Naar een nieuw begin.
TWEE HARTEN
EEN MELODIE
HARMONIE BIOSCOOP
RIJEN
Buitenlands
Jaaroverzicht*
FLITSENDE VLEUGELS
Godloosheid
vrije teugel onder
de militairen.
- No. 1
CZATERDAG 3 JANUARI 1953
TWINTIGSTE JAARGANGy
POSTGIROREKENING 28.32.41
- TELEFOON 343 (K 1692) -
RIJEN
UITGAVE VAN
I
DRUKKERIJ NICO HOBBELEN -
(^ZES EN
Weekblad QilzeRijen
Terugblik in de woelige wereld
half 8
Bij de Jaarwisseling.
De wisseling
De Directie wenst
in
i
1
aanstichters
berechten. Het zal
j moeten, komen,
grotere rechten ge-
het
heb-
van het Kerst-
de menselijk-
W1LL1 FORST - HILDEGARD KNEF
Een amusementsfilm, die de geschiedenis
verhaalt van twee jonge, verliefde mensen.
Toegang alle leeftijden.
Maandag 5 Januari GEEN bioscoop.
van de
anno 1952.
aan de ge-
Woensdag 7 Januari om
Stephen MacNally, Gail Russel. Alex Nicol
Hard- en snel-levende mannen, met wei
nig tijd voor romantiek in hun leven.
Toegang 14 jaar.
U 'n gelukkig 1953
Zaterdag 3, Zondag 4 Januari om half 8
daarmede ook de plicht dit werk
Zijn Incarnatie voort te zetten door
dit nieuwe jaar ernst te
Christendom en als Ver-
Christus het licht van Christus
dagelijkse handel en wandel te
voor hen, die nog in de
schaduw des doods zijn ge-
Het is nog maar een maand of vijf
qeleden dat ik voor de parochianen van
Gilze en Rijen op de preekstoel stond
om hen uit te leggen de noodzakelijk
heid van een eigen Katholieke Kapel op
de Vliegbasis.
U zult zich wellicht nog kunnen her
inneren dat ik toen gewezen heb op
enkele gevaren die het Geloof van onze
jongens bedreigen van buiten af, en ook
van binnen uit.
Niemand van ons had er toen erg in,
dat al die opgesomde bezwaren nog
maar kinderspel zijn vergeleken bij het
enorme gevaar dat thans onze jongens
militaire dienst bedreigt.
Het Humanistisch Thuisfront heeft
kort geleden van de Minister van Oor
log toestemming en geld ontvangen om
Humanistische vormingscursussen voor
militairen te geven onder buitengewoon
gunstige en aanlokkelijke voorwaarden.
Welke vorming dan gegeven wordt
enkele aanhalingen
van het Humanistisch
Congres dat’dit jaar in Amsterdam
werd gehouden.
De heer Hertz sprak: „Onze strijd
qaat tegen het Christendom en tegen
het Rooms-Katholicisme, daarom heb
ben wij een nieuw onderwijs en een
nieuwe ethiek nodig. Verder wer
beweerd: „Het Christendom (speciaal
het Katholicisme) heeft afgedaan, en is
door de redelijke mens niet meer te
aanvaarden.”
De Nederlandse humanist, de heer
Waslander zei duidelijk: „Wij willen
in Nederland op één lijn staan met
Priesters en Dominees. Wij willen die
rechten hebben als niet-christelijke, als
anti-christelijke beweging.
Het gerucht gaat dat bij een van de
humanistische cursussen het grootste
deel der cursisten Katholiek was. En
eerlijk gezegd zou me dat mets ver
wonderen.
Tegen dit ontzaglijk gevaar
zetten tot schade van de partijgroten. Het
zou wel eens zo kunnen zijn, dat Rusland
eieren voor zijn geld kiest en het es en
meer nabij komt.
De verlies- en winstrekening van de
wereld over 1952 geeft al met al, een
beeld van onzekerheid. Want de/cijfe
zijn niet erg positief. Er moet no/te veel^
worden afgewacht, tot wat voor gevolgen
in het komende jaar de veranderingen en
bewegingen in het afgesloten jaar zullen
leiden. Dit geldt voor Egypte, Duits and,
Afrika, de Verenigde Staten en Rusland.
De loop der gebeurtenissen in die landen
zullen hun stempel opdringen
hele wereld.
De wisseling van het jaar is voor een
ieder aanleiding zich te bezinnen over het
jaar, dat voorbij is gegaan, en plannen te
maken voor het komende. De zabe"
sluit zijn boeken af, de banken maken hun -
balans op, de gewone burger laat de ge-
beurtenissen van het voorbije jaar
zijn vreugde en leed de revue passeren.
En toch verschilt dat ene ogenblik, waar
op de twaalf slagen van de klok zijn ver
klonken en wij elkaar een Zalig Nieuw
jaar wensen, in niets van alle andere ogen
blikken. Het is even snel vervluchtigd als
het komt, en als het er is, is het al weer
voorbij. Niettemin hebben wij dit ogen
blik van inkeer en bezinning nodig, om ons
te oriënteren, om onze weg niet te ver
liezen Want op de vluchtigheid van het
voortvliedende ogenblik berust de ontzag
wekkende ernst der eeuwigheid.
Temidden van het jachtende verkeer,
de steeds hoger opgevoerde techniek en
de enerverende haast van deze kleiner
wordende wereld, waarin eenieder zich
haast om zichzelf voorbij .te lopen en
sneller op het punt van uitgang terug te
komen, schijnt de mensheid van vandaag
slechts bezeten te zijn door éen gedachte,
qeen tijd te verliezen, want tijd is geld.
Misschien verliezen al deze jachtende
mensen inderdaad de geldscheppende tijd
niet, maar het gevaar bestaat wel, dat ze
de eeuwigheid verspelen. De nuchtere
statistieken wijzen uit, dat in de ene
minuut na twaalf uur honderd mensen
zullen sterven en dat als de eerste dag
van het jaar voorbij is, 150.000 mensen
op de wereld voor God rekenschap zullen
hebben moeten afleggen voor die einde
loos lijkende en toch zo beperkte keten
van aaneengeregen ogenblikken, die teza
men hun leven vormden.
Daarom is de bezinning en de zelfinkeer
op het ogenblik der jaarwisseling zo be
langrijk. Niet om in treurigheid terneer-
zittend te klagen over onze verspilde
ogenblikken en onze fouten van de vorige
jaren, maar om die fouten en tekort
komingen te werpen in de schoot van
Gods onzegbare ontferming en God te
danken, dat Hij ons dit nieuwe jaar gee t
al, ee„ Maak uit üa verslagen vs
welk wij, staande m Z-ijn genade, mei
qoede daden mogen vullen. Nu is het
ogenblik aangebroken voor een nieuw
leven, waarin wij ernst maken met de ver
betering van onszelf en van de wereld,
die de openbaring verwacht van de kin
deren Gods.
Nog leven wij in de sfeer
feest, waarin de goedheid en
heid van God, onze Zaligmaker, ons is
verschenen en wij het mysterie van de
Incarnatie, de menswording van Gods
Zoon, herdachten. Maar dit mysterie moet
voor ons meer zijn dan een aanleiding tot
wat vrome overpeinzingen bij poëtisch
kaarsenlicht. De onbegrijpelijke afdaling
van God tot ons, de indaling van het
Woord in' onze menselijke verhoudingen,
Zijn Vleeswording onder de overschadu-
wing van Gods geest, geeft aan de mense
lijke natuur een geheel nieuwe levens-
oriëntering. Wij, die als Christenen met
Hem zijn opgenomen in de eenheid en ge
meenschap van Zijn Mystiek Lichaam,
hebben
van
iedere dag van
maken met ons
losten in C-
in onze
doen stralen
duisternis en
Zetfn deze zin mogen wij voor het Jaar des
Heils 1953 elkander toewensen een Zalig
Nieuwjaar.
acht om het land weer in het gareel te
brengen. Het is evenwel wenselijk, dat
Egypte om zijn strategische positie spoedig
tot een stabiele toestand komt.
Niet minder wenselijk is het ook, dat het
strakke been van Mossadeq wat buigzamer
wordt. De verregaande concessies, welke
Churchill heeft gedaan, hebben er met toe
geleid om de tranen van de Perzische
staatsman in een vrienschappelijke lach te
laten veranderen. Vooralsnog is de Perzj'
sche olie nog geen olie op de brandende
golven geweest. Maar het is met uitge
sloten, dat de pijpleidingen van Abadan
wel eens hun olie in een verkeerde rich
ting zouden kunnen gaan spuiten.
En dan is er nog het onafhankelijkheids
streven in Afrika, dat zo fel de kop heeft
opgestoken in de acties van de Mau Mau.
Het Westen kan daar niet onverschillig
tegenover staan en denken, dat deze zaak
is af te doen met militairen naar de, op
standige gebieden te sturen en i---
van moordpartijen te
tot een samenspreking
waarbij aan ne negers
geven worden. Reeds kan geconstateerd
worden, dat er begrip voor het streven van
de kleurlingen groeiende is, al wekte de
moordlust natuurlijk veel weerzin.
In het Verre Oosten was het Japan, dat
weer souverein werd. De toekomst zal uit
wijzen, in hoeverre de Amerikaanse her
opvoeding vruchtbare wortels heeft ge
schoten in dit land. Gebleken is, dat Rus-
land's interesse ook naar dit land uitgaat
en dat er via het verlengde Sovjet-oog
1 China heftig wordt gelonkt. Er kan niet
getwijfeld worden aan het feit, dat het
Rusland’s plan is ook Japan binnen zijn
invloedssfeer te brengen. Dat zou voor de
l een machtig steunpunt kunnen zijn.
Veel tekenen wijzen er nog niet op, dat
het rijk van Hirohito zich willig door de
Sovjet-armen zal laten vangen. Maar de
jongste historie is er om aan te tonen, dat
de situaties in de Oosterse landen over
algemeen een goede voedingsbodem
ben voor het communisme. Daarom kan
worden verwacht, dat Amerika dit land
niet geheel los zal laten.
Dichter bij huis hebben we waar ge-
nomen, dat de eenwording van Europa
langzamerhand tot feiten komt. De Nato-
conferentie in Lissabon en de installatie
van de Hoge Autoriteit voor de Kolen-
I en Staalgemeenschap, voortgekomen uit
het plan Schuman, hebben het bewijs ge
leverd, dat de pogingen tot eenwording
geen frase zijn. Toch valt niet te ont
kennen, dat in enkele Europese staten nog
niet de rijpheid is, die zonder meer tot
eenheid voert. Als een symptoom daarvan
kunnen gezien worden de ongeregeld
heden in België en Frankrijk, ontstaan
over de duur van de dienstplicht. Het is
nu eenmaal niet anders, en geen mens zal
het verplichte militair een dag langer rek
ken, om zich aan de burgerlijke staat te
onttrekken, maar de defensie-inspanning
vraagt omwille van elk land, dat deel
neemt aan de Defensie Gemeenschap, het
offer van een lange diensttijd. Het is met
prettig als verschil van mening daarover
zich uit in relletjes en herrieschopperij.
i Op die troef zit Moskou al zo lang te
wachten.
Van veel belang voor de komende tijd
is het feit, dat generaal Eisenhower tot
president van de Verenigde Staten is ge
kozen en dat een nieuwe ontwikkeling
van de Sovjet-politiek na de veranderin
gen van het partijpraesidium en de afkon
diging van een nieuw vijfjarenplan is te
verwachten. Ongetwijfeld heeft Rusland
een groter tegenspeler gekregen in Eisen
hower. De uitlatingen van de nieuwe pre
sident tijdens zijn verkiezingsactie over
het niet aan hun lot overlaten van de
landen achter het Ijzeren Gordijn heeft
noqal wat ongerustheid veroorzaakt. Het
is echter niet aannemelijk, dat Eisenhower,
om deze staten van het Sovjet juk te be-
vrijden, een oorlog zal beginnen. Maar
I wel valt te verwachten, dat de nieuwe
president minder gematigd zal zijn dan
zijn voorganger. Dit is iets wat de Russen
ook zullen weten. Daarom zullen zij onge
twijfeld tot een andere politiek komen.
Die is nu zelfs reeds merkbaar doordat de
I Sovjets meer militairen op het eerste plan
Ondanks het veelkleurige streven naar
vrede, dat als een regenboog over het af
gelopen jaar gespreid ligt, kan moeihj
worden beweerd, dat de wereld bij afslui
ting van 1952 een vredig beeld vertoont.
Misschien komt dit, omdat de ware bete
kenis van het woord vrede al even duister
is geworden als die van agressor. Scherp
steken deze twee vredesstrevingen tegen
elkaar af, n.l. die van de Paus en die van
de communisten. De Heilige Vader heeft
in tal van toespraken de essentie der din
gen ontkernd en daarmede de enig juiste
weg aan de wereld voorgehouden. Hij deed
dit niet alleen als er diplomaten onder zijn
qehoor waren. Juist het feit, dat de H. Va
der aan zoveel uiteenlopende groeperingen
uit de samenleving de werkelijke betekenis
en ware aard van hun taak schetste, wijst
er op, dat Hij daarmede heeft willen leren
dat, indien de mens in eigen kring en maat
schappelijke groepering al zijn handelingen
stelt uit waarachtige en oprechte drijfveren
daarmede de vrede voor de wereld ge
waarborgd is. Hoe anders hebben commu
nisten zich geuit op hun vredescongressen.
Steeds weer hebben zij zeih uitgeput in
het schimpen en schelden op de tegen
standers. Het schijnt hun tactiek te zijn om
de breuk met de andersdenkende wereld
als maar groter te maken. En de teruggang
van communistische partijen in verschil en-
de landen buiten beschouwing gelaten, kan RUSSen
niet anders dan beweerd worden, dat zij in
hun opzet geslaagd zijn. Want zij hebben i j
het bestaan, de temperatuur van de koude
oorlog nog enige graden verder onder het
nulpunt te jagen.
Nog steeds zit de wereld met het slag
veld Korea, alle bestandsbesprekingen ten
spijt. In een strijd met wisselend succes,
die al meer dan twee jaren voortduurt,
worden thans aan beide zijden reeds meer
dan twee millioen doden, gewonden en
vermisten geteld. En wie heeft zoveel in
zicht in deze oorlog, dat hij zal durven
verklaren, dat een einde van de strijd in
zicht is? Misschien kan er enige hoop ge
put worden uit de actieve interesse, die
generaal Eisenhower zo kort na zijn presi
dentsverkiezing voor dit drama heeft ge
toond door een bezoek aan Korea. En mo-
qelijk is zijn contact-opneming van (Mac
Arthur, die beweert een plan te hebben om
een eind aan de vijandelijkheden te ma
ken, ook een gunstig voorteken voor het
beëindigen van de strijd. De ervaringen
met de onderhandelingen hebben echter
geleerd voorzichtig te zijn met optimisme.
Het overige deel van de wereld ziet er
overigens ook niet brandschoon uit. Duits-
land, Egypte, Perzië en het onafhankelijk
heidsstreven in Afrika leveren ook nu niet
bepaald problemen, die met de wisseling
der jaren zijn opgelost. De eenheid van
Duitsland schijnt welhaast tot een utopie
te zijn geworden. Nadat de opneming van
Oost-Duitsland in de Sovjet-Unie tot een
gedeelte van het Germanenland formeel
feit werd met de bekendmaking, dat dit
een satelietstaat was geworden, en na on
dertekening van het algemeen verdrag over
de betrekkingen tussen Bondsrepubliek
Duitsland en de driemogendheden in Bonn
werden de tegenstelingen steeds groter.
Bovendien wijst de mensentrek van Oost-
naar Westzone er op, dat de Russen het
overschrijden van de zonegrens hebben
vergemakkelijkt.
De veronderstelling, dat de Russen een
ontvolking van Oost-Duitsland nastreven
om dit gebied te kunnen vullen met hun
landgenoten, ziet er, gezien de feiten, ge-
loofwaradig uit. Op deze wijze wordt dan
voorgoed het Oostelijk deel van Duitsland
van het overige afgescheurd. Egypte, dat
zijn koning het uitwijken liet boven het
regeren, is al evenmin een bron van rust.
De hand van Naguib blijkt zeer krachtig
te zijn en het ziet er naar uit, dat er voor
lopig nog wel geen einde zal komen aan
de zuiveringen, die de generalissimus nodig
