertegenwoordigd, vallen wel onder onze
menselijke beoordeling. En naar de ob
jectieve Christelijke normen en de wetten
van de natuurlijke zedenleer en de moraal
oordelend, komen wij tot de conclusie: deze
mens heeft niet alleen gefaald zijn bijdrage
te geven voor de opbouw van een goede
wereld, hij heeft zelfs voor millioenen deze
wereld gemaakt tot een oord van verschrik
king. Millioenen hebben onder zijn dicta
tuur leven en vrijheid verloren; hij heeft
de menselijke persoonlijkheid en waardig-
heid van ontelbaren gekwetst en vertrapt
en met onmenselijke koelheid en hardheid
opgeofferd aan een systeem, waarin de
mens een onpersoonlijk en steeds vervang
baar radertje is geworden in de almachtige
staatsmachine. Hij heeft de jongeren van
zijn land met meedogenloze systemathiek
van God vervreemd. Zijn leven was één
verkrachting van het gebod der liefde, n.l.
van de liefde tot God, Wiens bestaan hij
loochende, en van de liefde tot. de mens,
die het evenbeeld van God is.
Deze miskenning van het gebod der liefde
heeft dan ook geleid tot een miskenning
van alle afzonderlijke geboden, welke over
treding tenslotte altijd een aantasting der
liefde is. In plaats van God te erkennen
heeft hij allen, over wie hij macht had,
gedwongen de stoffelijke welvaart, het ver
stand, de machine en de materie als af
goden te vereren. Het vijfde gebed, de
eerbied voor het leven van de ander, heeft
hij met voeten getreden. Het lot van mil
lioenen lag in zijn handen; hij heeft er ge
wetenloos over beschikt, terwille van Rus
land, terwille van de wereldrevolutie, ter
wille ook van zijn eigen eer en glorie.
Het zevende en tiende gebod, die ons
de plichten opleggen ten aanzien van de
eerbied voor de eigendommen van anderen,
zijn voor Stalin van nul of gener waarde
geweest. Hij heeft genomen en laten nemen
van wat anderen toebehoorde in een mate,
I die zijn weerga in de geschiedenis misschien
Ofschoon er op het ogenblik
dank geen sprake is van een
dellijke oorlogsdreiging en
vaste hoop hebben, dat door Gods hulp dit
gevaar wordt afgewend, is het toch een eis
van wijze voorzichtigheid om voorbereid
te zijn op mogelijke onvoorziene gebeur
tenissen en die maatregelen te nemen, die
noodzakelijk zijn om in groot gevaar toch
het ergste te voorkomen.
Het is een daad, ja zelfs een plicht van
christelijke naastenliefde mede te werken
aan het inperken van menselijk leed. Ge
leerd door de ervaring van de jongste we
reldoorlog, is het duidelijk dat zeer veel
leed, ja talloze doden en gewonden onder
de burgerbevolking en zeer veel ver
woestingen voorkomen kunnen worden
door een vastberaden, georganiseerd hulp
betoon van de bevolking zelf.
Bovendien is bij de jongste nationale
ramp wel duidelijk gebleken, dat het be
staan van een organisatie Bescherming Be
volking zeer gewenst moet worden geacht,
ook voor hulpverlening tijdens dergelijke
onheilen. Daarom sporen Wij de mannen
en vrouwen, die daartoe geschikt zijn en de
gelegenheid bezitten aan, zich beschikbaar
te stellen, hetzij individueel, of bij voorkeur
via de hiervoor geëigende kath. organisa
ties of wanneer op hen een beroep wordt
gedaan, voor de zgn. Blok- en Wijk-be-
scherming in hun eigen woonwijk.
„S.M.” t JOS BAETEN,
Bisschop van Breda.
m.m.v. het Dansorkest P. v. RIJEN
Entree f 1,25 Militairen in uniform f 1,-
(50% bel. inb.)
Onze nieuwe zaal is gereed. Komt U ’ns
een kijkje nemen. Niet dansers vrij entree.
Café geopend tot 12 uur.
weloverwogen en op kundige wijze het
hoofd te bieden. En toch!Ofschoon
wij niet geheel ontevreden mogen zijn over
het aantal mensen dat zich tot nu toe aan
meldde voor de organisatie en opbouw van
de Bescherming Burgerlijke bevolking in
onze gemeente; wij zijn niet voldaan! Te
velen zijn tot nu toe aan de kant blijven
staan; uit menige kring is de aanmelding tct
nu toe onvoldoende, niettegenstaande het
toch gaat om een zaak van alle inwoners
voor alle inwoners. Zegt nu in 's-hemels
naam niet: „Ik doe wel mede als het zover
is; ik meld mij wel als de nood aan de
man is”. Dat is een volkomen foutieve
redenering. Dan is het beslist te laat, dan
hebben wij niets meer aan U. Dan staan
Uw handen er niet naar om datgene te
doen wat in die omstandigheden noodza
kelijk is, omdat gij niet zijt geïnstrueerd,
omdat ge Uw plaats niet weet, omdat ge
dan volkomen vreemd staat tegenover als
dan plotseling geschapen nood-situaties;
even vreemd en onvoor lereid als helaas zo
velen in de rampgebieden van ons vader
land, die er nimmer aan gedacht hadden dat
zij nog eens plotseling en hevig zouden
worden besprongen door de aartsvijand
van Nederland: het water. Naast zo vele
anderen heeft thans ook Uw Bisschop
openlijk en onomwonden gezegd waar het
om gaat, bezorgd als ook Hij zich toont
voor het lot van zijn mensen, voor zijn
diocesanen. Onze Bisschop zegt niet meer
of minder dan dat het een daad, ja zelfs
een plicht van christelijke naastenliefde is
mede te doen aan de organisatie van de
Bescherming Burgerlijke bevolking. Onze
inwoners hebben bij de grote watersnood
ramp getoond dat zij het hart op de goede
plaats hebben. Zij hebben getoond te we
ten wat christelijke naastenliefde is en deze
daadwerkélijk gedemonstreerd op onder
scheidene wijzen. Laat men ook nu tonen
dat men zijn christenplicht van
liefde in dit opzicht verstaat en
gehoor geven aan de wekroep van onze
Bisschop! Hij heeft gesproken omdat Hij
overtuigd is van de harde noodzaak. Weest
derhalve ook thans volgzaam! Het kan de
inwoners onzer gemeente slechts ten goede
strekken! Men kan zich schriftelijk of mon
deling melden voor de organisatie van de
Bescherming Burgerlijke bevolking op de
gemeente-secretarie te Gilze of de hulp-
secretarie te Rijen, op welke plaatsen ook
alle verlangde inlichtingen zullen worden
gegeven.
Gilze, 10 Maart 1953.
De Burgemeester
Het mag waar zijn, dat de neutrale pers
de dood van Stalin heeft aangegrepen om
hem te beschrijven als de man van staal,
een meedogenloos en groot heerser, hier
mede hebben de schrijvers Stalin zeker niet
naar de volledige en juiste maatstaf beoor
deeld. Want het is een eenzijdige geschied
beschouwing, die aan de gebeurtenissen op
deze aarde louter het meetsnoer der
tijdelijke en menselijke berekeningen aan
legt. Ons Katholieken wordt de plicht op
gelegd de tijdelijke verschijning van mensen
en stromingen te toetsen aan de onveran
derlijkheid van God en Diens Wet.
Nu de mens Stalin, ondanks moeizame
pogingen van vele bekwame artsen en de
hulp van vernuftige technische middelen en
chemische preparaten geroepen is voor de
rechterstoel van God, is hij voor ons een
mensenziel, die als ieder ander ons gebed
behoeft. Zeker past het ons niet om over
het geweten van deze mens een oordeel
aan te matigen, daar slechts God dit ver
mag aan Wie alleen de innerlijke drijfveren
van het mensenhart bekend zijn.
Terecht spoort dan ook Radio Vaticane
de Katholieken aan in het hoofd van de
Sovjet-staat een onsterfelijke ziel te zien,
voor welker verlossing het bloed van Chris
tus is vergoten en gaf de H. Vader het
voorbeeld, door te bidden, toen Hij ver
nam, dat de tyran over millioenen mensen
stervende was.
Midden in de ernst van de Vasten richt
vandaag de H. Kerk tot ons de oproep:
„Verblijd U Jeruzalm, verheugt U in blijd
schap, gij die in droefheid geweest zijt!”
Want 't mensenhart kan niet zonder vreug
de. Is het niet of de liturgie ons een mo
ment van verademing schenkt in deze tijd
van boete en inkeer, als was zij bevreesd,
dat wij bij onze ijver in de boetedoening en
versterving mogelijk zouden vergeten, dat
de blijmoedige vreugde een wezenskenmerk
van het Christendom is?
Het Evangelie is een blijde boodschap,
dé Blijde Boodschap. Wie dan ook gelijk
zovele moderne atheïsten en rationalisten,
die zich ten onrechte humanisten noemen,
in Kruis en Christendom en ,,s mbool der
ontkenning van het leven” en „een vloek
op het leven” ziet, heeft niets van Christus
of Christendom begrepen.
„Laetare Jeruzalem, Verheug U Jeruza
lem!” De blijvende, nimmer teleurstellende
bron van vreugde 'is de H. Kerk, het vrije
Jeruzalem van daarboven, dat onze Moe
der is (Epistel). Onze gemeenschap met
Christus en met elkander in het Mystieke
Lichaam van Christus, waardoor wij samen
vormen het volk Gods, een koninklijk
priesterdom, moet ons wel met Paasvreug-
de vervullen, omdat door dit Lichaam,
waarvan wij leden zijn, de levenskracht,
het levensbloed stroomt van de Verrezen
Christus. Dankbaarheid om de vreugde, die
deze levensgemeenschap der heiligen ons
schenkt, heeft de Christenen sinds dé eerste
tijden aan de Kerkgemeenschap de tedere
naam van Moeder doen geven: Sancta Ma
ter Ecclesia, Onze H. Moeder, de Kerk.
Inderdaad, te midden van de strijd is Zij
de verademing en de rust, het moederhart,
waaraan wij het vermoeide hoofd kunnen
neervleien. Zij is ons geen vreemde, maar
draagt evenals Christus in Haar eigen vlees
onze zwakheden. Ook al is Haar kleed
somwijlen gescheurd, die scheuren heeft Zij
opgelopen in de strijd om ons, die Zij ten
eeuwige leven heeft gebaard, tegen de ge
varen van buiten te beschermen. Al is Haar
gelaat soms vermoeid en van zorgen door
groef. het zijn de sporen van bezorgdheid
en getob om die kinderen vermoeid en van
zorgen doorgroefd, het zijn de sporen van
bezorgdheid en getob om die kinderen, die,
Haar raadgevingen vergetend, in overmoe
dige zelfwaan het gevaar zoeken en oneer
brengen over Haar naam en Haar huis en
die Zij desondanks niet ophoudt te bemin
nen. Doch naar Haar diepste en innerlijkste
wezen blijft Zij heilig en onbevlekt, de
glorierijke Kerk, zonder vlek of rimpel.
Want wat toch is de Kerk tenslotte anders
dan de indaling van het goddelijke in onze
menselijke verhoudingen, de Stad Gods pel
grimerende op deze aarde? De vreemde
moge zien naar Haar kleed, het kind kent
Haar hart, dat het hart van een moeder is,
en drinkt zich verzadigd aan de overvloed
van haar vertroosting (Intri.). De Katho
liek bemint de Kerk zoals Zij is: door het
menselijke dat hij in Haar ziet, voelt hij
zich aan Haar verwant; in het goddelijke,
dat hij in Haar ervaart, erkent hij Haar
wonderbaarlijke verbondenheid met Chris
tus, de Bruidegom, welke ook voor hem
een immer stromende bron van heiliging
en genade betekent. Haar uiterlijke zwak
heden zijn hem een ergernis, want hij weet,
dat het goddelijke, waar dit het menselijke
ontmoet, de beperkingen ondergaat van
het aardse, terwijl het menselijke door het
goddelijke wordt opgeheven en verheerlijkt.
Door de H. Kerk, waarin Christus op
mystieke wijze voortleeft, wordt de gelo
vige uit de zorgen van de dag opgeheven
tot die hoogten van goddelijk leven, waar
hij zich in Christus’ nabijzijn veilig weet.
„Want zoals de bergen staan rondom Jeru
zalem, zo staat de Heer rondom Zijn volk
(Tract.). De H. Kerk is de schakel, die
Gods Wijsheid wilde gebruiken om ons
tot Zijn volk te maken, en daarom is Zij
het „Visioen van zalige vrede”, van die
